خوش آمدید

شايد قبل از هر چيز بهتر باشد که تعريف دقيقي از يک دوربين ديجيتال داشته باشيم. دوربين عکاسي ديجيتال دستگاهي الکترونيکي است که براي گرفتن عکس و ثبت تصاوير به کار مي رود و بعد از آن به جاي اين که عکس هاي گرفته شده را در فيلم عکاسي ذخيره کند، از يک حافظه براي ذخيره سازي عکس ها استفاده مي کند. سيستمي که براي يک دوربين ديجيتال طراحي شده است بسيار متفاوت از يک دوربين آنالوگ است. در يک دوربين ديجيتال، تصوير برداري به شيوه اي متفاوت انجام مي‌گيرد و تصاوير، ديگر روي فيلم ذخيره نمي شود و يک حسگر حساس CCD يا CMOS که يک نيم‌رساناي اکسيد فلزي مکمل است، تصوير را ذخيره خواهد کرد. به اين ترتيب اگر از يک دوربين ديجيتال براي تهيه عکس استفاده کنيد، هزينه کمتري را صرف خواهيد کرد زيرا در مورد دوربين هاي آنالوگ شما مجبور به تهيه فيلم خواهيد بود. بعد از تهيه فيلم براي دوربين‌هاي آنالوگ افراد دردسري بسياري هم براي چاپ عکس ها داشتند، يکي از دلايل اصلي استقبال از دوربين‌هاي ديجيتالي همين تفاوت ها بود.

ثبت لحظه هاي مهم از قديم الايام يکي از بزرگ‌ترين دغدغه هاي بشر بوده است. به همين خاطر ما شاهد حضور انواع دوربين هاي دستي و عکس هاي چاپي سياه و سفيد از گذشته بوده ايم. اما امروزه بيشتر افراد از دوربين‌هاي عکاسي ديجيتال استفاده مي کنند و با عکس‌هايي که بدون محدوديت مي گيرند تمامي لحظه‌هاي مهم زندگي خود را به آساني ثبت مي کنند. فناوري هاي مرتبط با اين ابزار روز به روز در حال پيشرفت و بهتر شدن است و شما مي توانيد در لحظه اي که عکس را مي‌گيريد آن را ديده و در صورت لزوم آن را پاک يا اصلاح کنيد. ابداع دوربين هاي عکاسي ديجيتال مربوط به زماني مي‌شود که اولين سنسورهاي ثبت تصاوير اختراع شدند. جالب است که بدانيد اولين سنسوري که مي توانست تصاوير را به گونه اي ديجيتالي ثبت کند در سال 1951 اختراع شد و در يک دستگاه دوربين ضبط ويديوئي مورد استفاده قرار گرفت که تصاوير را روي نوار ذخيره مي‌کرد. در سال 1961 فردي با نام يوگين اف‌لالي که يک متخصص فضا بود، تصميم گرفت از سنسورهاي نوري که مربوط به عکاسي ديجيتالي بود براي تهيه عکس از سيارات و ستاره هاي فضايي استفاده کند و در دهه 60 ميلادي سازمان ناسا اولين استفاده کننده از سنسورهاي ديجيتال بود که با کمک اين سنسورها تصاويري مربوط به ماه را ثبت کرد.

