خوش آمدید

در سال 1971 گوردون مور يکي از موسسان اينتل پيش‌بيني کرد که هر دو سال يک‌بار، تعداد ترانزيستورهاي قابل پياده‌سازي در سطح يک تراشه، دو برابر مي‌شود. اين روال حتي از پيش‌بيني مور نيز فراتر رفت و تقريبا هر 18 ماه، تعداد ترانزيستورهاي تراشه‌ها به دو برابر رسيد. در واقع انسان به طور دائم به فناوري پيشرفته‌تري براي ساخت ترانزيستورهاي کوچک‌تر و در نتيجه کم مصرف‌تر دست مي‌يابد. اندازه تراشه‌ها تقريبا هميشه ثابت باقي مانده است اما تراکم ترانزيستور در آن‌ها بيشتر شده است. اين همان اتفاقي است که هنگام جهش از فناوري 45 نانومتري به 22 نانومتري رخ مي‌دهد. شرکت اينتل برنامه‌هاي خود را طوري پيش مي‌برد که قانون مور همچنان صحيح باقي بماند. اگر چه احتمالا زماني فرا مي‌رسد که نمي‌توان ترانزيستورها را کوچک‌تر کرد اما فعلا اين قانون صحيح باقي مانده است و فناوري ivy Bridge گامي ديگر از اينتل براي متراکم‌تر کردن ترانزيستورهاي يک تراشه است. نسل سوم پردازنده‌هاي Core i با نام تجاري ivy Bridge شناخته مي‌شوند. اين پردازنده‌ها که چند هفته پيش توسط اينتل به طور رسمي معرفي شدند، از فناوري 22 نانومتري بهره مي‌گيرند. اين در حالي است که پردازنده‌هاي Sandy Bridge II از فناوري 32 نانومتري استفاده مي‌کردند.

پردازنده‌هاي Sandy Bridge هنوز در بازار دسکتاپ ايران جاي خود را پيدا نکرده‌اند چرا که اين پردازنده‌ها همچنان به نسبت مدل‌هاي قبلي خيلي گران محسوب مي‌شوند و ورود ivy Bridge به کاهش قيمت اين محصولات کمک شاياني خواهد کرد اما براي آن دسته از عاشقان راندمان بالا، بد نيست که خود پردازنده‌هاي ivy Bridge نيز مد نظر قرار گيرد.

پردازنده‌هاي ivy Bridge بيست درصد راندمان بيشتري نسبت به پردازنده‌هاي پل شني دو دارند. فناوري ترانزيستور سه بعدي به کار گرفته شده در اين پردازنده باعث شده که اين پردازنده‌ها 50 درصد مصرف انرژي کم‌تري نسبت به پردازنده‌هاي نسل قبلي داشته باشند. اين يعني بسياري از لپ‌تاپ‌ها در آينده مي‌توانند به وسيله اين سري پردازنده‌ها براي 12 ساعت کار دائم شارژ باتري داشته باشند. نسل دوم پردازنده‌هاي پل شني به پردازنده گرافيکي داخلي نيز مجهز شدند. اين پردازنده گرافيکي مي‌تواند به عنوان يک پردازنده کمکي يا تنها پردازنده گرافيکي رايانه به کار گرفته شود. پردازنده‌هاي ivy Bridge نيز به اين پردازنده گرافيکي داخلي مجهزند در حالي که راندمان پردازنده گرافيکي جديد در پردازش تصاوير سه‌بعدي، 50 درصد بهبود يافته است.

از منظر امنيتي، اين پردازنده اولين پردازنده‌اي است که به فناوري حفاظت شناسه‌اي‌ (Identity Protection) مجهز است. اين فناوري، در آينده‌اي نزديک، به عنوان شناسه کاربر معرفي مي‌شود. اگر شخصي به وسيله رايانه‌اي با شناسه متفاوت به حساب‌هاي کاربري اينترنتي وي دسترسي يابد (حتي اگر خود او باشد)، فرض مي‌شود که حساب کاربري مورد حمله قرار گرفته است و سوالات امنيتي جهت ممانعت از سرقت اطلاعاتي پرسيده خواهد شد. اگر چه اين اقدام مي‌تواند حريم شخصي کاربران را به طور بسيار جدي تهديد کند و هيچ کس نتواند بدون اين که شناسايي شود در اينترنت فعاليتي انجام دهد.

