خوش آمدید

بسياري از مفسّران قرآن كريم معتقدند كه آيه «كهيعص» كه از حروف رمزي و مقطّعه در قرآن است به ماجراي كربلا و شهادت امام حسين (ع) اشاره كرد.
دليل اين مفسران بر ارتباط آيه «كهيعص» با ماجراي كربلا، روايتي از «سعد بن عبدالله قمي» است كه در كتب روايي از جمله «كمال‌الدين وتمام النعمة» شيخ صدوق (متولد نيمه اول قرن چهارم هجري) و «احتجاج»‌ مرحوم طبرسي (متولد نيمه اول قرن ششم هجري) آمده است.
از كتاب‌هاي متأخر نيز مي‌توان به «تفسير البرهان» سيدهاشم بحرانى و «بحار الانوار» علامه مجلسي اشاره كرد كه اين روايت در آن‌ها ذكر شده است.
بر پايه اين گزارش،‌ سعد بن عبدالله قمي نقل مي‌كند كه در خدمت امام عسكري (ع) بودم و فردي از تأويل آيه كهيعص سئوال كرد. امام عسكري (ع) فرمود كه از فرزندم «مهدي» پاسخ را دريافت كنيد. آن‌گاه امام زمان (عج) فرمودند: «هذه الحروف من أنباء الغيب، أطلع الله عليها عبده زكريا عليه‌السلام، ثم قصّها على محمد صلى‌الله عليه وآله، وذلك أن زكريا سأل ربّه أن يعلّمه أسماء الخمسة، فأهبط عليه جبرئيل فعلّمه إياها، فكان زكريا إذا ذكر محمداً وعلياً وفاطمة والحسن سُرِّي عنه همّه، وانجلى كربّه، وإذا ذكر الحسين خنقته العبرة ووقعت عليه البهرة! فقال ذات يوم: يا إلهي! ما بالي إذا ذكرت أربعا منهم تسليّت بأسمائهم من همومي، وإذا ذكرت الحسين تدمع عيني وتثور زفرتي؟! فأنبأه الله تعالى عن قصته، وقال: (كهيعص) فالكاف اسم كربلاء، والهاء هلاك العترة، والياء يزيد وهو ظالم الحسين عليه‌السلام، والعين عطشه، والصاد صبره.»
ماجرا از اين قرار است كه حضرت زكريا از پروردگارش درخواست كرد كه «اسماء خمسه طيبه‏» را به وي بياموزد. خداوند متعال، جبرئيل امين را بر او فرو فرستاد و آن اسماء را به او تعليم داد.
حضرت زكريا هنگامي كه نام‏هاي محمد (ص)، علي (ع)، فاطمه (س) و حسن (ع) را ياد مي‏كرد، اندوه و ناراحتي‌اش بر طرف مي‏شد و گرفتاريش از بين مي‏رفت. امام هنگامي كه از حسين (ع) ياد مي‏كرد، بغض گلويش را مي‏فشرد و مبهوت مي‏شد. به همين دليل روزي از خداوند سبب اين اندوه و ناراحتي را جويا شد و گفت: بارالها! چرا وقتي آن چهار نفر را ياد مي‏كنم، آرامش مي‏يابم و اندوهم بر طرف مي‏شود، اما وقتي حسين را ياد مي‏كنم، اشكم جاري و ناله‏ام بلند مي‏شود؟
خداي تعالي او را از داستان شهادت امام حسين (ع) آگاه كرد و فرمود: «كهيعص‏»! «ك» نام كربلا و «ه» اشاره به كشته‌شدن عترت طاهره دارد. «ي» اشاره به نام يزيد دارد كه بر حسين (ع) ظلم كرد و «ع» اشاره به عطش و تشنگي آن امام و «ص» نيز نشان صبر و مقاومت ايشان است. 

