خداوند متعال نماز را در بهترین اوقات شبانه‌روز قرارداده‌ است.

امام علی(ع) فرمود: در وقت نماز دست به دعابردارید که بهترین زمان [همان] است؛ [چرا که] خدا در آن وقت نظر لطف به بندگان خود دارد؛ به مناجات آن‌ها پاسخ می‌دهد و فریاد آن‌ها را لبیک می‌گوید و درخواست آن‌ها را برآورده می‌سازد و دعاى آن‌ها را مستجاب می‌کند.[1]

برای نماز، مکانی ویژه و بافضیلت مخصوص در نظر گرفته شده است،‌  روایت شده که در تورات چنین آمده است: [که خداوند تعالی فرمود] بی‌شک خانه‏‌هاى من در روى زمین، همان مساجد است. خوشا به حال آن بنده‌‏اى که در خانه خویش وضو بگیرد وو مرا در خانه‌ام ملاقات کند. آگاه باشید که احترام میهمان بر صاحب‌خانه‏ لازم و واجب است. به آنانی که کارشان این است که در تاریکی­‌هاى شب به سوى مساجد حرکت می‌کنند مژده بده که در روز رستاخیز با نورى درخشان وارد محشر خواهند شد.[2]

برای نماز جهت ویژه قرار داده شده است، کعبهمعظم از مقدس­‌ترین مکان­‌های روی زمین است، مجموعه نماز از بهترین­‌ها شکل گرفته است، با تأمل در اجزاء نماز می‌بینیم که مجموعه‌ای از بهترین عبادت‌ها است؛ کارهایی مانند قرائت قرآن، ذکر، دعا استغفار، صلوات، شکر... که هر کدام خود به تنهایی عبادتی بزرگ و با فضیلت است، همه یکجا در نماز گرد هم آمده‌اند. به قول معروف هر چه خوبان همه دارند نماز آنها را یک‌ جا دارد. علاوه بر وجود افعالی بسیار زیبا که هر کدام دارای معانی والا و اسرار بزرگی است؛ کارهایی مانند قیام، رکوع و سجود و...

[1]. شیخ صدوق، الأمالی، ص 94، المجلس العشرون.

[2]. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج‏1، ص381، ص 10، باب استحباب الطهاره لدخول المساجد