در کنار اين موارد بايد به اين موضوع نيز اشاره کرد که اين پردازنده نسبت به پردازنده‌هاي سري‌هاي قبلي يک ضعف هم دارد. اين پردازنده اصلا پردازنده خوبي براي اورکلاک شدن نيست چرا که دماي آن به طور غيرقابل کنترلي افزايش مي‌يابد و اينتل نيز هيچ اقدامي براي رفع اين محدوديت انجام نخواهد داد و رسما اعلام کرده است لطفا اين پردازنده را اورکلاک نکنيد!

در نهايت ما نفهميديم که وابستگي به اينترنت و انجام تمامي کارها به صورت مجازي، کار خوبي است يا بد؟ اگر بخواهيم پيشرفت کنيم و مانند کشورهاي توسعه يافته از امکانات و سرويس‌هاي موجودي که در بستر اينترنت به کاربران ارائه مي‌شود، استفاده کنيم چه حدودي را بايد رعايت کنيم. تنها چيزي که از همان ابتداي ورود اينترنت به کشور ما معلوم بود اين است که کاربران و مسئولان هميشه در اين مورد ناراضي بوده‌اند. کاربران به دليل سرعت بسيار پايين اينترنت و قطعي‌هاي نابهنگام و طولاني اينترنت شکايت داشته‌اند، مسئولان هم به دليل ترسي که از آسيب‌هاي مجازي داشته‌اند. تمامي اين مشکلات باعث شده است که ما هنوز هم در زمينه اينترنت بسيار دورتر از آن جايي باشيم که بايد جايگاه واقعي‌مان باشد. هر روز با مشکلات جديدي در اين رابطه مواجه مي‌شويم، يک روز مسئله فيلترينگ سايت‌هاي معمولي آزار دهنده است، روزي قطعي ارتباط با سايت‌هايي که سرويس‌هاي ايميل را ارائه مي‌کنند و در حالت معمول هم که کندي سرعت و قطعي آن وجود دارد که اکنون براي تمامي کاربران به يک مسئله بسيار عادي و طبيعي تبديل شده است. از 5 يا 6 سال پيش صحبت‌هايي در مورد ملي کردن اينترنت، توليد سيستم عامل ملي، مرورگر ملي، اينترنت پاک و خيلي فناوري‌هاي ديگر بوده است که هميشه اين طرح‌ها بعد از مدتي متوقف شده و تنها هزينه و زمان زيادي بر سر انجام آن‌ها به هدر رفته است. اما گويا اين بار ديگر موضوع جدي است و اينترنت ما در حال ملي شدن يا شايد هم پاک شدن است. هنوز هم دقيقا کسي نمي‌داند که چه اتفاقي در حال وقوع است و فقط گاهي از گوشه و کنار شايعاتي را مي‌شنويم که باعث شده است تا به اينترنت به چشم يک لولو نگاه کنيم و در مورد پروژه‌هايي که در رابطه با آن در حال اجراست ترس زيادي داشته باشيم. در موضوع ويژه اين هفته تصميم گرفته‌ايم که در مورد مرکز ملي فضاي مجازي کشور صحبت کنيم که تشکيل شدن و بيان طرح آن در اواخر سال گذشته بسيار خبرساز شد و با توجه به اين که اين مرکز با حکم مستقيم « مقام معظم رهبري» تشکيل شده است، توجه بسياري از کارشناسان به اين مرکز و فعاليت‌هايي که قرار است در آينده در رابطه با اينترنت انجام دهد، خواهد بود. مسلما اين مرکز تاثير زيادي بر جامعه علمي و تحولات حوزه‌هاي مختلف خواهد گذاشت. اگر دوست داريد که با جزئيات تشکيل اين مرکز و فعاليت‌ها و برنامه‌هاي آن براي آينده آشنا شويد، موضوع ويژه اين هفته را دنبال کنيد.