اولين دوربين ديجيتال اختراع شده که تنها براي تهيه عکس به کار مي رفت به نام شرکت تگزاس اينسترومنت ثبت شده است. نمونه اوليه اين دوربين در سال 1975 ارائه شد و مدير تيم اين پروژه شخصي با نام استوان ساسون بود که پدر دوربين هاي ديجيتال نام گرفته است. ساسون در ابتدا چند لنز از دوربين هاي شرکت کداک را با قطعات ديجيتالي شرکت موتورولا و سنسورهاي CCD ترکيب کرد و نتيجه آن اولين دوربين عکاسي ديجيتالي بود. جالب است که بدانيد اين دوربين در حدود 4 کيلوگرم وزن داشت و لنز آن هم 1 مگاپيکسل بود. اين دوربين مشکلات بسياري داشت به‌طور مثال عکس هاي روي يک نوار کاست ديجيتالي به صورت سياه و سفيد ذخيره مي شد و براي گرفتن هر عکس ديجيتالي زماني در حدود 33 ثانيه لازم بود. با اختراع اين محصول و گسترش فناوري هاي مربوط به آن شرکت هاي بزرگ جهان تصميم به توليد دوربين هاي ديجيتال گرفتند و در سال 1981 شرکت سوني اولين گام را در اين راستا برداشت و اولين نمونه از دوربين هاي عکاسي ديجيتال را به صورت تجاري وارد بازار کرد. دوربين ساخته شده توسط اين شرکت Sony Mavica نام داشت و تصاوير را روي فلاپي هاي 2 اينچي با نام Movipaks ذخيره مي کرد. اين دوربين که يک محصول نيمه ديجيتالي به شمار مي آمد، قادر بود 50 عکس رنگي را در خود نگهداري کند و عکس ها را در مانيتور خود براي کاربران نمايش دهد. با اين اقدام شرکت سوني، صنعت توليد دوربين هاي ديجيتال به راه افتاد و در سال 1981 اولين دوربيني که کاملا ديجيتالي بود ساخته شد. اين دوربين که all-sky نام داشت به منظور عکاسي از سپيده دم طراحي شده بود و تيم تحقيقاتي asi در دانشگاه کاگري کانادا روي اين محصول فعاليت کردند. در سال 1990 کداک، فتو سي دي را معرفي کرد و يک سال بعد از آن اولين دوربين حرفه اي عکاسي ديجيتال که ترکيبي از يک سنسور 1.3 مگاپيکسلي و يک دوربين اپتيکال Nikon F3 بود، توسط اين شرکت به بازار آمد. مهم ترين ويژگي اين دوربين قابليت اتصال به رايانه بود. در فاصله سال هاي 1994 تا 1996 دوربين هاي بسياري با قابليت اتصال به رايانه هاي خانگي به بازار آمدند که محصولي از شرکت هاي اپل، کداک، کاسيو و سوني بودند. شما در حال حاضر با داشتن يک دوربين با کيفيت بالا ديگر احتياجي به حضور در عکاسي ها نخواهيد داشت و مي توانيد دوربيني داشته باشيد که مي تواند تصاويري را به ثبت رساند که از ميليون ها پيکسل ايجاد شده است و به اين ترتيب شما مي توانيد عکس هايي را که با اين دوربين ها مي گيريد در هر اندازه اي چاپ کنيد بدون اين که کيفيت آن ها پايين بيايد.

اگر شما با طرز کار هر ابزار ديجيتالي آشنايي داشته باشيد، به طور حتم مي توانيد به شکل بهتر و حرفه اي تري از آن استفاده کنيد. براي کار کردن و خريد يک دوربين ديجيتالي مناسب، لازم است که با بعضي از اصطلاحات و واژه هاي تخصصي آشنايي داشته باشيد. به طور مثال از ابتدايي ترين واژگان مرتبط با اين شاخه مي توان به مگا پيکسل و رزولوشن اشاره کرد.

در بسياري از مواقع ما اصطلاحاتي را مي شنويم و به کار مي بريم که شايد تعريف دقيقي از آن نمي دانيم و صرفا به دليل استفاده شدن بيش از حد توسط ديگر افراد، ما هم آن را به کار مي بريم. قبل از اين که سراغ مگاپيکسل برويم، بايد با اصطلاح پيکسل آشنايي پيدا کنيم. پيکسل ها که با عنوان عنصر تصويري شناخته شده اند نقطه هاي بسيار ريز مربعي شکلي هستند که از تجمع آن ها در کنار هم تصويري روي صفحه نمايش يا روي کاغذ شکل مي گيرد. پيکسل در حقيقت کوچک‌ترين عنصر سخت افزار و نرم افزار نمايشي يا چاپي است که براي شکل گرفتن حروف، اعداد يا تصاوير مورد استفاده قرار مي گيرد. اين اصطلاح مخففي از واژه هاي Picture Element است که به معناي عنصر تصويري است. اما در مورد مگاپيکسل بايد گفت که اين اصطلاح در رابطه با تعداد کل پيکسل هاي قابل ثبت در يک تصوير توسط سنسور دوربين به کار مي رود. اين مقدار به دو عامل اساسي بستگي دارد که عامل اوليه ابعاد سنسور و عامل دوم ميزان دقت آن است. به طور مثال اگر سنسور دوربيني اين توانايي را داشته باشد که در بهترين حالت ممکن عکسي با ابعاد 2592 در 1944 پيکسل ثبت کند اين دوربين مي تواند در مجموع در حدود 5 ميليون نقطه يا پيکسل را در تصوير خود نگهداري کند و با توجه به همين موضوع به اين دوربين در اصطلاح 5 مگاپيکسلي گفته خواهد شد. عواملي مانند کيفيت کار لنز، ميزان بزرگنمايي، سرعت شاتر، ميزان سرعت ISO و ميزان روشنايي تصوير در کنار مگاپيکسل دوربين اهميت بسيار زيادي در کيفيت و شفافيت عکس ديجيتالي که گرفته مي شود، دارند. اما در زماني که بخواهيد عکس هاي خود را در ابعاد بزرگ چاپ کنيد، در آن زمان ميزان رزولوشن و مگاپيکسل دوربين شما براي داشتن کيفيت بهتر عکسي که قرار است چاپ شود بسيار مهم خواهد شد.

