خوش آمدید

همان‌طور كه می‌دانید نسخه سوم بازی «چرخ‌های جنگ» تا كمتر از یك ماه دیگر منتشر می‌شود. این بازی علاوه بر بخش تك‌نفره‌ بسیار خوب، از بخش چندنفره فوق‌العاده جذابی هم برخوردار است. بخش چندنفره در بازی‌های امروز به معیار مهمی ‌برای موفقیت یك عنوان بخصوص در سبك تیراندازی تبدیل شده است. به همین علت سازنده‌های این سبك سعی می‌كنند تا با ساختن حالت‌های متنوع و خلاقانه، كاربران خود را راضی كنند. بخش چندنفره‌ «چرخ‌های جنگ یك» حالت‌های مختلفی داشت. در حالت Warzone هر تیمی‌ در تلاش بود تا تك‌تك بازیكنان حریف را از پا در بیاورد. در حالت Execution بازی‌كننده‌ها باید دشمنان خود را با «كشتن بیرحمانه» یا همان Execution Kill‌ها از بین می‌بردند. كشتن بیرحمانه یعنی دشمن را به طرزی فجیع و از نزدیك‌ترین فاصله‌ ممكن از پا در آورید مثلا با اره‌ اسلحه وی را تكه تكه كنید یا سر او را در حالی‌كه روی زمین افتاده زیر پای خود له كنید. خرد كردن دندان‌ها، ضربه با قنداق تفنگ، وصل كردن نارنجك به آنها و شلیك تیر خلاص از جمله‌ این مدل كشتن است. در حالت Assassination یك نفر از هر تیم به عنوان فرمانده انتخاب می‌شد كه فرمانده‌ تیم COG شبیه «هافمن» و فرمانده‌ تیم Locust شبیه «رام» می‌شد كه نسبت به سایر بازیكن‌ها كمی‌ تیره‌تر به نظر می‌رسیدند. برای این كه هر دور بازی به پایان برسد باید فرمانده‌ یكی از تیم‌ها كشته می‌شد و این كشته‌شدن هم حتما باید به همان حالت‌های «كشتن بیرحمانه» صورت می‌گرفت. بلافاصله بعد از مرگ فرمانده‌ تیم، یك دور بازی تمام می‌شد و هر كسی فرمانده‌ تیم مقابل را از بین می‌برد در دور بعد فرماندهی تیم خود را به عهده می‌گرفت. فرمانده‌ها این قابلیت را داشتند در حالی‌كه نیمه‌جان بودند به مداوای خود بپردازند و به مبارزه ادامه بدهند. البته بعد از نصب به‌روزرسان خودكار ویرایش سوم، فرمانده‌ها دیگر مجبور نبودند برای هم‌تیمی‌هایشان سلاح آزاد كنند. حالت بعدی Annex نام داشت. در این حالت باید در هر دور، نقاط كلیدی نقشه را شناسایی و به تصرف خود درمی‌آوردید. در هر نقشه بین 2 تا 5 محل مشخص برای تسخیر و جمع‌آوری امتیاز وجود داشت كه البته در آن واحد فقط یكی از آنها قابل تسخیر بود و هر یك از این محل‌ها می‌توانست تا 60 امتیاز برای هر تیم به ارمغان بیاورد. هر تیم ‌باید مالكیت آن منطقه را به عهده می‌داشت تا تمام امتیازها را به دست بیاورد. هر ثانیه یك امتیاز ارزش داشت و این یعنی برای به دست آوردن تمام قابلیت‌های موجود در یك قرارگاه ‌باید یك دقیقه‌ كامل از آن محافظت می‌كردید. هر كس كه در نهایت امتیاز بیشتری كسب می‌كرد، برنده‌ آن دور بازی می‌شد. امتیاز كلی یك دور، بین 120 تا 480 متغیر و به انتخاب بازی‌كننده‌ها بود.

