استان زنجان يكي از استان‌هاي مهم كشور با داشتن ظرفيت‌هاي مهم در بخش گردشگري و ميراث فرهنگي است.
استان زنجان با داشتن آثار بديع و منحصر به فرد گردشگران و جهانگردان داخلي و خارجي را به سوي خود جلب و جذب مي‌كند كه در اين زمينه نيازمند توجه فرا ملي است تا بتواند داشته‌هاي خود را به خوبي به دوستداران تاريخ و تمدن بزرگ ايران معرفي كند.
مجموعه معبد داش كسن در 10 كيلومتري جنوب شرقي سلطانيه و در نزديكي روستاي وير از توابع همين بخش قرار گرفته است.
اين مجموعه در محوطه‌اي به شكل مستطيلي ناقص، به طول 400 متر و عرض 50 تا 300 متر ديده مي‌شود.
در درون اين مجموعه سه غار نسبتا عميق در دل كوه كنده شده است كه كنده كاري‌هاي زيبايي دارند. از نقش‌هاي اين كنده كاري‌ها مي‌توان به دو تصوير اژدها كه در مقابل يكديگر به شكل قرينه حك شده‌اند و طول هريك 5/3 متر است اشاره كرد.
در طرفين اين نقش‌ها محراب‌هاي زيباي نقش داري با طرح‌هاي اسليمي‌گل و بوته و مقرنس‌هاي سنگي كنده كاري شده‌اند.
مجموعه آثار كنده كاري اين محل، يادگار هنرمندان چيني است كه به فرمان اولجايتو از چين به سلطانيه فرا خوانده شده بودند.
بر اساس يك فرضيه، غارهاي "داش كسن " در دو دوره تاريخي جدا از هم مورد استفاده قرار گرفته است.
در دوره نخستين اين غار نيايشگاه آئين مهرپرستي در عهد ساساني بوده است اما از اين دوره آثاري بجاي نمانده است.
دوره دوم كه نقش‌هاي اژدها، برگ مو، پيچك و طرح‌هاي اسليمي، يادگار آن دوره است به دوران فرمانروايي ايلخانان تعلق دارد.
سنگ‌هاي سبز به كار گرفته شده در حصار ارگ سلطانيه به طور قطع از محل تاريخي داش كسن (سنگ‌بر) بريده شده است. در نتيجه برش و انتقال سنگ، فضاي لازم براي كنده كاري و دخمه‌سازي در اين محل فراهم شده و اين مكان با اندكي تغييرات به آرامگاه تبديل شده است. بنابراين، محوطه تاريخي داش كسن را مي‌توان در رديف آرامگاه‌هاي دوره ايلخاني نيز طبقه‌بندي كرد.
معبد صخره‌اي داش كسن كه به معناي سنگ تراشيده يا بريده سنگ است در جنوب شرقي روستاي وير در سينه‌كش ارتفاعات محلي سلطانيه قرار دارد، در اين معبد علاوه بر استفاده از فن‌آوري پيشرفته زمان كه پيامد رشد و تكامل فن سنگ‌تراشي با ابزار فلزي است، انتخاب مناسب‌ترين نقطه نسبت به نقاط همجوار نمودار توجه و آشنايي كامل سازندگان آن با دانش زمين‌شناسي و معدن‌شناسي است.
به نظر مي‌رسد هنرمندان خلاق معبد صخره‌اي در خلق حجاري‌ها و كنده كاري‌هاي زيبا كه در غرب و شرق اين نيايشگاه گسترده شده علاوه بر مهارت در تكنيك سنگ‌تراشي از پاره‌اي اصول پيكرتراشي نيز الهام گرفته‌اند.
ظهور و پيدايش اين معبد صخره‌اي را مي‌توان با توجه به شكل معماري (چليپائي) آن و وجود فضاهايي مانند مهرابه‌هاي مهرپرستان به سده‌هاي اول و دوم ميلادي بازگرداند و از سوي ديگر نحوه پرداخت نقوش آن متأثر از اوضاع اجتماعي ايران قرن هشتم (هـ. ق) است.
نقوش حجاري شده اژدها، طرح‌هاي گياهي، رديفي از بن نگاره‌ها بر روي گلدان‌هايي در دو سوي طاق هلالي كه در دهه‌ها و سده‌هاي بعد، اين شيوه تزئيني را بر گرداگرد ايوان‌هاي مسجدها مي‌بينيم همراه با محرابي‌هايي با تزئينات مقرنسي، آميزه‌اي از هنر ايران و چين را با مفهوم و محتوايي ديگر به وجود آورده است.
