مقايسه كردن يكي از شيوه‌هايي است كه افراد را به واكنش تحريك مي‌كند و اين واكنش نيز در اغلب موارد منفي است ، اما وقتي والدين فرزندانشان را با هم مقايسه كنند، وضعيت براي فرزندان به مراتب حادتر مي‌شود.
در تحقيقي كه بتازگي در دانشگاه بوستون انجام گرفته، مشخص شده خواهر و برادرها در زمينه‌هاي بسياري با هم تفاوت دارند كه گاهي اين زمينه‌ها مي‌توانند در انتخاب تدبير و رفتار مناسب به والدين كمك كنند.
اولين جنبه رفتار است، اين‌كه جنين در اين دوران چه وضعيتي داشته، وضعيت روحي و عاطفي مادر آن زمان چگونه بوده و حتي چه فشارهاي اقتصادي و اجتماعي بر خانواده بخصوص مادر وارد مي‌شده كه همگي بر رفتار فرزندان تاثير دارد و بديهي است اين شرايط هرگز نمي‌تواند در 2 بارداري براي مادر عينا مشابه باشد. جنبه‌هاي ارثي و محيطي بعدي نيز تاثيرگذار است. پس اين‌كه يكي از فرزندانتان صبور و ديگري كم طاقت است، نه تقصير خودش است و نه موضوعي كه مرتبا لازم به يادآوري باشد.
مورد بعدي علايق فرزندان است. عموما خواهر و برادرها از نظر سليقه و علاقه‌اي كه به رنگ‌ها، غذاها، ورزش‌ها و حتي تفريحات و كتاب‌هاي گوناگون دارند با هم متفاوتند.
اعتماد به نفس و مقاومت آنها در مقابل مسائل گوناگون نيز امري كاملا شخصي و منحصربه‌فرد است.از طرفي آسيب‌پذيري فرزندان حتي اگر هر دو از يك جنس باشند هم بشدت متفاوتند. يكي از آنها ممكن است خيلي مستقل و تاثيرپذيري كمتري داشته باشد و ديگري كاملا بعكس. پس والدين بايد با توجه به اين ويژگي‌ها با هر يك برخوردي مناسب داشته باشند.
اجتماعي بودن، احساس امنيت و موفقيت نيز از ديگر ويژگي‌هايي است كه نمايانگر تفاوت‌هاست.
همان‌طور كه شكل و قيافه و هيكل ظاهري فرزندان ما با يكديگر فرق دارد، وضعيت سلامت جسمي و روحي آنها نيز با هم متفاوت است و هرگز نبايد يكي از فرزندان را حتي در كودكي به دليل اين‌كه مرتب بيمار مي‌شود، مورد سرزنش و انتقاد قرار داد و ديگري را به رخ او كشيد، زيرا اين موضوع به غير از تاثير منفي روحي بر او موجب فاصله گرفتن و حس بد او نسبت به خواهر يا برادرش نيز مي‌شود.
منبع: parents
سحر كمالي تفر
