خوش آمدید

خرما به دليل منافع بسيارش به عنوان بهترين ماده غذايي براي رشد عضلاني شناخته مي‌شود. همچنين پژوهش‌هاي جديد پزشكي نشان مي‌دهند كه در پيشگيري از ابتلا به سرطان معده هم بسيار مفيد است. به‌طوري كه انجمن سرطان آمريكا توصيه مي‌كند 20 تا 30 گرم از فيبر رژيم غذايي روزانه افراد از طريق خرما تامين شود.

خرما به عنوان بخشي از رژيم غذايي سالم شناخته شده است و داراي قند، چربي، پروتئين و بسياري از ويتامين‌هاي ضروري است. اگر خرما با خيار خورده شود براحتي افراد را از اضافه وزن نجات مي‌دهد. يك كيلوگرم خرما تقريبا 3000 كالري دارد. اين ميزان كالري به تنهايي براي رفع نياز بدن يك انسان در طول روز كفايت مي‌كند.

همچنين خرما يك ماده ملين است، بنابراين براي افرادي كه از يبوست مزاج رنج مي‌برند بسيار مفيد است.

از طرف ديگر نيكوتيني كه در خرما وجود دارد آن را براي درمان انواع اختلالات روده‌اي مفيد ساخته است. استمرار مصرف آن، رشد ارگانيسم‌هاي مضر را مهار مي‌كند و به رشد باكتري‌هاي مفيد در روده ياري مي‌رساند. در اين ميان نبايد از فوايد خرما براي تقويت قلب غافل بود پژوهش‌ها نشان مي‌دهند خوردن حداقل 2 عدد خرما در هفته باعث تقويت قلب مي‌شود.

خرماي رسيده حاوي پتاسيم است و پتاسيم عامل مفيدي براي كنترل اسهال است. همچنين خرما براحتي هضم مي‌شود و همين امر از بروز عوارض و مشكلات ناشي از اسهال پيشگيري مي‌كند.

گر چه خرما حامل ارزش‌هاي غذايي بسيار زيادي است، اما در خوردن اين ماده غذايي هم مي‌بايست تعادل را رعايت كرد. در ضمن از آنجا كه خرما به علت داشتن سطح چسبناك مي‌تواند آلودگي را به خود جذب كند حتما بايد قبل از مصرف شسته شود.

منبع: انجمن سرطان آمريكا

انحراف چشم عبارت است از عدم هماهنگي در حركت عضلات چشم و در نتيجه كاهش توانايي چشم‌ها در تمركز كه موجب مي‌شود هريك از چشم‌ها در جهت مختلفي قرار گيرد. در حقيقت ناهماهنگي در حركت چشم‌ها از شايع‌ترين علائم اين بيماري چشمي است و در برخي موارد تنها در هنگام نگاه كردن به جهت‌هاي خاص قابل مشاهده است.

هم‌راستايي چشم‌ها هنگام تولد، تكامل نيافته است و از 4 ـ 3 ماهگي تغيير موقعيت ناشي از تكامل حقيقي چشم‌ها محسوس است. البته گاهي ممكن است تكامل چشم در كودكي يا سنين بالاتر ايجاد شود. در افرادي كه دچار انحراف چشم هستند در حالي كه يك چشم به طور مستقيم به سمت جلو نگاه مي‌كند، چشم ديگر به طرف داخل، خارج، بالا يا پايين چرخيده است. گاهي نيز چشم چرخيده به وضعيت اصلي و مستقيم برمي‌گردد و به عكس، چشم مستقيم از موقعيت خود خارج مي‌شود. انحراف چشم از مشكلات شايع در گروه سني كودكان است و حدود 4 درصد كودكان با مشكل انحراف چشم مواجه مي‌شوند. حفظ ديد، بازگرداندن ديد مستقيم چشم‌ها و اصلاح ديد دوچشمي، از مهم‌ترين اهداف درمان اين بيماري است. با توجه به اين كه علت ابتلا به اين بيماري متفاوت است، از روش‌هاي درماني مختلفي مانند تجويز عينك، اصلاح عوامل زمينه‌اي ايجاد انحراف يا تغيير موقعيت عضلات چشم براي اصلاح انحراف چشم استفاده مي‌شود.

