به سایت ما خوش آمدید . امیدوارم لحظات خوشی را درسایت ما سپری نمایید .

خوش آمدید

هر گونه نظر و پیشنهاد و انتقادی داشتید، در قسمت نظرات اعلام کنید.

اعمال عبادی ماه شعبان المعظّم

برگرفته شده از كتاب شریف«المراقبات فى اعمال السنة» اثر حضرت آية‌الله حاج ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي (رضوان الله تعالى عليه)


بقيه در ادامه

فضیلت ماه شعبان در احادیث:

حضرت رسول اکرم (صلى الله عليه و آله): «مَن أحيا لَيلةَ العِيدِ ولَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ، لَم يَمُتْ قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ؛ هركه شب عيد (فطر و قربان) و شب نيمه شعبان را احيا كند، در آن روزى كه دل ها مى ميرند، دل او نميرد»

امام صادق (علیه السلام): «أکثِرُوا فِی شَعبان الصَّلاةُ عَلَی نَبِیِّکُم و أهلِه؛ در ماه شعبان بسیار صلوات و درود بر پیامبر و اهل بیتش بفرستید»

امام صادق (علیه السلام): «مَن صَامَ ثَلاثَةَ أیّامٍ مِن شَعبان وَجَبَت لَهُ الجَنَّه و کَانَ رَسُولُ الله (‏صلی الله علیه و آله) شَفِیعُه یَومَ القِیامَه‏؛ هر که سه روز از ماه‏شعبان را روزه بدارد، بهشت‏برای او واجب گردد و رسول خدا درروز قیامت‏شفیع او خواهند بود»

اعمال مشترك

1. ماه شعبان ماه رسول خدا (صلوات الله عليه و آله) و موسم عبادت است.

2. خواندن مناجات شعبانيه: تلاوت مناجات شعبانیه سنّت اهل بیت (علیهم السلام) بوده است. اوّلین بار این مناجات توسط حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) انشاء شده و همه اهل‌بيت (عليهم‌السلام) در ماه شعبان اين مناجات را قرائت مي‌فرموده‌اند.

مناجات شعبانیه:

«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاسْمَعْ دُعائى اِذا دَعَوْتُكَ وَاْسمَعْ نِدائى اِذا نادَیْتُكَ وَاَقْبِلْ عَلىَّ اِذا ناجَیْتُكَ فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْكَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیكَ مُسْتَكیناً لَكَ مُتَضرِّعاً اِلَیْكَ راجِیاً لِما لَدَیْكَ ثَوابى وَ تَعْلَمُ ما فى نَفْسى وَ تَخْبُرُ حاجَتى وَ تَعْرِفُ ضَمیرى وَلا یَخْفى عَلَیْكَ اَمْرُ مُنْقَلَبى وَ مَثْواىَ وَ ما اُریدُ اَنْ اُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقى واَتَفَوَّهُ بِهِ مِنْ طَلِبَتى وَ اَرْجُوهُ لِعاقِبَتى وَ قَدْ جَرَتْ مَقادیرُكَ عَلَىَّ یا سَیِّدى فیما یَكُونُ مِنّى اِلى آخِرِ عُمْرى مِنْ سَریرَتى وَ عَلانِیَتى وَ بِیَدِكَ لا بِیَدِ غَیْرِكَ زِیادَتى وَ نَقْصى وَ نَفْعى وَ ضَرّى اِلهى اِنْحَرَمْتَنى فَمَنْ ذَاالَّذى یَرْزُقُنى وَ اِنْ خَذَلْتَنى فَمَنْ ذَاالَّذى یَنْصُرُنى؛

