مشاهیر ایران و جهان

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

محمد روشن به سال 1312 ش. در رشت زاده شد.تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در رشت به پايان برد و به تحصيل در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. وي دوره فوق ليسانس را در پژوهشكده فرهنگ ايران گذرانيد. محمد روشن از سال 1337 تا 1348 به دبيري در دبيرستانهاي رشت اشتغال داشت. و از سال 1350 به هيئت علمي پژوهشكده فرهنگ ايران پيوست. از اسفندماه 1348 كه به تهران منتقل گرديد با بنياد فرهنگ ايران همكاري كرد كه تا انقلاب اسلامي همكاري خودرا در بخش ‹‹ فرهنگ تاريخي زبان فارسي›› اين موسسه ادامه داد. وي به سال 1350 از وزارت آموزش و پرورش به فرهنگستان ادب و هنر منتقل گشت.و از آن پس دربيشتر فعاليتهاي فرهنگي داخلي و خارجي اعم از كنگره ها ، سمينارها ، بزرگداشت ها و....حضور داشته است . كتاب"جامع التواريخ"تصحيح ،محمد روشن ، در دوره سيزدهم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان كتاب سال برگزيده شد. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي تحصيلات رسمي و حرفه اي : محمد روشن تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در رشت به پايان برد و بر اثر تشويقهاي استاد پورداود به تحصيل در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. وي دوره فوق ليسانس را در پژوهشكده فرهنگ ايران گذرانيد. استادان و مربيان : محمد روشن از محضر استاداني همچون استاد پورداود و دكتر محمد معين استفاده برد. هم دوره اي ها و همکاران : محمد روشن با سيدمحمد تقي مدرس رضوي از روزگار دانشجويي همكاري داشت. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : همكاري محمد روشن پس از انتقال به تهران از اسفند1348 آغاز گرديد و اين همكاري با بنياد فرهنگ ايران همكاري آغاز كرد كه تا انقلاب اسلامي در آن موسسه، در بخش ‹‹ فرهنگ تاريخي زبان فارسي›› ادامه داشت. وي به سال 1350 از وزارت آموزش و پرورش به فرهنگستان ادب و هنر منتقل گشت. از سال 1350 به پيشنهاد استاد شادروان مجتبي مينوي در شمار 5 تن پژوهشگران نخستين بنياد شاهنامه فردوسي: آقايان دكتر زرياب خويي، دكتر شفيعي كدكني و دكتر علي رواقي برگزيده شد. محمد روشن از نخستين دوره كنگره تحقيقات ايراني كه از سوي دانشگاه تهران به سال 1349 بر پا گرديد تا هشتمين دوره آن كه هريك از سوي دانشگاههاي فردوسي مشهد، تبريز، اصفهان، شيراز و ملي سابق (دكتر بهشتي) و بنياد فرهنگ ايران و فرهنگستان ادب و هنر در كرمان عضويت موثر داشت چنان كه 5 دفتر از خطابه هاي كنگره هاي بنياد فرهنگ ايران و فرهنگستان ادب و هنر با نظارت و ويراستاري وي منتشر گرديد. وي همچنين در كنگره جهاني هزارمين سال تدوين شاهنامه فردوسي كه از سوي يونسكو در دانشگاه تهران به سال 1369 بر پا گرديد عضويت داشت و براي نخستين بار خدشه دار بودن نسخه خطي شاهنامه فلورانس را كه تاريخ مجعول 614 دارد و خود توفيق بررسي عين نسخه را در كتابخانه ملي فلورانس يافته بود اعلام داشت. محمد روشن در كنگره جهاني بزرگداشت نهمين سده نظامي در دانشگاه تبريز (تير ماه 1370) و نيز كنگره خواجوي كرماني در دانشگاه كرمان ( مهرماه 1370) عضويت داشت. وي در كنگره بزرگداشت استاد دكتر معين كه از سوي دانشگاه گيلان در ارديبهشت 1370 برگزار گرديد ، عضو هيئت اجرائي كنگره را بودو نيز در كنگره گيلان شناسي دانشگاه گيلان، در شهريور 1372 مشاركت داشت. فعاليتهاي آموزشي : محمد روشن از سال 1337 تا 1348 به دبيري در دبيرستانهاي رشت اشتغال داشت. و از سال 1350 به هيئت علمي پژوهشكده فرهنگ ايران پيوست و در دوره هاي فوق ليسانس و دكتراي زبان و ادبيات فارسي و دوره فوق ليسانس رشته تاريخ و زبان شناسي تدريس كرد. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : محمد روشن در گردآوري مقالات استاد پورداود افتخار همكاري با وي را داشت و درهمان اوان فهرستهاي دوازده گانه چهار مقاله نظامي عروضي مصحح دكتر محمد معين و ‹‹ ايران از آغاز تا اسلامي›› ترجمه آن روانشاد را فراهم ساخت . در تمهيد مقالات ‹‹ فرهنگ معين›› از همكاران نخستين آن بزرگوار بود. پس از‹‹ داستان رستم و سهراب ›› مصحح استاد مينوي، ‹‹ داستان فرود›› مصحح روشن در بنياد شاهنامه به مناسبت جشنواره طوس در 1354 منتشر گرديد.محمد روشن پس از انتقال به تهران با مجلات ادبي و تحقيقي پيوندي نزديكتر يافت، چنان كه سر دبيري سال 13 مجله ‹‹ راهنماي كتاب›› با وي بود و نيز ستون نقد و بررسي كتابها و مجله هاي دانشگاهي در مجله سخن را نيز بر عهده داشت. جوائز و نشانها : كتاب"جامع التواريخ"تصحيح ،محمد روشن ، در دوره سيزدهم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان كتاب سال برگزيده شد. چگونگي عرضه آثار : نخستين اثر آقاي محمد روشن با عنوان تصحيح «تفسير سور? يوسف» در سال 1345 منتشر شد. تصحيح «منشآت خاقاني»، «لمعة السراج» ، «محضرة التاج» ، «مرزبان نامه»، «جنگنامه حضرت سيد جلال الدين اشرف» و «بخشي از تفسيري كهن» را در سالهاي بعد به طبع رساند. تصحيح بخش نخستين «تاريخنام? طبري» و همچنين «شاهنام? فردوسي» با شرح واژگان از آخرين آثار آقاي روشن است. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 بخشي از تفسيري كهن ويژگي اثر : تصحيح 2 تاريخنام? طبري ويژگي اثر : تصحيح 3 تفسير سوره يوسف ويژگي اثر : اين كتاب به تشويق دكتر محمد معين تاليف شدو به سال 1345 از سوي بنگاه ترجمه و نشر كتاب منتشر گرديد. اين اثر در چاپ سوم بر مبناي متن كتاب ‹‹ قصه يوسف›› نام گرفت كه به سال 1367 از سوي شركت انتشارات علمي و فرهنگي منتشر گرديد.[ كتاب گيلان ،گروه پژوهشگران ، به سرپرستي سيد ابراهيم اصلاح عرباني، ص 705 ] 4 جامع التواريخ ويژگي اثر : تصحيح،اين كتاب در دوره سيزدهم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران ،از طرف وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامي معرفي و برگزيده شده است. آشنايي با كتاب:«جامع التواريخ»: جامع التواريخ (4 جلد)؛ رشيدالدين فضل الله همداني؛ تصحيح و تحشيه محمد روشن، مصطفي موسوي، تهران: نشر البرز، 1373. يكي از آثار گرانبها و ارجمند زبان فارسي در زمينه تاريخ كه خوشبختانه از چنگال حوادث روزگار مصون مانده و به دست ما رسيده جامع التواريخ است. بخش بزرگي از اين كار سترگ، بي مانند و بخشهاي ديگري از آن نادر و كم نظير به شمار مي آيد. مانند قسمتهايي از جلد اول كه مؤلف به شرح وقايعي كه خود در دوران اقامت در دربار مغولان شاهد آن بوده پرداخته. همچنين بخشهاي مهمي از جلد دوم مانند تاريخ اغوزان، چين، هند و بودا، فرنگ و پايان، اسماعيليان و نزاريان كه در جاي خود از نظر شيو? تاريخ نگاري در جهان اسلام بديع و بي نظير است. مجلد اول و دوم كتاب به اصل متن جامع التواريخ و تمامي مجلد سوم به انعكاس نسخه بدلها اختصاص يافته است. فهرست آيه هاي قرآن، عبارتها و اشعارعربي و فارسي، واژه ها و تركيبات و نام كسان و مكانها نيز در مجلد چهارم منعكس شده است. از ويژگيهاي اين كتاب اين است كه مصححان، با اعراب گذاري روي نامها و واژه هاي تركي، مغولي، عربي و فارسي تاريكيها و ابهامات را براي خوانندگان كتاب از ميان برده اند. همچنين ارائ? تصاويري ازنسخه هاي قديمي «جامع التواريخ رشيدي» و نيز وجوه مختلف زندگي اجتماعي و هنري مغولان، بر اعتبار و گيرايي كتاب افزوده است 5 جنگنامه حضرت سيد جلال الدين اشرف ويژگي اثر : تصحيح 6 حديقه الحقيقه سنائي 7 ديوان سيد حسن غزنوي 8 شاهنام? فردوسي ويژگي اثر : تصحيح 9 شجره طيبه 10 مثنويهاي حكيم سنائي 11 محضرة التاج ويژگي اثر : تصحيح 12 مرزبان نامه ويژگي اثر : تصحيح 13 معة السراج ويژگي اثر : تصحيح 14 منشات خاقاني -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1www.ketabesal.ir2كتاب گيلان ،گروه پژوهشگران ، به سرپرستي سيد ابراهيم اصلاح عرباني، ص 704

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

علي رواقي در سال 1320 ، در شهر مشهد متولد شد.در سال 1339 تحصيلات دوره ي كارشناسي خود را در دانشكده ادبيات دانشگاه مشهد آغاز نمود. آنگاه در سال 1344 به تهران مهاجرت نمود و تحصيلات كارشناسي ارشد و دكترا را تا سال 1353 در دانشگاه تهران گذراند. دكتر رواقي ، از سال 1349 تدريس متون زبان فارسي شامل شاهنامه ، تاريخ بيهقي و آثار ناصرخسرو را در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران آغاز كرد. سپس در سال 1354 با استفاده از يك فرصت مطالعاتي به فرانسه رفت و در زمينه ي فرهنگ نويسي به تحقيق پرداخت و سال 1356 در دانشگاه پل والري مون پليه ، زبان فارسي را تدريس كرد. دكتر رواقي ، مؤسسه اي فرهنگي به نام برادر شهيدش محمد رواقي بنياد نهاده است كه در طبع و نشر آثار مختلف فعاليت دارد. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي تحصيلات رسمي و حرفه اي : علي رواقي، در سال 1339 تحصيلات دوره ي كارشناسي خود را در دانشكده ادبيات دانشگاه مشهد آغاز نمود. آنگاه در سال 1344 به تهران مهاجرت نمود و تحصيلات كارشناسي ارشد و دكترا را تا سال 1353 در دانشگاه تهران گذراند. استادان و مربيان : علي رواقي تحت تعليم استاداني چون : دكتر احمدعلي رجايي بخارايي ، دكتر غلامحسين يوسفي ، بديع الزمان فروزانفر ، همايي ، خانلري ، معين ، مجتبي مينوي ، دكتر علي اكبر فياض و محمد پروين گنابادي قرار داشت. فعاليتهاي آموزشي : علي رواقي، از سال 1349 تدريس متون زبان فارسي شامل شاهنامه ، تاريخ بيهقي و آثار ناصرخسرو را در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران آغاز كرد. سپس در سال 1354 با استفاده از يك فرصت مطالعاتي به فرانسه رفت و در زمينه ي فرهنگ نويسي به تحقيق پرداخت و سال 1356 در دانشگاه پل والري مون پليه ، زبان فارسي را تدريس كرد. مراکزي که فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : علي رواقي، مؤسسه اي فرهنگي به نام برادر شهيدش محمد رواقي بنياد نهاده است كه در طبع و نشر آثار مختلف فعاليت دارد. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 پژوهش و ويرايش قرآن مترجم قدس 2 تصحيح ترجمه ي مقامات حريري 3 تصحيح تفسير قرآن پاك ويژگي اثر : با مقدمه ي استاد مجتبي مينوي. 4 تصحيح جلد اول بصاير يميني 5 تصحيح فرهنگ تكمله الاصناف 6 تصحيح مقاصد اللغه و تفسير 6 جلدي بصائر يميني 7 ذيلي بر فرهنگ هاي فارسي 8 زبان فارسي در ماوراءالنهر ويژگي اثر : در 2 مجلد. 9 سبك شناسي يا گونه شناسي ترجمه هاي قرآن ويژگي اثر : بر پايه ي بيش از پانزده ترجمه ي قرآن كه به حوزه هاي زباني گوناگون پيوند دارند. 10 فراهم كردن گزيده ي شاهنامه 11 فرهنگ فارسي تاجيكي 12 فرهنگ مصدر در زبان فارسي ويژگي اثر : در 2 مجلد. 13 فرهنگواره ي واژگان قرآني - فارسي ويژگي اثر : در 4 مجلد. 14 همكاري در چاپ ديوان ناصرخسرو 15 ويرايش ترجمه ي قرآن موزه پارس شيراز ويژگي اثر : دربردارنده ي ترجمه اي از نيمه ي دوم قرآن از سوره ي مريم تا پايان قرآن. -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1آينه ي ميراث ، سال اول ، شماره ي اول ، دي 1376

