قصد داریم ۱۷ هواپیما را به شما نشان بدهیم که طراحی‌شان بسیار عجیب و غریب بوده است، طوری که گاهی نمی‌توان تصور کرد که بعضی از آنها واقعا قادر به پرواز بوده باشند و از نظر آئرودینامیک، کارایی داشته باشند.
Aerodyne
این هواپیما واقعا ظاهر عجیبی دارد، البته مهندسانی که هواپیماهایی مثل این را طراحی می‌کردند، قصد تفریح نداشته‌اند، بعضی از آنها می‌خواستند سنت‌شکنی کنند و راه‌های جدیدی را برای پرواز آزمایش کنند، گاهی هم برای پاسخ به بعضی از نیازها مثل سوختگیری در هوا، پنهان ماندن از رادارها، اشکال متفاوتی به ذهنشان می‌رسید، در هر صورت Aerodyne که توسط الکساندر لیپیش طراحی شده بود، ظاهر عجیبی دارد!
بقيه در ادامه مطلب...
AD-1 ناسا
این هواپیما به صورت آزمایشی در سال ۱۹۷۹ ساخته شد، بال‌های محکم و مستقیم این هواپیما جلب نظر می‌کنند.
گاهی برای آزمایش عملکرد یک هواپیما، محاسبات ریاضی و تونل باد کافی نیستند و برای آزمایش همه عوامل متغیرها، کاری که باید انجام شود، ساختن نمونه واقعی است و بدین گونه بود که AD-1 ساخته شد!
Nemuth Parasol
این هواپیما در سال ۱۹۳۴، توسط دانشجویان دانشگاه میامی ساخته شد، بال این هواپیما مدور بود و به صورت سایبانی در بالای هواپیما بود.
مدل ۲۸۱ پروتئوس
این هواپیما را «برت روتان» طراحی کرده بود، بدنه نازک و مدادی و بال‌ها دوگانه آن جلب نظر می‌کنند، این هواپیما نخستین بار در سال‌های پایانی دهه ۱۹۹۰ آزمایش شد.
هدف از ساخت آن، صعود به ارتفاعات بالا و استفاده از هواپیما برای رله مخابراتی بود.
به خاطر طراحی خاصی که می‌بینید، این هواپیما می‌توانست ۱۸ ساعت در ارتفاع ۲۰ هزار متری باقی بماند.
گرومن X-29
این هواپیما که در سال ۱۹۸۴ ساخته شد، ثابت کرد که جت‌ها حتی اگر زاویه بال‌هایشان معکوس باشد، باز هم قابل پرواز هستند!
Vought V-173
در ظاهر مثل یک پنکیک شناو می‌ماند، اما این یک هواپیمای واقعی بود که در طی جنگ جهانی دون ساخته شده بود، هدف از ساخت آن این بود که از باند پرواز کوتاه روی کشتی‌ها قابل پرواز باشد.
هواپیمای سیکورسکی با بال‌های ضربدری
این هواپیما، هدف جاه‌طلبانه‌ای داشت، ساخت وسیله پروازی که سرعت جت‌ها و توانایی پرواز و فرود عمودی هلیکوپترها را داشته باشد.
متأسفانه این پروژه در سال ۱۹۸۸ متوقف شد.
P-791 لاکهید مارتین
هدف از ساخت این هواپیما، ساخت وسیله پروازی بودی که سرعت جت‌ها و ویژگی شناوری یک بالون را داشته باشد.
گفته می‌شود که این هواپیما می‌توانست سه هفته در ارتفاع شش هزار متری باقی بماند.
شوالیه سفید دو
این هواپیما به این منظور ساخته شده بود که بتواند یک فضاپیما را بین دو قسمت خود حمل کند و به ارتفاع زیرمداری ببرد.
در سال ۲۰۰۸، این هواپیما برای نخستین بار آزمایش شد و توانست به ارتفاع ۲۱ هزار متری برود. خلبان در قسمت راست، مستقر می‌شد و هواپیما را کنترل می‌کرد.
شرکت «ویرجین گلکتیک» در در نظر دارد روی همین هواپیما کار کند تا فضاپیماها را به ارتفاع ۱۵ کیلومتری برساند، در ادامه کار فضاپیما جدا شود و ۱۱۰ کیلومتر صعود کند.
Blohm Voss BV 141
این هواپیما ظاهر خشنی دارد و یادآوری می‌کند که قرینگی، شرط لازم پرواز هواپیماها نیست.
این هواپیما در سال‌های جنگ جهانی دوم توسط آلمان‌ها به صورت محدود ساخته شده بود و هدف از آن مأموریت‌های شناسایی بود.
بومرنگ مدل ۲۰۲ شرکت روتان
این هواپیما هم غیرقرینه بود، اما برخلاف هواپیمای قبلی، هدف از ساخت آن در سال ۱۹۹۶، تضمین کنترل هواپیما، حتی در شرایط دشوار آسیب یک موتور بود.
McDonnell XF-85 Goblin
این هواپیما در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم ساخته شد و ملقب به جنگنده انگلی شد! چون از محفظه بمب یک هواپیما عظیم، بیروم می‌آمد و هواپیمای مادر را از حملات هواپیماهای دشمن، محافظت می‌کرد!
ماهی آبنوس حامله یا Pregnant Guppy
گاهی برای حمل محموله‌های بزرگ چاره جز ساختن هواپیماهایی با این شکل بدنه عجیب نیست، اساسا طراحی این هواپیما، هواپیما بویینگ ۳۷۷ بود، اما به این شکل متفاوت ساخته شده بود تا بتواند قطعات لازم برای مأموریت سفر به ماه آپولو را حمل کند!
H-4 Hercules 2
این هیولای ۲۰۰ تنی را سرمایه‌دار و فیلم‌سازی مشهور آمریکایی -هووارد هیوز- ساخته بود و کسانی که فیلم زندگی او را با بازی لئوناردو دی کاپریو دیده‌اند، کاملا با این هواپیمای عجیب آشنا هستند.
این هواپیما که در حال حاضر تنها در موزه‌ها پیدا می‌شد، بزرگ‌ترین هواپیمایی بود که می‌توانست از روی سطح دریا به پرواز درآید.
Goodyear Inflatoplane
شرکت سازنده تایر و بالونی به نام Goodyear در سال‌های دهه ۱۹۵۰، هواپیمای عجیبی ساخت که بدنه آن را می‌شد باد کرد! نمونه اولیه این هواپیما برای ارتش آمریکا ساخته شد. ساخت این هواپیما متوقف شد، چون هیچ کس به نمی‌توانست به هواپیمایی اعتماد کند که مانند یک بادکنک، احتمال شود سوراخ شود!
AeroJelly
نوامبر سال پیش، در دانشگاه نیویورک، یک ریاضی‌دان به نام «لیف ریستروف»، ماشین پرواز خلی کوچکی ساخت که تنها اندکی از اندازه یک کف دست بزرگ‌تر بود، این وسیله مانند یک عروس دریایی می‌ماند و بال خود حرکت می‌کند.
دوچرخه هوایی de Lackner HZ-1
این هم وسیله پرواز یک نفره‌ای که آدم را به یاد فیلم‌های جیمز باند می‌اندازد.
