همیشه نماز خود را اوّل وقت بخوان.

مرحوم طبرسی(ره) درکتاب «احتجاج»، متن مناظره امام هشتم را با علمای یهودی، مسیحی، مجوسی، و جناب صابئی را که فرد بسیار باسوداری بوده، آورده است.[1] آن حضرت به فرد مسیحی –جاثلیق- می‌فرمایند: «شنیده‌ام که می‌گویند حضرت عیسی(علیه السلام) از لحاظ جسمی و قدرت بدنی از انبیای دیگر ضعیف‌تر بوده ومثل حضرت ابراهیم(علیه السلام) و حضرت موسی(علیه السلام) نبوده است و برایهمین هم در عبادت کردن، طاقت نمی‌آورد و کمتر عبادت می‌کرد. آیا این مطلب درست است؟» جاثلیق  گفت: «خیر، این‌گونه نیست؛ اشتباه گفته‌اند». حضرت فرمودند: «واقعاً این‌طور نبوده است؟» گفت: «نه، پیامبر ما بسیار هم در عبادت قوی بوده است». آن حضرت فرمودند: «چه کسی را عبادت می‌کرد؟» مرد مسیحی پاسخ داد: «خدای یگانه را». حضرت فرمود: «پس چرا تو خدا را نمی‌پرستی؟» جاثلیق متحّیر ماند. امّا عمران صائبی در مناظره مقداری مقاومتکرد و امام(علیه السلام) نیز بحث با او را ادامه دادند. ناگهان در میان یکبحث فلسفی، اذان گفته می‌شود. امام(علیه السلام) برای نماز برمی‌خیزد. عمران می‌گوید: «اگر بمانی و این بحث را تمام کنی، ممکن است مسلمان شوم» امام(علیه السلام) می‌فرمایند: «نه! وقت نماز است و باید نمازم را بخوانم. می‌خواهی مسلمان شو، می‌خواهی نشو».آن حضرت برای وضو گرفتن از جلسه خارج شدند و نماز را خواندند. عمران هنوز نشسته بود. امام آمدند و بحث راتمام کردند، عمران هم مسلمان شد.

اگر آرام‌آرام نمازهایمان به نماز اوّل وقت مبدّل شد، نمازی که تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ [2]؛ است، بر ما اثر می‌گذارد و ما را از گناه باز می‌دارد.

همینکه آدم نمازش را اوّل وقت می‌خواند یا نمی‌خواند، امتحان بزرگی است. مؤمن به رضای پروردگار می‌اندیشد و پروردگار، نماز اوّل وقت را دوست دارد. امام رضا(علیه السلام) می‌فرمایند:

«عَلَیکَ أَبَداً بِأَوَّلِ الوَقتِ»[3]؛

همیشه نماز خود را اوّل وقت بخوان.

[1] الإحتجاج، ج2، ص 199 – 215.

[2] عنکبوت، آیۀ 45.

[3] بحارالانوار، ج80، ص 21.