اِلهى اَعُوذُبِكَ مِنَ غَضَبِكَ وَ حُلُولِ سَخَطِكَ اِلهى اِنْ كُنْتُ غَیْرَ مُسْتَاْهِلٍ لِرَحْمَتِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ اَنْ تَجُودَ عَلىَّ بِفَضْلِ سِعَتِكَ اِلهى كَاَنّى بِنَفْسى واقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْكَ وَ قَدْ اَظَلَّها حُسْنُ تَوَكُّلى عَلَیْكَ فَقُلْتَ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنى بِعَفْوِكَ اِلهى اِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ اَوْلى مِنْكَ بِذلِكَ وَ اِنْ كانَ قَدْ دَنا اَجَلى وَ لَمْ یُدْنِنى مِنْكَ عَمَلى فَقَدْ جَعَلْتُ الاِقْرارَ بِالذَّنْبِ اِلَیْكَ وَسیلَتى؛

اِلهى قَدْ جُرْتُ عَلى نَفْسى فِى النَّظَرِ لَها فَلَهَا الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها اِلهى لَمْ یَزَلْ بِرُّكَ عَلَىَّ اَیّامَ حَیوتى فَلا تَقْطَعْ بِرَّكَ عَنّى فى مَماتى اِلهى كَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِكَ لى بَعْدَ مَماتى وَ اَنْتَ لَمْ تُوَلِّنى اِلاّ الْجَمیلَ فى حَیوتى اِلهى تَوَلَّ مِنْ اَمْرى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَعُدْ عَلَىَّ بِفَضْلِكَ عَلى مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ اِلهى قَدْ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُنُوباً فِى الدُّنْیا وَ اَنَا اَحْوَجُ اِلى سَتْرِها عَلَىَّ مِنْكَ فى الاُْخْرى اِذْ لَمْ تُظْهِرْها لاَِحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصّالِحینَ فَلا تَفْضَحْنى یَوْمَ الْقِیمَةِ عَلى رُؤُسِ الاْشْهادِ اِلهى جُودُكَ بَسَطَ اَمَلى وَ عَفْوُكَ اَفْضَلُ مِنْ عَمَلى اِلهى فَسُرَّنى بِلِقاَّئِكَ یَوْمَ تَقْضى فیهِ بَیْنَ عِبادِكَ اِلهى اعْتِذارى اِلَیْكَ اِعْتِذارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْرى یا اَكْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ اِلَیْهِ الْمُسیئُونَ؛

اِلهى لا تَرُدَّ حاجَتى وَلا تُخَیِّبْ طَمَعى وَلا تَقْطَعْ مِنْكَ رَجاَّئى وَ اَمَلى اِلهى لَوْ اَرَدْتَ هَوانى لَمْ تَهْدِنى وَ لَوْ اَرَدْتَ فَضیحَتى لَمْ تُعافِنى. اِلهى ما اَظُنُّكَ تَرُدُّنى فى حاجَةٍ قَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرى فى طَلَبِها مِنْكَ اِلهى فَلَكَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً داَّئِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَلا یَبیدُ كَما تُحِبُّ وَ تَرْضى اِلهى اِنْ اَخَذْتَنى بِجُرْمى اَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ وَ اِنْ اَخَذْتَنى بِذُنُوبى اَخَذْتُكَ بِمَغْفِرَتِكَ وَ اِنْ اَدْخَلْتَنىِ النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّى اُحِبُّكَ اِلهى اِنْ كانَ صَغُرَ فى جَنْبِ طاعَتِكَ عَمَلى فَقَدْ كَبُرَ فى جَنْبِ رَجاَّئِكَ اَمَلى اِلهى كَیْفَ اَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَیْبَةِ مَحْروماً وَ قَدْ كانَ حُسْنُ ظَنّى بِجُودِكَ اَنْ تَقْلِبَنى بِالنَّجاةِ مَرْحُوما؛ً

