زنيكس نام اين نرم افزار است كه به صورت كد بسته در سال 1980 عرضه شد و آخرين نسخه از آن در سال 1989 به بازار آمد.
مايكروسافت اين سيستم عامل را براي استفاده بر روي رايانه هاي كوچك يا ميني كامپيوترها طراحي كرده بود. از آنجا كه مايكروسافت نمي توانست مجوز استفاده از نام يونيكس را به نام خود ثبت كند، مجبور شد تا نام جديدي را براي اين سيستم عامل انتخاب كرده و آن را نيز دستكاري كند.
مايكروسافت در سال 1979 مجوز نسخه 7 سيستم عامل يونيكس را از AT&T خريداري كرده و در 25 آگوست سال 1980 اعلام كرد كه آن را براي رايانه هاي كوچك 16 بيتي عرضه خواهد كرد. اين سيستم عامل از پردازنده هاي اينتل 8086 و 8088 پشتيباني مي كرد.
زنيكس حاصل اعمال تغييراتي در نسخه 7 يونيكس و افزودن برخي امكانات از سيستم عامل BSD به آن بود. در واقع مايكروسافت زنيكس را به ملغمه اي از سيستم عامل هاي مختلف موجود مبدل كرده و تلاش كرده بود امكانات مفيد و محبوب هر سيستم عامل را به زنيكس بيفزايد. با توجه به محبوبيت پردازنده هاي x86 اينتل مايكروسافت به سرعت پشتيباني از سيستم عامل ياد شده را نيز به زنيكس افزود.
مايكروسافت زنيكس را به طور مستقيم به كاربران و علاقه‌مندان نمي فروخت و در عوض مجوز استفاده از آن را براي شركت هاي مهم رايانه هاي اعم از اينتل، تندي، آلتوس صادر مي كرد و آنها اين سيستم عامل را بر روي توليدات خود نصب يا آنها را با زنيكس سازگار مي كردند.
اين سيستم عامل در اوايل دهه 80 رشد قابل قبولي داشت و بر روي برخي از اولين انواع رايانه هاي شخصي نصب شد كه اكثرا 16 بيتي بودند.
نسخه دوم اين سيستم عامل در سال 1985 عرضه شد كه مبتني بر سيستم عامل UNIX System V بود. نسخه 2.1.1 آن نيز كه از پردازنده هاي اينتل 80286 پشـيباني مي كرد به فاصله كوتاهي عرضه شد.
در سال 1986 شركت SCO زنيكس را با پردازنده هاي 32 بيتي نيز سازگار كرد كه تحول بسيار مهمي محسوب مي‌شد. زنيكس 2.3.1 كه پس از اين رويداد عرضه شد اولين پردازنده 32 بيتي بود كه با طراحي x86 سازگاري داشت.
زماني كه مايكروسافت با اي بي ام براي توسعه و طراحي سيستم عامل OS/2 به توافق رسيد، ديگر علاقه چنداني به ارتقاي كيفيت و امكانات زنيكس نداشت، لذا در سال 1987 مالكيت زنيكس را به شركت SCO منتقل كرد.
البته بر طبق توافق دو طرف مايكروسافت مالكيت 25 درصد از اين شركت را در اختيار گرفت. زماني كه مايكروسافت با آي بي ام نيز دچار اختلاف شد و به توسعه OS/2 نيز بي علاقه شد، بخش عمده نيرو و توان خود را بر روي توسعه ويندوز NT متمركز كرد.
اما اين رويدادها به معناي كنار گذاشته شدن كامل زنيكس نبود. مايكروسافت استفاده از اين سيستم عامل را به طور داخلي ادامه داد و در سال 1987 براي پشتيباني از آن و حفظ سازگاري آن با يونيكس شركت AT&T يك وصله نرم افزاري نيز عرضه كرد. گفته مي شود كه مايكروسافت تا سال 1992 از اين سيستم عامل بر روي ورك استيشن هاي شركت سان و ميكروكامپيوترهاي VAX استفاده مي كرد. همچنين تا سال 1993 نقل و انتقال تمامي ايميل هاي داخلي شركت مايكروسافت بر روي رايانه هاي مجهز به زنيكس صورت مي گرفت.
در اواخر دهه 80 ميلادي سيستم عامل زنيكس پركاربردترين نسخه از سيستم عامل يونيكس محسوب مي شد، ولي با محبوب شدن ويندوز و فروش موفق آن زنيكس هم به حاشيه رانده شد.