يکي از قابليت هاي مهمي که در يک دوربين عکاسي ديجيتال وجود دارد، امکاني با نام زوم يا بزرگنمايي است. بزرگنمايي توسط لنز دوربين انجام مي شود و اگر عدسي‌هاي لنز جابه جا شده و فاصله کانوني به درستي تغيير پيدا کند زوم به درستي صورت خواهد گرفت. در حال حاضر در بيشتر دوربين هاي عکاسي ديجيتالي از لنزهايي استفاده مي‌شود که اصطلاحا لنز زوم نام دارند و قادر هستند که در هنگام گرفتن يک عکس و ثبت يک تصوير منطقه وسيعي را پوشش دهند. قابليت زوم براي يک دوربين امکان پيدا کردن تغيير ندارد به همين خاطر در زمان خريداري يک دوربين افراد بايد به عنوان يک عامل مهم به اين ويژگي توجه داشته باشند. بايد بدانيد که هر چه دامنه‌اي که يک دوربين پوشش مي دهد بيشتر باشد آن دوربين لنز قوي تري خواهد داشت و ميزان زوم يک دوربين با واحد x بيان مي شود به طور مثال گفته مي شود که لنز يک دوربين ديجيتال داراي زوم اپتيکال 12x است و جالب است که بدانيد هر چه اين عدد بزرگ‌تر باشد لنز دوربين قابليت زوم بالاتر و بهتري خواهد داشت. اما در مورد زوم ديجيتال داستان به طور کامل تفاوت دارد و اين نوع زوم، هيچ ارتباطي به دامنه تحت پوشش لنز و فاصله کانوني نخواهد داشت. در اين نوع زوم، بزرگنمايي به صورتي جعلي انجام مي‌شود و به جاي اين که تصوير بزرگتر از حالت عادي شود بر اساس گونه اي از محاسبات به تصوير پيکسل هايي اضافه مي شود. به عبارت ديگر تصوير به صورتي مجازي بزرگ‌تر خواهد شد و براي اين کار از روش ها و تکنيک هاي پردازش تصاوير استفاده خواهد شد. با اين اوصاف مي توان گفت که زوم اپتيکال براي افرادي که عکس‌هايي با کيفيت بالاتر و واقعي تر دوست دارند، مناسب تر خواهد بود.

در هنگام خريد هر ابزار جديد به طور حتم بايد به اين نکته توجه داشته باشيم که براي چه منظوري آن ابزار را تهيه خواهيم کرد و با توجه به اين موضوع مي توانيم بهترين انتخاب را با توجه به نيازمان داشته باشيم. دوربين هاي ديجيتال داراي مجموعه اي از لنزهاي متفاوت هستند، اين دسته از دوربين ها تفاوت زيادي با دوربين هايي دارند که تصاوير را روي فيلم ها ذخيره مي کنند. در دوربين هاي ديجيتال نوع CCD، مجموعه‌اي از دوربين‌هاي حساس به نور وجود دارند که نور را به سيگنال هاي الکتريکي تبديل خواهند کرد و به اين ترتيب تصوير را تشکيل خواهند داد. دوربين هاي ديجيتالي CMOS، کيفيت بهتري را براي تهيه تصاوير ديجيتال در اختيار شما قرار خواهند داد و شايد بتوان گفت که در آينده بيشتر دوربين هاي توليد شده از اين فناوري استفاده خواهند کرد.