 اِلهى وَ قَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرى فى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ وَ اَبْلَیْتُ شَبابى فى سَكْرَةِ التَّباعُدِ مِنْكَ اِلهى فَلَمْ اَسْتَیْقِظْ اَیّامَ اغْتِرارى بِكَ وَ رُكُونى اِلى سَبیلِ سَخَطِكَ. اِلهى وَ اَنَا عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ قائِمٌ بَیْنَ یَدَیْكَ مُتَوَسِّلٌ بِكَرَمِكَ اِلَیْكَ اِلهى اَنَا عَبْدٌ اَتَنَصَّلُ اِلَیْكَ مِمَّا كُنْتُ اُواجِهُكَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْیائى مِنْ نَظَرِكَ وَ اَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْكَ اِذِ الْعَفْوُ نَعْتٌ لِكَرَمِكَ اِلهى لَمْ یَكُنْ لى حَوْلٌ فَانْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِكَ اِلاّ فى وَقْتٍ اَیْقَظْتَنى لِمَحَبَّتِكَ وَ كَما اَرَدْتَ اَنْ اَكُونَ كُنْتُ فَشَكَرْتُكَ بِاِدْخالى فى كَرَمِكَ وَ لِتَطْهیرِ قَلْبى مِنْ اَوْساخِ الْغَفْلَةِ عَنْكَ اِلهى اُنْظُرْ اِلَىَّ نَظَرَ مَنْ نادَیْتَهُ فَاَجابَكَ وَاْستَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِكَ فَاَطاعَكَ یا قَریبَاً لا یَبْعُدُ عَنِ المُغْتَرِّ بِهِ وَ یا جَواداً لایَبْخَلُ عَمَّنْ رَجا ثَوابَهُ. اِلهى هَبْ لى قَلْباً یُدْنیهِ مِنْكَ شَوْقُهُ وَ لِساناً یُرْفَعُ اِلَیْكَ صِدْقُهُ وَ نَظَراً یُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ اِلهى إنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَیْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاذَ بِكَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ اَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوكٍ. اِلهى اِنَّ مَنِ انْتَهَجَ بِكَ لَمُسْتَنیرٌ وَ اِنَّ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ لَمُسْتَجیرٌ وَ قَدْ لُذْتُ بِكَ یا اِلهى فَلا تُخَیِّبْ ظَنّى مِنْ رَحْمَتِكَ وَلا تَحْجُبْنى عَنْ رَاْفَتِكَ اِلهى اَقِمْنى فى اَهْلِ وِلایَتِكَ مُقامَ مَنْ رَجَا الزِّیادَةَ مِنْ مَحَبَّتِكَ اِلهى وَ اَلْهِمْنى وَ لَهاً بِذِكْرِكَ اِلى ذِكْرِكَ وَ هِمَّتى فى رَوْحِ نَجاحِ اَسْماَّئِكَ وَ مَحَلِّ قُدْسِكَ؛

اِلهى بِكَ عَلَیْكَ اِلاّ اَلْحَقْتَنى بِمَحَلِّ اَهْلِ طاعَتِكَ وَالْمَثْوَى الصّالِحِ مِنْ مَرْضاتِكَ فَاِنّى لا اَقْدِرُ لِنَفْسى دَفْعاً وَلا اَمْلِكُ لَها نَفْعاً اِلهى اَنَا عَبْدُكَ الضَّعیفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوكُكَ الْمُنیبُ فَلا تَجْعَلْنى مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِكَ اِلهى هَبْ لى كَمالَ الاِنْقِطاعِ اِلَیْكَ وَ اَنِرْ اَبْصارَ قُلُوبِنا بِضِیاَّءِ نَظَرِها اِلَیْكَ حَتّى تَخْرِقَ اَبْصارُ الْقُلوُبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ اِلى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصیرَ اَرْواحُنا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ اِلهى وَاجْعَلْنى مِمَّنْ نادَیْتَهُ فَاَجابَكَ وَلاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ فَناجَیْتَهُ سِرّاً وَ عَمِلَ لَكَ جَهْراً؛

