محققان موفق به توليد نانوبرس‌هايي با اشكال مختلف شدند.
مهندسان دانشگاه دوك در آخرين سري از آزمايش‌هاي خود راهكار جديدي براي سنتز اين ساختارها يافته‌اند. اين نانوبرس‌ها به‌‌طور معمول از مولكول‌هاي پليمرِ رشد يافته روي يك سطح صاف ساخته مي‌شوند. رشته‌هاي اين مولكول‌ها درست همانند موهاي يك برس، از اين سطح صاف به سمت بيرون و بالا رشد مي‌يابند.
دانشمندان دانشگاه دوك خوشه‌‌هايي از شاخه‌هاي پليمري را روي سطحي كه قبلاً نانوبرس‌ها را روي آن رشد داده بودند، اضافه كرده وبا اين راهكار دو برس متفاوت را به‌‌هم متصل كردند. دانشمندان بر اين باورند كه چون اين شاخه‌ها از ماده‌اي غير از ماده بستر ساخته مي‌شوند، مي‌توان از آنها براي تغيير ويژگي‌هاي سطوح استفاده كرد.
اين گروه از محققان براي ساخت نانوبرس‌ها يك ماده شيميايي را كه آغازگر ناميده مي‌شود، به سطح بستر اضافه كردند تا موجب آغاز رشد رشته‌هاي پليمري شود.
استفان زاشر استاديار مهندسي مكانيك گفت: اين روش رشد نانوبرس‌ها بسيار شبيه چاپگر ماتريس نقطه‌اي است كه در آن آغازگر، نقش جوهري را بازي مي‌كند كه روي يك بستر معدني همچون يك ويفر سيليكوني يا سطحي از جنس طلا چاپ شده است. بدين ترتيب موهاي برس به شكل يك الگوي از پيش‌تعيين‌شده رشد مي‌يابند.
زاشر افزود: در اين راهكار جديد مي‌توان از پليمرهاي مختلف بهره برده و برس‌هاي تك‌لايه يا دولايه توليد كرد. او مي‌افزايد اين نانوبرس‌ها كاربردهاي بسيار زيادي داشته و راه را براي توليد ساختارهاي پيچيده‌تري از پليمرها هموار مي‌كنند.
زاشر در مقاله قبلي خود در مجله Advanced Materials نشان داده است كه اين نانوبرس‌ها كه داراي چندين بازوي متصل به يك سطح هستند، شبيه شقايق دريايي عمل مي‌كنند. اين ساختارهاي ريز مي‌توانند همانند شقايق دريايي از بازوهاي خود براي گرفتن و رها كردن ميكروذرات در حين حركت روي يك سطح استفاده كنند.
زاشر گفت: اين ميكروساختارها داراي كاربردهاي بالقوه‌اي در سامانه‌هاي ميكروسيالي براي گرفتن و رها كردن ذرات در موقعيت‌هاي از پيش‌تعيين‌شده هستند. اين كار شبيه عملكرد شقايق دريايي است كه شكار را گرفته و به سمت دهان خود مي‌برد.
جزئيات اين كار در مجله Small منتشر شده است.
