مقبره حيات‌الغيب بر ساحل شمال غربي رود كشكان و بر بالاي تپه‌اي سنگي
قرار دارد و از دو بناي مجاور هم تشكيل شده كه بناي بزرگ‌تر به مقبره
حيات‌الغيب و بناي كوچك‌تر به گنبد الياس مشهور است.
شجره نامه‌اي در دست سادات حيات‌الغيب وجود دارد و متن آن نيز بر روي سنگ قبر جديد نوشته شده كه متن آن چنين است: «يعرف ابن الحيات الغيب و كان من‌العلما و قبره في لرستان ابي‌القاسم محمد معروف به ابي الحيان الغيب بن احمد بن رضي‌الدين بن‌احمد بن موسي بن‌حسين بن ابراهيم بن حسن بن احمد بن ماجدين معد بن اسماعيل بن يحيي بن ابي يحيي محمد الزاهد معروف به شاه مححو بن ابي جعفر احمد الزاهد بن تاج‌الدين ابراهيم المجاب بن محمد العابد الامام موسي كاظم(ع)».
بر اساس كتيبه سنگي موجود در مقبره مي‌توان تاريخ ساخت بنا را به دوره قاجاريه نسبت داد.
در سال 1845 بارون دوبد براي نخستين‌بار از اين مقبره بازديد كرد، علي محمد ساكي و حميد ايزدپناه و ويلسن نيز از اين بقعه نام برده‌اند و در دايرة‌المعارف بناهاي آرامگاهي نيز از اين بقعه ياد شده است.
در ساختمان حيات‌الغيب ابتدا مقبره الياس به صورت مجزا ساخته شده و سپس مقبره حيات‌الغيب در جنب بنا احداث شده و در دوره قاجاريه ورودي آنها در هم ادغام شده است.
براي ايجاد گنبد طرح مربع شكل بنا توسط چهار فيلپوش و چهار طاق نما در وسط آنها به هشت ضلعي تبديل شده است از اين مرحله به بعد با اجراي يك كاربندي روي اين طاق‌ها زمينه دايره گنبد شكل گرفته سپس گنبد را روي آن برپا ساخته‌اند.
بر اساس كتيبه سنگي موجود در مقبره مي‌توان تاريخ ساخت بنا را به دوره قاجاريه نسبت داد.
در سال 1845 بارون دوبد براي نخستين بار از اين مقبره بازديد به‌عمل آورد، علي محمد ساكي و حميد ايزدپناه و ويلسن نيز از اين بقعه نام برده‌اند و در دايره المعارف بناهاي آرامگاهي نيز از اين بقعه ياد شده است.
در سمت شرقي امامزاده حيات‌الغيب، مقبره الياس واقع شده است كه بناي الياس نيز فاقد كتيبه تاريخي و نام باني است.
ايزدپناه اين مقبره را متعلق به شهاب‌الدين الياس از حكمرانان اتابكان لر كوچك مي‌داند.
مقبره از گنبدخانه و سرداب تشكيل شده است، اين بنا بر نقشه چهار ضلعي شكل گرفته و داراي گنبد مخروطي است.
راه ورود به مقبره الياس به دو صورت امكان‌پذير است يك راه از درون مقبره حيات‌الغيب و راه دوم از طريق ايوان مقبره حيات‌الغيب كه توسط يك دهليز به درون مقبره الياس مرتبط مي‌گردد و اين دو راه در مقابل ورودي مقبره الياس به هم مي‌پيوندد. ادامه مطلب
شجره نامه‌اي در دست سادات حيات‌الغيب وجود دارد و متن آن نيز بر روي سنگ قبر جديد نوشته شده كه متن آن چنين است: «يعرف ابن الحيات الغيب و كان من‌العلما و قبره في لرستان ابي‌القاسم محمد معروف به ابي الحيان الغيب بن احمد بن رضي‌الدين بن‌احمد بن موسي بن‌حسين بن ابراهيم بن حسن بن احمد بن ماجدين معد بن اسماعيل بن يحيي بن ابي يحيي محمد الزاهد معروف به شاه مححو بن ابي جعفر احمد الزاهد بن تاج‌الدين ابراهيم المجاب بن محمد العابد الامام موسي كاظم(ع)».
بر اساس كتيبه سنگي موجود در مقبره مي‌توان تاريخ ساخت بنا را به دوره قاجاريه نسبت داد.
در سال 1845 بارون دوبد براي نخستين‌بار از اين مقبره بازديد كرد، علي محمد ساكي و حميد ايزدپناه و ويلسن نيز از اين بقعه نام برده‌اند و در دايرة‌المعارف بناهاي آرامگاهي نيز از اين بقعه ياد شده است.
در ساختمان حيات‌الغيب ابتدا مقبره الياس به صورت مجزا ساخته شده و سپس مقبره حيات‌الغيب در جنب بنا احداث شده و در دوره قاجاريه ورودي آنها در هم ادغام شده است.
براي ايجاد گنبد طرح مربع شكل بنا توسط چهار فيلپوش و چهار طاق نما در وسط آنها به هشت ضلعي تبديل شده است از اين مرحله به بعد با اجراي يك كاربندي روي اين طاق‌ها زمينه دايره گنبد شكل گرفته سپس گنبد را روي آن برپا ساخته‌اند.
بر اساس كتيبه سنگي موجود در مقبره مي‌توان تاريخ ساخت بنا را به دوره قاجاريه نسبت داد.
در سال 1845 بارون دوبد براي نخستين بار از اين مقبره بازديد به‌عمل آورد، علي محمد ساكي و حميد ايزدپناه و ويلسن نيز از اين بقعه نام برده‌اند و در دايره المعارف بناهاي آرامگاهي نيز از اين بقعه ياد شده است.
در سمت شرقي امامزاده حيات‌الغيب، مقبره الياس واقع شده است كه بناي الياس نيز فاقد كتيبه تاريخي و نام باني است.
ايزدپناه اين مقبره را متعلق به شهاب‌الدين الياس از حكمرانان اتابكان لر كوچك مي‌داند.
مقبره از گنبدخانه و سرداب تشكيل شده است، اين بنا بر نقشه چهار ضلعي شكل گرفته و داراي گنبد مخروطي است.
راه ورود به مقبره الياس به دو صورت امكان‌پذير است يك راه از درون مقبره حيات‌الغيب و راه دوم از طريق ايوان مقبره حيات‌الغيب كه توسط يك دهليز به درون مقبره الياس مرتبط مي‌گردد و اين دو راه در مقابل ورودي مقبره الياس به هم مي‌پيوندد.
