🌷﷽؛

🍀 تفسیر نماز؛ خاک كربلا؛ جايگاه تسبيح‏» 🍀

 💫 تسبيح و تنزيه خدا، ريشه تمام عقايد و تفكرات صحيح اسلامى است:  
توحيد، يعنى منزّه دانستن خدا از شريك. «سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكوُنَ» «سوره طور، آيه 43»
عدل، يعنى منزّه دانستن خدا از ظلم. «سُبْحانَ رَبّنا انَّا كُنَّا ظالِمينَ» «سوره قلم، آيه 29»

💫 نبوت و امامت، يعنى منزه دانستن خدا از بى ‏هدفى، بى ‏برنامگى و رهاكردن مردم در درياى هوس ها و سليقه ها. «وَ ما قَدَروُا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ اذْ قالُوا ما انْزَلَ اللَّهُ عَلى‏ بَشَرٍ مِنْ شَئ» «سوره انعام، آيه 91» آن ها مى ‏گويند خداوند پيامبرى نفرستاده، در حقيقت خدا را درست نشناخته اند.
معاد، يعنى منزه دانستن خدا از اينكه آفرينش را پوچ و باطل، و پايان جهان را نابودى قرار دهد. «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًا سُبْحانَك» «سوره آل‏عمران، آيه 191»
«اَفَحَسِبْتُمْ انَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ انَّكُمْ الَيْنا لا تُرْجَعُونَ» «سوره مؤمنون، آيه 115» آيا گمان كرديد ما شما را بيهوده آفريديم و بازگشت شما بسوى ما نيست؟ آرى خدا از اين كار عبث و بيهوده منزّه است.  

📚 استاد قرائتی؛ تفسير نماز، ص: 148