در شماره‌ دوم، حالت‌های دیگری هم به بخش چند نفره اضافه شد، از جمله حالت جدید Submission كه مشابه همان فتح پرچم استاندارد بازی‌های چندنفره بود با این تفاوت كه به جای پرچم باید یك شخصیت غیرقابل بازی را كه توسط هوش مصنوعی كنترل می‌شد، به پایگاهتان می‌بردید. حالت Wingman هم همان Deathmatch بازی‌های استاندارد است كه در آن 10 نفر به 5 گروه 2 نفره تقسیم می‌شدند و هر تیم كه 15 امتیاز كسب می‌كرد، برنده‌ آن دور بازی می‌شد. نكته‌ جالب این حالت این بود كه شروع دوباره‌ای وجود نداشت، یعنی بازی‌كننده بعد از مرگ Respawn نمی‌شد. تغییر دیگر نیز حالت Guardian است كه همان حالت Assassination نسخه‌ قبل بود با این تفاوت كه وجود فرمانده‌ها باعث می‌شد بقیه بازی‌كنند‌ه‌ها بعد از مرگ دوباره بتوانند ظاهر شوند و زمانی كه فرمانده از بین می‌رفت، بازی به پایان نمی‌رسید و فقط این قابلیت از بین می‌رفت. یك حالت جدید هم به نام Horde به بازی اضافه شده بود كه بازی‌كننده‌ها می‌توانستند در قالب یك تیم، جلوی هجوم 50 موج دشمنان را بگیرند كه در هر 10 موج، مشكل‌تر می‌شدند. همچنین بازی‌كننده‌ها می‌توانستند به سبك بازی‌های سری هیلو برای خود مسابقه طراحی كنند و در آن از تلفیق هوش مصنوعی (با قابلیت تنظیم درجه‌ سختی) و بازی‌كننده‌ها استفاده كنند. حالا باید ببینیم كه بخش چندنفره چرخ‌های جنگ 3 می‌تواند موفقیت دو شماره قبلی خود را تكرار كند یا اتفاق دیگری می‌افتد؟

فرهنگ هدایتی

شاید بیشترین چیزی كه باعث شد صنعت بازی به چنین قدرت و نفوذی در میان مردم دست پیدا كند، كنسول‌های بازی باشد. جدا از توانایی‌های سخت‌افزاری هر یك از كنسول‌های بازی، موضوع دیگری كه بازار رقابت میان آنها را افزایش می‌دهد، بازی‌های اختصاصی است كه برای این كنسول‌ها منتشر می‌شود و معمولا پرفروش‌ترین هستند.

God of War سری بازی شناخته‌شده كنسول‌های PS از موفق‌ترین بازی‌هایی از این دست به حساب می‌آید. در كنار آن، كنسول‌های ایكس باكس و ایكس باكس ۳۶۰ هم بازی‌های اختصاصی و پرفروشی مانند Gears of War و Halo را به بازیكنان معرفی كردند. البته انتخاب میان این بازی‌ها بستگی به سلیقه بازیكن دارد، ولی می‌توان نقاط ضعف و قوت بازی‌ها را مقیاسی برای ارزیابی آنها قرار داد.

از همان سال ۲۰۰۶ كه شركت Epic Games بازی چرخ‌دنده‌های جنگ را معرفی كرد، بازیكنان زیادی فقط برای تجربه این بازی فوق‌العاده به سمت كنسول ایكس باكس ۳۶۰ كشیده شدند. شاید دلیل موفقیت بی‌نظیر این بازی،تركیب ژانر تیراندازی سوم شخص با یك داستان قوی و همچنین ارائه گیم‌پلی بسیار خوب به بازیكنان بود. بعد از اولین نسخه از این سری، نسخه دوم آن با 2 سال تاخیر باز هم مورد توجه بازیكنان قرار گرفت و باعث محبوب‌تر شدن این بازی شد.

حال این سری بازی قرار است با سومین و آخرین نسخه خود كه سه‌گانه Gears of War را تكمیل می‌كند، قدرت كنسول ایكس باكس ۳۶۰ را به رخ بكشد.

بازی از بسیاری جهات شبیه دومین نسخه بوده، ولی تا حدودی فضای بازی تغییر كرده و علاوه بر دشمنان و سلاح‌های گوناگون، برخی ویژگی‌ها نیز به گیم‌پلی بازی اضافه شده است كه به شرح آنها می‌پردازیم.

داستان نسخه سوم بازی، ۱۸ ماه بعد از پایان آن در نسخه دوم شروع می‌شود، كه طی آن، اعضای گروه Gears به جزیره ای به نام Vectes نقل مكان كرده‌اند.

گروه COG كاملا دگرگون شده و انسان‌ها رو به تباهي رفته‌اند. اكنون تمام انسان‌هاي باقيمانده از جنگ، روي يك كشتي قديمي و شكسته سكونت گزيده‌اند. لوكاست‌ها به Lambent تبديل شده‌اند و نسل انسان در حال انقراض است.

