وقتی به اغراق و غیرواقعی از کودکمان تعریف و تمجید میکنیم او نیز درکی اشتباه و غیرواقعی از تواناییهایش پیدا میکند. کارشناسان این تصور غلط کودک از خودش را «خودبزرگبینی» مینامند و این باور غلط زمانی دردسرساز میشود که کودک به اشتباه فکر میکند بهترین است و بلکه خود را نیز از سایر همکلاسیهایش برتر میداند.
یافتههای تحقیقات جدید روی دانش آموزان 20 کلاس درس نشان میدهد کودکانی که احساس برتری نسبت به سایر همکلاسیهای خود دارند از همدیگر متنفر میشوند. حتی اگر کودکی باهوشترین شاگرد کلاس هم باشد و این برتری واقعا وجود داشته باشد بازهم والدین و مربیان باید در تحسین کردن کودک متعادل و منطقی رفتار کرده و افراط نکنند تا کودک دچار غرور نشود. در این مطالعه معلوم شد کودکانی که واقعا باهوش و برتر هستند و در عین حال نحوه برخورد والدین با این توانایی فرزندشان مناسب و متعادل است، دچار مشکلات اجتماعی و درگیری با همسالان خود نمیشوند. در واقع بر اساس این تحقیق، کودکانی که غرور بیش از اندازه دارند به این دلیل است که دائما و به شیوهای اغراقآمیز توسط والدین و معلمانشان تحسین میشوند.
برای مثال به جای اینکه قبل از امتحان به کودکتان بگویید تو خیلی باهوشی بگویید که تو با نمره A در امتحان ریاضی به خانه برمیگردی! همچنین به جای نتایج نهایی که در مدرسه میگیرد به تلاشهای روزمره کودکتان توجه کنید و او را تشویق به تمرین بیشتر در درسهایش نمایید. علاوه بر این هیچگاه از کلمه «بهترین» برای توصیف عملکرد فرزند خود استفاده نکنید چرا که این یک کلمه بیمعنی و نادرست است و دانش آموز تصور میکند که نسبت به همه برتر است.
بهترین راه برخورد با کودکان باهوش این است که به آنها گفته شود آنها در هر مسالهای فوق العاده هستند اما تشویقهای خاص و موردی به جای عبارات تشویقی دائمی و کلی، این کودکان را تبدیل به افرادی با اعتماد به نفس بالا و مهربان میکند
دکترسلام