چرا بايد خاطره حادثه‌اي را كه چند قرن پيش اتفاق افتاده است، زنده كرد و مراسمي به ياد آن خاطره برگزار كرد؟
به سادگي مي‌توان به هر نوجواني تفهيم كرد كه حوادث گذشته هر جامعه مي‌تواند در سرنوشت و آينده آن جامعه آثار عظيمي داشته باشد. تجديد آن خاطره‌ها در واقع نوعي بازنگري و بازسازي حادثه است، تا مردم از آن جريان استفاده كنند. اگر حادثه مفيدي بوده است و در جاي خود منشأ آثار و بركاتي به شمار مي‌رفته است، بازنگري و بازسازي آن نيز مي‌تواند مراتبي از آن بركات را داشته باشد.
علاوه بر اين، در همه جوامع انساني مرسوم است كه به نوعي، از حوادث گذشته خود ياد مي‌كنند؛ آن‌ها را بزرگ شمرده و به آن‌ها احترام مي‌گذارند. خواه مربوط به اشخاصي باشد كه در پيشرفت جامعه خود مؤثر بوده‌اند. نظير دانشمندان و مخترعان، و خواه مربوط به كساني باشد كه از جنبه سياسي و اجتماعي، در رهايي ملت خود نقش مؤثري داشته‌اند و قهرمان ملي بوده‌اند. همه عقلاي عالم‌براي اين‌گونه شخصيت‌ها آيين‌هاي بزرگداشتي را منظور مي‌كنند. اين كار بر اساس يكي از مقدس‌ترين خواسته‌هاي فطري است كه خدا در نهاد همه انسان‌ها قرار داده است، و از آن به «حس حق‌شناسي» تعبير مي‌كنيم. لذا اين خواسته فطري همه انسان‌ها است كه در برابر كساني كه به آن‌ها خدمت كرده‌اند حق شناسي و شكرگزاري كنند. افزون بر اين‌كه ياد آن خاطره‌ها، در صورتي كه در سعادت جامعه تأثير داشته‌ باشد، مي‌تواند عامل مؤثر ديگري را در زمان بيان خاطره‌ها بيافريند. در اين صورت، گويا خود آن حادثه تجديد مي‌شود.
از آن‌جا كه معتقديم حادثه عاشورا حادثه عظيمي در تاريخ اسلام بوده است، و نقش تعيين‌كننده‌اي در سعادت مسلمان‌ها و روشن شدن راه هدايت مردم داشته است. اين حادثه در نظر ما بسيار ارزشمند است. لذا بزرگداشت و بازسازي اين حادثه و به خاطر آوردن آن، موجب مي‌گردد تا بتوانيم از بركات آن در جامعه امروز نيز استفاده كنيم.
چرا براي بزرگداشت عاشورا به روش بحث و گفت‌وگو اكتفا نمي‌شود؟
زنده نگه داشتن ياد عاشورا فقط منحصر به اين نيست كه انسان سينه‌زني و گريه كند، شهر را سياه‌پوش كند، مردم تا نيمه‌هاي شب به عزاداري بپردازند و حتي گاهي روزها كار و زندگي خود را تعطيل كنند؛ مخصوصاً باتوجه به اين‌كه اين امور ضررهاي اقتصادي به دنبال دارد. در حالي كه ممكن است اين خاطره‌ها به گونه‌اي تجديد شود كه ضررهاي اقتصادي و اجتماعي كم‌تري داشته باشد. اين‌ سؤال را براساس اين فرض به اين صورت مطرح مي‌كنم كه روحيه بسياري از مردم با مسائل اقتصادي و مادي بيش‌تر سازگار است و مردم به اين مسائل بيش‌تر توجه دارند. در اين صورت آنان حوادث را بر اثر منافع يا ضررهاي مادي و اقتصادي ارزيابي مي‌كنند.
هنگامي كه مردم تا نيمه‌شب عزاداري مي‌كنند، روز بعد توان كار كردن ندارند. دو ماه جامعه بايد نوعي سستي و رخوت را بپذيرد، براي اين‌كه ياد اين حادثه زنده داشته شود. در حالي كه راه‌هاي ديگري نيز براي بزرگداشت واقعه عاشورا وجود دارد. مثلاً جلسات بحث، ميزگرد يا سمينارهايي ترتيب داده شود، و با تماشاي بحث و گفت‌وگو خاطره اين حادثه براي مردم تجديد شود. ديگر چرا بايد دو ماه عزاداري و گريه كردن و بر سر و سينه زدن صورت پذيرد؟ حتي اگر يك مجلس كافي نيست، مي‌توان مجالس متعدد، كنفرانس و كنگره برپا كرد.
جواب اين سؤال تا حدودي از سؤال اول پيچيده‌تر است. جواب اين است كه البته بحث درباره شخصيت سيدالشهدا(ع)، تشكيل ميزگردها، كنفرانس‌ها، سخنراني‌ها، نوشتن مقالات و امثال اين قبيل كارهاي فرهنگي، علمي و تحقيقات، بسيار مفيد و لازم است، و البته در جامعه ما نيز انجام مي‌شود، اما آيا براي اين‌كه ما از حادثه عاشورا بهره‌برداري كامل كنيم، اين اقدامات كافي است؟ جواب دادن به اين سؤال متوقف بر اين است كه ما نظر روان‌شناسانه به انسان بيندازيم و ببينيم عواملي كه در رفتار آگاهانه ما مؤثر است فقط عامل شناختي و معرفت است يا عوامل ديگري هم در شكل دادن رفتارهاي اجتماعي ما مؤثر است.
هنگامي كه در رفتارهاي خود دقت كنيم درمي‌يابيم كه در رفتارهاي ما دست كم دو دسته از عوامل نقش اساسي ايفا مي‌كنند. يك دسته عوامل شناختي، كه موجب مي‌شود انسان مطلبي را بفهمد و بپذيرد. قطعاً شناخت در رفتار ما تأثير زيادي دارد، اما يگانه عامل مؤثر نيست. عوامل ديگري هم هستند كه شايد تأثير آن‌ها در رفتار ما بيش‌تر از شناخت باشد. اين عوامل را به طور كلي انگيزه‌ها، و به تعبيرات ديگري احساسات و عواطف، تمايلات، گرايش‌ها، ميل‌ها، غرائز و عواطف مي‌نامند. اين‌ها سلسله‌اي از عوامل دروني و رواني است كه در رفتار ما مؤثر است.
ما بعد از اين‌كه دانستيم حركت سيدالشهدا(ع) چه نقش مهمي در سعادت انسان‌ها داشته است، متوجه خواهيم شد اين شناخت خود به خود براي ما حركت آفرين نمي‌شود؛ بلكه بايد عواطف ما تحريك شود و احساسات ما برانگيخته شود تا اين كه ما هم بخواهيم كاري مشابه كار او انجام دهيم. پس تحقق چنين امري نيازمند دو دسته از عوامل است. جلسات بحث و گفت‌وگو و سخنراني‌ها مي‌تواند آن بخش اول را تأمين كند، يعني شناخت لازم را به ما بدهد.
و درباره بخش دوم مي‌گوييم:
اين صحنه‌ها بايد به وجود بيايد كه غير از عوامل شناخت، عامل احساسي ـ عاطفي نيز در ما تقويت شود. اگر اين عواطف تحريك شود، آن‌گاه مي‌تواند اثر كند. نمونه چنين تأثيري را مي‌توانيد در زندگي فردي و نيز زندگي اجتماعي خود بيابيد. به خصوص در اين سي ـ چهل سال اخير كه حركت حضرت امام(ره) عليه دستگاه طاغوت و كفر شروع شد. ملاحظه كرديد كه در ايام محرم و صفر نام سيدالشهدا(ع) و عزاداري سيدالشهدا(ع) مردم را به حركت وادار مي‌كرد. اين شور و هيجان جز در ايام عاشورا پيدا نمي‌شود و جز با همين مراسم سنتي عزاداري يا نظاير آن حاصل نمي‌شود.