در روش جراحي در بافت پوشاننده چشم برش كوچكي ايجاد مي‌شود و پزشك مي‌تواند از طريق اين برش به عضلات زيرچشم دسترسي داشته باشد و با توجه به جهت چرخش چشم عضلاتي را كه بايد تحت جراحي قرار گيرند، انتخاب مي‌كند. بهبودي پس از انجام عمل جراحي سريع است و فرد مي‌تواند پس از گذشت چند روز فعاليت‌هاي روزمره را از سر گيرد. البته در بسياري از موارد پس از انجام عمل جراحي، استفاده از عينك ضروري خواهد بود. گاهي اوقات ممكن است اصلاح انجام شده بيشتر يا كمتر از مقدار مورد نظر باشد كه در اين شرايط انجام عمل جراحي دوم ضروري است. البته بايد اين نكته را نيز مد نظر قرار داد كه سن، از اهميت بسيار زيادي در ميزان موفقيت در انجام عمل جراحي برخوردار است.

موثرترين زمان براي درمان انحراف چشم زماني است كه كودك سن كمتري داشته باشد. هرچه اين عمل جراحي در سن پايين‌تري انجام شود، احتمال اين كه بيمار پس از عمل بتواند ديد دوچشمي از دست رفته خود را به دست آورد، به مراتب بيشتر خواهد بود. بنابراين مي‌توان عمل جراحي انحراف چشم را از جمله ساده‌ترين راهكارهاي درماني دانست كه تنها از طريق تغيير جهت ماهيچه‌ها و عضلات چشمي انجام مي‌شود.

در مواردي كه عضلات چشم توانايي تمركز و تغيير جهت را نداشته باشند اين راهكار درماني ناموفق است. براي اين كه بتوان درباره انجام جراحي دوم براي اين بيمار تصميم‌گيري كرد لازم است معاينات دقيق‌تري روي چشم او انجام شود تا وضعيت ماهيچه‌ها و عضلات چشم مورد بررسي قرار گيرند. البته تجويز قطره‌هاي چشمي، انجام تمرينات چشمي و تجويز عينك نيز مي‌‌تواند در اصلاح ديد اين گروه از افراد موثر باشد.

دكتر نوشين محموديان

وقتي به اين سوال فكر مي‌كنيد، ممكن است به اولين روز مهدكودك يا اولين باري كه بچه‌ها با معلم در يك كلاس هستند، فكر كنيد. يا شايد مرحله نوپايي يعني وقتي بچه‌ها راه رفتن، حرف زدن و قاشق دست گرفتن را ياد مي‌گيرد به ذهنتان برسد. از آنجا كه نظريات مختلف از جمله «جنبش صفر تا سه» بر اين نكته تاكيد دارند كه مهم‌ترين سال‌هاي يادگيري، اولين سال‌هاي زندگي است بنابراين پاسخ بيشتر ما به اين سوال اين است: يادگيري از هنگام تولد آغاز مي‌شود.

ايده‌اي كه من عنوان كرده‌ام، شايد حيرت‌آور و حتي غيرممكن به نظر بيايد، اما ايده‌اي است كه علم روان‌شناسي و زيست‌شناسي، آن را تاييد مي‌كنند. حقيقت اين است كه برخي از مهم‌ترين چيزهايي كه ياد مي‌گيريم، قبل از به دنيا آمدن ما روي مي‌دهد، يعني هنگامي كه هنوز در رحم مادر هستيم. آخرين تحقيقاتم را در اين زمينه در كتاب Origins (سرچشمه) نوشته‌ام. Origins در واقع گزارشي است از يك رشته مهيج جديد به نام ريشه‌هاي جنيني. اين رشته‌، يك شاخه‌ علمي است كه تنها حدود 2 دهه از مطرح شدن آن مي‌گذرد. بر اساس اين نظريه، سلامتي و تندرستي ما در طول زندگي اساسا تحت تأثير 9ماهي است كه در داخل رحم سپري مي‌كنيم. به عبارت ديگر، همه‌ ما درباره‌ دنيا حتي قبل از ورودمان به آن چيزهايي مي‌آموزيم.

