حتما تلفن هوشمند تونی استارک و میز شفافی که در سری فیلم های مرد آهنی به نمایش در آمدند را به یاد دارید؟ یا مجسمه های بی نظیری که در پایان فیلم Avengers: Age of Ultron به تصویر کشیده شده اند را خاطرتان هست؟
اگر اینطور است باید سپاسگزار شرکتی به نام پرسپشن باشید؛ یک کمپانی فعال در زمینه طراحی بصری که مقر اصلی اش در نیویورک واقع شده است.
بقیه در ادامه مطلب...
این شرکت در حال حاضر از جایگاه بی نظیری در زمینه ارائه طرح های مفهومی و آینده نگرانه برای استودیوهای فیلم سازی و کمپانی های فعال در حوزه تکنولوژی برخوردار است و همکاری با نام های مطرحی چون سامسونگ، مایکروسافت و فورد را در کارنامه فعالیت خود دارد.
آثار پرسپشن نشان می دهند که دیگر دوران طراحی اینترفیس بعد از اتمام پروسه ساخته شدن فیلم ها گذشته است و این روزها می توان عمق سینمایی و احساس را در آثار شرکت های زیادی مشاهده کرد و این مساله در انحصار چند نام نیست.
حالا با چرخه ای بی پایان از طراحی روبرو هستیم که در آن، فیلم سازان ایده هایشان را از شرکت های فعال در حوزه تکنولوژی می گیرند و کمپانی های صنعت فناوری هم برای الهام گرفتن و ساخت محصولات تازه، پای فیلم های علمی و تخیلی می نشینند.
کمپانی پرسپشن کارش را در سال 2001 میلادی و به عنوان یک شرکت گرافیکی سطح بالا آغاز کرد. موسسانش دنی گنزالز و جرمی لاسکی بودند. این شرکت در ابتدا به استودیوهای فیلم سازی، شرکت های تبلیغاتی و اشخاصی خدمت رسانی می کرد که به دنبال جلوه های بصری زیبا بودند.
جان لپور مدیر هنری شرکت پرسپشن می گوید: وقتی به هولوگرام ها یا اینترفیس های فوق العاده ای نگاه می کنید که در فیلم های پرفروش به نمایش گذاشته می شوند، در واقع چشم انداز و تعبیر ما را می بینید از آینده که برای آن فیلم ها تصویر سازی شده اند.
او ادامه می دهد: ما نیم دیگری از زمان خود را نیز صرف ایجاد طرح های مفهومی برای نسل آتی تکنولوژی ها یا رابط های کاربری خاص می کنیم.
این استودیو بعد از همکاری اش با مارول در ساخت تعدادی فیلم انیمیشنی، نخستین پروژه مهم و عمده خود در صنعت فیلم را دریافت کرد و آن چیزی نبود جز مرد آهنی 2. در ابتدا قرار بر این بود که پرسپشن اینترفیس نمایشگر غول پیکری را بسازد که در ادامه در نمایشگاه استارک (که در سکانس های اول فیلم نمایش داده می شود) به نمایش در می آمد.
اما در جریان رفت و آمدهایی که مدیران این شرکت به مارول داشتند زمزمه هایی را هم در مورد یک تلفن هوشمند شیشه ای شنیدند که تونی استارک در کل داستان فیلم با خود خواهد داشت.
آنها که ایده اولیه کار را دریافت کرده بودند در نهایت ماکتی از چشم انداز خود در مورد اینترفیس تلفن شیشه ای مورد بحث طراحی کردند. آنطور که لپور می گوید، آنها یک قطعه شیشه را به شکل تلفن هوشمند برش دادند و از آن برای تهیه دموی ویدئویی خود و نمایشش برای مارول بهره گرفتند.
در پایان، ایده آنها با چنان استقبال خوبی روبرو گردید که کار طراحی اینترفیس برای طیف گسترده ای از گجت های مورد استفاده توسط کاراکتر استارک به پرسپشن محول گردید که از آن جمله می توان به میز شفاف و نمایشگرهایی اشاره کرد که در همه جا به چشم می خوردند.
اگر کمی دقیق تر به همه آن اینترفیس ها بنگرید متوجه یک سبک مشترک در آنها خواهید شد: اینکه کاملا پویا هستند و ظاهری فوق العاده دارند اما در عین حال هم واقع بینانه به نظر می آیند.
اما پرسپشن صرفا در زمینه ارائه طرح های گرافیکی زیبا فعالیت ندارد بلکه همزمان تلاش می کند، چشم اندازهایی را در مورد نوع کاربرانی که از اینترفیس های آن استفاده می کنند در اختیارمان قرار دهد.
مرد اهنی 2 آغازی فاخر برای این شرکت بود و در ادامه مارول باعث شد که پروژه های دیگری به پرسپشن پیشنهاد شود. در فیلم Captain America: The Winter Soldier پرسپشن اینترفیس شیشه جلویی ماشین نیک فری را طراحی کرد و سکانس مونتاژ شده ای که در مورد نفوذ سازمان تبهکاری هایدرا به درون دولت های جهانی ساخته شده بود نیز محصول همین شرکت است.
این شرکت همچنین مسئولیت طراحی بدنه برای ابررایانه افسانه ای آرنیم زولا را بر عهده داشت که با استفاده از همان کاست های قدیمی کار می کرد و روی مانیتورهای سبز رنگی نمایش داده می شد.