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

اصغر رستگار در سال 1328 ش. در تهران پا به عرصه هستي گذاشت .وي يكي از مترجمان معاصر است او در طول تحصيلات دانشگاهي به فعاليتهاي هنري و ادبي در زمينه هاي تئاتر، بازيگري، كارگرداني و نويسندگي مي پرداخت ترجمه را از دوران تحصيل در دانشگاه شروع كرد .وي در حال حاضر مقيم اصفهان و عضو شوراي دبيران فصلنامه زنده رود مي باشد. كتاب"جنايت و مكافات" ترجمه اصغر رستگار، در دوره نوزدهم انتخاب كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ،به عنوان كتاب سال برگزيده شد. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي گرايش : ترجمه تحصيلات رسمي و حرفه اي : اصغر رستگار تحصيلات ابتدايي و دبيرستان را در تهران گذراند. ايشان در سال 1353 در رشته رياضي از دانشگاه فردوسي مشهد فارغ التحصيل شد. خاطرات و وقايع تحصيل : اصغر رستگار در آستان? فارغ التحصيلي از دانشگاه، در تير 1350 توسط ساواك بازداشت شد و به 3 سال حبس محكوم گرديد. در فاصله سالهاي 53-1350 در زندان چند كتاب ترجمه و آماده چاپ نمود كه به غير از يك كتاب (سيستم وروشهاي هنر خلاق) بقيه توسط ساواك ضبط شد. همچنين حرفهاي داستان بلند «آباديهاي ويران» كه در دست چاپ بود اجاز? انتشار نيافت و تلاش مترجم براي پس گرفتن آنها و ساير كتب به جايي نرسيد. فعاليتهاي ضمن تحصيل : اصغر رستگار در طول تحصيلات دانشگاهي به فعاليتهاي هنري و ادبي در زمينه هاي تئاتر، بازيگري، كارگرداني و نويسندگي مي پرداخت. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : رستگار در حال حاضر مقيم اصفهان و عضو شوراي دبيران فصلنامه زنده رود مي باشد. جوائز و نشانها : كتاب"جنايت و مكافات" ترجمه اصغر رستگار، در دوره نوزدهم انتخاب كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ،به عنوان كتاب سال برگزيده شد. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 آتشي كه نگرفت، داستان بلند، جك لندن ويژگي اثر : ترجمه 2 آفرينندگان جهان نو ويژگي اثر : ترجمه،مجموعه مقالات درباره زندگي و تحليل آثار 93 انديشمند معاصر، با همكاري گروهي از مترجمان 3 از عشق و سايه ها، رمان، ايزابل آلنده ويژگي اثر : ترجمه 4 باد در بيدزاران، رمان نوجوانان، كنت گراهام ويژگي اثر : ترجمه 5 تئوري بنيادي هنر تئاتر ويژگي اثر : ترجمه،كنستانتين استانيسلاوسكي و تعداد زيادي نمايشنامه از اين مترجم محترم آثار ديگري در دست چاپ مي باشد. 6 جنايت و مكافات ويژگي اثر : ترجمه،اين كتاب ، در دوره نوزدهم انتخاب كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ،به عنوان كتاب سال معرفي و برگزيده شد. آشنايي با كتاب: «جنايت و مكافات» جنايت و مكافات/ فيودور ميخائيلو ويچ داستايوسكي؛ ترجمه اصغر رستگار.- اصفهان: نشر فردا، 1379. اثر حاضر ترجم? يكي از رمانهاي بزرگ نويسند? بلندآواز? روس است. داستايوسكي در شمار آن نويسندگاني است كه خواندن آثارش براي هر نسل ضروري است. جنايت و مكافات در آغاز رمان تباهي اخلاقي به نظر مي آيد، ولي اين تباهي در عمق خود روشنايي مي يابد كه آن را جبران مي كند. در هم? شخصيتهاي اين داستان پيشرفت پوسيدگي در نيك نهادي انسان را مشاهده مي كنيم، و ، با اين همه، در لحظه اي كه به نظر مي آيد همه گونه نور اميدي در وحشت و اشمئزاز به خاموشي مي گرايد، ناگهان جرقه اي دوباره جستن مي كند. انسان كه همانند حيوان درنده اي شده است، ناگهان سرشت فرشته اي خود را باز مي يابد. ناتوراليسم مخصوصاً دقت اين رمان را در تحليل رواني به ستايش گرفت. البته داستايوسكي در نوشتن اين رمان فارغ از تأثيرات ناتوراليستي نبوده است، ولي او در اين رمان مسئله اي را پيش كشيده بود كه نويسندگان روس از اندك زماني پيش به مطالعه آن دست برده و آن را از سنت اروپايي اقتباس كرده بودند، و آن مسأل? جاودانه اي بود كه در نظري? اومانيستي انسان را در برابر نظري? صرفاً مذهبي انسان قرار مي داد. اگر تولستوي اين تقابل دو انديشه را از درون به حوز? جهان هستي برون مي افكند، و در آنجا تقابل، در عالم نظر، محلي براي فروكش كردن مي يابد، داستايوسكي، به عكس، آن را به روح آدمي مي برد و در دام دروني فرد مجزا و محصور مي كند؛ و در آنجاست كه تقابل با شدت تب آلودي به جوش و خروش در مي آيد. جنايت و مكافات رماني است كه در آن شخصيتها به گونه اي اند كه در اطراف آنها جايي براي هيچ چيز ديگر وجود ندارد. هرازگاهي، گوش? كوچه اي، اضطراب درونيي، و توصيف جزئي دهكده اي، در جهاني كه هم? آن از انديشه و احساس تشكيل يافته است، طرح وار ترسيم شده است. شايد هيچ گاه باطن پنهان انسان، آن گونه كه در اين اثر مي بينيم، به خلوتي چنين كامل و چنين نوميدانه دست نيافته باشد. ولي اگر در دو كران? اين خلوت، هم يك آرمان قدرت مطلق و هم يك آرمان عشق مطلق وجود دارد. اين دو هدف بيرون از انسان است. مترجم محترم ضمن وفاداري به اصل متن، ترجمه اي رسا و سليس و زيبا و درخور اين اثر بزرگ فراهم آورده است. استفاده از زبان محاور? متناسب با فضاي داستان و كاربرد اصطلاحات عاميانه، و تفاوت نمايان آن با بقي? متن از امتيازات ترجم? حاضر است. تلاش مترجم در انتقال مضامين كتاب به زبان فارسي با معاني روشن و دلنشين ستودني است. -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1www.ketabesal.ir