وقتي براي اولين بار كودكانمان را در آغوش مي‌گيريم، ممكن است تصور كنيم كه آنها لوح‌هاي پاكي هستند كه هنوز زندگي علامت و نشاني روي آنها نگذاشته، اما در حقيقت آنها توسط ما و دنياي بخصوصي كه در آن زندگي مي‌كنيم، شكل گرفته‌اند. دانشمندان چيزهاي شگفت‌آوري در مورد يادگيري جنين زماني كه هنوز در رحم است، كشف كرده‌اند.

اول از همه، آنها صداي مادرشان را كاملا مي‌شناسند. از آنجا كه صداهاي دنياي بيرون بايد از بافت‌هاي شكمي مادر و مايع آمنيوتيك كه جنين را احاطه كرده، عبور كنند، صداهايي كه جنين از آغاز ماه چهارم بارداري مي‌شنود، آهسته و نامفهوم است. اما صداي مادر، درون بدن خودش منعكس مي‌شود و خيلي راحت‌تر به جنين مي‌رسد. در واقع از آنجا كه جنين هميشه با اوست، صداي او را از همه بيشتر مي‌شنود. بنابراين هنگامي كه نوزاد به دنيا مي‌آيد، صداي مادر را تشخيص و شنيدن آن را به هر صداي ديگري ترجيح مي‌دهد.

نوزادان تازه متولد شده، كار چنداني نمي‌توانند بكنند، اما عمل مكيدن را به صورت عالي انجام مي‌دهند. محققان از اين حقيقت استفاده كردند و با استفاده از دو نوك پستانك پلاستيكي از صحت حدس و گمان‌هايشان مطمئن شدند. در اين آزمايش اگر نوزاد يكي از آنها را مك مي‌زد، صداي ضبط شده مادرش را از طريق گوشي مي‌شنيد و اگر ديگري را مك مي‌زد، صداي ضبط‌شده‌ يك زن غريبه را مي‌شنيد. جالب اينجاست كه نوزادان بسرعت اولي را ترجيح داده و انتخاب مي‌كردند. دانشمندان از اين حقيقت كه سرعت مكيدن نوزادان وقتي چيزي توجه‌شان را جلب كند، آهسته‌تر و وقتي كسل مي‌شوند، تند تر مي‌شود استفاده كردند. به كمك اين موضوع دانشمندان به اين حقيقت پي بردند كه نوزادان زناني كه در دوران بارداري، قسمتي از يك كتاب را به طور دائم و بلند مي‌خواندند، نسبت به آن متن مشخص،عكس العمل نشان مي‌دادند. همچنين نوزادان مادراني كه در دوران بارداري، يك سريال تلويزيوني خاص را هر روز مي‌ديدند، با شنيدن آهنگ سريال تغيير حالت مي‌دادند.

به اين ترتيب، جنين حتي زبان دنيايي را كه بعدا وارد آن مي‌شود را تا حدودي مي‌شناسد. تحقيقي كه سال گذشته چاپ شد، بيان داشت كه نوزادان از لحظه‌ تولدشان، با لحن زبان مادرشان گريه مي‌كنند. بنابراين اگر نوزادان آلماني با نت رو به پايين گريه مي‌كنند، در واقع از آواي ملودي زبان مادري خود تقليد مي‌كنند.

شايد اين نوع يادگيري براي كمك به بقاي نوزاد، شكل گرفته است. چراكه نوزاد از لحظه‌ تولدش، از همه بيشتر به صداي مادرش كه يقينا از همه بيشتر دوستش دارد و در نتيجه بيش از ديگران به فكر محافظت از اوست، پاسخ مي‌دهد.

