عنوان Virtua Tennis یکی از عنوان‌های تقریبا قدیمی کمپانی Sega به شمار می‌آید که با شبیه‌سازی ورزش تنیس، هیجان این مسابقات را به دنیای بازی‌های کامپیوتری آورده. درست است که این سری از بازی‌ها مانند سایر بازی‌های ورزشی به صورت سالانه راهی بازار نمی‌شوند اما بازیکنان زیادی نسخه‌های مختلف آن را تجربه کرده‌اند. البته با به بازار آمدن سری بازی‌های Top Spin اوضاع برای Virtua Tennis و Sega متفاوت شد، چراکه بازی آنها رقیبی را در کنار خودش می‌دید که در نسخه‌های جدیدش گوی سبقت را از آنها ربوده بود.
Sega با توجه به این موضوع و بازار از دست رفته و طرفدارانی که از این سری از بازی‌ها دلسرد شده بودند، Virtua Tennis 4 را راهی بازار کرد تا بلکه بتواند این سری از بازی‌ها را به دوران اوج بازگرداند.
بازی Virtua Tennis دارای قسمت‌های جدید و منتوعی در زمینه گیم پلی است و حتی مسیر جدیدی را برای قسمت‌قهرمانی بازی، پیش روی بازیکنان قرار می‌دهد. بازیکنان زمانی که وارد این بازی می‌شوند، باید ورزشکار مورد نظر خود را طراحی کنند. در این بخش می‌توانید صورت ورزشکار خود را به حالت‌های مختلف طراحی کنید. امکانات زیادی در این بخش وجود دارد که به شما این امکان را می‌دهد که چهره ورزشکار خود را به شکل‌های گوناگونی دربیاورید. در ادامه طراحی لباس، خصوصیت‌های ظاهری و شرایط فیزیکی ورزشکارتان را هم می‌توانید به سبک و سیاق خود دربیاورید. کامل بودن این قسمت باعث شده بازیکنان شخصیتی را خلق کنند که در طول بازی بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند و به نوعی خودشان را به جای او در این بازی احساس کنند.
ورزشکار جدید به این معناست که او از تجربه کمی برخوردار است و بازیکن باید او را طوری تمرین دهند که بتواند در مسابقات مختلف پیروز شود تا سرانجام به یکی از ورزشکاران شناخته شده تبدیل شود. در ابتدای بازی ورزشکار شما نمی‌تواند در تورنمنت‌های بزرگ شرکت کند؛ به همین خاطر مجبور هستید در مسابقاتی شرکت کنید که از درجه اهمیت پایین‌تری برخوردار هستند. با پیروزی در این مسابقات می‌توانید همانند بازی واقعی تنیس برای ورزشکار خودتان اعتبار به دست بیاورید و درجه او را بالا ببرید. البته بازی به این صورت نیست که ورزشکار شما پشت سر هم در مسابقات مختلف شرکت کند. در، Virtua Tennis 4 ورزشکار شما روی نقشه‌ای قرار می‌گیرد که مسیر مشخصی در آن تعیین شده. درطول این مسیر بخش‌های مختلفی وجود دارد که شما باید به آنها سری بزنید؛ چراکه هر کدام از این قسمت‌ها کارهای خاصی را پیش روی بازیکنان قرار می‌دهند.
بیشتر آنها مکان‌های تمرینی هستند که بازیکن باید در آنها شرکت کند و مهارت ورزشکارش را بالا ببرد. این قسمت‌ها ابتدا شاید جذاب و مفرح باشند اما پس از مدتی بسیار یکنواخت، کسل‌کننده و به شدت بی‌ارزش می‌شوند. تمرین‌هایی که در این قسمت‌ها انجام می‌دهید اصلا جالب نیستند و کاملا مشخص است برای این طراحی شده‌اند که بازیکن زمان بیشتری را در بازی سپری کند تا برای رسیدن به مسابقات مختلف کارهای گوناگونی انجام داده باشد. کلیت این قسمت جذاب است اما همان‌طور که گفته شد روند بازی در این قسمت‌ها اصلا خوب نیست و سازندگان می‌توانستند حالت‌های جذابی را برای این بخش‌ها طراحی کنند.
برنامه بچینید تا قهرمان شوید
قسمت تمرینات به این بازی حالتی Arcade مانند داده و بازی را از شبیه‌ساز ورزش تنیس دور کرده است. به جز قسمت‌های تمرینی محل‌هایی هم برای مسابقات کوچک در نظر گرفته شده که می‌توانید آنها را هم برای آمادگی بیشتر انجام دهید.
شخصیت شما در این بازی دارای میزان مشخصی انرژی است که با شرکت در تمرینات و مسابقات از میزان آن کم می‌شود. پس باید به این موضوع هم توجه داشته باشید که با انرژی کامل باید در مسابقات اصلی شرکت کنید. برای به دست آوردن انرژی از دست رفته کافی است به خانه‌های مشخص شده‌ای که برای این موضوع در نقشه طراحی شده‌اند، بروید. مسیری که شما روی این نقشه دنبال می‌کنید به گونه‌ای طراحی شده که باید ورزشکارتان در زمان مشخص شده به یک تورنومنت مهم برسد. اگر به مسیر خانه‌هایی که برای حرکت انتخاب می‌کنید، دقت نکنید یا فاصله‌های درست را طی نکنید، ممکن است آن تورنمنت را از دست بدهید.