ديگر همه ما عادت کرده‌ايم که پولي براي داشتن اينترنت پر سرعت بدهيم و ساعت‌ها از وقتمان را پاي رايانه براي کند باز شدن سايت‌هاي مختلف هدر بدهيم. اصلا هم جاي تعجب ندارد اگر که مجبور باشيم براي باز شدن يکي از صفحات داخلي سايت سبکي مانند گوگل بيش از 30 يا 40 ثانيه منتظر بمانيم. اين موضوع به قدري عادي شده است که چند روز پيش از کندي زياد سرعت اينترنت کلافه شده و با بخش پشتيباني شرکتي که از آن اينترنت را به صورت جيره بندي شده تهيه مي‌کنم تماس گرفتم، در نهايت پس از پرسيدن اين که «آيا شبکه مشکل دارد؟» با اين پاسخ روبه‌رو شدم که «بله، مشکل کندي سرعت داريم». پس از اين مکالمه خيالم راحت شده و خدا را شکر کردم که همان مشکل هميشگي است و اتفاق جديدي رخ نداده است. ما به اين عادت کرده‌ايم و شايد اکنون که از گوشه و کنار مي‌شنويم که قرار است يک شبکه داخلي با سرعت بالا در کنار شبکه جهاني اينترنت برايمان به راه افتد، زياد به اين موضوع خوش‌بين نبوده و نتوانيم به اين آساني تا اجراي آن را نديديم، باورش کنيم. ضمن اين که باز هم اين شايعات نمي‌گذارد که خيالي آسوده داشته باشيم و هر از چند گاهي اين فکرها به سرمان مي‌آيد که شايد اينترنت جهاني کلا قطع شود و ديگر نتوانيم به سايت‌هاي مورد نياز خود دسترسي داشته باشيم يا اين که شايد هم سرعت شبکه اينترنت جهاني به قدري کم شود که خودمان صبرمان لبريز شده و عطايش را به لقايش ببخشيم و از خير استفاده از آن بگذريم. همه اين صحبت‌ها باعث شده است که اينترنت براي همه کاربران به يک کابوس بزرگ تبديل شده و هر روز منتظر خبر جديدي در رابطه با آن باشيم. اما در اين ميان صحبت از تشکيل شوراي عالي مجازي ذهن‌ها را بسيار بيشتر از گذشته مشغول کرده است و هنوز نمي‌دانيم که تشکيل اين مرکز ملي چه ضرورت‌هايي را به همراه دارد.

با توجه به بيانيه‌هايي که قبل از سال نو منتشر شد رهبر انقلاب اسلامي آثار شبکه جهاني اينترنت در ابعاد زندگي فردي و اجتماعي را چشمگير دانسته و انجام برنامه ريزي و هماهنگي به منظور مقابله با آسيب‌هاي ناشي از اينترنت و بهره گيري حداکثري از فرصت‌ها را ضروري دانسته‌اند و همچنين ارائه خدمات گسترده و مفيد به مردم در فضاي مجازي را از دلايل اصلي ضرورت تشکيل شوراي عالي فضاي مجازي دانسته‌اند. شايد اين اقدام بايد مدت‌ها پيش انجام مي‌گرفت اما باز هم جلوي ضرر را از هر جا که بگيريم منفعت است و به اين ترتيب در کشور يک پايگاه رسمي خواهيم داشت که بتوانيم اعتراضات و مشکلات خود را در زمينه اينترنت و محدوديت‌هايي که بدون دليل در رابطه با آن گذاشته مي‌شود، به يک مرکز رسمي اعلام کنيم. رهبر انقلاب اسلامي، اين مرکز را به عنوان يک نقطه کانوني متمرکز براي سياستگذاري، تصميم‌گيري و هماهنگي در فضاي کشور معرفي کرده‌اند. هدف اصلي از بنيان گذاشتن اين مرکز به وجود آوردن يک تمرکز مديريتي در عرصه سياست‌ها و قوانين و همچنين بررسي ابعاد مختلف شبکه جهاني اينترنت و سرويس‌هاي ارائه شده در آن اعلام شده است و در نتيجه به اين مرکز اختياراتي داده خواهد شد که تمامي دست اندرکاران و افرادي که در اين عرصه فعاليت مي‌کنند را ساماندهي کرده و قوانين و سياست‌هاي متناسب و يکساني را براي آن‌ها تعيين کند. به اين ترتيب طبق اين ويژگي‌ها ما ديگر شاهد موضوعاتي اين چنيني نخواهيم بود که شرکتي اينترنت را با سرعت زياد و شرکت ديگر با سرعت بسيار پايين به کاربرانش ارائه کند. به احتمال زياد در زمينه قيمت گذاري اينترنت هم تصميماتي گرفته خواهد شد که به صورت ثابت بوده و نظارت بيشتري در اين زمينه وجود داشته باشد. در چند سال گذشته در بخش مديريت فضاي مجازي يا همان اينترنت، سليقه‌ها و روش‌هاي مختلفي وجود داشته است و به نوعي مي‌توان گفت که به دليل نبود يک مرجع مديريتي، هر کسي همان گونه که دوست داشته است در اين زمينه براي خود تصميم گرفته و قوانين خاص خود را وضع مي‌کرده است و اين موضوع بيش از هر چيز باعث ايجاد سردرگمي در ميان مردم شده است. به وجود آمدن مرکز مديريتي فضاي مجازي مي‌توان به بهبود خدمات براي کاربران و رشد شاخص‌هاي سرعت و کيفيت اينترنتي که ارائه مي‌شود کمک کرده و از طرف ديگر کنترل و فيلترينگ سايت‌ها هم از وضع نابه سامان امروزي خارج خواهد شد.