اما جنين در رحم، تنها صداها را ياد نمي‌گيرد. بلكه طعم‌ها و بو‌ها را نيز ياد مي‌گيرد. تا 7 ماهگي بارداري، غدد چشايي جنين كاملا رشد يافته و گيرنده‌هاي بويايي‌اش كه باعث درك بوهاي مختلف مي‌شود كامل شده‌اند. در چنين شرايطي، طعم‌هاي غذايي كه مادر مي‌خورد، راه خود را به سوي مايع آمنيوتيك پيدا مي‌كند و دائما توسط جنين بلعيده مي‌شود. به نظر مي‌آيد نوزاد بعد از تولد، آن طعم‌ها را به ياد داشته باشد و ترجيح دهد. در يك آزمايش، از گروهي زنان باردار خواسته شد مقدار زيادي آب هويج در 3 ماهه‌ سوم بارداري بنوشند، در حالي كه گروه ديگر فقط آب نوشيدند. 6 ماه بعد، به نوزادان هر دو گروه، غذاي نشاسته‌اي مخلوط با آب هويج داده شد و حالات صورت آنها هنگام خوردن آن، مشاهده شد. بچه‌هاي مادراني كه آب هويج خورده بودند، غذاي نشاسته‌اي با طعم هويج را بيشتر خوردند، و از ظاهرشان معلوم بود كه از آن بيشتر لذت مي‌برند.

نوع فرانسوي اين آزمايش در شهر «ديژان» فرانسه انجام شد كه در آن محققان به اين موضوع پي‌بردند كه مادراني كه در دوران بارداري غذا و نوشيدني با طعم رازيانه و شيرين بيان مصرف مي‌كردند نوزادانشان هم در روز اول تولد و هم در 4 روزگي، تمايل بيشتري نسبت به طعم رازيانه داشتند.اين به آن معناست كه جنين به‌طور مؤثري توسط مادرش در مورد غذاي خوب و سالم آموزش مي‌بيند. جنين همچنين از طريق غذا، (كه يكي از قدرتمندترين نماد يك فرهنگ است) درباره‌ فرهنگ خاصي كه بعدا به آن مي‌پيوندد، آموزش مي‌بيند. آنها با طعم‌ها و ادويه‌هاي مخصوص آشپزي فرهنگشان، حتي قبل از تولد، آشنا مي‌شوند.

البته جنين درس‌هاي بيشتر و بزرگ‌تري را از محيط بيرون ياد مي‌گيرد. در حقيقت، پروسه‌ 9 ماهه‌ شكل‌گيري كه در رحم در جريان است،، بسيار پيچيده‌تر و شگفت‌انگيزتر است. آنچه يك زن باردار در زندگي روزمره با آن در ارتباط است، هوايي كه تنفس مي‌كند، غذا و نوشيدني كه مصرف مي‌كند، مواد شيميايي كه با آن در تماس است، حتي احساساتي كه درك مي‌كند، به نوعي با جنينش سهيم مي‌شود. آنها تركيبي از تأثيراتي را شكل مي‌دهند كه به اندازه‌ خود زن، شخصي و منحصر به فرد است. جنين اين هديه‌ها را با بدن خود در هم آميخته و آنها را جزئي از گوشت و خون خود مي‌كند. در نهايت با اين بخشش‌هاي مادرانه به عنوان يكسري اطلاعات برخورد مي‌كند،
به عنوان چيزي كه مايلم آن را كارت‌پستال‌هاي بيولوژيكي از دنياي بيرون بنامم.

به اين ترتيب آنچه جنين در رحم ياد مي‌گيرد، برخلاف تصور عده‌اي كه به عنوان مثال براي رشد بهتر جنينشان به موسيقي گوش مي‌دهند قطعه‌ «فلوت سحرآميز» موتزارت نيست، بلكه پاسخ به پرسش‌هايي است كه براي بقا، به مراتب حياتي‌تر هستند. جنين از همان ابتدا در جستجوي پاسخ به مجهول‌هاي مختلف است.آيا در دنياي وفور قدم خواهد گذاشت يا در دنياي كمبود؟ آيا در حفاظت و امان خواهد بود، يا دائما با خطر و تهديد مواجه است؟ آيا زندگي طولاني و پرثمري خواهد داشت يا زندگي كوتاه و پر شتاب؟ رژيم غذايي زن حامله و بخصوص ميزان استرس او نشانه‌هاي مهمي از شرايط حكمفرما در محيط اطراف براي جنين محسوب مي‌شوند.