اژدهاي نقش شده بر پيكره صخره‌اي داش كسن كه در هنر و انديشه ايراني مظهر ظلم، ستم و پليدي است با نفوذ قوم فاتح همچون محافظ هميشه بيدار كه نشان از ارزاني، خير، بركت، دولت و سلطنت دارد در هنر ايران جاي مي‌گيرد. ادامه مطلب
استان زنجان با داشتن آثار بديع و منحصر به فرد گردشگران و جهانگردان داخلي و خارجي را به سوي خود جلب و جذب مي‌كند كه در اين زمينه نيازمند توجه فرا ملي است تا بتواند داشته‌هاي خود را به خوبي به دوستداران تاريخ و تمدن بزرگ ايران معرفي كند.
مجموعه معبد داش كسن در 10 كيلومتري جنوب شرقي سلطانيه و در نزديكي روستاي وير از توابع همين بخش قرار گرفته است.
اين مجموعه در محوطه‌اي به شكل مستطيلي ناقص، به طول 400 متر و عرض 50 تا 300 متر ديده مي‌شود.
در درون اين مجموعه سه غار نسبتا عميق در دل كوه كنده شده است كه كنده كاري‌هاي زيبايي دارند. از نقش‌هاي اين كنده كاري‌ها مي‌توان به دو تصوير اژدها كه در مقابل يكديگر به شكل قرينه حك شده‌اند و طول هريك 5/3 متر است اشاره كرد.
در طرفين اين نقش‌ها محراب‌هاي زيباي نقش داري با طرح‌هاي اسليمي‌گل و بوته و مقرنس‌هاي سنگي كنده كاري شده‌اند.
مجموعه آثار كنده كاري اين محل، يادگار هنرمندان چيني است كه به فرمان اولجايتو از چين به سلطانيه فرا خوانده شده بودند.
بر اساس يك فرضيه، غارهاي "داش كسن " در دو دوره تاريخي جدا از هم مورد استفاده قرار گرفته است.
در دوره نخستين اين غار نيايشگاه آئين مهرپرستي در عهد ساساني بوده است اما از اين دوره آثاري بجاي نمانده است.
دوره دوم كه نقش‌هاي اژدها، برگ مو، پيچك و طرح‌هاي اسليمي، يادگار آن دوره است به دوران فرمانروايي ايلخانان تعلق دارد.
سنگ‌هاي سبز به كار گرفته شده در حصار ارگ سلطانيه به طور قطع از محل تاريخي داش كسن (سنگ‌بر) بريده شده است. در نتيجه برش و انتقال سنگ، فضاي لازم براي كنده كاري و دخمه‌سازي در اين محل فراهم شده و اين مكان با اندكي تغييرات به آرامگاه تبديل شده است. بنابراين، محوطه تاريخي داش كسن را مي‌توان در رديف آرامگاه‌هاي دوره ايلخاني نيز طبقه‌بندي كرد.
معبد صخره‌اي داش كسن كه به معناي سنگ تراشيده يا بريده سنگ است در جنوب شرقي روستاي وير در سينه‌كش ارتفاعات محلي سلطانيه قرار دارد، در اين معبد علاوه بر استفاده از فن‌آوري پيشرفته زمان كه پيامد رشد و تكامل فن سنگ‌تراشي با ابزار فلزي است، انتخاب مناسب‌ترين نقطه نسبت به نقاط همجوار نمودار توجه و آشنايي كامل سازندگان آن با دانش زمين‌شناسي و معدن‌شناسي است.
به نظر مي‌رسد هنرمندان خلاق معبد صخره‌اي در خلق حجاري‌ها و كنده كاري‌هاي زيبا كه در غرب و شرق اين نيايشگاه گسترده شده علاوه بر مهارت در تكنيك سنگ‌تراشي از پاره‌اي اصول پيكرتراشي نيز الهام گرفته‌اند.
ظهور و پيدايش اين معبد صخره‌اي را مي‌توان با توجه به شكل معماري (چليپائي) آن و وجود فضاهايي مانند مهرابه‌هاي مهرپرستان به سده‌هاي اول و دوم ميلادي بازگرداند و از سوي ديگر نحوه پرداخت نقوش آن متأثر از اوضاع اجتماعي ايران قرن هشتم (هـ. ق) است.
نقوش حجاري شده اژدها، طرح‌هاي گياهي، رديفي از بن نگاره‌ها بر روي گلدان‌هايي در دو سوي طاق هلالي كه در دهه‌ها و سده‌هاي بعد، اين شيوه تزئيني را بر گرداگرد ايوان‌هاي مسجدها مي‌بينيم همراه با محرابي‌هايي با تزئينات مقرنسي، آميزه‌اي از هنر ايران و چين را با مفهوم و محتوايي ديگر به وجود آورده است.
اژدهاي نقش شده بر پيكره صخره‌اي داش كسن كه در هنر و انديشه ايراني مظهر ظلم، ستم و پليدي است با نفوذ قوم فاتح همچون محافظ هميشه بيدار كه نشان از ارزاني، خير، بركت، دولت و سلطنت دارد در هنر ايران جاي مي‌گيرد.