اِلهى لَمْ اُسَلِّطْ عَلى حُسْنِ ظَنّى قُنُوطَ الاْیاسِ وَلاَ انْقَطَعَ رَجاَّئى مِنْ جَمیلِ كَرَمِكَ اِلهى اِنْ كانَتِ الْخَطایا قَدْ اَسْقَطَتْنى لَدَیْكَ فَاصْفَحْ عَنّى بِحُسْنِ تَوَكُّلى عَلَیْكَ اِلهى اِنْ حَطَّتْنِى الذُّنُوبُ مِنْ مَكارِمِ لُطْفِكَ فَقَدْ نَبَّهَنِى الْیَقینُ اِلى كَرَمِ عَطْفِكَ اِلهى اِنْ اَنامَتْنِى الْغَفْلَةُ عَنِ الاِسْتْعِدادِ لِلِقاَّئِكَ فَقَدْ نَبَّهَنِى الْمَعْرِفَةُ بِكَرَمِ آلاَّئِكَ اِلهى اِنْ دَعانى اِلَى النّارِ عَظیْمُ عِقابِكَ فَقَدْ دَعانى اِلَى الْجَنَّةِ جَزیلُ ثَوابِكَ؛

اِلهى فَلَكَ اَسْئَلُ وَ اِلَیْكَ اَبْتَهِلُ وَ اَرْغَبُ وَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ یُدیمُ ذِكَرَكَ وَلا و یَنْقُضُ عَهْدَكَ وَلا یَغْفُلُ عَنْ شُكْرِكَ وَلا یَسْتَخِفُّ بِاَمْرِكَ اِلهى وَ اَلْحِقْنى بِنُورِ عِزِّكَ الاْبْهَجِ فَاَكُونَ لَكَ عارِفاً وَ عَنْ سِواكَ مُنْحَرِفاً وَ مِنْكَ خاَّئِفاً مُراقِباً یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ وَ صَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ الِهِ الطّاهِرینَ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً كَثیراً»1

جناب میرزا جواد آقا می نویسند که تلاش كنید در طول سال بعضي فقرات آن را به زبان آورده و نيز قنوت نمازها را با آن عبارات، مناجات كنید.2

3. روزه داري تمام ماه، به اندازه‌اي كه مناسب حال او باشد! مگر يك و يا دو روز آخر ماه تا فاصله‌اي بين ماه شعبان و رمضان شود.

4. روزه روزهاي پنجشنبه اين ماه.

5. خواندن این دعا در هنگام زوال ظهر (ظهرشرعی):

«اَللّهُمََّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ، شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ، وَ مَوْضِعِ الرِّسالَةِ، وَ مُخْتَلَفِ الْمَلاَّئِكَةِ، وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَ اَهْلِ بَیْتِ الْوَحْىِ؛ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ، الْفُلْكِ الْجارِیَةِ، فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ، یَأمَنُ مَنْ رَكِبَها، وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَكَهَا، الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ، وَاللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ؛ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الْكَهْفِ الْحَصینِ، وَ غِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَكینِ، وَ مَلْجَاءِ الْهارِبینَ، وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمینَ؛ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، صَلوةً كَثیرَةً تَكُونُ لَهُمْ رِضاً، وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، اَداَّءً وَ قَضاَّءً بِحَوْلٍ مِنْكَ وَ قُوَّةٍ یا رَبَّ الْعالَمینَ؛ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الطَّیِّبینَ الاْبْرارِ الاْخْیارِ، الَّذینَ اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ، وَ فَرَضْتَ طاعَتَهُمْ، وَ وِلایَتَهُمْ؛ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاعْمُرْ قَلْبى بِطاعَتِكَ، وَلا تُخْزِنى بِمَعْصِیَتِكَ، وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِكَ، وَ نَشَرْتَ عَلَىَّ مِنْ عَدْلِكَ، وَ اَحْیَیْتَنى تَحْتَ ظِلِّكَ، وَ هذا شَهْرُ نَبِیِّكَ سَیِّدِ رُسُلِكَ شَعْبانُ الَّذى حَفَفْتَهُ مِنْكَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ، الَّذى كانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّمَ، یَدْأَبُ فى صِیامِهِ، وَ قِیامِهِ فى لَیالیهِ وَ اَیّامِهِ، بُخُوعاً لَكَ فى اِكْرامِهِ وَاِعْظامِهِ، إلى مَحَلِّ حِمامِهِ؛ اَللّهُمَّ فَاَعِنّا عَلَى الاِْسْتِنانِ بِسُنَّتِهِ فیهِ، وَ نَیْلِ الشَّفاعَةِ لَدَیْهِ، اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لى شَفیعاً مُشَفَّعاً، وَ طَریقاً اِلَیْكَ مَهیَعاً، وَاجْعَلْنى لَهُ مُتَّبِعاً، حَتّى اَلْقاكَ یَوْمَ الْقِیمَةِ عَنّى راضِیاً، وَ عَنْ ذُنُوبى غاضِیاً، قَدْ اَوْجَبْتَ لى مِنْكَ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ، وَ اَنْزَلْتَنى دارَ الْقَرارِ، وَ مَحَلَّ الاْخْیارِ». 3