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

غلامرضا رحمدل در سال 1330 در لاهيجان بدنيا آمد. وي داراي دكتري رشته زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تربيت مدرس در سال 1371 و عضو هيئت علمي و استاد پايه 28 دانشگاه گيلان است. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي گرايش : زبان و ادبيات فارسي والدين و انساب : نام پدر غلامرضا رحمدل مرتضي رحمدل و نام مادرشان خانم بزرگ موسي پور است كه هردو به دار فاني را وداع گفتند. خاطرات کودکي : غلامرضا رحمدل قبل از دوره دبستان بمدت 2 سال به يادگيري قران در مكتب خانه پرداخته است.دوره دبستان را در روستا گذراند.مدرسه ايشان توسط يك معلم در شش پايه اداره مي شد كه اين معلم از سواد بيشتري برخوردار نبود. اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : غلامرضا رحمدل در خانواده اي از نظر اقتصادي ضعيف بدنيا آمد.پدرو مادر وي سواد خواندن و نوشتن نداشتند.وي قبل از دوران سربازي كار مي كرد و بعد از سربازي در سال 1353 يكسال به آموزگار پرداخت و شبانه به تحصيل خود در دانشگاه تربيت معلم ادامه دادند. تحصيلات رسمي و حرفه اي : غلامرضا رحمدل تحصيلات ابتدايي را در روستاي محل زادگاهش گذراند .مقطع متوسطه را در دبيرستان مهدويه لنگرود ،كارشناسي زبان و ادبيات فارسي را در دانشگاه تربيت معلم (بسال 1357) ،كارشناسي ارشد رشته زبان و ادبيات فارسي را در دانشگاه تهران (در سال 1364) و دكتري رشته زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تربيت مدرس در سال 1371 گذراند. خاطرات و وقايع تحصيل : غلامرضا رحمدل از اين دورا چنين مي گويد: دبستان روستاي ما با بخاري هيزومي گرم مي شد و دانش آموزان موظف بودند در اولين روز هر هفته يك پشته هيزم و يك بطري نفت با خود به مدرسه بياورند. فعاليتهاي ضمن تحصيل : غلامرضا رحمدل در حين تحصيل به شغلي معلمي در روستاي چوشل لاهيجان و دبيرستان هاي منطقه 13 تهران مي پرداخت استادان و مربيان : معلمان و استادان غلامرضا رحمدل در مقاطع مختلف تحصيل به شرح زير است: مكتب خانه : طالقاني دبستان : دكتر شفيعي كد كني ،كياني ، انصاري دبيرستان : حاج محمدي ،حاج تقواي دانشگاه : دكتر زرين كوب ، دكتر شعار ، دكتر ضيا الدين سجادي ، دكتر آموزگار ،دكتر حاكمي ،دكتر رنجبر ،دكتر احمدي بهنام ،دكتر احمدي ، دكتر حريرچي ،دكتر تجليل ،دكتر سادات ناصري و دكتر بحرالعلومي هم دوره اي ها و همکاران : از همدوره ايهاي غلامرضا رحمدل در دوره كارشناسي ،خانم اعظم طالقاني (دختر مرحئم آيه الله طالقاني) و در مقطع دكتري ،دكتر منوچهر اكبري و دكتر كي منش بوده است. همسر و فرزندان : غلامرضا رحمدل متاهل و داراي همسر بنام دكتر آذركوشا (پزشك)و 4 فرزند بنامهاي سمانه ،دانشجوي معماري -ساره دانشجوي شيمي - صادق محصل مقطع پيش دانشگاهي و علي محصل كلاس سوم ابتدايي است. وقايع ميانسالي : از وقايع بوقوع پيوسته در اين دوران از زندگي غلامرضا رحمدل فوت پدر ، مادر و خواهرش و همچنين به شهادت رسيدن چند نفر از دوستانش مي باشد. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : فعاليتهاي اجرائي: رييس آموزش و پرورش لنگرود 1360-1363 معاون اداري و مالي دانشگاه آزاد واحد رشت 1364-1366 رييس آموزش وپرورش بندر انزلي 1363-1365 معاون جنگ دانشگاه گيلان 1365-1366 رييس دانشكده ادبيات وعلوم انساني 1370-1376 معاون دانشجوئي و فرهنگي دانشگاه گيلان 1374-1375 مسئول بسيج اساتيد استان گيلان از 1380 تا كنون عضو شوراي فرهنگي عمومي استان گيلان عضو شوراي فرماندهي سپاه لنگرود در سال 1359 عضو مسئول حزب جمهوري اسلامي لنگرود 1361-1363 مربي دانشگاه گيلان 1365-1371 استاديار دانشگاه گيلان 1371-1380 دانشيار دانشگاه گيلان 1380 استاد دانشگاه گيلان از سال 1385 تا كنون مراکزي که فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : غلامرضا رحمدل مركز پژوهشي گيلان شناسي دانشگاه گيلان را راه اندازي كرده است. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : غلامرضا رحمدل در كنار تدريس به سرودن شعر و تحقيق مي پردازد.ايشان رسيدگي به امورات زندگي و خانواده را در اولويت كاري خود قرار مي دهد. شاگردان : اساتيد فعلي گروه ادبيات دانشگاه هاي گيلان و آزاد رشت از شاگردان غلامرضا رحمدل هستند. آرا و گرايشهاي خاص : زمينه هاي مورد علاقه: نقد ادبي - ادبيات معاصر - تاريخ اسلام جوائز و نشانها : كسب مقامهاي علمي 1- برنده مسابقه شعر جنگ و دريافت نامه افتخار از وزير وقت فرهنگ وارشاد اسلامي مهر ماه 1360 2 - دريافت ديپلم افتخار 8 سال دفاع مقدس از معاونت فرهنگي ستاد فرماندهي كل قوا 1368 3 - احراز مقام نخست در دومين جشنواره سراسري دانشگاهيان ايران ويژه عزت وافتخار حسيني بهمن ماه 1381 4 - احراز مقام سوم در مسابقه سراسري عباس(ع) باب الحوائج در بخش مقاله خرداد ماه1383 بر گزار كنندگان: صدا وسيما - نهاد نمايندگي ولي فقيه در دانشكاهها 5- برگزيده كتاب سال دفاع مقدس در سال 1386 كتاب گذاره هاي چاه و آه 6- برگزيده مسابقه نقد كتاب سال در 1386 با نام نگاهي به نقد ادبي - از سوي سراي اهل قلم چگونگي عرضه آثار : غلامرضا رحمدل داراي 5 كتاب در زمينه تاريخ اسلام و 5 كتاب در زمينه ادبيات فارسي است.وي داراي 28 مقاله چاپ شده دارد.ايشان داراي سه طرح پژوهشي مي باشند. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 از زمزمه تا فرياد ( مجموعه شعر ) ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان 2 از كربلا تا حره (سه سال بعد از عاشورا ) ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان 3 بال بال ثانيه ها ويژگي اثر : مجموعه شعر-انتشارات دهسرا - رشت 1386 4 تذكره شهداي كربلا (شهداي انصار ) ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان 5 تذكره شهداي كربلا (شهداي بني هاشم ) ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان 6 تذكره شهداي كربلا1و2 ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان (چاپ دوم -1385)-1386 7 چشيدن دريا 50 مقاله پيرامون تاريخ اسلام ويژگي اثر : انتشارات حرف نو رشت 1384 چاپ دوم 8 حماسه آب ويژگي اثر : در دست چاپ- عاشورا شناسي 9 حماسه عطش ويژگي اثر : عاشورا شناسي-پژوهشاهي موضعي پيرامون عاشورا شناسي-انتشارات دهه رشت سال 1386 10 ديدگاههاي حكومتي سعدي ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان 11 رجزهاي يورشي در كلام حماسه آفرينان كربلا چاپ اول و دوم ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان 12 رنگ و درنگ اب ويژگي اثر : پژوهشهاي قراني سال 1385-زير چاپ 13 سي دي شعر گيلكي بجار كار ويژگي اثر : تكثير بنياد حفظ آثار و نشر ارزشهاي دفاع مقدس رشت 14 شكفتن توفان ويژگي اثر : (مجموعه شعر ) چاپ اول -انتشارات موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني-تهران 1386 15 صخره در گلوگاه آب ويژگي اثر : در دست چاپ - مجموعه شعر 16 عروض ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان چاپ سوم 1385 17 گدازه هاي چاه و آه ويژگي اثر : ادبيات انقلاب - مجموعه شعر-انتشارات بنياد شهيد گيلان -1385.كتاب سال دفاع مقدس در كشور -يازدهمين همايش معرفي كتاب سال دفاع مقدس 1386 18 گزيده ادبيات معاصر (مجموعه شعر ) ويژگي اثر : انتشارات نيستان 19 ما ايستاده ايم ويژگي اثر : مجموعه اشعار دوران دفاع مقدس-انتشارات بنياد حفظ آثار و نشر ارزشهاي دفاع مقدس -رشت 1386 20 مجموعه مقالات گيلان شناسي ويژگي اثر : انتشارات دانشگاه گيلان -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1http://staff.guilan.ac.ir/ViewFInfo.asp?vID=310E0C081704012پرسشنامه تكميل شده فرهيختگان توسط دكتر غلامرضا رحمدل بنا به درخواست بنياد ايرانشناسي - زمستان 1385

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

نصرت الله رحماني در سال 1308 ، در تهران به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي را در مدرسه ناصر خسرو ، و متوسطه را در دبيرستان اديب به پايان رسانيد و سپس وارد مدرسه پست و تلگراف شد و تحصيلات خود را در آنجا پي گرفت. پس از اتمام تحصيلات، در آن وزارتخانه مشغول به كار شد. و ضمن آن سالها در چند مجله و روزنامه قلم زد و اين شاعر نوپرداز در سال هاي آخر عمر، به شهر رشت كوچ كرد و سرانجام در تابستان 1379 ، درهمين شهر درگذشت. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي والدين و انساب : نصرت الله رحماني در تهران و در خيابان عين الدوله بزرگ متولد شد. او در يكي از كتاب هايش مي نويسد:«نام پدرم گويا اسدالله است!» تحصيلات رسمي و حرفه اي : نصرت رحماني تحصيلات ابتدايي را در مدرسه ناصر خسرو و متوسطه را در دبيرستان اديب به پايان رسانيد و سپس وارد مدرسه پست و تلگراف شد و تحصيلات خود را در اين مدرسه پي گرفت. خاطرات و وقايع تحصيل : نصرت رحماني از دوران تحصيل خود چنين تعريف مي كند: « ... از هنركده نقاشي به خاطر پاره اي بحران ها بيرونم كردند. من هم به مدرسه پست و تلگراف رفتم. روزهاي شلوغي بود. مدير مدرسه ما «پژمان بختياري» شاعر، استعداد مرا زود درك كرد و روزنامه ي ديواري مدرسه را دراختيار من گذاشت. آغاز كار روزنامه نويسي از همين جا شروع شد... » فعاليتهاي ضمن تحصيل : نصرت الله رحماني در طول تحصيلات رسمي، مدتي نيز وارده دانشكده نقاشي شد و زير نظر « عباس كاتوزيان » به فراگيري نقاشي پرداخت. استادان و مربيان : نصرت رحماني هنر نقاشي را نزد عباس كاتوزيان فرا گرفت. وقايع ميانسالي : محمود آزاد تهراني شاعر معاصر و يكي از دوستان نصرت رحماني ، از عصيان او پس از سالهاي كودتاي 28 مرداد ياد مي كند و مي گويد: « نصرت رحماني شاعري بود كه در يك دوره تاريخي خاص سربرآورد و نماينده يك جنبش شد.» م. آزاد در مورد اين دوره چنين مي گويد: « دوره پرشور جنبش ملي شدن نفت تمام ملت را سياسي كرده بود ، كودتاي 28 مرداد ضربه اصلي را به اين جنبش زد ولي ضربه وقتي كاري شد كه روشنفكران و مبارزان را زنداني كردند ، به تبعيد فرستادند و يك دوره خفقان و تاريك به وجود آوردند. در اين دوره رژيم سعي مي كرد تا تمام ارزش هايي را كه مايه افتخار ملت بود نفي كند و رمز موفقيت شعر رحماني در اين بود كه اين شعر در دوره خفقان ، عليه ارزش هاي حاكم سربرداشت... پيام رحماني عصيان بود ؛ عصيان عليه ارزش هاي بورژوازي كه پس از كودتا شكل تقدس به خود مي گرفت... نثرت در آن دوره به طور مسقيم از زوال ، فروپاشيدگي و انحطاط گفت و در در مقدمه يكي از كتاب هايش نوشت شعر من از آنجا موفق شد كه شعر اعتراض بود عليه اشرافيت ... اگر بخواهيد دردمندي و فريادي كه در شهر رحماني هست توجه كنيد ، همين معني عصيان و اعتراض است. رحماني يك آدم سياسي بود و قبلاً شعرهايش در روزنامه هاي حزبي چاپ مي شد. » نصرت درمجله ي سپيد و سياه اعلام كرده بود كه مي خواهد شعر را به ميان مردم ببرد، به همين منظور به همراه مينا اسدي شاعر ديگري از نو پردازان به قهوه خانه اي در جنوب شهر تهران « ميدان شوش » رفتند و هنگام شعر خواني با بدخويي و مخالفت و عدم پذيرش قهوه خانه نشينان روبرو شدند. زمان و علت فوت : نصرت رحماني در تابستان 1379 ، در شهر رشت درگذشت. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : نصرت رحماني، پس از به پايان بردن تحصيلاتش در وزارت پست و تلگراف مشغول به كار شد. او در مورد وضعيت اشتغال خود چنين مي گويد: « ... آن روزها به وزارت پست وتلگراف مي گفتند وزارت شازده ها ، راست هم مي گفتند چون اولين وزارتخانه ي ايران بود ، شاهزاده ها هم به اصطلاح با سواد بودند ، تخم و تركه ي قاجار هم كه خودتان مي دانيد ، هركس از تخم و تركه ي آنها بود به كارمندي استخدام مي شد يا با معرفي آنها. اتفاقاً يكي از همين شازده ها معرف من به مدرسه شد وگرنه راهم نمي دادند آخر سوابق مشعشانه اي داشتم! باري از همان جا به راديو راه يافتم اما پس از چند سال كه كار نكردم و حقوق گرفتم ... پس از چند سال درگيري با رييس قسمتم ، مرا به سرپرستي پست و تلگراف كاشان تبعيد كردند ، من هم چون به عقرب علاقه نداشتم ، نرفتم. آنها هم يكي دو سال حقوق مرا پرداختند ، وقتي مطمئن شدند كه آدم شدني نيستم آن شندر غاز را هم قطع كردند. » ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : نصرت رحماني سالها در چند مجله و روزنامه قلم زد.او علاوه بر نوشتن قصه و رپرتاژ، مسوول صفحات ادبي آن مجلات نيز بود. از مجلاتي كه وي با آنها به همكاري مي پرداخت مجله فردوسي، اميد ايران و سپيد و سياه ، اطلاعات هفتگي و با چند مجله ي ديگر بود. آرا و گرايشهاي خاص : نصرت رحماني نخست تحت تاثير سبك و شيوه سرايش فريدون توللي بود، ، اما بعد ها به شيوه زباني ويژه خود دست يافت. شعرهايش به لحني تلخ از دردها ، پليديها و تباهي هاي دامنگير اجتماعي، و از عشقي كه در ميان به لجن كشيده شده است ، سخن مي گويد. از ديدگاه او زندگي سرتاپا سياه و چركين است؛ خود وي شعرش را سياه و چركين مي نامد. اما شايد تعبير « شعر تلخ » براي آن برازنده تر باشد. شعرش از احساسي نيرومند برخوردار است. زبانش زباني ساده و گاه حتي تا حد زبان كوي و برزن خودرا همسان مي سازد وي نخستين كسي است كه واژه ها و اصطلاحات كوچه و بازار را وارد شعر نو كرده است. محمود آزاد تهراني در باره زبان شعر رحماني چنين مي گويد: « او كلمات عادي را وارد شعر كرد و از به كار گرفتن كلمات مجلل و مطنطن پرهيز داشت و همين ويژگي سبب شد تا نيما بعد از خواندن يكي از شعرهاي رحماني به وجد بيايد و مقدمه اي بر كتابش بنويسد. در آنجا نيما يادآوري مي كند كه رحماني با جرات تمام كلماتي را در شعر به كار مي برد كه ديگران تصورش را هم نمي كنند. » -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 پياله دور دگر زد 2 ترمه 3 حريق باد 4 داستان مردي كه در غبار گم شد 5 درجنگ باد 6 درو 7 شمشير معشوقه قلم 8 كوچ 9 كوير 10 گزينه اشعار 11 ميعاد در لجن -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1روزنامه مردم سالاري ، سه شنبه 28 اسفندماه 1380 ، شماره 712شاعران تهران از آغاز تا امروز ، تاليف: مجيد شفق ، ج1 ، تهران: سنايي ، ص 387

