ممکن است بخواهید یک صفحه نمایش خیلی بزرگ داشته باشید، به ویژه زمانی که بحث سرگرمی پیش میآید، اما اگر در میان مانیتورها به دنبال آنچه میخواهید هستید، میبینید که بزرگترین انتخاب قابل دسترس برایتان انواع 27 اینجی است. حالا اگر 27 اینچ هم راضیتان نمیکند، باید سراغ تلویزیونتان بروید. اینجور مواقع بزرگتر بهتر به نظر میرسد، اما به چه قیمتی؟ به قیمت از دست دادن کیفیت؟!
بقیه در ادامه مطلب...
برای استفاده از تلویزیون به عنوان مانیتور نیاز به پورت HDMI داریم، ولی برخی از تلویزیونهای قدیمیتر این پورت را ندارند و به جای آن از درگاه DVI استفاده میکنند. برخی دیگر هم برای اتصال به کامپیوتر به پورت VGA تجهیز شدهاند. اگر کارت گرافیکتان خروجی HDMI دارد، پس بهتر است که از یک کابل HDMI به DVI بهره ببرید. بهترین حالت اما اتصال دو سر HDMI است که میتوانید از این طریق صدا و تصویر را به بهترین شکل داشته باشید.
پورت دیگری که روی مانیتورهای امروزی و کارتهای گرافیک خواهیم دید، DisplayPort است. این درگاه نیز به مانند HDMI قابلیت انتقال سیگنال HD به نمایشگر را دارد، اما در نظر میگیریم که برای اتصال از پورت دو سر HDMI استفاده خواهیم کرد.
اینجاست که بحث کیفیت پخش پیش میآید. غیر از پورت چیزهای دیگری هم هست که باید در نظر داشته باشید. باید مطمئن شوید که آیا کارت گرافیک قادر به نمایش محتوا با رزولوشن تلویزیون است یا نه. پس اول رزولوشن تلویزیون را بیابید و سپس به بخش تنظیمات مانیتور رفته و بیشترین رزولوشنی را که میتواند پشتیبانی کند انتخاب کنید تا محتوا با کیفیت مناسبی در تلویزیون به نمایش درآید.
آیا کیفیت خوب خواهد بود؟
در حال حاضر بیشتر تلویزیونهای HDTV قادر به پخش محتوای فول اچ دی بوده و برخی هم 4K هستند. روی صفحه نمایش 15.6 اینچی یک لپتاپ با کیفیت فول اچ دی، دسکتاپ با کیفیت بسیار خوبی حتی از فاصله چند متری به نظر خواهد رسید، اما همین محتوا روی یک تلویزیون 32 اینچی کیفیتش را از دست خواهد داد.
چیزی که اینجا اهمیت دارد چگالی پیکسلی یا همان تعدا پیکسلها در هر اینچ مربع است. تعداد پیکسلهای یک مانیتور 15 اینچی با تعداد پیکسلهای یک تلویزیون 32 اینچی یکی است، اما چگالی پیکسلی در مانیتور بیشتر و در پی آن تصویر باکیفیتتر است، پس در صورتی که بخواهید محتوا و متن را در تلویزیون واضح ببینید، نیاز دارید که یک مدل با چگالی پیکسلی بالا داشته باشید. در واقع اگر بخواهیم یک وضعیت ایدهآل را تجربه کنیم باید یک تلویزیون 27 اینچی با حداقل چگالی پیکسلی 80ppi و کیفیت فول اچ دی داشته باشیم.
اگر بخواهید از تلویزیون برای بازی کردن استفاده کنید، نکته دیگری هم وجود دارد که باید در نظر داشته باشید و آن تاخیر ورودی است. تاخیر ورودی به تاخیر بین حرکت وسیله ورودی شما و نمایش آن روی صفحه نمایش اطلاق میشود. در بازی وسیله ورودی موس است. در بسیاری از مانیتورها این تاخیر کمترین میزان ممکن است. اما در تلویزیونها چنین نیست و زمانی که میخواهید یک بازی را روی تلویزیون انجام دهید، تاخیر ایجاد شده روی روند بازی تاثیر گذار خواهد بود.
DisplayLag پایگاه دادههای خوبی از زمان تاخیر است که میتوانید بر اساس آن مانیتور و تلویزیون مناسب را انتخاب کنید. توجه کنید که زمان تاخیر در تلویزیون بیش از 40 ثانیه نباشد. اگر هنگام بازی به مشکل برخوردید میتوانید از مود بازی تلویزیون خود استفاده کنید.
توصیه ما این است که اگر به دنبال یک صفحه نمایش خوب هستید، در بین مانیتورها آن را جستجو کنید. یک تلویزیون HDTV ارزان معمولا اچ دی است و با هزینهای که باید برای خرید آن پرداخت کنید میتوانید یک مانیتور فول اچ دی بخرید که البته این در شرایطی است که بخواهید صفحه نمایشی زیر 27 اینچ داشته باشید، ولی اگر میخواهید محصولی بزرگتر از این اندازه تهیه کنید، حتما باید سراغ تلویزیونهای HDTV بروید، پس به چگالی پیکسلی محصولی که میخرید حتما توجه داشته باشید. به ویژه اگر میخواهید از آن به عنوان مانیتور استفاده کرده و محتوایی چون متن را در آن با کیفیت خوب ببینید.