وعده خدا در مورد سركشى و سركوبى قوم يهود، يك بار در تاريخ واقع شده است، پس منتظر تحقق وعدههاى ديگر خدا باشيد.
قرآن كريم در آيه پنجم و ششم سوره اسراء به سركشى و فسادگرى اول بنى اسرائيل در تاريخ اشاره كرده و مىفرمايد:
فَإِذَا جَآءَ وَعْدُ أُولَيهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنَآ أُوْلِى بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُواْ خِلَلَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْداً مَفْعُولًا* ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّهَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَكُم بِأَمْوَلٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَكُمْ أَكْثَرَ نَفِيراً
و هنگامى كه نخستين وعده (از آن) دو فرا رسد، (گروهى از) بندگان سخت نيرومند (و جنگ آور) مان را بر شما بشورانيم، و ميان خانهها (يتان براى سركوبى شما) به جستجو در آيند؛ و [اين] وعدهاى واقع شده است.* سپس دوباره، (پيروزىِ) بر آنان را به شما باز گردانيم، و شما را بوسيله اموال و پسران امداد رسانيم، و نفرات شما را بيشتر (از دشمن) قرار دهيم.
نكات و اشارات
1. مقصود از فسادگرى و سركشى اول بنى اسرائيل همان است كه در تاريخ آمده است كه بيت المقدس توسط داود و سليمان پيامبر «ع» ساخته شد. و بُخت النصر پادشاه بابل در حدود 587 قبل از ميلاد بر آن هجوم آورد و آن را ويران كرد. و اين شهر حدود پنجاه سال به همان حال باقى ماند تا زمان كورش پادشاه هخامنشى ايران كه يهوديان را از اسارت نجات داد و فلسطين از نو آباد شد.
2. از واژه «عباداً لنا» استفاده مىشود مردم (بابل) كه به يهوديان حمله كردند مردمى باايمان بودند. كه خدا بوسيله آنها از فسادگرى يهوديان انتقام گرفت.
3. از اين آيات استفاده مىشود كه خدا پس از شكست سخت بنى اسرائيل در سركشى اول، باز به آنان لطف كرد و به آنان قدرت و شوكت و نيروهاى كارآمد عنايت فرمود. و آنها را بر دشمنان پيروز ساخت و در اين رابطه به آنان اموال داد تا اقتصاد آنان قوى شود و نيز به آنان پسرانى عنايت كرد تا نيروى جنگى كارآمد داشته باشند.
4. در برخى احاديث آيه اول بر قتل امام على «ع» و آيه دوم بر ياران امام مهدى (عج) و يا رجعت و يا كسانى كه قبل از قيام آن حضرت قيام مىكنند، تطبيق شده است. چنانچه امام صادق (ع) در تأويل آيه مىفرمايند: «و فساد قتل اميرالمومنين و زخمى شدن حسن بن على (ع) است و منظور از هر آينه طغيانى بزرگ مرتكب خواهيد شد قتل امام حسين (ع) است، «پس هنگاميكه وعده اول آنها برسد» يعنى هنگاميكه زمان پيروزى حسين (ع) شود بر مىانگيزيم بر سرتان بندگانمان را كه پر توان گوشه و كنار هر ديارى را پى جوئى كنند كه آنها گروهى هستند كه خداوند قبل از قيام قائم (ع) بر مىانگيزاند كه هيچ امر رها شدهاى از آل محمد را نمىگذارند مگر آنكه آنرا در خواهند يافت و اين وعده محقق الهى است. «صافى، ج 3، ص 179 و نور الثقلين، ج 3، ص 138»
اگر دوباره ستم، اهل حق زبون سازد
وگر زخون، همه جا جمله لاله گون سازد
نموده وعده خدا آورد عبادى را
كه تخت و تاج ستم را زسرنگون سازد
البته روشن است كه اينگونه احاديث بطن آيه را بيان مىكند يعنى مفهوم آيه در مورد وعده سركشى قوم يهود را گسترش داده و شامل ملت اسلام نيز كرده است. و مصاديق جديد آيه را بيان نموده است. كه همان قتل امام على «ع» است. و در قيام ياران مهدى «ع» به نوعى جبران مىشود. و مؤمنان واقعى پيروز مىشوند.
آموزهها و پيامها:
1. پيام آيه اول آن است كه وعده خدا در مورد سركشى و سركوبى قوم يهود، يك بار در تاريخ واقع شده است. (پس منتظر تحقق وعدههاى ديگر خدا باشيد.)
2. پيام ديگر آيه آن است كه وعدههاى الهى حتمى است.
3. پيام آيه دوم آن است كه گاهى امداد الهى، در سرمايه و نفرات تجلّى مىيابد.
4. آموزه آيه براى يهوديان آن است كه به تاريخ پيشين خود توجه كنيد و درس عبرت بگيريد. (و سركشى نكنيد)