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 15 منبع :

آقاي مصطفي رحماندوست در سال 1329 در همدان متولد گرديد. پس از پايان تحصيل دوران ابتدائي و متوسطه، تحصيلات عالي خود را در رشت? زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تهران به پايان رساند، و از سال 1349 تحقيق و نوشتن در مورد ادبيات كودكان را شروع نمود. رحماندوست تابحال مسئوليتهاي مختلفي را در برنامه كودك صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان و نشريه پويه بعهده داشته و هم اكنون نيز مدير مسئول مشريات رشد (آموزش و پرورش) است.ترجمه كتاب "نگهبان چشمه " مصطفي رحماندوست بعنوان كتاب سال در دوره اول انتخاب شده است. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي تحصيلات رسمي و حرفه اي : مصطفي رحماندوست پس از پايان تحصيل دوران ابتدائي و متوسطه، تحصيلات عالي خود را در رشت? زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تهران به پايان رساند، و از سال 1349 تحقيق و نوشتن در مورد ادبيات كودكان را شروع نمود. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : مصطفي رحماندوست تابحال مسئوليتهاي مختلفي را در برنامه كودك صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان و نشريه پويه بعهده داشته و هم اكنون نيز مدير مسئول مشريات رشد (آموزش و پرورش) است. جوائز و نشانها : ترجمه كتاب "نگهبان چشمه " مصطفي رحماندوست بعنوان كتاب سال در دوره اول انتخاب شده است. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 اسم من علي اصغر است ويژگي اثر : قصه براي نوجوانان 2 انتظار را د ركوه، درخت و چشمه مي بينم گرد آوري سرودهاي بچه ها در بار? امام زمان عليه السلام مي بينيم 3 بازگشت قصه تاريخي براي كودكان 4 بسوي خانه 5 بلبل خوش آواز 6 جوانه هاي اميد گرد آوري سرودها دربار? انقلاب و جنگ 7 چشمه نور مجموعه شعرهاي سال 55 تا 61 براي كودكان 8 خاله خودپسند دو قصه براي كودكان 9 درسي براي گنجشك ويژگي اثر : قصه منظومه براي كودكان 10 سربداران نمايشنامه 11 علي كوتوله بالاي كمد ويژگي اثر : قصه منظومه براي خردسالان 12 نگهبان چشمه ويژگي اثر : ترجمه يك قصه فلسطيني-برگزيده كتاب سال-اين كتاب قصه اي فلسطيني است. داستان كتاب، فداكاري دختري است بنام سماء كه پاهايش قدرت حركت نداشته و براي خدمت به مردم نگهباني چشمه اي را كه آب ده را تأمين مي كند بعهده مي گيرد و سرانجام براي آگاه ساختن مردم به از حمله دزدان (بوسيله بصدا در آوردن زنگي كه نزديك چشمه آويخته شده)، جان خود را از دست مي دهد و مردم نيز پاس اين فداكاري پرچمي چهار رنگ (پرچم فلسطيني) به ياد او تهيه مي نمايند كه بر بالاي خانه ها نصب مي شود و نشاني از مبارزه با بيگانگان است. -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1www.ketabesal.ir

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)

فرزند منظم‏السلطنه از ملاكین گیلان است. در 1277 در لاهیجان تولد یافت. پس از انجام تحصیلات مقدماتى براى ادامه‏ى تحصیل در رشته‏ى نظام به اروپا رفت. چندى در روسیه و مدتى در فرانسه به تحصیل علوم نظامى اشتغال ورزید و به ایران بازگشت و وارد قزاقخانه شد. بعد از كودتاى 1299 كه كریم‏آقاخان بوذرجمهرى متناوبا ریاست بلدیه تهران را عهده‏دار گردید، نایب‏اول محمدعلى صفارى معاون او بود و در توسعه‏ى شهر تهران و تعریض خیابانها و ایجاد پاركها و میادین، سهمى به سزا دارد. در سال 1311 با درجه‏ى سلطانى، فرمانده نیروى دریائى شد. در حقیقت قرار شد نیروى دریائى را تاسیس كند. پس از آن به اداره‏ى املاك رضاشاه منتقل شد و چندى در صفحات شمال به توسعه‏ى املاك رضاشاه و آبادانى آنها پرداخت. در سال 1318 فرماندار كل گرگان شد و شهر را توسعه داد و در همین سمت درجه‏ى سرهنگى گرفت. در سال 1320 بعد از رفتن رضاشاه به تهران منتقل شد و مدیركل انتظامات وزارت كشور گردید. یك سال بعد كه قوام‏السلطنه رئیس‏الوزراء شد، به مناسبت دوستى و نزدیكى با منظم‏السلطنه، فرزندش سرهنگ صفارى را به ریاست اداره كل نان تهران گماشت. در آن تاریخ نان در تهران و سایر شهرها جیره‏بندى بود و در مقابل كوپن كه به هر كسى داده مى‏شد با زحمت و مرارت زیاد نیم‏كیلو شبیه نان به او مى‏دادند. صفارى تا حدى توفیق یافت وضع نان را در تهران سر و صورت بدهد و از مرگ مردم در اثر گرسنگى جلوگیرى كند. در سال 1322 به مدیركلى غله كشور رسید. در سال 1325 كه قوام‏السلطنه براى بار چهارم به نخست‏وزیرى منصوب شد، صفارى را به ریاست شهربانى گمارد و براى او درجه‏ى سرپاسى گرفت. در پانزدهم بهمن 1327 موقعى كه شاه در مقابل آمفى تئاتر دانشكده‏ى حقوق مورد اصابت چند گلوله واقع شد، صفارى رئیس شهربانى بود و او به سوى ضارب تیراندازى كرد و او را از پاى درآورد. صفارى یك بار دیگر هم رئیس شهربانى شد، بعد به استاندارى مازندران منصوب گردید، مدتى هم شهردار تهران شد. او در ادوار هیجدهم، نوزدهم و بیستم وكیل مجلس شوراى ملى بود. پس از انحلال مجلس بیستم، به استاندارى خوزستان برگزیده شد و چندى بعد تغییر سمت داد و به استاندارى آذربایجان ماموریت یافت و بعد مجددا شهردار تهران گردید. او مجموعا دو بار رئیس شهربانى، دو بار شهردار تهران، سه دوره نماینده‏ى مجلس، سه بار استاندار، و سه دوره سناتور بوده است. و درست 60 سال مصدر كارهاى مختلف و مهم بوده و تمام دولتها از وجود او استفاده كرده‏اند. وى مردى شوخ و محافظه‏كار، پرحرف و سالم بود. نسبت دزدى احدى به او نداد و در كارها سرسختى و مبارزه نشان نمى‏داد. در هیچ یك از مشاغل خود منشاء اثرى نشد. وى در 1367 در تهران درگذشت. (تو 1280 ش)، نویسنده. در لاهیجان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در مدرسه‏هاى محلى گذراند و بعد در مدرسه‏هاى تربیت و ایران و آلمان تحصیلات خود را به اتمام رساند. سپس وارد مدرسه‏ى بریگاد تیراندازى دیویزیون قزاق گردید و پس از خروج از آن مدرسه، در 1300 ش در ارتش و وزارت كشور عهده‏دار مشاغل مختلفى از جمله: ریاست شهردارى تهران، ریاست كل شهربانى، وكالت مردم لاهیجان در دوره‏هاى هجدهم و نوزدهم و بیستم شد. از آثار وى: «خانى گلیلانى- شرح حال خان احمد»؛ «قربانیهاى محیط».[1]

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)

در 1290 ش در شهمیرزاد از قراء سمنان متولد شد. دوران اولیه را در شهر بابل به سر برد و در همانجا گواهینامه دوره‏ى ابتدائى را دریافت كرد. تحصیلات متوسطه را در تهران به اتمام رسانید و در 1312 دیپلم ادبى گرفت و وارد دارالمعلمین عالى شد و در 1315 لیسانس فلسفه و ادبیات فارسى گرفت. پس از انجام خدمت سربازى به دبیرى زبان و ادبیات فارس پرداخت. در عین حال در دوره‏ى دكتراى ادبیات به تحصیل اشتغال ورزید و دكترا دریافت كرد و رساله‏ى خود را تحت عنوان حماسه‏سرائى در ایران نوشت و با درجه‏ى ممتاز مورد تصویب واقع شد و به عنوان دانشیار به تدریس در دانشكده‏ى ادبیات پرداخت و پس از پنج سال توفف در رتبه‏ى دانشیارى به مقام استادى كرسى زبان و ادبیات فارسى منصوب گردید. دكتر صفا از سال 1320 به سمت معاونت و بعد كفالت اداره دانشسراهاى مقدماتى در وزارت فرهنگ برگزیده شد و در 1322 به ریاست اداره تعلیمات عالیه و تعلیمات متوسطه و ریاست دانشسراها منصوب گردید. در همان زمان عضو هیئت مدیره شیر و خورشید سرخ و دبیركلى كمیسیون ملى یونسكو را در ایران عهده‏دار شد و در این سمتها ماموریتهاى زیادى به اروپا پیدا كرد. وى از جوانى شوق و ذوق مطبوعاتى داشت. در 1312 معاون سردبیر مجله‏ى مهر شد و در 1315 سردبیر مجله‏ى مذكور گردید. در 1320 امتیاز مجله‏ى سخن را گرفت و یك سال آن را انتشار داد و بعد از یك سال امتیاز سخن را به دكتر خانلرى واگذار نمود و خود امتیاز روزنامه‏ى شباهنگ را دریافت كرد و چهارسال متوالیا روزنامه را منتشر كرد. مدتى نیز مدیریت مجله‏ى ارتش با او بود و بعد مدیر مجله‏ى ادبى دانشكده ادبیات شد. دكتر صفا مدتى نیز ریاست دانشكده ادبیات را بر عهده داشت. از آثار و تالیفات او مى‏توان كتب زیر را نام برد: حماسه‏سرائى در ایران، تاریخ مختصر تحول نظم و نثر فارسى، تاریخ علوم عقلى در تمدن اسلامى، تاریخ ادبیات در ایران (سه جلد)، گنج سخن، یادنامه خواجه نصیر طوسى، جشن‏نامه ابن‏سینا، ترجمه‏ى مرگ سقراط از آثار لامارتین، مزداپرستى در ایران قدیم، آئین سخن در معانى و بیان فارسى و چندین آثار و تصحیح دیگر. صفا در سال 1378 در خارج از كشور درگذشت.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