6. به جاي آوردن نمازها و دعاهاي وارده در شب هاي اين ماه؛

7. تداوم بر ذكر و فكر با ملاحظه اين كه كدام ترجيح بيشتري دارد.

8. به نظر هر عملي كه سهل و آسان باشد با حفظ نشاط برترين است.

9. دو ركعت نماز در هر پنجشنبه اين ماه، (در هر ركعت يك حمد + صد مرتبه سوره اخلاص؛ بعد از پايان نماز، صد مرتبه صلوات بر پيامبر و آل او + حاجات خود را طلب كند).

اعمال ويژه

1. شب نيمه ماه شعبان (شب قدر است)

الف) در اين شب، اذكاري چون «اَللهُ اَكبر، سُبحانَ الله، لا اِله الا الله»، دعا و نماز و قرائت و استغفار وارد است.

ب) مراقبت در شب نيمه به گونه‌اي ‌كه آن را شب قدر دانسته و آن را شب آخر زندگي خود كه سحر آن قيامت است، بداند.

ج) احياء اين شب.

د) خواندن نمازهاى وارده از جمله صد ركعت با هزار «قل هو الله احد ... » كه سيد بن طاووس(ره) فرمود: راوي گفته از بيش از 30 نفر از صحابه پيامبر صلي الله‌عليه و آله درباره فضل اين نماز شنيده‌ام كه هر كه اين نماز را در اين شب بجاي آورد هفتاد مرتبه خداوند به او نظر اندازد، كه به هر نظر هفتاد حاجتش بر آورده گردد، كه كمترين آن مغفرت و بخشش خداوندي است.4

هـ) خواندن 4 ركعت نماز در هر ركعت صد «قل هو‌الله احد...» پس از دعا «اَللّهُمّ اِنّي فقيرٌ،...» را بخواند.5

و) سجده‌هايي كه از پيامبر اكرم (صلي الله‌عليه و آله) نقل شده همراه با دعاهاي مخصوص به جاي آورد.
ز) خواندن دعاي «اَللّهُمّ بِحقّ لَيلَتِنا هذِهِ وَ مَولودِها، وَ حُجَّتِكَ وَ مَوعُودِها،...».6

ك) أفضل دعاها در اين شب اين است كه بعد از نماز عشاء دو ركعت نماز در ركعت اول حمد + «قل يا ايها الكافرون، ...» و در ركعت دوم حمد + «قل هو الله احد...» سلام نماز را داده و بگويد: «سبحان الله» 33 مرتبه + «الحمدلله» 33 مرتبه + «الله اكبر» 34 مرتبه + «يا مَن يَلجَأُ العِبادَ في المُهِمّاتِ، ...» + سجده رود و در آن حال 20 مرتبه بگويد «يا رَبِّ» + 7 مرتبه «يا الله» + 7 مرتبه «لا حَولَ وَ لا قُوَّة اِلا بِالله» + 10 بار «ماشاءَ الله لا قُوَّة الا بِالله» + صلوات بر پيامبر و آل او + حاجت بطلبد.7

ل) فكر كردن و تقرّب به حضرت صاحب (ارواحنافداه).