ترکيبي که براي شورا در نظر گرفته شده است نشان مي‌دهد که موضوع تشکيل شوراي عالي فضاي مجازي براي کشور به قدري ضروري و بااهميت به نظر رسيده که باعث شده است که بالاترين مقام کشور در اين مورد به صورت مستقيم تصميم‌گيري کرده و شورايي را مامور سازماندهي و بررسي پديده فضاي مجازي کنند تا با سرعتي هر چه بيشتر مشکلات موجود در زمينه اينترنت را شناسايي کنند. اعضاي حقوقي مرکز عالي فضاي مجازي عبارتند از : رئيس جمهور که سمت رياست شوراي عالي انتخاب شده است و پس از آن به ترتيب رئيس مجلس شوراي اسلامي، رئيس قوه قضائيه، رئيس سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي، وزير علوم تحقيقات و فناوري، وزير اطلاعات، رئيس کميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي، رئيس سازمان تبليغات اسلامي، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، فرمانده نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران به عنوان اعضاي حقوقي اين مرکز انتخاب شده‌اند. همچنين دکتر حميد شهرياري، دکتر جواد مظلومي، مهندس مسعود ابوطالبي، دکتر کاميار ثقفي، دکتر رسول جليلي، دکتر محمد سرافراز و مهندس عليرضا شاه ميرزايي هم به عنوان اعضاي حقيقي اين شورا انتخاب شده‌اند که به مدت سه سال تعيين شده‌اند. همان-طوري که مشخص است وجود سران سه قوه و مهم‌ترين مسئولان نهادها و مديران مرتبط با اين حوزه، نشان دهنده اهميت اين شورا در کشور است. اين مرکز وظيفه دارد که اشراف کامل و به روز نسبت به فضاي مجازي و اتفاقاتي که در اين رابطه رخ مي‌دهد در سطح داخلي و جهاني داشته باشد و به اين ترتيب از اين پس تمامي تصميم‌گيري‌هايي که در زمينه موضوعاتي که به سخت افزار، نرم افزار، محتواي موجود در بستر اينترنت گرفته مي‌شود بايد در چهارچوب مصوبات شوراي عالي بوده و اين مرکز بر اجراي دقيق اين تصميمات نظارت خواهد داشت و به گفته رهبر، اين شورا يک تحول عمده مديريتي را در حوزه مربوط به اينترنت و آي‌تي در کشور به همراه خواهد داشت.