روزنامه‏نگار، داستانسرا، مترجم. تولد: 1292، نجف‏آباد. درگذشت: 18 مرداد 1363. ابوالقاسم نجف‏آبادى مشهور به ابوالقاسم پاینده، فرزند رضا، در اصفهان از سال 1301 تا 1309 به تحصیل علوم قدیم (صرف و نحو عربى، فقه اسلامى و فلسفه یونان) پرداخت. خدمت مطبوعاتى خود را از سال 1308 در روزنامه‏ى «عرفان» (اصفهان) آغار كرد. از سال 1311 به تهران آمد و روزنامه‏نگارى را ادامه داد مدت‏ها با روزنامه‏هاى «شفق سرخ» و «ایران» همكارى داشت. مدتى نیز مدیر مجله‏ى «تعلیم و تربیت» بود. در سال 1321 مجله «صبا» را بنیاد نهاد و تا سال 1330 انتشار داد. ضمنا با مجلات دیگر از جمله مجله‏ى «معارف اسلامى» نیز همكارى مى‏كرد. ابوالقاسم پاینده در سال 1336 به سبب ترجمه‏ى قرآن مجید به دریافت جایزه نایل آمده است. از ترجمه‏هاى دیگر او مى‏توان به این عنوان‏ها اشاره نمود: التنبیه و الاشراف (على بن حسین مسعودى، 1349)؛ تاریخ طیرى یا تاریخ الرسل و الملوك (اثر محمد بن جریر طبرى در شانزده جلد، 1352)؛ اسرار نیك‏بختى (اوریزان ماردن، 1333)؛ تاریخ سیاسى اسلام از آغاز ظهور تا انقراض دولت اموى (دكتر حسین ابراهیم حسن، سه جلد، 1318)؛ چرا فرانسه شكست خورد (آندره موروآ، 1319)؛ در آغوش خوشبختى (لرد آورى بورى، 1313)؛ زندگانى محمد (ص) (دكتر محمد حسنین هیكل، دو جلد، 1317)؛ مروج الذهب (از مسعودى، دو جلد، 1344)؛ تاریخ عرب (از فیلیپ حتى، دو جلد، تبریز، 1344)؛ نهج الفصاحه (س) (كلمات قصار حضرت رسول، جلد اول: 1326)؛ سخنان محمد (ص) (كلمات قصار با ترجمه، 1318)؛ عشق و زناشویى (نیكلا حداد، 1335). در سال 1326 به ریاست اداره‏ى تبلیغات برگزیده شد و در دوره‏ى دوم مجلس مؤسسان نامزد نجف‏آباد بود. ابوالقاسم پاینده داستان هم مى‏نوشت. داستان‏هایش تركیبى از خاطره و موعظه‏اند و بیشتر به انتقاد از زندگى ادارى در سال‏هاى پیش از 1320 اختصاص دارند. در چند داستان نیز به نشان دادن جنبه‏هاى مضحك زندگى روستایى و خاطرات دوران كودكى مى‏پردازد. از جمله آثار داستان وى مى‏توان به این عنوان‏ها اشاره نمود: رمان قاتل (اصفهان، 1313)؛ در سینماى زندگى (مجموعه داستان، 1337)؛ دفاع از ملا نصرالدین (1347)؛ جناب آقاى دكتر ریش (1348)؛ مرده كشان جوزان و هفده داستان دیگر (1357)؛ داستان‏هاى برگزیده (1352)؛ و ظلمات عدالت (1354).از آثار دیگر او مى‏توان به دستور نوشتن (اصفهان، 1309) و تمدن اسلام (از مجلدات تاریخ ویل دورانت) اشاره نمود. در 1290 در نجف‏آباد اصفهان متولد شد. تحصیلات جدید و قدیم را به خوبى ادامه داد و به ادبیات زبان فارسى و عربى تسلط پیدا كرد. زبان فرانسه را هم فراگرفت. به خدمت دولت درآمد، ولى كار اصلى او ترجمه و نویسندگى بود و كارهاى ادبى و علمى اولیه‏ى او نشانگر ذوق و تسلط او به زبان فارسى است. چندى در مطبوعات اصفهان به كار ترجمه و نویسندگى اشتغال داشت، بعد به تهران آمد و مدتى به اتفاق على دشتى و عبدالرحمن فرامرزى در اداره‏ى راهنماى نامه‏نگارى شهربانى اشتغال داشت. بعد از 1320 مستقلاً به انتشار مجله‏ى هفتگى صبا كه روزهاى چهارشنبه منتشر مى‏شد مبادرت نمود. این مجله در نوع خود جالب بود و در آن مسائل اجتماعى براى اولین بار در ایران به طور عریان مطرح مى‏شد. حتى از لحاظ چاپ عكس‏هاى لخت و نیمه‏لخت نیز بى‏سابقه بود. داستان‏هاى عشقى كه تحریك‏كننده‏ى جوانان است، هر هفته با آب و تاب تمام انتشار مى‏یافت. مخصوصاً عكس‏هاى ستارگان معروف سینما همه هفته روى جلد و داخل صفحات، و اخبار سینمایى جلب توجه مى‏كرد. این مجله خیلى زود با استقبال روبرو شد و تیراژ آن سرسام‏آور بالا رفت و مدیر آن از لحاظ اجتماعى موقعیتى پیدا كرد؛ مخصوصاً تبلیغات مجله هم بى‏سابقه و جالب بود. مجله‏ى صبا در عین حال مخالفین سرسختى هم داشت و با تمام قدرت مى‏خواستند از انتشار آن جلوگیرى كنند، ولى میسر نمى‏شد. مجله‏ى صبا چندین سال انتشار مى‏یافت تا تدریجاً تازگى خود را از دست داد و تعطیل شد. پاینده در بین مردم وجهه‏ى زیادى نداشت و دشمنان سرسختى پیدا كرده بود. نسبت‏هائى به او دادند. هرچه تلاش كرد بدنامى مجله را از خود دور كند، نشد. سرانجام به ترجمه‏ى قرآن پرداخت و ترجمه‏اى از قرآن به دست داد كه در زمان خود بهترین ترجمه‏ى فارسى بود. در دوره‏ى بیست و یكم پس از چندین سال تلاش، نماینده‏ى نجف‏آباد شد. در مجلس تك‏روى كرد. گاهى عوام‏فریبى مى‏كرد. پس از آن دوره، دیگر به مجلس راه نیافت، از او كتاب‏هاى زیادى انتشار یافته است كه هر یك در حوزه‏ى خود درخور توجه است. ترجمه‏هاى او روان است. ترجمه‏ى كتاب در آغوش خوشبختى یكى از ترجمه‏هاى سلیس اوست. حیات محمد (ص) و ترجمه‏ى كلمات حضرت رسول (ص) تحت عنوان نهج‏الفصاحه از دیگر كارهاى علمى و ادبى او مى‏باشد. مهمترین كار پاینده، ترجمه‏ى قرآن و ترجمه‏ى تاریخ طبرى در 16 مجلد است. پاینده قصه و طنز نیز مى‏نوشت. در 73 سالگى در تهران درگذشت. از وى كتابخانه‏ى معظمى باقى ماند كه غالب كتب آن به زبان‏هاى فرانسه و عربى بود. ظاهراً این كتابخانه از طرف وراث به فروش رفت و گویا على‏رغم میل صاحب آن، در اختیار مؤسسات دانشگاهى و علمى قرار نگرفت.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 8 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 697 ق)، نویسنده، مورخ و شاعر. در ولایت شبانكاره‏ى فارس به دنیا آمد و پس از كسب كمالات به شاعرى پرداخت. وى مداح خواجه غیاث‏الدین محمد بن رشیدالدین فضل‏اللَّه، وزیر سلطان ابوسعید بهادرخان (آخرین پادشاه مغول) بود و قصایدى در مدح او سرود. از آثار وى مى‏توان از كتابى به نام «مجمع الانساب» نام برد كه تألیف آن را در 733 ق آغاز نمود و در 736 ق به پایان برد و آماده‏ى تقدیم به سلطان ابوسعید (م 736 ق) كرد و به همین قصد كتاب را در اختیار خواجه غیاث‏الدین محمد نهاد در همین زمان سلطان ابوسعید درگذشت و با دگرگونى دولت ایلخانى، خواجه غیاث‏الدین نیز به قتل رسید و ربع رشیدى به غارت رفت كه در این میان كتاب محمد شبانكاره‏اى هم مفقود شد. به همین سبب او دوباره به تألیف كتاب پرداخت و در 743 ق آن را به اتمام رساند و وقایع مربوط به اواخر عهد ابوسعید را نیز بر آن افزود.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1289 ش)، مترجم و نویسنده. وى قبل از مسافرت به آمریكا مدت ده سال در وزارت فرهنگ به معلمى و خدمات فرهنگى مشغول بود. در آمریكا به تكمیل تحصیلات خود در رشته‏ى آموزش و پرورش پرداخت و از دانشگاه كلمبیا فارغ‏التحصیل شد و در ضمن در دبیرخانه‏ى سازمان ملل متحد به كار مشغول گشت. وى سپس به دانشگاه تهران منتقل شد و به استادى رسید و مدتى نیز ریاست دانشگاه مشهد را عهده‏دار بود. از آثار وى: «تاریخ صنایع ایران، باستانشناسى،ترجمه؛ «جرج واشنگتن كارو»، ترجمه؛ «راهنماى صنایع اسلامى»، ترجمه؛ «طوفان»،ترجمه؛ «فسلفه‏ى تاریخ»، ترجمه؛ «روش آموزش و پرورش در چند كشور: انگلستان، سویس و مصر»؛ «كتاب انگلیسى»، براى دوره‏ى دبیرستان، به مشاركت على پاشا صالح.[1] مترجم. تولد: 1298. درگذشت: مرداد 1363. عبدالله فریار، میرزا آقاخان عصر انقلاب (وكیل مجلس از اردبیل در دوره‏هاى پنجم و ششم از خلخال)، بود كه روزنامه‏اى به همین نام یعنى «عصر انقلاب»، منتشر مى‏كرد. تحصیلات وى در ایران و آمریكا صورت گرفته است. وى قبل از مسافرت به آمریكا مدت ده سال در وزارت فرهنگ به معلمى و خدمات فرهنگى مشغول بود. در آمریكا به تكمیل تحصیلات خود در رشته‏ى فارغ‏التحصیل شد و در ضمن در دبیرخانه‏ى سازمان ملل متحد كار مى‏كرد. در موقعى كه سازمان مزبور خواست اداره‏ى اطلاعات را تأسیس كند، او را به ریاست آن انتخاب كرد. از آثار اوست: تاریخ صنایع ایران (كریستى ویلسن، 1317)؛ دكتر جرج واشنگتن كارو (شرلى گراهام و جرج لیپكم، 1332)؛ راهنماى صنایع ایران (م. س. دیماند، 1336)؛ روش آموزش و پروش در چند كشور؛ انگلستان و سوییس و مصر (ترجمه، 1320)؛ طرز اداره آموزشگاه (1317)؛ طوفان (جرج ر. استوارت)؛ فلسفه تاریخ (امرى نف، 1340)؛ كتاب انگلیسى (با مشاركت على پاشا صالح براى سال ششم دبیرستان‏ها، 1323)؛ تخت جمشید (رایش اشمیت، ترجمه با همكارى دیگران، 1342)؛ مردم‏شناسى ایران (هنرى فیلد، 1343)؛ معمارى اسلامى ایران در دوره‏ى ایلخانان (دونالد ویلبر، 1346). فرزند میرزا آقاخان عصر انقلاب، در 1288 متولد شد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در تهران به پایان رسانید و براى ادامه تحصیلات به انگلستان رفت. ابتدا لیسانس زبان و ادبیات انگلیسى و اقتصاد از دانشگاه لندن گرفت، سپس عازم آمریكا گردید و از دانشگاه كلمبیا فوق‏لیسانس در علوم‏تربیتى دریافت كرد. آنگاه تحصیلات خود را در همان دانشگاه ادامه داد و درجه‏ى دكتراى علوم تربیتى گرفت و به ایران بازگشت. چندى در دانشسراى عالى به استادى اشتغال داشت، مدتى هم بازرس فنى وزارت فرهنگ بود. در سال 1334 در حكومت علاء مدیركل اداره تبلیغات و معاون نخست‏وزیر شد. پس از سقوط كابینه‏ى علاء به دعوت سازمان ملل به آمریكا رفت و ریاست اداره‏ى آموزش را در سازمان ملل عهده‏دار شد. از مشاغل دیگر وى نمایندگى سازمان ملل با سمت دبیركلى در پاكستان بود. در آفریقاى شرقى و نیجریه نیز داراى همان سمت بود. پس از این ماموریت به ایران بازگشت و به معاونت وزارت علوم و آموزش عالى منصوب گردید. مدتى هم ریاست دانشگاه فردوسى را عهده‏دار بود. آخرین سمت وى در ایران قائم مقامى دبیركل كمیته‏ى ملى پیكار جهانى با بیسوادى بود. آثار زیادى از اعلم از تالیف و ترجمه از او باقى مانده است كه بخشى از آنها عبارتند از: تاریخ صنایع ایران، تخت جمشید، راهنماى صنایع اسلامى، مردم‏شناسى ایران و روش آموزش در چند كشور. دكتر عبدالله فریار در سال 1356 درگذشت.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1347 -1254 ش)، نویسنده و مترجم. مشهور به مترجم همایون. در اصفهان به دنیا آمد. پس از فراگیرى مقدمات، در زادگاهش، براى تحصیل عربى و مبانى طب به تهران آمد. وى سفرى به استانبول كرد و پس از بازگشت در مدرسه‏ى دارالفنون به فراگیرى زبان فرانسه و ریاضیات پرداخت و بعد وارد وزارت فرهنگ شد و كار خود را با سرپرستى دبستان دانش و آموزگارى زبان و ریاضى در مدرسه‏ى كمالیه شروع كرد. او مدارس بسیارى را تأسیس نمود. عمده مشاغل وى عبارتند از: ریاست معارف زنجان، بازرسى عالى فرهنگ، ریاست مدرسه‏ى معقول و منقول چهارباغ اصفهان، سرپرستى مدرسه‏ى ارامنه در جلفا و سرپرستى آموزشگاههاى زرتشتیان تهران. او سرانجام در تهران درگذشت. از آثار وى: «اصول جبر و مقابله»؛ «حساب مقدماتى»؛ «حساب سال اول»؛ «حساب مظفرى»؛ «حساب نوین»؛ «حل المسائل جبر»؛ «هندسه»؛ «علم الاشیاء»؛ «جغرافیاى رهنما»؛ «دستور دانش»؛ «باستان‏نامه»؛ «ایرانى كه من شناخته‏ام»، ترجمه؛ «ربنسن سویس»، ترجمه؛ «سفرنامه از خراسان تا كشور بختیارى»، ترجمه؛ «سفرنامه مادام دیو لافوآ»، ترجمه.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)

