محققان موفق به توسعه راهکار جدیدی برای جمع آوری و ذخیره‌سازی کربن دی اکسید و تبدیل کردن آن به سنگ شده‌اند. این راهکار روشی سریع‌تر و ایمن‌تر برای ایزوله کردن دی اکسید کربن و مبارزه با گرمایش زمین است.
کارشناسان از مدت‌ها پیش مشغول کار بری روی فرآیند جداسازی و ذخیره سازی دی اکسید کربن (CCS) به عنوان روشی مفید و کاربردی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی بوده اند. ایده اصلی این فرآیند ذخیره سازی گاز دی اکسید کربن زیر زمین است تا از ورود این گاز گلخانه‌ای به اتمسفر جلوگیری شود، اما تلاش‌های قبلی این محققان با پیشرفت چشمگیری همراه نبود. آزمایش های قبلی اغلب شامل پمپاژ کردن گاز دی اکسید کربن درون سنگ ماسه یا سفره‌های عمیق بود، اگرچه این احتمال وجود داشت که این گاز در نهایت و به دلیل خطای انسانی یا زمین لرزه، فرار کرده و وارد اتمسفر شود.
راهکار جدیدی که در هفته جاری معرفی شده است، از طریق حل کردن دی اکسید کربن در آب و سپس پمپاژ کردن این ترکیب در سنگ‌های آتشفشانی به نام "بازالت"، احتمال ورود دی اکسید کربن به اتسمفر را به حداقل می‌رساند. زمانی که این فرآیند انجام شود، گاز دی اکسید کربن به یک ماده معدنی جامد تبدیل می شود که می‌توان آن را ذخیره سازی کرد.
محققان در مرکز تحقیقاتی Lamont-Doherty Earth Observatory دانشگاه کلمبیا و سایر موسسات تحقیقاتی این راهکار جدید را به عنوان بخشی از یک برنامه آزمایشی به نام پروژه CarbFix تست کرده‌اند، این پروژه در سال 2012 میلادی در نیروگاه Hellisheidi در ایسلند، سومین تاسیسات الکتریسیته زمین گرمایی جهان شروع به کار کرد. در تحقیقات پیشین این طور تصور می‌شد که شکل گیری کلسیت صدها تا هزاران سال به طول بیانجامد، اما این راهکار جدید عملکرد بسیار سریع تری داشته است.
در سال 2012 میلادی 250 تن دی اکسید کربن (که با آب و سولفید هیدروژن ترکیب شده بود) در باسالت به عمق 1500 فوت زیر زمین تزریق شد. با گذشت 2 سال 95 درصد از کربن تزریق شده در باسالت به سنگ تبدیل شده بود. هنوز مشخص نیست که می توان از این راهکار در مقیاس بزرگ نیز استفاده کرد یا نه. در این روش به حجم بسیار زیاد از آب نیاز است، یعنی 25 تن آب به ازای هر تن دی اکسید کربن.