م) زيارت امام حسين (علیه السلام) و حضور نزد قبر ايشان، ‌خواندن زيارت و نماز مخصوص اين شب در ارتباط با امام حسين (علیه السلام). كسي كه امام را زيارت كند گويا خدا را در عرش زيارت كرده است.8

ن) خواندن دعاي كميل در حال سجده به تأسي از اميرالمؤمنين (علیه السلام) ؛ دقت در معاني دعا داشته باشد.

ص) خواندن دعاهايي كه در بين ركعت‌هاي نماز شب در كتاب اقبال نقل شده.9

ع) دعاي ويژه‌اي را كه در نماز وتر وارد شده و يا بعد از آن تلاوت كند.10

ف) آخر شب به آرامي براي محاسبه عمل شب بنشيند.

ش) به امام آن شب توسل كرده و ضعف عمل را جبران كند.

ق) سجده رود و شب را به صلوات بر محمد و آل او پايان برد.

2. روز نيمه شعبان: روز ولادت امام عصر (ارواحنافداه)

الف) روز بركات و طلوع نور است. بنابراين، قدر شناسي از آن ضروري و لازم است.

3. جمعه آخر ماه شعبان (از منازل مهم سالك، اين روز است)

الف) دعا، استغفار، تلاوت قرآن و توبه ‌براي آمادگي ورود به ماه مبارك رمضان؛

ب) خواندن اين دعا در روزهاي آخر اين ماه «اَللّهمّ اِن لَم تَكُن غَفَرتَ لَنا فيما مَضى مِن شَعبان، فَاغفِرلَنا فيما بَقِىَ مِنهُ». ای خدا! اگر تا این اندازه که ماه شعبان گذشته مرا نیامرزیده ای، پس در مابقی آن ما را ببخشای!

4. سه روز آخر ماه شعبان

الف) روزه داري (سه روز آخر) براي كسي كه اين ماه را موفق به روزه نبوده است؛

ب) از كوتاهي خود در اين ماه، از حضرت دوست عذرخواهي كند.

ج) دعاي پاياني اين ماه را تلاوت كند.11

-----------------------

پی نوشت ها:

1. مناجات شعبانيه در مفاتيح‌الجنان نيز آمده است. اقبال‌الاعمال، ج 3، ص 295.
2. المراقبات، ص 76.
3. ر.ك: اقبال‌الاعمال، ج 3، ص 300، فصل 10.
4. و البته آن كسي كه اين نماز را مي‌خواند دلش نميرد. المراقبات،‌حيدري، ص 82، نيز ابن طاووس، علي بن موسي، الاقبال بالاعمال الحسنه فيما يعمل مره في‌السنه، قم: دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم: 1377، ط 2، حققه جواد القيومي الاصفهاني، ج 3، ص 321.
5. ابن طاووس، علي، الاقبال، ج 3، ص 314، فصل 41.
6. همان، ص 330، فصل 51.
7. سپس امام صادق (علیه السلام) فرمود: فَوَ اللهِ بِها بِعَدَدِ القِطرِ لَبَلَغَكَ اللهُ عَزّ وَجَلّ اِيّاها بِكَرَمِهِ وَ فَضلِهِ. ر.ك: ابن طاووس، علي، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج 3، ص 317، فصل 41.
8. المراقبات، حيدري، ص 87.
9. بعد از هر دو ركعت نماز شب دعاهايي را سيّد نقل فرموده‌اند. ر.ك: ابن طاووس، علي، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج 3، ص 350، فصل 55.
10. همان.
11. ر. ك. الاقبال، ج 3، ص 366.

ادامه مطلب
چهارشنبه 30 تیر 1389  - 4:22 PM

جستجو

آمار سایت

کل بازدید : 5827248
تعداد کل پست ها : 30564
تعداد کل نظرات : 1029
تاریخ ایجاد بلاگ : پنج شنبه 19 شهریور 1388 
آخرین بروز رسانی : دوشنبه 19 آذر 1397 

نویسندگان

ابوالفضل اقایی