نويسنده:آيت الله محمد تقي مصباح يزدي

منبع:كتاب آذرخشي از آسمان كربلا 

بررسي هاي پژوهشگران MessageLabs حاكي است در حالي كه ارسال انبوه هرزنامه براي كاربران سرويس هاي پست الكترونيك معمولا از طريق فايل هاي متني صورت مي گيرد، اين بار شيوه اي متفاوت به كار گرفته شده و هرزنامه نويسان فايل هاي صوتي حاوي تبليغات ناخواسته را ضميمه ايميل هاي خود مي كنند.
در دور جديد ارسال اين هرزنامه ها برخي محصولات دارويي تبليغ مي شوند. اين در حالي است كه در برخي موارد كاربران فريب داده مي شوند و در نامه هاي ارسالي وانمود مي شود كه فايل صوتي حاوي موسيقي و ديگر محتويات تفريحي است.
بررسي ها حاكي است كه اين فايل ها حاوي ويروس يا كدهاي مخرب نيستند، اما تغيير استراتژي تهاجمي هرزنامه نويسان توجه كارشناسان را به خود جلب كرده است.
آنان معتقدند در آينده شاهد اتخاذ استراتژي هاي جديد ديگري از سوي هرزنامه نويسان براي جلب نظر كاربران هستيم. 