(تو 1285 ش)، مورخ، مترجم و نویسنده. در تهران به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات عالى در مدرسه‏ى علوم سیاسى و دانشكده‏ى حقوق در 1314 ش وارد خدمت وزارت فرهنگ شد و چند سال بعد ریاست فرهنگ مازندران را به عهده گرفت. بعد از آن مشاغل مختلفى را عهده‏دار شد، از جمله: ریاست دبیرستان، كفالت اداره‏ى اوقاف، ریاست دفتر وزارتى، ریاست دانشكده‏ى كشاورزى. در 1322 ش به نمایندگى ملجس انتخاب گردید. از آثار وى: «تاریخ قرن نوزدهم»، ترجمه؛ «دوره‏ى تاریخ عمومى»؛ «راههاى پیشرفت اقتصادى»، ترجمه؛ «فروغ زندگى، پرورش افكار سالمندان و دانش‏آموزان».[1] در 1285 تولد یافت. پس از انجام تحصیلات مقدماتى وارد مدرسه‏ى عالى سیاسى شد و درجه‏ى لیسانس گرفت. خدمات ادارى را از وزارت فرهنگ آغاز كرد. چندى رئیس دفتر وزارتخانه بود، بعد رئیس اداره تعلیمات سالمندان و رئیس تعلیمات عمومى شد. در تالیف كتب درسى هم مداخله داشت. در دوره‏ى چهاردهم در 1322 از دزفول به نمایندگى مجلس انتخاب گردید. در دوره‏ى پانزدهم توفیقى پیدا نكرد. چندى سمت مشاورى در وزارت فرهنگ داشت تا اینكه در 1326 هنگام نخست‏وزیرى ابراهیم حكیمى، به معاونت پارلمانى و ادارى نخست‏وزیر تعیین گردید. در انتخابات دوره‏ى شانزدهم مجددا از دزفول انتخاب گردید و در تصمیمات خود در مجلس از دكتر مصدق پیروى مى‏كرد و در آراء خود نظر استصوابى او را مى‏گرفت. به همین دلیل مورد توجه او قرار گرفت و به دوران نخست‏وزیرى‏اش او را با سمت وزیرمختار رایزن اقتصادى ایران در ایتالیا نمود. فرهودى در این سمت با حكومت مصدق همراهى و همكارى داشت مقالاتى در تایید دكتر مصدق در مطبوعات خارج و داخل انتشار مى‏داد. در اواخر حكومت مصدق، با كسب مرخصى به تهران آمد. روزنامه‏هاى باختر امروز و اطلاعات را اداره مى‏كرد. تمام مقالات تند روزنامه‏ها به قلم او بود. پس از 28 مرداد از شغل خود به طور موهن و زننده‏اى بركنار شد. به تهران آمد و به حال انزوا مى‏زیست. سرانجام سوراخ دعا را پیدا كرد. دولت از سر تقصیرات او گذشت و به وى شغلى دادند و به معاونت پارلمانى وزارت كشور منصوب شد. چند سالى در آنجا بود تا كنار رفت. چندى بیكار ماند تا اینكه در انتخابات انجمن شهر تهران با كمك حزب ایران‏نوین به عضویت انجمن برگزیده شد. در نخستین جلسه به اتفاق‏آراء رئیس انجمن شهر شد و بین وى و شهردار وقت تهران نزدیكى و دوستى زیادى ایجاد شد و به غالب كشورهاى درجه اول دنیا مسافرت كردند. فرهودى از زمانى كه در اروپا اقامت داشت، در دانشگاه سورین ثبت‏نام نمود و دكتراى اقتصاد دریافت كرد. وى مردى دانشمند و محقق بود. از جوانى با مطبوعات همكار داشت. عباس مسعودى مدیر روزنامه‏ى اطلاعات در روزهاى آخر زمامدارى دكتر مصدق، روزنامه را به فرهودى سپرده بود و خود در اروپا به سر مى‏برد. فرهودى مقالات تندى علیه شاه و به نفع مصدق انتشار مى‏داد. بعد از 28 مرداد 1332، فرهاد دادستان فرماندار نظامى وقت، عباس مسعودى را براى اداى توضیحات به دفتر خود احضار كرد و علت انتشار آن مقالات را جویا شد. چون جواب قانع‏كننده‏اى نتوانست دریافت كند، او را مورد ضرب و شتم قرار داد و اهانتها به او كرد. از تالیفات ایشان تاریخ عمومى ایران را در سه جلد، ترجمه‏ى تاریخ قرن نوزدهم در دو جلد، و ترجمه‏ى كتاب راه‏هاى پیشرفت اقتصادى را مى‏توان نام‏برد. وى مدتها در دانشسراى عالى جغرافیاى اقتصادى تدریس مى‏كرد. فرهودى داماد وحیدالملك شیبانى بود.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 11 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 1121 ق)، نویسنده، طبیب و شاعر، متخلص به عالى. ملقب به نعمت‏خان و بعد مقرب‏خان و سرانجام دانشمندخان. وى در هندوستان به دنیا آمد و در كودكى به همراه پدر خویش به شیراز رفت و در آن جا به تحصیل پرداخت. پس از چندى به هندوستان بازگشت و در خدمت ملا شفیعاى یزدى به تلمذ پرداخت. عالى كه از طب و دیگر دانشهاى زمان سررشته داشت، در بدو امر، خكیم تخلص مى‏كرد ولى به اشاره استاد خود، ملا شفیعا، عالى تخلص نمود. وى در نظم و نثر نیز توانا بود و به سفارش بهادرشاه، فرزند اورنگ زیب، به تحریر «شاهنامه» مشغول شد، ولى اجل مهلتش نداد كه آن را به اتمام برساند. از آثارش: «مثنوى من و سلوى»،به فارسى، در اخلاق؛ مثنوى «سخن عالى»، در 4200 بیت؛ تفسیر «نعمت عظمى»؛ به فارسى؛ «روزنامه محاصره‏ى حیدرآباد»؛ «جنگ‏نامه‏ى» اعظم‏شاه و بهادرشاه، دو فرزند اورنگ زیب؛ منشآت «حسن و عشق»؛ «دیوان» شعر.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1288 ش)، نویسنده و استاد دانشگاه. در تهران به دنیا آمد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى و متوسطه و مدرسه حقوق، در 1311 ش به فرانسه اعزام و در آنجا به دریافت لیسانس حقوق و درجه‏ى دكترى در رشته‏ى اقتصاد و حقوق عمومى نایل شد. عالمى در ضمن تحصیل حقوق، مدرسه‏ى علوم سیاسى پاریس را نیز طى كرد و پس از آن به ایران مراجعت نمود و در 1320 ش تدریس علم اقتصاد به وى محول گردید. اثرش: «علم مالیه»، برنامه سال اول دانشكده‏ى حقوق و علوم سیاسى و اقتصادى.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1371 -1285 ش)، نویسنده و شاعر، متخلص به شهره. در شهر قم به دنیا آمد. علوم جدید و قدیم را در زادگاهش فراگرفت. از جوانى به مطالعه‏ى طریقتها و مذاهب مختلف پرداخت و در این باره تحقیقات بسیار كرد. در بیست و یك سالگى نتیجه‏ى مطالعات خود را در این زمینه به رشته تحریر كشید و آن را به نام «اندرزنامه» موسوم ساخت كه تاكنون طبع و نشر نشده است. وى در اداره‏ى پست قم به خدمت مشغول شد و سرانجام بازنشسته شد. شهره، شاعرى باذوق بود كه در شعر بیشتر به جنبه‏ى رآلیست آن توجه داشت. همچنین با قرآن و مفاهیم آن آشنایى داشت و به قول صاحب «سخنوران نامى معاصر ایران» بیشتر قرآن را از حفظ داشته است. از آثار وى: «نسرین و آزاد»، شعر؛ «عالم انتقام»، شعر؛ «اندیشه‏هاى من یا دامنه‏هاى خیال»، شعر.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1288 ش)، نویسنده و روزنامه‏نگار. در كاشان متولد شد، پس از پایان تحصیلات ابتدایى، دوره‏ى متوسطه را در دارالمعلمین خواند. مدتى مسئولیت اداره‏ى روزنامه‏ى «اتحادیه» را به عهده داشت. اثر او: «دختران بدبخت»، در دو مجلد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س چهاردهم ق)، نویسنده، روزنامه‏نگار و شاعر، متخلص به ایراندخت. وى در كاشمر متولد شد. تحصیلات خود را تا اخذ گواهینامه‏ى دكترا ادامه داد و مدت سه سال «روزنامه‏ى رستاخیز» را در تهران منتشر كرد و به عنوان وابسته فرهنگى و مطبوعاتى ایران در پاریس، به خدمت مشغول شد. ایراندخت از طبعى موزون بهره‏مند بود و به نیكى شعر مى‏سرود. از آثار او: «آب على»؛ «دختر تیره‏بخت».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 11 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ز 1103 ق)، نویسنده. از معاصران شاه سلیمان بود كه در سال 1103 ق از تالیف كتاب مشروح فارسى در داروشناسى به اسم «مصباح الخزائن و مفتاح الدفائن» فراغت یافت و آن را به نام آن پادشاه درآورد. این كتاب از یك مقدمه و پنج مقاله و یك خاتمه تشكیل شده و هر یك از آنها چند فصل است. البته این كتاب غیر از كتاب دیگرى به همین نام از حاج زین‏العطار صاحب «اختیارات بدیعى» است. از آثار دیگر وى: «عین الحیوه»، به فارسى در شناخت سودمندیهاى چوب چینى؛ «تحفه سلیمانى»، به فارسى در پزشكى كه آن را در یك مقدمه و دو مقاله به سال 1079 ق به نام شاه سلیمان تالیف كرد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1302 ق)، ادیب و نویسنده. وى در مشهد متولد شد. بعد از فراگیرى مقدمات عربى و ادبى به حوزه‏ى درس میرزا عبدالجواد ادیب نیشابورى وارد شد و به مدت چهار الى پنج سال از محضر وى بهره گرفت. همچنین در محضر آخوند ملاعلى تونى علم فقه و اصول را نیز آموخت. ادیب هروى پس از اتمام تحصیلات در سال 1325 ق با سمت معلمى در مدارس مشهد به كار پرداخت. آثار به جاى مانده از او: «احسن القصص»؛ «تاریخ انقلاب طوس»؛ «حدیقة الرضویه» «دستور حسن»؛ «صرف متوسط»؛ «نحو مقدماتى»؛ «تاریخ پیدایش مشروطیت».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

