برنامه Outlook یک کلاینت پست الکترونیک است که میتواند به هر سرویسدهندهای که بر Pop3 یا IMAP مبتنی است، متصل شود. علاوه بر صدها مزیتی که میتوان برای این برنامه نام برد، یک کاربر Outlook باید هنگام استفاده از این ابزار، نکات امنیتی خاصی را رعایت کند، چرا که در صورت بیتوجهی این ابزار میتواند حتی از مرورگر نیز آسیبپذیرتر باشد و کاربر خود را بیشتر در معرض حملات و خطرات اینترنتی قرار دهد.
در نگاه اول باید تفاوت دو پروتکل Pop3 و IMAP برای کاربر روشن باشد. از لحاظ فنی این دو پروتکل تفاوتهای زیادی دارند اما از منظر کاربری، مهمترین وجه تمایز این دو پروتکل، شکل دانلود محتویات ایمیل است. Pop3 با اتصال به سرویسدهنده، کل ایمیل دریافتی اعم از Header، مشخصات فرستنده و گیرندگان و متن ایمیل را دانلود میکند.
برنامه Outlook در هنگام استفاده از Pop3 بهطور پیشفرض، محتوای تصاویری را که در قالب HTML به نامه پیوست شده، دانلود نمیکند اما دیگر ضمایم نامه از جمله فایلها دانلود میشوند.
در IMAP، تنها Header که شامل عنوان نامه، نام فرستنده و نام فایلهای ضمیمه شده، دانلود میشوند. در صورتی که کاربر به دریافت کل نامه علاقهمند باشد، میتواند روی آن کلیک کند تا کل محتویات نامه شروع به دانلود شود. در عمل IMAP نوعی همگامسازی با محتویات حساب کاربری پست الکترونیک است، یعنی اگر خود شما پوشهای در کاربری خود ایجاد کرده باشید، محتویات آن از طریق IMAP قابل دریافت است.
بنابراین پوشه Spam نیز میتواند دانلود شود، در حالی که Pop3 تنها پوشه Inbox را دانلود میکند.
از آنجایی که پروتکل Pop3 کل نامه را یک جا دانلود میکند، میتواند فایلهای احتمالا خطرناک را نیز پیش از آگاهی کاربر دانلود کند، پس استفاده از IMAP ریسک نامههای ناشناس را برطرف میکند. در مقابل IMAP محتویات متنی پوشه Spam را نیز دانلود میکند، در حالی که این پوشه میتواند بیشترین خطر را در خود جای داده باشد و حاوی لینکهای خطرناکی باشد. اگر کاربر با این موضوع آشنا نباشد، میتواند مورد تهدید قرار گیرد.
کلاینتهای ایمیل در تلفن همراه معمولا از IMAP بهره میگیرند، چرا که حافظه در تلفن همراه به مراتب کمتر از رایانههاست و به همین دلیل، ایمیلهای قدیمیتر پس از بسته شدن نرمافزار از حافظه پاک میشوند.