اين مجموعه با نام "دريچه‌اي به دنياي ديگر " از جمله قديمي‌ترين افسانه‌هاي عربي است كه در امارات متحده شناخته شده است.
افسانه هاي طرح شده در كتاب "دريچه اي به دنياي ديگر " چهارده عنوان است كه با همكاري گروه ترجمه عربي به انگليسي نشر كتابخانه ملي امارات به زبان انگليسي بازگردانده شده است.
اين مجموعه از افسانه ها توسط "ايونا تايدا دروز " روزنامه نگار اماراتي گردآوري و ويرايش شده است.
اين روزنامه نگار تا امروز كتاب ها و مقالات متعددي را درباره اسلام، فرهنگ اسلامي به ويژه در امارات، فرهنگ و تمدن و تاريخ اعراب به رشته تحرير درآورده است.
وي از سال 1089 تا امروز اين افسانه ها را گرداوري و بازنويسي كرده است.
كتاب "دريچه اي به دنياي ديگر " در برخي افسانه ها با تصويرسازي هايي همراه است كه توسط طراح و گرافيست هلندي "كوباس اسمينك " طراحي و اجرا شده است.
به اعتقاد ناشر اين كتاب، گردآوري و ارائه اثاري از اين دست كمك مي كنند تا فرهنگ و تاريخ شفاهي اعراب علاوه بر ثبت شدن به مردم سراسر جهان نيز معرفي شود.
وي ادامه مي دهد: برخي از افسانه هاي مطرح شده صرفا مربوط به منطقه و قوم خاصي است و برخي از آنها در سراسر امارات متحده عربي مورد تائيد و شناخته شده است.
در اين افسانه ها شخصيت ها غالبا با شتر سفر مي كنند و راه هاي طول و درازي را در صحراها و بيابان هاي پر از شن پشت سر مي گذارند. در مواردي از كشتي استفاده مي كنند و در آبها به دنبال مقصد و هدف خود مي گردند. برخي از آنها به دنبال يافتن مرواريدهاي هندي و يا ايراني به اعماق اقيانوسها مي زنند و داستان هاي جالبي را به وجود مي اورند.
در ميان اين مجموعه از افسانه ها داستان هايي هستند كه جنبه جهاني دارند و تنها خاص كشور امارات نمي شوند. شخصيت هاي اين افسانه ها به خاطر سفر و تجربيات مختلفي كه در سرزمين هاي مختلف كسب كرده اند غالبا داستان هايي با مفاهيم جهاني را با مخاطب درميان مي گذارند.

امروزه همگام با گسترش ساير علوم، تربيت بدني و علوم ورزشي نيز توسعه زيادي يافته است. شناخت اثرات و فوايد ورزش در اندام‌هاي مختلف بهبود سلامتي جسمي و رواني مردم، نقش ورزش در پيشگيري اوليه و ثانويه بيماري‌ها، كشف داروهاي جديد و مكانيسم‌هاي درگير در فرايندهاي بيوشيميايي از جمله پيشرفت‌هايي است كه بشر به خصوص در دهه‌هاي اخير به آن‌ها دست يافته است. مبناي تمام اين يافته‌ها را تحقيقات ورزشي تشكيل مي‌دهند.
در اين بين بخش مهمي از تحقيقات را تحقيقات روي نمونه‌هاي حيواني تشكيل مي‌دهند. موش‌هاي آزمايشگاهي با توجه به اينكه شباهت زيادي از لحاظ ژنتيكي و فيزيولوژيكي به انسان دارند، بيشترين تحقيقات در حوزه فيزيولوژيكي ورزش روي آن‌ها انجام مي‌شود.
از امتيازات و برتري‌هاي خاص موش نسبت به ساير حيوانات آزمايشگاهي، تمرين‌پذير بودن و هوش بالاي حركتي اين گونه حيواني است، به طوري كه به راحتي و پس از مدتي آشنايي كار بر روي انواع وسايل تمرين را به خوبي ياد مي‌گيرد. ولي براي مطالعه روي موش نياز به وسايل تردميل است. تردميل بهترين و واقعي‌ترين وسيله براي تمرين دو و راه رفتن در موش است.
دستگاه تردميل ويژه جوندگان كه توسط محققان دانشگاه تربيت معلم سبزوار ساخته شده، از دو قسمت اصلي مكانيكي و الكترونيكي تشكيل شده است. بخش مكانيكي شامل سازه، سيستم محركه، سيستم تغيير شيب، سيستم تسمه نقاله، سيستم شوكر، سيستم كنترل و بخش الكترونيكي است.
اين محققان براي ساخت اين دستگاه، بر اساس تجربه كار و آشنايي با دو نمونه ساخته شده قبلي در ايران و مطالعه مقالات و ادبيات تحقيق در مورد تردميل‌هاي ساخته شده توسط محققان خارجي سعي كردند ضمن استفاده از نقاط قوت آن‌ها اشكالات آن‌ها را رفع كند. در نهايت بر اساس داده‌هاي جمع‌آوري شده طرح اوليه و الگوي ساخت مشخص شد.
اين دستگاه داراي برنامه‌ريزي كامپيوتري و اتوماتيك جهت ارائه برنامه تمريني و داراي صفحه LCD نمايشگر سرعت، شيب، ولتاژ شوكي، مسافت طي شده است.