عبدالله رازي, نويسنده, روزنامه نگار و شاعر در سال 1273 هجري شمسي در همدان به دنيا آمد.پس از تحصيلات مقدماتي در ايران, به هندوستان و از آنجا به پاريس رفت و موفق به دريافت ليسانس در رشته حقوق شد, سپس به مصر عزيمت كرد و به نشر مجله هاي «رستاخيز», «سودمند» و «عصر پهلوي» پرداخت. او پس از مراجعت به ايران, به استخدام وزارت كشور درآمد و به تدريس تاريخ ايران پرداخت .رازي در اوشان تهران در سال 1334 هجري شمسي درگذشت و در ابن بابويه دفن شد. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي گرايش : نويسنده, روزنامه نگار و شاعر والدين و انساب : عبدالله رازي, فرزند ابراهيم است. تحصيلات رسمي و حرفه اي : عبدالله رازي پس از تحصيلات مقدماتي در ايران, به هندوستان و از آنجا به پاريس رفت و موفق به دريافت ليسانس در رشته حقوق شد, زمان و علت فوت : عبدالله رازي در اوشان تهران در سال 1334 هجري شمسي درگذشت و در ابن بابويه دفن شد. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : عبدالله رازي پس از اخذ ليسانس خود از پاريس ،به مصر عزيمت كرد و به نشر مجله هاي «رستاخيز», «سودمند» و «عصر پهلوي» پرداخت. وي با روزنامه‌هاي «حبل‌المتين», «ايرانشهر», و «فرهنگستان» نيز همكاري ميكرد. پس از مراجعت به ايران, مجله «سودمند» و روزنامه «آزاد شرق» را براي مدت كوتاهي منتشر كرد. او به استخدام وزارت كشور درآمد و به تدريس تاريخ ايران پرداخت مراکزي که فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : آزاديِ شَرْق، نشريه‎اي هفتگي، به مديريت عبدالله رازي كه از سال 1324ش در تهران منتشر مي‎شد. شماره‎هاي سال اول آن (1-30، به استثناي شماره‎هاي 15 و 20) و سال دوم (31-51) و سال سوم (56-78) در آرشيو كتابخانة مركزي دانشگاه تهران باقي است. در آخرين شمارة موجود، نام اكبر مسعودي شيرازي به عنوان مديرمسئول آن ياد شده است. آزادي شرق بيان‎كنددة نظرات سياسي و اجتماعي رازي است كه در مجموع، نوعي التقاط افكار سوسياليستي و سلطنت‎طلبي بود. اين نشريه مدتي توقيف شد و يك چند به نام آزادي خلق منتشر گرديد چگونگي عرضه آثار : عبدالله رازي شعر نيز ميسرود; اشعار وي در كتابهاي ادبي و مجلات آن روزگار چاپ شده است.عبدالله رازي داراي تأليفاتي در تاريخ و ادبيات (شعر و نمايشنامه‎نويسي) است. وي قبلاً مجلة سودمند را در قاهره به زبان فارسي منتشر مي‎كرد كه بعدها به رستاخيز، و سپس عصر پهلوي تغيير نام داد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 15 منبع :

دكتر حسن ذوالفقاري در سال 1345 در دامغان بدنيا آمد.وي داراي دكتري رشته زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران در سال 1375 و استاديار دانشگاه تربيت مدرس مي باشد.ايشان برگزيده رتبه دوم پژوهشهاي كاربردي در نوزدهمين جشنواره بين المللي خوارزمي سال 1384 است. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي گرايش : زبان و ادبيات فارسي والدين و انساب : حسن ذوالفقاري از نوادگان ذوالفقارخان حاكم منطقه قومس و از فرماندهان و معتمدان فتحعلي شاه قاجار است. خاطرات کودکي : دوران كودكي حسن ذوالفقاري مثل تمام كودكان با بازي سپري شد.كتاب و كتابخاني را با راهنمايي هاي معلم كلاس سوم ابتدايي ،سركار خانم كلانتري شروع كرد.دوران راهنمايي و متوسطه ايشان با وقوع انقلاب اسلامي مقارن بود از آن جهت به سوي كتابهاي مذهبي سوق يافت .دكتر ذوالفقاري از ماندگارترين خاطرات كودكي همان بازي هاي كودكانه و سرخوشي هاي آن دوران ياد مي كند. اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : حسن ذوالفقاري در خانواده اي متوسط و مذهبي متولد شد. پدرش داراي شغل آزاد بود. تحصيلات رسمي و حرفه اي : حسن ذوالفقاري تحصيلات ابتدايي ، راهنمايي و متوسطه را در شهر محل زادگاهش به پايان رساندو در رشته فرهنگ و ادب ديپلم خود را اخد كرد.تحصيلات دانشگاهي ايشان به ترتيب زير است: - كارشناسي رشته زبان و ادبيات فارسي(دبيري) از دانشگاه بين المللي امام خميني در سال 1368 - كارشناسي ارشد رشته زبان و ادبيات فارسي(پژوهشي و آموزشي) از پژوهشگاه علوم انساني در سال 1370 - دكتري رشته زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران در سال 1375 عنوان پايان نامه كارشناسي ارشد وي با استاد راهنمايي دكتر مظاهر مصفا به شرح زير است: " بحر طويل فارسي و بحر طويل سرايان" عنوان پايان نامه دكتري دكتر ذوالفقاري با استاد راهنمايي دكتر مظاهر مصفا : " شرح احوال آثار و افكار معروف كرخي" خاطرات و وقايع تحصيل : دوران تحصيل حسن ذوالفقاري مصادف با وقوع انقلاب اسلامي و همراه با راهپيمايي هاي شكوهمند مردم بود.وي همچنين شاهد جنگ تحميلي حق بر باطل بوده و در اين جبهه ها حضور فعال داشته است. فعاليتهاي ضمن تحصيل : حسن ذوالقاري ضمن تحصيل در انجمن هاي اسلامي ، علمي و دانشجويي عضويت داشتند.وي همچنين در راه اندازي نمايشگاههاي كتاب همكاري مي كرد.در دوران تحصيلات تكميلي با بنياد دايره المعارف اسلامي همكاري مي كرد و كم كم به مطبوعات رو آورد و نگارش مقاله ،سردبيري هفته نامه كوير در استان سمنان را بر عهده گرفت. استادان و مربيان : دكتر شفيعي كدكني ،دكتر مظاهر مصفا،دكتر علي شيخ الاسلامي ،دكتر زرين كوب ، دكتر محمدعلي اسلامي ندوشن ، دكتر اسماعيل حاكمي ، دكتر جليل تجليل ،دكتر سيد جعفر شهيدي ،دكتر غلامحسين يوسفي ( از استادان دانشگاه ) ،حسين معلم و پرويز ارسطو (دبير دبيرستان) از دبيران و استان حسن ذوالفقاري مي باشد. هم دوره اي ها و همکاران : دكتر محمد رضا شندي ، دكتر محمد عزوم، دكتر حسين داودي ، دكتر ابراهيم خدايار ،دكتر ناصر نيكوبخت،دكتر روح الله هادي، دكتر غلامحسين زاده، دكتر حسين پاشيده ،دكتر قبادي و دكتر بيگدلي و غيره از همدوره ايهاو همكاران حسن ذوالفقاري هستند. همسر و فرزندان : حسن ذوالفقاري در سال 1370 با سركار خانم فرحناز مفيدي (كارشناسي رشته زبان و ادبيات انگليسي و همكارش) ازدواج كردو حاصل اين ازدواج دوفرزند يكي پسر بنام سينا (17 ساله) و ديگري زهرا (13 ساله) است. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : سوابق شغلي حسن ذوالفقاري : 1. دبير آموزش و پرورش دامغان ( از سال 1368 تا سال 1370) 2. انتقال به سازمان پژوهش و برنامه‌ريزي كتب درسي ( از سال 1371 – 1383) 3. عضويت هيأت علمي دانشگاه تربيت مدرس عضويت در مجامع علمي : 1- عضو مدخل نگاران بنياد دايرة المعارف اسلامي 2- عضو شوراي پژوهشي كتابخانه مجلس شوراي اسلامي تا سال 1381 3- عضو كميتة علمي المپياد ادبي 4- عضو هيأت علمي مجمع علمي آموزش زبان و ادبيات فارسي (از سال 1375 تاكنون) 5- عضو شوراي گسترش زبان و ادبيات فارسي -6 همكاري با شوراي بررسي متون (داوري) 7- عضو كميته كار شوراي زبان فارسي و فن‌آوري اطلاعات (معاونت پژوهشي وزارت ارشاد) 8 – عضو شوراي علمي مركز تحقيقات زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تربيت مدرس 9- عضو انجمن علمي ويراستاران ايران 10- عضو انجمن مطالعات ايران شناسي (كرمان) 11-عضو انجمن صنفي روزنامه نگاران 12-عضو هيأت رييسه انجمن استادان زبان و ادبيات فارسي 13-عضو انجمن روزنامه نگاران مسلمان 14-عضو صندوق هنرمندان،مصنفان،نويسندگان داوري مجلات علمي : 1- فصلنامه رشد آموزش زبان ادب فارسي 2- مجلة فرهنگ مردم به سردبيري سيد احمد وكيليان 3- دو، فصلنامه پژوهشي پژوهشكده علوم انساني و اجتماعي جهاد دانشگاهي 4- فصلنامه پژوهشي ادبي انجمن زبان و ادبيات فارسي فعاليتهاي آموزشي : دروس ارائه شده توسط حسن ذوالفقاري : 1- دروس تخصصي رشته ادبيات 2- فارسي عمومي 3- آموزش ويراستاري ، گزارش نويسي، مكاتبات اداري 4-ادبيات عامه مراکزي که فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : دكتر ذوالفقاري يكي از بانيان بنياد مطالعات زبان و ادب عامه (در حال تاسيس) و دفتر تدوين ضرب المثل هاي فارسي (تاسيس از سال 1380) مي باشد. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : ساير فعاليتها حسن ذوالفقاري به شرح زير است: الف) همكاري با مطبوعات كيهان انديشه ، 1365 تا 1372 كيهان فرهنگي، آينده، ادبستان مجله ادبيات داستاني، كتاب ماه، اهل قلم، فرهنگ قومس مجله ادبيات داستاني، كتاب ماه، اهل قلم، فرهنگ قومس آيينه ميراث، مجلات رشد، كتاب ماه، ادبيات فلسفه، 1370 تاكنون عضو هيأت تحريريه هفته نامه كوير از سال 1378-1370 مدير داخلي رشد زبان و ادب فارسي از سال1371 تاكنون ب) توليد مواد كمك آموزشي و فن آوري آموزشي 1- مدير علمي و نويسندة CD شاهنامة فردوسي (شامل انيميشن، نقالي، موسيقي، داستان خواني، ساده سازي، بازنويسي و . . .) مؤسسه تبليغاتي حور –كانون انفورماتيك 2- نوارهاي آموزش زبان فارسي پيش دانشگاهي، نويسنده و مدير علمي، دفتر تكنولوژي آموزشي وزارت آموزش و پرورش(9 نوار صوتي) 3- گزارش نويسي، نوار ويدئويي 180 دقيقه آموزش اصول گزارش نويسي براي مديران سراسر كشور، 1376، سازمان مديريت دولتي 4- نويسندة متن و محقق فيلم (خورشيد برنيزه) گزارش عزاداري‌هاي دامغان، به سفارش شبكه سحر و دوم 5- محقق و مديرعلمي اطلس مصور دامغان شامل 2000 قطعه عكس با زيرنويس فارسي و انگليسي 6- مشاور توليد نرم افزار آموزش فارسي اول ابتدايي، شركت نرم افزار 7- مدير علمي و تهيه كننده نرم افزارهاي آموزشي كتاب هاي دوره دبيرستان (13 لوح فشرده) همفکران فرد : از همفكران حسن ذوالفقاري مي توان به افراد زير اشاره كرد: 1- دكتر مظاهر مصفا ، استاد گروه ادبيات ، دانشگاه تهران 2- دكتر شفيعي كدكني ، استاد گروه ادبيات ، دانشگاه تهران 3- دكتر تقي‌پور نامداريان ، استاد پژوهشگاه علوم انساني آرا و گرايشهاي خاص : زمينه هاي مورد علاقه تحقيقاتي حسن ذوالفقاري به قرار زير است : 1- فرهنگ مردم 2- ادبيات داستاني 3- آموزش زبان فارسي جوائز و نشانها : دكتر حسن ذوالفقاري تا كنون 17 جايزه و لوح تقدير از جشنواره ها ي داخلي و خارجي دريافت داشته است.از آن جمله مي توان به موارد زير اشاره كرد: 1- برگزيده ي نوزدهمين جشنواره ي بين المللي خوارزمي،1384(فارسي بياموزيم) 2- برگزيده ي پنجمين جشنواره ي كتاب هاي رشد ،1384(كتاب كار و راهنماي زبان فارسي دوم دبيرستان) 3- برگزيده ي چهارمين جشنواره ي كتاب هاي رشد،1383(كتاب كار بخوانيم و بنويسيم اول دبستان) 4-برگزيده ي كتاب تقديري كتاب سال،1384(فارسي بياموزيم) 5- برگزيده سومين جشنواره كتابهاي كمك آموزشي ،تقدير از تاليف كتاب كار انشا و نگارش 6- برگزيده پنجمين جشنواره كتابهاي كمك آموزشي سپاس از تاليف كتاب زبان فارسي 1 7- برگزيده چهارمين جشنواره كتابهاي كمك آموزشي تقدير از تاليف كتاب كار بخوانيم و بنويسيم 8- برگزيده مؤلفان استان سمنان در سال 1386 براي تاليف كتاب زبان و ادبيات فارسي چگونگي عرضه آثار : مقالات علمي چاپ شده در مجلات علمي و پژوهشي : 111 مقاله مقالات ارائه شده در مجامع علمي : 8 مقاله طرحهاي تحقيقاتي اجرا شده و در دست اقدام :8 مقاله كتاب (نگارش يا ترجمه) :26 كتاب تعداد عناوين پايان نامه ها كارشناسي ارشد :9 پايانامه سفرهاي خارجي حسن ذوالفقاري : 1- سفر به اتريش، بازديد از فعاليتهاي مدارس ايراني، 1380 2- سفر به نيويورك ، شركت در پنجمين همايش شوراي گسترش زبان فارسي در آمريكاي شمالي ، نيوجرسي ، 1380 3- سفر به چين، بازآموزي استادان فارسي كرسي‌هاي فارسي دانشگاههاي چين، 1383 -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 ادبيات عاميانه ايران (مجموعه مقالات دكتر محجوب) ويژگي اثر : نشر چشمه، چاپ سوم، 1384 2 بديع الزمان نامه(تصحيح) ويژگي اثر : نشر چشمه(دردست چاپ) 3 بهرام و گلندام (تصحيح) ويژگي اثر : (در دست چاپ) 4 پيغام اهل راز ويژگي اثر : انتشارات پويش معاصر، 1380 5 چاه وصال (تصحيح و تحليل و پژوهش) ويژگي اثر : سراينده ميرزا احمد سند، تهران ، اهل قلم 1375 6 چهل داستان كوتاه از چهل نويسنده معاصر، ويژگي اثر : تهران، انتشارات نيما، 1378، چاپ سوم، 1384 7 حافظ به روايت شهريار ويژگي اثر : تهران ، چشمه ، 1381 8 حافظ قدسي ويژگي اثر : انتشارات پويش معاصر، 1380 9 حسن و دل (تصحيح) ويژگي اثر : (در دست چاپ) 10 خورشيد آفرين و فلك ناز(تصحيح) ويژگي اثر : نشر چشمه(دردست چاپ) 11 داستان‌هاب امثال ويژگي اثر : نشر مازيار، 1384 12 در قلمرو آموزش زبان وادبيات فارسي ويژگي اثر : تهران، مجمع علمي آموزش زبان و ادبيات فارسي ، سازمان پژوهش وزارت آموزش و پروش ، 1377 13 راهنماي درست نويسي ويژگي اثر : وزارت جهاد كشاورزي، 1383 14 زبان و ادبيات عمومي (فارسي عمومي مراكز تربيت معلم و دانشگاه‌هاي كشور) ويژگي اثر : چاپ اول 1378، چاپ سي و سوم، 1384، نشر چشمه 15 سردلبران ويژگي اثر : نشر مازيار، 1385 16 فارسي بياموزيم، (آموزش فارسي به ايرانيان خارج از كشور) ويژگي اثر : جلد، انتشارات مدرسه به همراه نوار و CD 17 فرهنگ جامع ضرب المثل‌هاي فارسي (موضوعي – كليد واژه‌اي) ويژگي اثر : انتشارات مازيار، ( در دست چاپ) 4 جلد 18 فرهنگ دانش آموز، ويژگي اثر : تهران، نشر استادي، 1378 19 قاف غزل ويژگي اثر : نشر چشمه، 1383 20 كتاب كار انشا و نگارش و ويرايش (2 جلد) ويژگي اثر : انتشارات اساطير، 1375،1375 چاپ دوم 1380 21 كتاب‌هاي درسي زبان و ادبيات فارسي (دوره دبستان، دبيرستان و پيش دانشگاهي)، 26 جلد، وزارت آموزش و پرورش (با همكاري) 22 كوه عجايب (بازنويسي افسانه‌هاي مردم دامغان) ويژگي اثر : انتشارات همراه، 1374 (چاپ سوم) 23 مجموعة كتابهاي راهنماي آموزش زبان و ادبيات فارسي ويژگي اثر : 9 جلد انتشارات فاطمي، 1383 24 معشوق بنارس (تصحيح) ويژگي اثر : (در دست چاپ) 25 مكاتبات اداري ويژگي اثر : وزارت جهاد كشاورزي، 1382 26 منظومه‌هاي عاشقانه ادب فارسي، ويژگي اثر : تهران، نيما، 1374، چاپ دوم ، 1383 27 مهارت هاي نگارشي ويژگي اثر : وزارت جهاد كشاورزي و در دست چاپ 28 هشت بهشت ويژگي اثر : كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان،1385 29 وامق و عذرا(تصحيح) ويژگي اثر : نشر چشمه(دردست چاپ) -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1http://www.ksabz.net/article.asp?AID=51062پرسشنامه تكميل شده فرهيختگان توسط دكتر حسن ذوالفقاري بنا به درخواست بنياد ايرانشناسي - بهار 13863مركز تحقيقات زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تربيت مدرس

