در ارگانیسمهای زنده، پروتئینها در اندامکهای سلولی ویژه ای به نام "ریبوزمها" تشکیل می شوند.
اطلاعات لازم برای ساخت پروتئینها در DNA که در داخل هسته سلول قرار دارد نوشته شده است. در حقیقت DNA از یک RNA پیام رسان که از هسته خارج شده و اطلاعات را به ریبوزمها انتقال می دهد خارج می شود.
این اطلاعات به صورت یک کد سه حرفی خوانده می شود و یک آمینواسید را تشکیل می دهد. یک پروتئین حداقل از صد آمینواسید ساخته می شود.
اکنون گروهی از محققان به سرپرستی "مایکل هخت" استاد شیمی دانشگاه پرینستون برای اولین بار موفق شدند پروتئین های کارآمدی را ایجاد کنند که به روشی کاملا متفاوت از آنچه در بدن ارگانیسمهای زنده ایجاد و تکثیر می شوند ساخته شده اند به طوری که این محققان با استفاده از یک گام بلند در بیولوژی سنتزی موفق شدند این پروتئینها را به روشی مصنوعی ایجاد کنند.
به منظور دستیابی به این هدف، این دانمشندان حدود یک میلیون زنجیره آمینواسید تولید کردند که داخل ساختارهای سه بعدی پیچ خورده بودند.
سپس این محققان، برخی از این مولکولها را انتخاب کرده و وارد 27 نمونه از باکتری "ای- کولی" کردند. نتایج این تحقیقات به طور شگفت انگیزی نشان داد که این میکروارگانیسمها با استفاده از این ماشینهای مولکولی عجیب و جدید رشد کردند.
براساس گزارش Genetic Engineering News، به ویژه، این پروتئینها چهار ژن را که برای حیات ضروری هستند به خدمت گرفتند.
در مرحله بعد، این باکتریها در کنار باکتریهای گروه کنترل که بدون ژن و بدون پروتئنهای جدید بودند در شرایط استرس محیطی قرار گرفتند.
نتایج این تحقیقات نشان داد که باکتریهای گروه کنترل همگی مردند درحالی که باکتریهای دارای پروتئینهای مصنوعی موفق شدند کلونی تشکیل دهند.
این نتایج زمانی حیرت انگیزتر می شوند که به این نکته توجه شود که هرگز مشابه این پروتئینهای مصنوعی در محیطهای طبیعی وجود نداشته اند.
سال گذشته تیم تحقیقاتی "کریگ ونتر" موفق شد اولین باکتری مصنوعی را ایجاد کند، اما اگر نتایج به دست آمده در دانشگاه پرینستون تائید شود احتمالا باکتریهای مصنوعی آینده چیزی کاملا متفاوت از آنچه خواهند بود که می شناسیم.