راز نفس کشیدن گونه ای از موشهای کور در زیر خاک کشف شد. محققان دانشگاه مانیتوبا در کانادا دریافتند گلبولهای قرمز خون موشهای کور شرقی به این جاندار امکان می دهند زمانی که در زیر زمین قرار دارند هوای مرده ای که از تنفس اکسیژن محیط به وجود آمده را دوباره تنفس کنند .
در واقع گلبولهای قرمز خون موشهای کور از نظر ژنتیکی به گونه ای تکامل یافته اند تا بتوانند دی اکسید کربن اضافی با خود حمل کنند .
پروتئین هموگلوبین در گلبول قرمز خون علاوه بر انتقال اکسیژن به سرتاسر بدن، دی اکسید کربن را نیز به ششها انتقال می دهد. در موشهای کور گنجایش حمل دی اکسید کربن این پروتئین نسبت به حد معمول بسیار بیشتر است و به این شکل به جاندار امکان می دهد در محیط بسته ای که از مقادیر زیادی دی اکسید کربن برخوردار است زنده بماند .
محققان می گویند موشهای کور معمولا در محیطهایی به سر می برند که سطح اکسیژن به شدت پایین و سطح دی اکسید کربن بسیار بالا است. نقب زدن به اندازه کافی کار دشواری است که با نیاز پیدا کردن به تنفس هوای مرده ای که توسط خود جاندار به وجود آمده، طاقت فرساتر نیز خواهد شد .
بر اساس گزارش تلگراف، محققان امیدوارند کشف توانایی هموگلبین موشهای کور شرقی برای حمل مقادیر زیادتری از دی اکسید کربن بتواند در آینده منجر به ساخت خون مصنوعی انسان با ویژگی ها و توانایی های خاص تری شود .