به گفته مديران، تمرکز مرکز ملي فضاي مجازي کشور بر جنبه‌هاي علمي و آينده نگري در استفاده از سرويس‌هاي اينترنتي ارائه شده در فضاي مجازي خواهد بود و اين اقدام باعث خواهد شد که به کارگيري اينترنت به رشد علمي و تحولات بزرگ صنعتي در کشور ما کمک کند. اگر اين مرکز بتواند که اينترنت را با سرعت و کيفيت بالاتري به کاربران ارائه کند ما شاهد بهبود خدمات علمي و رشد مراکز تحقيقاتي‌مان خواهيم بود و اين امر ارزش افزوده مالي و اقتصادي و صنعتي را تواما به همراه خواهد داشت. تمامي اعضاي اين شورا اميد دارند که پيش از هر چيز سرعت اينترنت و خدمات رساني در کشور افزايش پيدا کند و همچنين تعداد سرويس‌هاي اينترنتي ارائه شده توسط شرکت‌هاي خصوصي و دستگاه‌هاي اجرايي به چند برابر افزايش پيدا کنند و به اين ترتيب تمامي دستگاه‌هاي کشور موظف به انجام همکاري با اين مرکز شوند. يکي ديگر از اهداف رهبر ما از به راه اندازي اين شورا که تاکيد بسياري هم روي آن انجام گرفته، اين بوده است که ما متناسب با سرعت کشورهاي پيشرفته در ايران هم شاهد رشد و توسعه فضاي اينترنت باشيم. به اين ترتيب با متمرکز شدن برنامه‌ها و افرادي که در اين حوزه فعاليت دارند، مي‌توانيم به يک قطب قدرتمند آي‌تي تبديل شويم. موضوع ديگري که به گفته مديران بايد بسيار مورد توجه قرار گيرد، بحث امنيت اجتماعي و اطلاع رساني به مردم در زمينه امنيت در فضاي مجازي است. با توجه به اين که تمامي اعضاي اين شورا از مديران عالي رتبه کشور در نظر گرفته شده‌اند، مي‌توان گفت که هر مديري به اندازه کافي در ديگر سمت‌هاي خود مشغله دارد و با اين اوصاف شايد وقت کافي براي رسيدگي به امور شورا را نداشته باشند به همين دليل تاکيد شده است که از مشاوران، متخصصان و تمامي افرادي که در عرصه آي‌تي فعاليت دارند، دعوت به عمل آيد تا تمامي نظرات و ايده‌هاي خود را به شورا منتقل کرده و شورا براي اولويت اجراي اين نظرات تصميمات لازم را بگيرد. به اين ترتيب کمبود وقت مديران اين شورا، کارايي مرکز عالي فضاي مجازي کشور را کاهش نخواهد داد. در حال حاضر کشور ما چيزي در حدود 70 ميليون نفر جمعيت دارد که از اين رقم در حدود 56 درصد را افرادي تشکيل مي‌دهند که زير 25 سال سن دارند. با توجه به آماري که ارائه شده است ما در حال حاضر چيزي بيشتر از 45 ميليون مشترک تلفن همراه و 23 ميليون نفر کاربر اينترنت داريم. از ديگر افتخارات ما در اين زمينه مي‌توان به اين مورد اشاره کرد که ايران در سال 1993 دومين کشوري در خاورميانه بوده است که توانسته به اينترنت دسترسي پيدا کند و در حال حاضر هم در ميان 5 کشور اولي قرار گرفته است که از نرخ رشدي بالاتر از 20 درصد برخوردار است. به اين ترتيب با اين تعداد از کاربران اينترنتي در کشور، ما بايد بسيار بهتر از آن چيزي که اکنون به عنوان اينترنت يا سرويس‌هاي اينترنتي به کاربران ارائه مي‌شود عمل کنيم تا به جاي اين که کاربران از سرعت و کيفيت اينترنت ناراضي بوده و از اين فناوري دلزده شوند، تعداد بيشتري از مردم را به سمت اينترنت جذب کرده و سطح و ميزان رشد علمي کشور را طبق برنامه‌اي هدفمند بالا ببريم. عمده زير ساخت ارتباط اينترنتي ايران در حال حاضر به دو شبکه تلفن ثابت و شبکه ديتا اختصاص پيدا مي‌کند و تمامي استان‌هاي کشور ما به صورت مستقيم با شبکه کابلي انتقال آسيا- اروپا يا جاده ابريشم ارتباط دارند که ارتباط ميان چين و اروپا را برقرار مي‌کند. گذشته از تمامي اين موارد با توجه به اين که ADSL از سال 2004 به ايران وارد شده است ولي به دليل کيفيت نامناسب خدمات ارائه شده در اين زمينه و همچنين به دليل بالا بودن هزينه‌هاي دريافتي هنوز هم بسياري از کاربران از اينترنت لاک‌پشتي دايل آپ استفاده مي‌کنند. در شرايطي که ما توانايي ارائه اينترنت پر سرعت بي‌سيم را به کاربران داريم اين اميد وجود دارد که به راه افتادن شوراي عالي مجازي کشور، در تمامي اين بخش‌ها نيز گشايشي به وجود آورد و ديگر کاربران اسير مشکلاتي مانند کندي سرعت اينترنت، قطع و وصل آن و دريافت هزينه‌هاي اضافي از کاربران براي ارائه سرويس‌هاي معمولي با محدوديت فراوان نباشيم.