اين به آن معناست كه مادران، حتي قبل از تولد فرزندانشان، آنها را نسبت به دنياي بيرون آگاه مي‌كنند. بگذاريد واضح‌تر بگويم، تحقيق ريشه‌هاي جنيني، به منظور محكوم كردن مادران براي آنچه در دوران بارداريشان اتفاق افتاده نيست. بلكه درباره كشف بهترين راه براي ترغيب سلامت و تندرستي در نسل بعدي است. تمركز روي آنچه جنين در طول 9 ماه در رحم، ياد مي‌گيرد، بايد جزئي از آن تلاش مهم باشد. يادگيري، يكي از اساسي‌ترين فعاليت‌هاي زندگي است و آن خيلي زودتر از آنچه ما تصور مي‌كنيم، آغاز مي‌شود.

بدن ما انسان‌ها اكوسيستم فعالي متشكل از مجموعه‌اي از سلول‌هاي مختلف است كه در حال تقسيم شدن، رشد يا مرگ هستند. بازسازي و ترميم بافت‌هاي سلولي مستلزم تقسيم سلول‌هاست، اما تكرار فرآيند نسخه‌برداري از رمز ژنتيكي سلول‌ها مي‌تواند با ايجاد خطا همراه باشد. هرگونه خطاي احتمالي در مرحله نسخه‌برداري منجر به افزايش بي‌رويه تعداد سلول‌ها و در نتيجه ايجاد تومورهاي سرطاني مي‌شود، اما اين سلول‌ها مي‌توانند تا براي محافظت از بدن در برابر ابتلا به سرطان پس از چند تقسيم سلولي از بين بروند. البته محققان اميدوارند روزي بتوانند داروي مناسبي عليه سلول‌هاي سرطاني بسازند، اما اگر توانايي‌ سلول‌ها براي از بين بردن خودشان به منظور جلوگيري از تشكيل بافت‌هاي سرطاني را از آنها بگيريم پس از گذشت مدت زمان كوتاهي ميزبان شمار زيادي از تومورهاي سرطاني در قسمت‌هاي مختلف بدن خواهيم بود. اين در حالي است كه از سوي ديگر، ماهيت فرآيند نسخه‌برداري از DNA به گونه‌اي است كه جلوگيري از ايجاد تومورهاي سرطاني را غيرممكن مي‌سازد و مجموعه اين فرآيندها در بافت سلولي است كه موجب پيري و مرگ سلول‌ها مي‌شود. امروزه استفاده از روش‌ تقسيم سلولي به كمك سلول‌هاي بنيادي توانسته است روش مناسبي براي درمان بسياري از بيماري‌ها باشد. با استفاده از اين روش مي‌توان عضوي كه به هر علتي در عملكرد آن اختلال ايجاد شده است را از طريق تقسيم سلولي شبيه‌سازي كرد. اگرچه به نظر مي‌رسد با اين روش براي دستيابي به هدف اصلي يعني افزايش طول عمر و جلوگيري از مرگ انسان‌ها يك قدم نزديك‌تر شده‌ايم، اما بالاخره روزي هر يك از اين اندام‌هاي جديد نيز پيري و مرگ سلولي را تجربه خواهند كرد. تصور كنيد بتوانيم هوشمندي را براساس ويژگي‌هاي يك كامپيوتر پيشرفته شبيه‌سازي كنيم و به اين ترتيب مي‌توانيم يك مجموعه متشكل از داده‌هاي ديجيتالي در اختيار داشته باشيم كه از آن در برابر هرگونه آسيب احتمالي محافظت كنيم، اما در حقيقت آنچه ما ساخته‌ايم نسخه‌اي مصنوعي از يك نمونه حقيقي است كه شايد ماهيتي متفاوت در مقايسه با نمونه اصلي و واقعي خود داشته باشد. از اينها گذشته اين نمونه ساختگي هم در حقيقت در برابر آنچه در دنياي واقعي اتفاق مي‌افتد، آسيب‌پذير است. مگر اين‌كه بتو‌انيم راهي براي گريز از قوانين ترموديناميكي حاكم بر طبيعت پيرامونمان بيابيم. به عبارت ديگر همان منبعي كه اين هويت الكترونيكي ساختگي را تغذيه مي‌كند نيز بخشي از طبيعت است كه به ناچار در برابر تغييرات آسيب‌پذير است.