دانشمندان، دماي بيش از حد
زمين در 4 ميليون سال گذشته را علت اصلي ايستاده راه رفتن انسانهاي
نخستين اعلام كردند.

دانشمندان معتقدند، منطقه توركاناي كنيا، كه در حدود 4 ميليون سال
گذشته، ميانگين دماي آن به 100 درجه نيز ميرسيده، مكاني بوده است كه در آن
انسانهاي نخستين براي اولين مرتبه به ايستاده راه رفتن روي آوردند.
دانشمندان معتقدند، انسانهاي نخستين براي خنك ماندن مجبور به يادگيري ايستاده راه رفتن شدند. موي بدن آنها در مقايسه با نياكان خود كمتر شد و بيشتر عرق ميكردند. چنين عواملي در دوران گرم زمين منجر به خنك نگه داشتن آنها ميشد.
بر اساس فرضيه دما، انسانهاي نخستين با سبك جديد راه رفتن خود، مزاياي بسياري را كسب كردند كه از جمله آنها، تماس حداقلي بدن با نور آفتاب در مقايسه با دوره چهار دست و پا رفتن بود. متعادل سازي دماي بدن به خاطر تعرق مداوم كه از كم شدن موي بدن حاصل شده بود نيز آنها را با زندگي در آب و هواي گرن سازگار ميكرد.
يافته اخير همچنين ثابت ميكند كه پراكندگي انسان هاي در شرق آفريقا كه با استفاده از فسيلهايي 3 ميليون ساله به دست آمده بود به دليل گرم بودن زمين بوده كه منجر به ايستاده حركت كردن انسانها و در نتيجه مهاجرت سريع آنها به نقاط مختلف شده بود. ادامه مطلب

دانشمندان معتقدند، انسانهاي نخستين براي خنك ماندن مجبور به يادگيري ايستاده راه رفتن شدند. موي بدن آنها در مقايسه با نياكان خود كمتر شد و بيشتر عرق ميكردند. چنين عواملي در دوران گرم زمين منجر به خنك نگه داشتن آنها ميشد.
بر اساس فرضيه دما، انسانهاي نخستين با سبك جديد راه رفتن خود، مزاياي بسياري را كسب كردند كه از جمله آنها، تماس حداقلي بدن با نور آفتاب در مقايسه با دوره چهار دست و پا رفتن بود. متعادل سازي دماي بدن به خاطر تعرق مداوم كه از كم شدن موي بدن حاصل شده بود نيز آنها را با زندگي در آب و هواي گرن سازگار ميكرد.
يافته اخير همچنين ثابت ميكند كه پراكندگي انسان هاي در شرق آفريقا كه با استفاده از فسيلهايي 3 ميليون ساله به دست آمده بود به دليل گرم بودن زمين بوده كه منجر به ايستاده حركت كردن انسانها و در نتيجه مهاجرت سريع آنها به نقاط مختلف شده بود.