اگر شما قصد خريد يک دوربين ديجيتال را داريد، قبل از هر چيز بايد نيازهاي خود را تعيين کنيد و اين که دوربين خريداري شده را به چه قصدي احتياج داريد. زيرا ممکن است که شما يک عکاس حرفه اي نبوده و احتياجي هم به يک دوربين گران قيمت با امکانات بسيار زياد نداشته باشيد و اگر پول بسياري را براي خريد دوربيني خرج کنيد که در آينده از امکانات آن استفاده نمي کنيد، پشيمان خواهيد شد. به همين خاطر در اين قسمت شما را با خصوصيات و ويژگي هايي که به صورت عمده در تمامي دوربين هاي ديجيتال وجود دارد آشنا خواهيم کرد تا با کاربرد هر کدام آشنايي پيدا کرده و در هنگام خريد دوربين عکاسي ديجيتال به صورتي هوشمند عمل کنيد.

اين امکان در بعضي از دوربين ها وجود دارد و اين توانايي را در اختيار کاربر قرار خواهد داد تا بتواند در مواردي که براي گرفتن تصويري واضح شرايط مناسب وجود ندارد، بتواند با استفاده از تنظيمات خودکاري که در دوربين وجود دارد تصاوير واضحي را بگيرد. اگر دوست داريد که عکسي را از فاصله بسيار نزديک تهيه کنيد و محدوديتي در گرفتن تصاوير از نظر ميزان فاصله داشته باشيد، بهتر است که به سراغ دوربيني برويد که امکان تمرکز دستي را داشته باشد.

بعضي از پورت هاي روي دوربين براي انتقال اطلاعات به رايانه هستند و بعضي هم براي اتصال دستگاه هاي ديگر مانند پرينتر يا تلفن همراه وجود دارند. اگر از دوربين خود به شکلي حرفه اي استفاده مي کنيد، بد نيست که به کابل ها و پورت هاي ورودي خروجي آن هم توجه داشته باشيد و نيازهايتان را در اين مورد در هنگام خريد دوربين در نظر بگيريد. البته اين نکته را نبايد فراموش کنيد که استفاده زياد از پورت ها باعث مي شود که پورت فرسايش پيدا کند يا از کار بيافتد به همين خاطر سعي کنيد که تنها در موارد مورد نياز از پورت ها استفاده کنيد.

شايد بسياري از افراد به ويژگي هاي ظاهري محصولي که خريداري مي کنند اهميت زيادي بدهند. مي توان گفت که کارايي يک ابزار هيچ ربطي به ويژگي ظاهري و زيبايي آن ندارد، اما اين نکته را نمي توان ناديده گرفت که اين موضوع از مهم‌ترين عواملي است که در هنگام خريد هر محصولي جزو شرايط خريدار به حساب مي آيد. البته اگر دوربين داراي يک بدنه فلزي باشد در برابر ضربه، خراش يا آسيب هاي احتمالي به خوبي حفاظت خواهد شد. دوربين هاي خبرنگاري يا دوربين هاي حرفه اي به دليل اين که بايد مقاومت بيشتري داشته باشند، بدنه متفاوتي دارند و از آلياژ فلزي خاصي براي بدنه آن ها استفاده مي شود و به همين دليل هم قيمت بالاتري نسبت به دوربين‌هاي معمولي با همان امکانات دارند. علاوه بر اين موارد اندازه و وزن يک دوربين از ويژگي هايي است که کاربراني به آن توجه مي کنند که دقت و وسواس بالايي در خريد محصولات دارند و در اين مورد دوست دارند که دوربيني داشته باشند که حمل آن آسان باشد. اما اين نکته را نبايد از ياد برد که هر چه قدر دوربين کوچکتر باشد، کار با آن و نگهداري از آن هم سخت تر مي شود. زيرا به دليل کوچک بودن دکمه‌ها، صفحه نمايش آن هم کوچکتر خواهد بود و شايد بتوان گفت امکان آسيب‌پذيري بيشتري در هنگام ضربه به دوربين براي بخش هاي مختلف وجود خواهد داشت.