طبق اخبار و تريلر‌ها، دموي شروع بازي، ماركوس فينيكس را نمايش مي‌دهد كه بر عرشه پايين ناو بزرگ صدمه‌ديده و به دنبال دوست قديمي‌اش دومينيك سانتياگو (Dom Santiago) مي‌گردد.

در حین بازی شما دشمنانی جدید، غول‌پیكر و وحشی را می‌بینید كه نامشان لامبنت (Lambent) است. برای محافظت از ناو در مقابل حملات دشمنان، سیستم امنیتی ناو، فعال شده و روكش‌های زرهی و قوی، جاهای حساس ناو را تحت پوشش قرار می‌دهند.

محیط بازی، آفتابی و سرسبز است و بازی در روزهای گرم تابستان جریان خواهد داشت. Epic از این شانس نهایت بهره را برده تا بتواند تنوع رنگی بازی را بیشتر كند. مطمئنا می‌توان این تغییر را در جهت بهبود مجموعه دانست، اگرچه هنوز هم پس‌زمینه خاكستری و ویرانه‌هایی كه از 2 شماره گذشته به یاد دارید در بازی وجود دارند. با نزدیك شدن به انتهای دمو، یكی از اسلحه‌های جدید و جالب كه در جنگ با لوكاست‌ها و لمبنت‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت، معرفی می‌شود. سازندگان بازی آن را Silverback نامیده‌اند، لباسی شبیه به ربات‌ها به همراه زرهی قدرتمند. قابلیت ویژه Silverback در حالت تدافعی آن است كه می‌توانید با تغییر حالت، آن را به پناهگاهی محكم و ثابت تبدیل كنید. دیگر افراد گروه می‌توانند در این حالت بدون ترس از این كه در تیرس باشند، پشت آن پناه بگیرند. این سلاح قدرتمند در حالت تهاجمی ‌نیز بسیار مناسب به نظر می‌رسد. اسلحه‌هایی كه به صورت پیشفرض روی آن سوار است شامل راكت لانچر و مسلسل است كه می‌توانید حتی آنها را با اسلحه مورد نظرتان تعویض كنید. بهترین نكته راجع به این زره این است كه وقتی درونش قرار بگیرید می‌توانید تمام كارهايي را كه وقتی لباس افراد COG را به تن داشتید، انجام می‌دادید، هم‌اكنون نیز انجام دهید؛ مانند: دویدن، له كردن سر دشمنان با استفاده از لگد و... از همه اینها گذشته، باید مواظب نقطه‌ضعف Silverback نیز باشید و آن هم این است كه در حالت هجومی‌هیچ پوشش دفاعی قدرتمندی وجود نخواهد داشت.

نكات جالبی كه درباره حركات و امكانات بازي منتشر شده است را در ادامه دنبال مي‌كنيم:

در يك تريلر تعدادي از حركات زيبا براي كشتن دشمنان در بازي منتشر شد. براي مثال در حركت پاياني Flame thrower،كه به نظر شخصي من از تمام‌شان جذاب‌تر بود، پس از افتادن لوكاست روي زمين، ماركوس با خشونت لوله اسلحه را در بدن او فرو مي‌كرد و او را از داخل مي‌سوزاند. در اين حين شعله‌هاي آتش از دهان لوكاست بيرون مي‌زد و او از داخل زغال مي‌شد.

امكان استفاده از خمپاره انداز‌ها نيز وجود دارد. البته اين امكان در نسخه‌هاي پيش نيز وجود داشت، ولي در اين نسخه، اين امكان در سطح وسيع‌تري قابل استفاده است. شما مي‌توانيد يك خمپاره را پشت گردن يك لوكاست فرو ببرید و با يك لگد او را ميان دشمنان بيندازيد. به اين شكل در انفجاري بزرگ، گروهي از لوكاست‌ها نابود مي‌شوند.

شما مي‌توانيد با اين تفكر كه تنها اميد بقاي بشريت در سياره Sera هستيد با احساس جالبي به بازي ادامه دهيد و سرنوشت انسان‌ها را رقم بزنيد.

اين بازي 22 سپتامبر 2011 ، مصادف با 29 شهريور 1390 براي كنسول Xbox360 منتشر مي‌شود.

مسعود گرجی‌زاده