از دست دادن تورنومنت‌های مهم که هدف اصلی بازی را تشکیل می‌دهند، باعث می‌شود بازیکنان دوباره مسیری طولانی همراه با تمرینات خسته‌کننده را برای رسیدن به مسابقات بعدی سپری کنند. شاید این اتفاق دلیلی باشد که خیلی‌ها بازی را تا انتها پیش نبرند.
کمبود حس در حرکت
در کنار قسمت قهرمانی که برای این بازی طراحی شده، بخش‌هایی هم برای بازی‌های سریع و بازی به وسیله کنترلرهای Kinect و Move در بازی قرار دارند. شاید شما هم فکر کرده‌اید که تجربه این عنوان به وسیله Move و Kinect بسیار لذت‌بخش باشد اما اصلا این طور نیست. گیم‌پلی این قسمت نسبت به کنترل بازی با کنترلرهای استاندارد دارای تفاوت محسوسی نیست.
بازیکنان در زمان بازی به وسیله کنترلرهای حرکتی، با یک سیستم بسیار ساده روبه‌رو می‌شوند. بازی در این زمان به دید اول شخص درمی‌آید و بازیکنان خود را در جایگاه شخصیت اصلی بازی می‌بینند. با شبیه‌سازی حرکت سرویس، شما می‌توانید بازی را شروع کنید و سپس با حرکت دادن دست می‌توانید راکت در دست ورزشکار را حرکت دهید و به توپ‌ها ضربه بزنید. تمامی حرکاتی که می‌توانید با کنترلرهای حرکتی انجام بدهید همین است.
حتی سیستمی هم برای حرکت بازیکن در قسمت‌های مختلف زمین طراحی نشده و ورزشکار به صورت خودکار حرکت می‌کند. نبود مود‌های جذاب و متنوع در این قسمت به شدت احساس می‌شود. هر چه باشد کنترلرهای حرکتی می‌توانند تجربه عالی‌ای را به یک بازی ورزشی بدهند اما تیم سازنده به دلیل اینکه نتوانسته از این کنترلرها استفاده بهینه‌ای کند، ما شاهد قسمت جالب توجهی در این بازی نبودیم. شاید فقط جنبه تبلیغاتی این کنترلرها باعث شده که این قسمت‌ها نیز در بازی قرار بگیرند.
کم‌فروغ در جلوه‌های سمعی و بصری
این عنوان از نظر جلوه‌های بصری در حد یک بازی متوسط است و در مقایسه با سایر بازی‌های ورزشی چیزی برای گفتن ندارد. پیشرفت گرافیکی این عنوان در مقایسه با نسخه قبل چندان زیاد نیست و بازیکنان با تغییرات زیادی در این بازی مواجه نمی‌شوند. طراحی ورزشکاران در سطح عالی‌ای قرار دارد و تمام حرکات و خصوصیت‌های آنها به خوبی در بازی شبیه‌سازی شده است.
از طرف دیگر طراحی ورزشگاه‌ها هم در نوع خود جذاب است و نیاز بازی را برطرف کرده. اما همان طور که گفته شد این موضوع به همین صورت در نسخه قبلی این سری از بازی‌ها هم قرار داشت و به همین دلیل خیلی‌ها انتظار داشتند در این بازی نمایش شگفت انگیزتری را شاهد باشند. این موضوع زمانی مشخص‌تر می‌شود که شما این عنوان را در کنار بازی Top Spin جدید قرار بدهید.
در قسمت گرافیک Top Spin به مراتب بهتر از Virtua Tennis 4 ظاهر شده است. از دیگر قسمت‌هایی که در این بازی اصلا خوب از کار درنیامده، موسیقی ساخته شده برای بازی است. درست است که موسیقی‌های یک بازی ورزشی باید ریتم تند داشته باشند تا هیجان بازی زیاد شود اما موسیقی‌های این عنوان با فضای کلی بازی هماهنگ نیستند. همچنین در زمان مسابقه‌ها موسیقی قطع نمی‌شود.
در حالت عادی باید در زمان مسابقه‌ها شاهد این موضوع باشیم که سکوت کامل در محیط بازی حکمفرما باشد و فقط صدای ضربه راکت به توپ شنیده بشود. اما در این بازی صدای موسیقی جو بازی را خراب کرده و بازی را به سمت یک عنوان Arcade برده است.
نتیجه‌گیری
در کل نسخه جدید سری بازی‌های Virtua Tennis برخلاف اسم بزرگی که دارد، نمایش نه‌چندان خوبی را از خود به جای گذاشته و باعث شده که بازیکنان با عنوان کاملا متوسطی روبه‌رو باشند. امیدواریم در نسخه‌های بعدی Sega یک فکر اساسی به حال این سری از بازی‌ها بکندچراکه Top Spin این توانایی را دارد که برای همیشه نام Virtua Tennis را پاک کند.