لپور در مصاحبه ای که در این رابطه انجام داد اینطور می گوید: گویی آن کاراکتر واقعا درون کامپیوتر بود اما ما برای اینکه شخصیتش را طوری طراحی کنیم که کمتر تخیلی به نظر بیاید باید علاوه بر ایجاد یک رابط کاربری با قابلیت بازآفرینی خصوصیات انسان، آن را طوری طراحی می کردیم که برای خودش شخصیت داشته باشد.
اما آثار بی نظیر پرسپشن در صنعت فیلم، باعش شد که تعدادی زیادی از بزرگان صنعت فناوری به سمت آن جذب شوند که نام اغلب شان را هم حتما شنیده اید. برای نمونه سامسونگ از این شرکت خواست تا روی تعدادی طرح مفهومی برای اینترفیس های نسل بعد کار کند و در ادامه برخی ایده های ارائه شده از سوی آن را روی اینترفیس تاچ ویز خود پیاده سازی کرد.
حتی مایکروسافت نیز به آنها رجوع کرد تا روی مفاهیمی از واقعیت افزوده کار کند و از آنها برای ساخت هولولنز ایده بگیرد و این اتفاق درست زمانی رخ داد که پرسپشن هیچ ایده ای از چیستی هولولنز نداشت (متاسفانه این شرکت مجاز به گفتن اینکه دقیقا چه چیزی را برای هولولنز طراحی کرده، نیست).
تبلت گرید 10 محصول فیوژن گاراژ نیز از محصولاتی بود که شاید تنها مشخصه مهمش همان اینترفیس مشبک آن بود و طراحی آن اینترفیس هم ظاهرا هنر دست کارشناسان پرسپشن بوده.
البته اغلب همکاری های این شرکت با کمپانی های فعال در حوزه تکنولوژی همچنان سربسته باقی خواهند ماند، با این همه، حاصل تلاش های آن را می توان در برخی از مطرح ترین اخبار دنیای تکنولوژی مشاهده کرد.
برای نمونه اینترفیس داشبوردی که در ابرماشین جی تی مدل 2017 فورد استفاده شده است و همچنین ویدئوهایی که اخیرا از سوی اسپیس اکس منتشر گردیده اند، همگی به لطف فعالیت های این شرکت تا این اندازه جذاب هستند. پرسپشن همچنین با نامدارانی چون IBM، اینتل، مرسدس بنز و BMW همکاری دارد.
اگر تا بحال شاهد مقایسه یک اینترفیس با فیلم Minority Report به کارگردانی استیون اسپیلبرگ بوده اید احتمالا خوب می دانید که ارتباط تنگاتنگی میان شرکت های فعال در زمینه تکنولوژی و فیلم های علمی و تخیلی وجود دارد.
لپور می گوید این مساله کاملا در مورد کارکنان شرکت پرسپشن صدق می کند. او درادامه می گوید: افراد زیادی در دنیای فناوری حضور دارند که می گویند: دوست داریم چیزی که در فیلم دیدیم داشته باشیم و آن را به واقعیت بدل کنیم. به همین نحو، تجربه همکاری پرسپشن با شرکت های واقعی فعال در این زمینه نیز باعث می شود که ده ها فناوری واقعی به فیلم ها راه پیدا کنند.
برای نمونه، همکاری این شرکت با اسپیس اکس در زمان طراحی اینترفیس های هوانوردی برای فیلم های مختلف بسیار سودمند واقع خواهد شد.
اینکه استودیوهای فیلم سازی در طراحی تکنولوژی های مد نظر خود از شرکت های تولید کننده آنها کمک بگیرند کاملا معقول و منطقی است اما ایده گرفتن تعداد زیادی از شرکت ها از این استودیوها بسیار عجیب به نظر می آید.
جنبه زیبایی محصولات همواره برای اپل اهمیت داشته است، با این همه، این موضوع عامل حرکت رقبای آن از جمله مایکروسافت و سامسونگ نبوده. به همین خاطر، این دو کمپانی به دنبال شرکت هایی نظیر پرسپشن می گردند تا از نظر خلاقیت و طراحی نیز چیزی در رقابت خود با نام هایی نظیر اپل کم نداشته باشند.
برای درک بهتر این موضوع تنها کافیست که رابط کاربری تاچ ویز سامسونگ را در چند سال قبل متصور شوید و آن را با شکل و شمایل امروزی اش و تاثیراتی که از طرح های پرسپشن پذیرفته مقایسه نمایید.
البته هم اکنون کم نیستند شرکت هایی که در زمینه گرافیک حرکتی فعالیت می کنند، با این همه، اغلب آنها روی فیلم و تلویزیون تمرکز دارند تا هرچیز دیگری و تنها شمار اندکی از آنها به قلمرو تکنولوژی ورود یافته اند.
توانایی پرسپشن در ادغام این دو جهان نشانه ایست از اینکه طبع طراحی ما رو به پختگی و کمال دارد. اغلب ما در جیب هایمان یکی از همین کامپیوترهای تاچ را داریم و اپلیکیشن های موبایلی که مورد استفاده قرار می دهیم به لحاظ ظاهر و کارایی سال ها با آنچه عادت داشتیم روی سیستم های دستکتاپی داشته باشیم، فاصله دارند. از همین رو، وقتی به کار کردن با چیزهای بهتری عادت کرده ایم، دیگر محصولاتی با کارایی خوب و طراحی نامطلوب پاسخگوی نیازهایمان نخواهند بود.