دوربين هاي امروزه ديگر از حلقه هاي فيلم استفاده نمي کنند و کليه عکس هايي که شما تهيه خواهيد کرد درون حافظه دوربين ثبت خواهد شد. بيشتر دوربين ها از يک حافظه اوليه و يک کارت حافظه جانبي برخوردار هستند. حافظه اوليه همان حافظه اصلي داخلي دوربين است که از ابتدا روي آن وجود دارد، اما حافظه جانبي يا کمکي به ميزان حافظه اي گفته مي شود که دوربين از آن پشتيباني مي کند و شما مي توانيد تا آن ميزان فضاي ذخيره سازي روي دوربين تان قرار دهيد. بسياري از کاربران به دليل تعداد زياد عکس هايي که روي دوربينشان وجود دارد توجه زيادي به آن ها نمي کنند و در بعضي از مواقع که با مشکل کمبود حافظه روبه رو مي شوند، مجبور به پاک کردن برخي از عکس هايشان مي شوند و به همين دليل ميزان حافظه دوربين از ويژگي هاي مهم آن است.

تمامي ابزارهاي ديجيتالي با کمک باتري کار مي کنند و نياز به شارژ شدن دارند، همه افراد در موقع خريد ابزارهايي مانند تلفن يا رايانه همراه به خوب بودن باتري اين وسايل و ميزان نگه داشتن شارژشان اهميت زيادي مي دهند. در مورد دوربين عکاسي ديجيتال هم ميزان نگهداري شارژ و خوب بودن باتري از عوامل مهمي است که در هنگام خريد بايد به آن توجه کرد. بعضي از شرکت‌ها دوربين هايي را توليد مي کنند که از باتري هاي سايز AA استفاده مي کنند و بعضي ديگر هم از باتري هاي نيکل متال هيدريد استفاده مي کنند که طول عمر بيشتري دارند. به هر حال به مدتي که دوربين شارژ خود را نگه مي دارد توجه داشته باشيد.

اگر به ياد داشته باشيد در زماني که تلفن هاي همراه تازه به بازار آمده بودند، بسياري از افراد بدون اين که توجه زيادي به کاربرد اين وسيله داشته باشند، صرفا براي عقب نماندن از ديگران آن را تهيه مي کردند. به عبارت ديگر ما شاهد باب جديدي از چشم و هم چشمي بوديم که در مورد خريد ابزارهاي ديجيتالي به وجود آمده بود. بعد از تلفن همراه نوبت به رايانه هاي همراه و دوربين هاي عکاسي ديجيتال رسيد. امروزه وسوسه خريد يک دوربين ديجيتالي به سراغ هر فردي مي‌رود و شايد بتوان گفت اين وسيله هم به يک ابزار تجملي تبديل شده است و با اين که بود و نبودش ممکن است فرقي نداشته باشد اما بايد خريده شود. اما با هر هدفي که مي خواهيد يک دوربين ديجيتال خريداري کنيد بد نيست که اين کار را با اطلاع انجام دهيد و محصولي را خريداري کنيد که از هر نظر به کارتان آيد.

فناوري هاي مربوط به دوربين هاي ديجيتال در دهه اخير پيشرفت بسياري داشته است و اين صنعت بسيار گسترده تر از قبل شده است. همان طور که در ابتدا هم گفتيم، دوربين هاي ديجيتال اوليه براي گرفتن يک عکس زماني در حدود 33 ثانيه صرف مي کردند، اما در حال حاضر شرايط تغيير کرده است، به گونه اي که شما قادر هستيد با استفاده از اختراعات جديد در يک ثانيه در حدود 6 ميليون عکس بگيريد. به طور حتم براي شما هم جالب خواهد بود اگر بدانيد که فيزيکدانان به تازگي با استفاده از فناوري فيبر نوري يک دوربين عکاسي ديجيتالي فوق سريع را اختراع کرده اند. اين دوربين در حال حاضر از سريع ترين روش براي عکسبرداري در جهان استفاده مي کند و اين روش به اختصار استيم نام گذاشته شده است و اين دوربين با استفاده از اين روش قادر است که در هر 163 نانو ثانيه 1 بار عکس بگيرد. سرعت اين دوربين 6 برابر سريع تر از بهترين دوربين هاي فيلمبرداري است که در حال حاضر در بازار وجود دارد. البته اين دوربين يک دوربين حرفه اي نيست زيرا عکس هاي گرفته شده از طريق آن حداکثر 25000 پيکسل خواهند داشت و اين ميزان در مقايسه با دوربين هاي ديجيتالي موجود، کيفيت بسيار پاييني است اما تيم سازنده اين دوربين در تلاش هستند که کيفيت عکس هاي گرفته شده از طريق اين دوربين را افزايش داده و اين دوربين را به يک دوربين حرفه‌اي تبديل کنند تا مورد استفاده افراد بيشتري قرار گيرد.