مهندسان دانشگاه يل كشف كرده‌اند كه نقايص موجود در نانولوله‌هاي كربني
مي‌توانند باعث خوشهشدگي پادژن‌هاي سلول T (يك نوع گولبول سفيد ضدسرطان)
در خون و تحريك پاسخ حفاظتي طبيعي بدن شوند. يافته‌هاي آنها مي‌توانند
باعث بهبود ايمن‌درماني انتخابي- درماني كه جهت بالابردن توانايي بدن در
مقابله با سرطان استفاده مي‌شود- فعلي گردند.
ايمن‌درماني انتخابي، شامل خارج كردن خون بيمار است تا تعداد طبيعي سلول‌هاي T بتوانند به‌طور موثرتري در محيط آزمايشگاه بازتوليد شوند. اگرچه خود بدن مي‌تواند سلول‌هاي T ضدتومور را توليد كند ولي آنها اغلب توسط تومور متوقف مي‌شوند و تعدادشان آنقدر كم مي‌شود كه نمي‌توانند تأثيرگذار باشند. دانشمندان مي‌توانند، با استفاده از مواد مختلفي كه باعث خوشهشدگي پادژن‌هاي سلول T در غلظت‌هاي بالا مي‌شوند، توليد سلول‌هاي T را در خارج از بدن افزايش دهند. هرچه توانايي اين مواد در خوشه كردن پادژن‌هاي سلول T بيشتر باشد تكثير اين سلول‌هاي ايمني نيز بيشتر مي‌شود. همينكه تعداد كافي از سلول‌هاي T توليد شود، خون دوباره به بدن بيمار برگردانده مي‌شود.
گروه يل، قبلاً اثر غيرمنتظره نانولوله‌هاي كربني را در توليد سلول‌هاي T گزارش كرده بود. آنها متوجه شده بودند كه اين پادژن‌ها هنگامي كه بر روي نانولوله‌ها قرار مي‌گيرند، در مقايسه با حالتي كه روي ديگر بسترها از قبيل پلي استايرن‌ها قرار مي‌گيرند، پاسخ سلول T را بسيار موثرتر تحريك مي‌كنند، حتي اگر تعداد كل اين پادژن‌هاي استفاده شده يكسان باقي بماند.
اكنون آنها دليل اين تحريك افزوده را يافته‌اند. آنها متوجه شده‌اند كه اين پادژن‌ها در اطراف نقص‌هاي ريز موجود در نانولوله‌هاي كربني با غلظت بالايي خوشه بندي مي‌شوند.
تارك فهمي از ياله گفت: نانولوله‌هاي كربني شباهت زيادي به يك ريزمحيط غده لنفاوي دارند كه داراي يك هندسه پيچ در پيچ است. به نظر مي‌آيد كه دسته‌هاي نانولوله‌اي مي‌توانند به مانند اين فيزيولوژي رفتار كنند و پادژن‌هاي بيشتري جذب كرده و پاسخ ايمني- شناختي قوي‌تر ايجاد كنند.
فهمي گفت: روش‌هاي فعلي ايمن‌درماني انتخابي جهت توليد تعداد كافي از سلول‌هاي T به چندين هفته وقت نياز دارد ولي آزمايش‌ها نشان مي‌دهد كه نانولوله‌ها مي‌توانند همان تعداد را در يك سوم زمان توليد كنند.
اين محققان نتايج خود را در مجله‌‌ي Langmuir منتشر كرده‌اند.
فارس ادامه مطلب
ايمن‌درماني انتخابي، شامل خارج كردن خون بيمار است تا تعداد طبيعي سلول‌هاي T بتوانند به‌طور موثرتري در محيط آزمايشگاه بازتوليد شوند. اگرچه خود بدن مي‌تواند سلول‌هاي T ضدتومور را توليد كند ولي آنها اغلب توسط تومور متوقف مي‌شوند و تعدادشان آنقدر كم مي‌شود كه نمي‌توانند تأثيرگذار باشند. دانشمندان مي‌توانند، با استفاده از مواد مختلفي كه باعث خوشهشدگي پادژن‌هاي سلول T در غلظت‌هاي بالا مي‌شوند، توليد سلول‌هاي T را در خارج از بدن افزايش دهند. هرچه توانايي اين مواد در خوشه كردن پادژن‌هاي سلول T بيشتر باشد تكثير اين سلول‌هاي ايمني نيز بيشتر مي‌شود. همينكه تعداد كافي از سلول‌هاي T توليد شود، خون دوباره به بدن بيمار برگردانده مي‌شود.
گروه يل، قبلاً اثر غيرمنتظره نانولوله‌هاي كربني را در توليد سلول‌هاي T گزارش كرده بود. آنها متوجه شده بودند كه اين پادژن‌ها هنگامي كه بر روي نانولوله‌ها قرار مي‌گيرند، در مقايسه با حالتي كه روي ديگر بسترها از قبيل پلي استايرن‌ها قرار مي‌گيرند، پاسخ سلول T را بسيار موثرتر تحريك مي‌كنند، حتي اگر تعداد كل اين پادژن‌هاي استفاده شده يكسان باقي بماند.
اكنون آنها دليل اين تحريك افزوده را يافته‌اند. آنها متوجه شده‌اند كه اين پادژن‌ها در اطراف نقص‌هاي ريز موجود در نانولوله‌هاي كربني با غلظت بالايي خوشه بندي مي‌شوند.
تارك فهمي از ياله گفت: نانولوله‌هاي كربني شباهت زيادي به يك ريزمحيط غده لنفاوي دارند كه داراي يك هندسه پيچ در پيچ است. به نظر مي‌آيد كه دسته‌هاي نانولوله‌اي مي‌توانند به مانند اين فيزيولوژي رفتار كنند و پادژن‌هاي بيشتري جذب كرده و پاسخ ايمني- شناختي قوي‌تر ايجاد كنند.
فهمي گفت: روش‌هاي فعلي ايمن‌درماني انتخابي جهت توليد تعداد كافي از سلول‌هاي T به چندين هفته وقت نياز دارد ولي آزمايش‌ها نشان مي‌دهد كه نانولوله‌ها مي‌توانند همان تعداد را در يك سوم زمان توليد كنند.
اين محققان نتايج خود را در مجله‌‌ي Langmuir منتشر كرده‌اند.
فارس