همان‌طور که مي‌دانيد فعاليت در اينترنت و بالا بردن ميزان اعتماد کاربران در به کار گيري از سرويس‌هاي اينترنتي بيش از هر چيز نيازمند بالا بودن امنيت در اينترنت است. ترس از ويروس‌ها، تروجان‌ها و کرم‌هاي اينترنتي هميشه با کاربران بوده است و گذشته از آن هکرها هم هر از چند گاهي با اقدامات خود کار را براي کاربران سخت‌تر مي‌کنند و اين موضوعات باعث مي‌شود که هيچ گاه اين حس را نداشته باشيم که مي‌توانيم با امنيت کامل در فضاي مجازي اينترنت به فعاليت بپردازيم. در مورد کشور ما نکته جالبي وجود دارد که شايد بد نباشد که شما هم از آن اطلاع پيدا کنيد. بر اساس گزارشاتي که موسسات بين المللي و آمريکايي به تازگي منتشر کرده‌اند امنيت سايبري در کشور ما با يک سير صعودي بي‌سابقه بالا رفته است و در حال حاضر ايران رتبه پنجم جهان را از جهت بالا بودن امنيت در فضاي مجازي به خود اختصاص داده است. با اين اوصاف اولين و مهم‌ترين هدف مرکز عالي فضاي مجازي کشور، بالاتر بردن ميزان امنيت کاربران در فضاي مجازي اينترنت خواهد بود و هدف مديران اين است که رتبه ايران در اين راستا جهش داشته و ما جزو سه کشور اول جهان در زمينه امنيت اينترنتي قرار گيريم. به اعتقاد کارشناسان در کشور ما توانايي و تخصص کارشناسان آي‌تي به قدري زياد است که به آساني مي‌توان به اين مقصود دست پيدا کرد و مسلما از اين پس با توجه به تمرکز مديريتي که در شوراي عالي و مرکز ملي فضاي مجازي وجود دارد و همچنين با توجه به حمايت‌ها و پشتيباني مقامات اصلي کشور از صنعت آي‌تي، شاهد خواهيم بود که شرايط بسيار بهتري در اين زمينه ايجاد مي‌شود. جالب است که بدانيد سازمان اطلاعات آمريکا در آمار منتشر شده خود اعلام کرده است که ايران در حال حاضر جزو 5 کشور قوي در جهان از نظر نيروي سايبري است و مديران شوراي عالي اعلام کرده‌اند که به موضوع حفاظت از امنيت اخلاقي جامعه هم اهميت زيادي خواهند داد و به اين ترتيب در آينده‌اي بسيار نزديک با تمامي سايت‌هايي که از نظر مديران غير اخلاقي شناخته مي‌شوند، مقابله خواهد شد و هرگونه راه نفوذ اين سايت‌ها براي برقراري ارتباط با کاربران بسته خواهد شد.

تمامي کارشناسان آي‌تي کشور بر يک نظرند که اين شورا به گونه‌اي طراحي شده است که در ساختار آن پروژه‌هايي تعريف شود که دقيقا نقاطي که از سوي دشمن هدف گيري شده، تقويت شوند و سرمايه گذاري کافي روي آن‌ها انجام گيرد. اين موضوع هم مي‌تواند بسيار خوب باشد و هم مي‌تواند براي کاربراني که به بهبود اوضاع اينترنت اميدوار شده‌اند، نااميد کننده باشد. زيرا با اين اوصاف اهداف اين شورا به طور کلي تغيير پيدا خواهد کرد و ما نبايد انتظار داشته باشيم که مسائلي مانند افزايش سرعت اينترنت و بالا رفتن کيفيت خدمات ارائه شده در اولويت‌هاي اين شورا قرار بگيرد و مسلما شوراي عالي فضاي مجازي امور بسيار ديگري براي رسيدگي خواهد داشت. با توجه به اين که در شاخه فناوري اطلاعات و ارتباطات روند سريعي را از نظر پيشرفت شاهد هستيم، بسياري از کارشناسان معتقدند که اين موضوع در آينده‌اي بسيار نزديک به يک مشکل بسيار بزرگ و غيرقابل کنترل تبديل خواهد شد و به اين ترتيب اين مشکلات در حوزه‌هاي ديگري مانند سياست و تصميم‌گيري‌هايي که در داخل کشور انجام مي‌شود هم تاثير گذار خواهند بود و شايد اين موضوع باعث ايجاد نوعي اغتشاش در فضاي مجازي کشور شود. به اعتقاد مديران در حال حاضر قدرت نرم، آمريکا را بدون هيچ گونه مقاومتي در اختيار کشورهاي ديگر قرار مي‌دهد و اين موضوع باعث تهاجم اين کشور به تمامي کشورهايي شده است که به فکر مقابله در فضاي اينترنت و حوزه مجازي نبوده و حتي اجازه ايجاد تغييرات فرهنگي را نيز به کاربران خود مي‌دهند. با توجه به اين که در حال حاضر هيچ کشوري در جهان در مقابل فناوري اينترنت مقاومت نکرده است، مي‌توان گفت که تشکيل اين شورا با هدف مقابله با دشمنان در حوزه سايبر، اقدامي بوده است که توجه بسياري از کارشناسان را در سراسر جهان به خود جلب کرده است.

