عروج روح مؤمن در خواب
عروج روح مؤمن در خواب
![]()
حسن بن محبوب از محمد بن قاسم نوفلى گفت : به امام صادق (ع ) عرضه داشتم : مؤ من خواب مى بيند و واقع نيز همانگونه است و گاه خواب مى بيند ولى مطابق نيست .
فرمود: وقتى مؤمن خوابيد از روح وى حركتى كشيده به آسمان بلند مى شود هرچه روح مؤمن در ملكوت اشياء در جايگاه تقدير و تدبير ديد حق است ، و هرچه كه در زمين ديد، اضغاث احلام است .
به او عرضه داشتم : آيا روح مؤمن به آسمان صعود مى كند؟
فرمود: بله
پرسيدم : اين صعود آيا به گونه اى است كه به كلى روح از بدن خارج شود تا هيچ در آن نماند؟
فرمود: خير، اگر همه روحش از بدن خارج شود تا هيچ در آن ماند پس وى مى ميرد .
پرسيدم : پس چگونه روح مؤمن به آسمان خارج مى شود؟
فرمود: آيا خورشيد را در جاى خود در آسمان نمى بينى كه نور و شعاعش در زمين است ؟ روح مؤمن نيز اين چنين مى باشد، اصل آن در بدن و حركت وى كشيده به آسمان است
منبع:فضایل و سیره چهارده معصوم در اثار علامه حسن زاده آملی
ادامه مطلب
اخلاص در عبادت
اخلاص در عبادت

اخلاص در عبادت ، مقدمه دستيابى به اين مقام منيع و بلند، و نردبانى براى ارتقا به اين منظر رفيع و بالاست (توحید اهل الله). هر كس مراقب اخلاص و حضور باشد، آماده است كه به اين مرتبه عظما و جنت عليا دست يابد، كه در آن هر چيزى كه نفس بخواهد و چشم لذت ببرد وجود دارد و هيچ چشمى مثل آن را نديده ، هيچ گوشى چون آن را نشنيده است ، و به قلب هيچ كس خطور نكرده است ، و عارفان شامخ به سوى آن مقام ، سير و سلوك نموده اند
منبع:لقاء الله ، ص 44
ادامه مطلب
اين گونه عبادت كن !
اين گونه عبادت كن !

پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله ) به يكى از اصحاب فرمود: (( خدا را آن گونه عبادت كن كه گويى آن را مى بينى و اگر تو او را نمى بينى ، او تو را مى بيند )) .
منبع:رساله لقاء الله ، ص 185- 184
ادامه مطلب
از چه آياتي وقت هاي سه گانه نماز اثبات مي شود؟
از چه آياتي وقت هاي سه گانه نماز اثبات مي شود؟
![]()
خداوند متعال در سورة اسراء (بني اسراييل) آية 78 به اوقات سه گانه نماز هاي روزانة واجب اشاره فرموده است: «أقم الصلاهَ لدلوك الشمس الي غسق الليل و قرءآن الفجر»
نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريكي شب (= نيمه شب) بر پا دار. و هم چنين قرآن فجر (= نماز صبح) را.
كه «دلوك الشمس» هنگام ظهر را گويند و شامل وقت نماز ظهر و عصر مي شود، و «غسق الليل» تا نصف شب را مي گويند و شامل وقت نماز مغرب و عشاء مي شود، و تنها نماز صبح مي ماند كه از آن تعبير به «قرءآن الفجر» آورده و اشاره به وقت نماز صبح است.[1]
آية شريفة 114 سورة هود «واقم الصلوهَ طرفي النهار و زلفاً من الليل» در دو طرف روز (= اول و آخر آن) و نخستين ساعات شب، نماز را بپا دار اين آيه نيز به وقت نماز صبح و مغرب و عشاء اشاره دارد.[2]
آن چه در پايان قابل بيان است اين است که: در بين مفسران و فقها، ذيل اين آيات اختلاف نظر نيز وجود دارد ... .
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. تفسير الميزان، ج19، ذيل سوره مزمل.
2. تفسير راهنما، ج19، ذيل سوره مزمل مراجعه شود.
پي نوشت ها:
[1]. ر.ك: حمعهَ العروسي الحويزي، تفسير نور الثقلين، ج 3، ص 115؛ و مكارم شيرازي، ناصر وهمكاران، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميهَ، چاپ دهم، زمستان 1371، ج 12، ص 223 ؤ 222.
[2]. مكارم شيرازي، ناصر، همان، ج 9، ص 267ؤ 265.
ادامه مطلب