مايكروسافت اين سيستم عامل را براي استفاده بر روي رايانه هاي كوچك يا ميني كامپيوترها طراحي كرده بود. از آنجا كه مايكروسافت نمي توانست مجوز استفاده از نام يونيكس را به نام خود ثبت كند، مجبور شد تا نام جديدي را براي اين سيستم عامل انتخاب كرده و آن را نيز دستكاري كند.
مايكروسافت در سال 1979 مجوز نسخه 7 سيستم عامل يونيكس را از AT&T خريداري كرده و در 25 آگوست سال 1980 اعلام كرد كه آن را براي رايانه هاي كوچك 16 بيتي عرضه خواهد كرد. اين سيستم عامل از پردازنده هاي اينتل 8086 و 8088 پشتيباني مي كرد.
زنيكس حاصل اعمال تغييراتي در نسخه 7 يونيكس و افزودن برخي امكانات از سيستم عامل BSD به آن بود. در واقع مايكروسافت زنيكس را به ملغمه اي از سيستم عامل هاي مختلف موجود مبدل كرده و تلاش كرده بود امكانات مفيد و محبوب هر سيستم عامل را به زنيكس بيفزايد. با توجه به محبوبيت پردازنده هاي x86 اينتل مايكروسافت به سرعت پشتيباني از سيستم عامل ياد شده را نيز به زنيكس افزود.
مايكروسافت زنيكس را به طور مستقيم به كاربران و علاقه‌مندان نمي فروخت و در عوض مجوز استفاده از آن را براي شركت هاي مهم رايانه هاي اعم از اينتل، تندي، آلتوس صادر مي كرد و آنها اين سيستم عامل را بر روي توليدات خود نصب يا آنها را با زنيكس سازگار مي كردند.
اين سيستم عامل در اوايل دهه 80 رشد قابل قبولي داشت و بر روي برخي از اولين انواع رايانه هاي شخصي نصب شد كه اكثرا 16 بيتي بودند.
نسخه دوم اين سيستم عامل در سال 1985 عرضه شد كه مبتني بر سيستم عامل UNIX System V بود. نسخه 2.1.1 آن نيز كه از پردازنده هاي اينتل 80286 پشـيباني مي كرد به فاصله كوتاهي عرضه شد.
در سال 1986 شركت SCO زنيكس را با پردازنده هاي 32 بيتي نيز سازگار كرد كه تحول بسيار مهمي محسوب مي‌شد. زنيكس 2.3.1 كه پس از اين رويداد عرضه شد اولين پردازنده 32 بيتي بود كه با طراحي x86 سازگاري داشت.
زماني كه مايكروسافت با اي بي ام براي توسعه و طراحي سيستم عامل OS/2 به توافق رسيد، ديگر علاقه چنداني به ارتقاي كيفيت و امكانات زنيكس نداشت، لذا در سال 1987 مالكيت زنيكس را به شركت SCO منتقل كرد.
البته بر طبق توافق دو طرف مايكروسافت مالكيت 25 درصد از اين شركت را در اختيار گرفت. زماني كه مايكروسافت با آي بي ام نيز دچار اختلاف شد و به توسعه OS/2 نيز بي علاقه شد، بخش عمده نيرو و توان خود را بر روي توسعه ويندوز NT متمركز كرد.
اما اين رويدادها به معناي كنار گذاشته شدن كامل زنيكس نبود. مايكروسافت استفاده از اين سيستم عامل را به طور داخلي ادامه داد و در سال 1987 براي پشتيباني از آن و حفظ سازگاري آن با يونيكس شركت AT&T يك وصله نرم افزاري نيز عرضه كرد. گفته مي شود كه مايكروسافت تا سال 1992 از اين سيستم عامل بر روي ورك استيشن هاي شركت سان و ميكروكامپيوترهاي VAX استفاده مي كرد. همچنين تا سال 1993 نقل و انتقال تمامي ايميل هاي داخلي شركت مايكروسافت بر روي رايانه هاي مجهز به زنيكس صورت مي گرفت.
در اواخر دهه 80 ميلادي سيستم عامل زنيكس پركاربردترين نسخه از سيستم عامل يونيكس محسوب مي شد، ولي با محبوب شدن ويندوز و فروش موفق آن زنيكس هم به حاشيه رانده شد.