با وجود آن که بيش از 6 ماه از زمان ارائه آخرين نسخه آندرويد يعني آندرويد 4 مي‌گذرد اما تنها 4.9 درصد از کاربران اين سيستم‌عامل، نسبت به ارتقاء سيستم‌عامل قبلي خود اقدام کرده‌اند. خبرها حاکي از آن است که اغلب کاربران ترجيح داده‌اند نسخه قبلي آندرويد نصب شده روي ابزارهاي الکترونيکي خود که معمولا نسخه 2.3 است را حفظ کنند.

بر اساس آمارهاي ارائه شده توسط پايگاه‌هاي اطلاعاتي گوگل، در هفته‌هاي گذشته ميزان استقبال کاربران از نسخه جديد آندرويد افزايش يافته است، اما آمار کلي از عدد 4.9 درصدي تغييرات نسخه‌هاي قبلي اين سيستم‌عامل حکايت مي‌کند. شرکت گوگل با اعلام اين خبر افزوده است که در ماه گذشته ضريب نفوذ نسخه 4 آندرويد به 2.9 درصد رسيده اما نسخه قديمي اين سيستم‌عامل روي بسياري از ابزارهاي الکترونيکي موجود باقي مانده است.

در بررسي عوامل کاهش ميزان استقبال کاربران از نسخه جديد آندرويد دلايل مختلفي را مي‌توان برشمرد. شايد مهم‌ترين دليل اين موضوع هماهنگ نبودن شرکت‌هاي استفاده کننده از اين سيستم‌عامل باشد. در حال حاضر بسياري از شرکت‌هاي ارائه‌کننده ابزارهاي الکترونيکي، از سيستم‌عامل آندوريد روي محصولات خود استفاده مي‌کنند اما با وجود گذشت 6 ماه از زمان ارائه نسخه 4 آندرويد اين شرکت‌ها همچنان از نسخه 2.3 آندرويد در محصولاتي که روانه بازار مي‌شود، استفاده مي‌کنند. آمارها نشان مي‌دهد که در حال حاضر در 64.4 درصد از ابزارهاي الکترونيکي آندرويدي از سيستم‌عامل پايه آندرويد 2.3 استفاده مي‌شود.

نکته جالب و قابلي توجهي که وجود دارد اين است که نرخ توزيع ساير نسخه‌هاي آندرويد در بازار کاهش يافته و به افزايش نرخ توزيع نسخه 2.3 منجر شده است. بر اساس آمار موجود، نسخه 2.2 آندرويد با کاهش نسبت به قبل، در شرايط کنوني روي 20.9 درصد از ابزارهاي الکترونيکي نصب مي‌شود و اين آمار براي نسخه‌هاي 1.5 ،2.1 و 1.6 به ترتيب5.5، يک و يک درصد است.

با وجود استقبال نامناسب بازار و کاربران از نسخه 4 آندرويد، گوگل در تلاش است تا جايگاه نسخه جديد اين سيستم‌عامل را ارتقاء دهد. يکي از برنامه‌هاي گوگل براي رسيدن به اين هدف استفاده از نسخه جديد اين سيستم‌عامل در گوشي‌هاي هوشمند HTC است که قرار است با همکاري شرکت ATT اجرايي شود. شرکت HTC کار مشابهي را در همين زمينه با شرکت تي‌موبايل انجام خواهد داد. از سوي ديگر شرکت سامسونگ اعلام کرده است که سري جديد گوشي‌هاي خود را به آندرويد 4 مجهز مي‌کند. البته در اين ميان از موفقيت احتمالي گوشي‌هاي گالکسي سامسونگ نيز سخن به ميان آمده است. گفته مي‌شود سري جديد اين گوشي که اوايل ماه ژوئن وارد بازار خواهد شد تا حدودي در افزايش ابزارهاي الکترونيکي مجهز به آندرويد 4 تاثيرگذار باشد. پيش‌بيني مي‌شود موفقيت‌هاي گذشته گوشي‌هاي سري گالکسي سامسونگ اين مزيت را براي آندرويد و به تبع آن گوگل به همراه داشته باشد. بنابراين مي‌توان انتظار داشت که در ماه آينده سهم آندرويد 4 در بازار از عدد 4.9 درصدي به رقمي حدود 10 درصد برسد و تا اندازه‌اي اميدواري را به اردوي دوستدارن آندرويد و کساني که نگران آينده اين سيستم‌عامل هستند بازگرداند.

در همين حال اگر به اردوگاه رقيب نگاهي بيندازيم، مي‌توانيم خنده‌هاي طعنه‌آميز مديران شرکت اپل و دوستدارن آي‌پد را به گوگل و آندرويد مشاهده کنيم. آن‌چه سبب اين خوشحالي در اردوگاه اپل شده، کاهش بازار فروش تبلت‌ها و ايستادگي و مقاومت آي‌پد در اين بازار است.

