علّامه طباطبایی(رحمة‌الله) می‌فرمایند:
اوایل جوانی در نجف‌اشرف بودیم، شخصی بود که به او می‌گفتند: «شیخ عبود». مردی با بصیرت بود. اغلب به قبرستان وادی السّلام سر می‌زد.
یک روز طلبه‌های جوان دور او را گرفتند و گفتند: چه خبر؟
گویا منتظر خبرهای عجیب و غریب بودند. آن مرد گفت: از این خبرهایی که شما می‌خواهید، نه، امّا خود یک خبر دارم. چند عدد از قبرها را دیدم که خالی هستند. از قبری پرسیدم: می‌گویند در قبر مار و مور و عقرب و جود دارد، ولی الآن که چیزی نیست؟ ناگاه شنیدم که قبر گفت: ای رفیق! ما که مار و مور نداریم. شما آدم‌ها خودتان مار و مور می‌آورید. این‌ها اعمال خود شماست و هرگز نمی‌توانید از اعمالتان فرار کنید.
كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ
(آري) هر
كس در گرو اعمال خويش است
---------------------------
پی نوشت:
1. سوره مدّثر، آیه 21
