دانشمندان با استفاده از كربن تغييريافته با نانوميله‌هاي اكسيد روي يك حسگر شيميايي پايدار و بسيار كارا براي هيدرازين ساخته‌اند.
از ميان تمام روش‌هايي كه براي تشخيص هيدرازين گزارش شده است، روش‌هاي الكتروشيميايي نويدبخش‌تر از بقيه بوده‌اند، زيرا ارزن، قابل حمل، و بسيار حساس بوده و زمان پاسخ‌دهي سريعي دارند. الكترودهاي تغيير يافته با نانوذراتي همچون نانوساختارهاي اكسيد روي مزاياي زيادي دارند كه عمدتاً به دليل مساحت سطحي بالا، مقاومت پايين و نسبت سيگنال به نويز بالا است. با اين حال به دليل پايداري پايين اين الكترودها در بسياري از الكتروليت‌ها، امكان كاربرد عملي آنها وجود ندارد.
جين‌پينگ ليو و همكارانش در دانشگاه طبيعي Huazong در چين با روكش‌دهي نانوميله‌هاي اكسيد روي با يك لايه چندنانومتري از كربن (با استفاده از روش ساده غوطه‌وري-كلسينه كردن) اين مشكل را حل كرده‌اند. رسانايي الكتريكي بالاي كربن، حساسيت حسگر را از طريق تسهيل انتقال الكترون‌هاي مربوط به اكسيداسيون هيدرازين افزايش مي‌دهد. به علاوه، بي‌اثر بودن شيميايي اين ماده، نانوميله‌هاي اكسيد روي را از خورده شدن توسط الكتروليت محافظت مي‌كند.
ليو مي‌گويد: علاوه بر اين كه حساسيت و پايداري حسگر بهبود يافته است، طراحي الكترود نيز به گونه‌اي صورت گرفته است كه نيازي به روش‌هاي معمول ساخت الكترود كه مشكل و گران هستند، وجود ندارد.
گرگوري وايلدگوز، متخصص سطوح نانولوله‌اي كربني براي استفاده در كاربردهاي بهبوديافته حسگري و كاتاليز در دانشگاه آنجليناي شرقي مي‌گويد: هم‌افزايي ميان روكش گرافيتي بي‌شكل با اكسيد روي زيرين كه منجر به بهبود عملكرد الكتروآناليتيكي الكترود در مقايسه با نانولوله‌هاي كربني عمودي مي‌شود، بسيار جذاب است. به نظر مي‌رسد برهمكنش‌هاي نانومقياس جالبي در اين سامانه اتفاق مي‌افتند كه ارزش مطالعه بيشتر را دارند.
همچنين مي‌توان از الكترود توليد شده در كاربردهاي ديگري همچون باتري‌ها و پيل‌هاي فتوالكتروشيميايي استفاده كرد. ليو مي‌گويد: گام بعدي بهينه‌سازي بيشتر روش‌هاي سنتزي است تا امكان رشد يكنواخت و تكرارپذير آرايه‌هاي نانوميله‌اي روكش‌دهي شده با كربن در مقياس وسيع و به صورت مستقيم روي جمع‌كننده جريان ايجاد شود.