بر اساس آمارهاي منتشر شده تعداد تبلت‌هاي فروخته شده در طول 3 ماه ابتدايي سال 2012 در حدود 17.4 ميليون تبلت بود که 1.2 ميليون کم‌تر از آمار پيش‌بيني شده قبلي براي فروش در سه ماهه اول امسال بوده است. بر اين اساس ميزان فروش تبلت‌ها در اين 3 ماه به نسبت ميزان فروش تعطيلات کريسمس 38.4 درصد کاهش يافته است. نکته جالب و قابل توجه اين است که کارشناسان دلايل کاهش ميزان فروش تبلت‌ها در 3 ماه اخير به نسبت ابتداي سال و آن‌چه که پيش‌بيني مي‌شد را عملکرد ضعيف آندرويد اعلام کرده‌اند. اين در حالي است که رضايت کاربران از محصولات اپل، فروش 11.8 ميليون آي‌پد در همين مدت را براي اين شرکت به همراه داشته است. بنابراين کاملا طبيعي است که مديران و دوست‌داران اپل از شرايط فعلي خود و ناکامي‌هاي آندرويد خرسند باشند و خنده‌هاي طعنه‌آميز خود را به آن‌ها هديه کنند.

مصطفي عبدالهي

سيستم‌عامل در طول مدت کاري خود، فعاليت‌هاي گسترده‌اي انجام مي‌دهد. بسياري از اين فعاليت‌ها با ابزارهاي ذخيره‌سازي مانند هاردديسک و حافظه‌هاي فلش در ارتباط است.

هنگامي که يک هاردديسک اکسترنال، يک دوربين يا تلفن هوشمند مجهز به حافظه جانبي يا يک حافظه فلش را از طريق درگاه USB به رايانه متصل مي‌کنيد، چندين ارتباط دائمي به صورت نرم‌افزاري ميان فايل‌هاي ذخيره شده در ابزارهاي ذخيره‌سازي و سيستم‌عامل برقرار مي‌شود.

اين ارتباط نرم‌افزاري، سخت‌افزار را نيز درگير مي‌کند و در عمل سخت‌افزار در تمام طول مدت اتصال به ويندوز مشغول باقي مي‌ماند. به همين دليل اگر قصد داريد اين ابزار ذخيره‌سازي را از رايانه جدا کنيد بهتر است از Safe Remove استفاده کنيد تا سخت‌افزار با جدا شدن ناگهاني، دچار شوک نشده و آسيب نبيند.

به صورت پيش‌فرض اين روال در سيستم‌عامل ويندوز صورت مي‌گيرد اما مي‌توان از دست Safe Remove راحت شد.

براي اين کار در ويندوز هفت، پس از اتصال حافظه جانبي به ويندوز، عبارت Device Manager را در منوي Start وارد کرده و پس از يافتن نام حافظه جانبي متصل شده به رايانه، روي آن دوبار کليک کنيد. حال از سربرگ Policies گزينه Quick Removal را انتخاب نماييد.

پس از اين کار سيستم‌عامل تمام ارتباطات با فايل‌هاي اين حافظه جانبي را در هنگام بيکاري قطع مي‌کند تا بلافاصله و بدون نياز به Safe Remove بتوانيد آن را از درگاه USB جدا نماييد.

دقت داشته باشيد که اين کار به اين معنا نيست که اگر حافظه جانبي را درست هنگام کپي‌کردن، جا‌به‌جا کردن و يا خواندن اطلاعات جدا کنيد، دستگاه آسيب نمي‌بيند. هميشه به سيستم‌عامل اجازه بدهيد که دستورات شما را تا انتها اجرا کرده و سپس حافظه جانبي را جدا کنيد.

در مورد هاردديسک‌هاي اکسترنال بيشتر از ديگر حافظه‌هاي جانبي احتياط کنيد چرا که اين دستگاه‌ها به عوامل مکانيکي مجهزند و قطع کردن ناگهاني آن‌ها از رايانه،‌ مي‌تواند به موتور و Head آن‌ها شوک وارد کند. بنابراين بهتر است هميشه اين دستگاه‌ها را قبل از جدا کردن، Safe Remove نماييد.

در نهايت به اين نکته نيز توجه داشته باشيد که حذف Safe Remove زمان فراخواني مجدد حافظه‌هاي جانبي را اندکي افزايش مي‌دهد چرا که ويندوز دوباره بايد ارتباطات را برقرار کرده تا به حافظه دسترسي يابد.