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

محمدتقي دانش پژوه در 30 فروردين سال 1290 ، در شهر آمل متولد گرديد. پس از سپري كردن دوران كودكي ، تحصيلات مقدماتي را نزد پدر آغاز كردودر سن هجده سالگي با فوت پدر براي ادامه تحصيل راهي شهر مقدس قم گرديد تا از جلسات درس و بحث علماي حوزه علميه آن مركز علمي كسب فيض كند. بعد از دو سال رحل اقامت ، به سبب گرفتاري هاي زندگي نتوانست در قم بماند و به شهر آمل برگشت ودر نزد علماي اين شهر كسب فيض نمود. دانش پژوه در سال 1316 بار سفر بست و راهي تهران شد. چهار سالي در مردسه سپهسالار قديم به تحصيل پرداخت ، سپس دوره دانشكده معقول و منقول را در مدرسه سپهسالار جديد ( مدرسه عالي شهيد مطهري ) و دانشسراي عالي را طي كرد تا اينكه سر از دانشكده الهيات دانشگاه تهران درآورد و در سال 1320 به اخذ درجه ليسانس از اين دانشكده نائل آمد. پس از فارغ التحصيل شدن به عنوان كمك كتابدار در كتابخانه دانشكده حقوق دانشگاه تهران مشغول به كار شد. ليسانس حقوق دانش پژوه به او اجازه داد تا به عنوان رئيس كتابخانه دانشكده ادبيات موقعيت خود را تحكيم بخشد. در سال 1332 به رياست كتابخانه مركزي آن دانشگاه منصوب گرديد و در سال 1343 مشاور فني كتابخانه مركزي و در سال 1326 عضو كميته علمي آن شد. استادمحمدتقي دانش پژوه از سال 1334 در دانشكده الهيات و معارف اسلامي دانشگاه تهران به تدريس مشغول شد. وي سرانجام در روز 27 آذر سال 1375 ، در تهران درگذشت. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي والدين و انساب : محمد تقي دانش پژوه، فرزند ميرزا احمد دركايي لاريجاني ، كه ار مجتهدان و فقهاي به نام آمل و لاريجان بوده است. اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : محمدتقي دانش پژوه روزگار كودكي و جوانيش را در رفت و آمد ميان روستاي ناندال و شهر آمل گذراند ، بين خانه پدري و شهري كه در آن به مدرسه مي رفت. خوشنويسي از دير باز يك حرفه فاميلي براي محمدتقي محسوب مي شد كه طي نسلها در خانواده او ادامه يافته بود . نياكان او به همين شغل در دربار شاهان قاجاريه اشتغال داشته اند ، و لذا از اين راه خانواده او از همان زمان آشنا به علم و معرفت و با نوشتن و كتابت مانوس بوده اند. تحصيلات رسمي و حرفه اي : محمدتقي دانش پژوه پس از سپري كردن دوران كودكي تحصيل آغاز كرد و مقدمات ادبي را پس از خواندن « عم جزء » ، « قرآن كريم » ، « ديوان حافظ » و « نصاب الصبيان » را فراگرفت و در اين راه از محضر پدر و ديگر عالمان آن بهره فراوان برد. در سن هجده سالگي با فوت پدر براي ادامه تحصيل راهي شهر مقدس قم گرديد تا از جلسات درس و بحث علماي حوزه علميه آن مركز علمي كسب فيض كند. بعد از دو سال رحل اقامت ، به سبب گرفتاري هاي زندگي نتوانست در قم بماند و به شهر آمل برگشت ودر نزد علماي اين شهر كسب فيض نمود. دانش پژوه در سال 1316 بار سفر بست و راهي تهران شد. چهار سالي در مردسه سپهسالار قديم به تحصيل پرداخت ، سپس دوره دانشكده معقول و منقول را در مدرسه سپهسالار جديد ( مدرسه عالي شهيد مطهري ) و دانشسراي عالي را طي كرد تا اينكه سر از دانشكده الهيات دانشگاه تهران درآورد و در سال 1320 به اخذ درجه ليسانس از اين دانشكده نائل آمد. خاطرات و وقايع تحصيل : يك روز حاجي ميرزا احمد دركايي ( پدر محمدتقي دانش پژوه ) دست پسرش را گرفت و او را به مدرسه جديدالتاسيسي در شهر آمل برد تا نامش را در آنجا بنويسد. اما شرط نام نويسي او را آموختن ‹‹ شرح الفيه سيوطي ›› به محمد تقي قرار داد. مدرسه نپذيرفت و ميرزا احمد هم فرزند جوانش را مجدداً به خانه آورد و همان دروس حوزه هاي قديم را به او توصيه نمود. در همين احوال و در شهر آمل بود كه محمدتقي شروع به آموختن زبان فرانسه كرد. استادان و مربيان : محمدتقي دانش پژوه تحصيلات مقدماتي را نزد پدرش حاج ميرزا احمد فراگرفت. او در همين دوران از محضر درس بزرگاني چون ميرزا عبدالله طبرسي حضور يافت كه موضوع درسش آثار فلسفي سبزواري بود. دانش پژوه در حوزه علميه قم از محضر استاداني همچون ميرزا ابوالفضل گلپايگاني در درس « القوانين المحكمه » ميرزاي قمي و حضرت آخوند ملا علي همداني و آيت الله مرعشي نجفي در درس « شرح لمعه » استفاده كرد. استاد در باره محضر درس آيت الله مرعشي نجفي زنجاني چنين مي گويد: « هنوز لذات نوادر اادبي را كه از آيت الله مرعشي مي شنيدم در كام ذهنم هست . او بعد از دوسال اقامت در قم ، به آمل برگشت و در نزد ابوالقاسم فرسيوي و آقا محمد عروي دينه اي « مكاسب » و « رسائل » شيخ مرتضي انصاري را فراگرفت. چهار سالي در مدرسه سپهسالار قديم از محضرميرزامهدي آشتياني در درس فلسفه بهره برد . همسر و فرزندان : محمد تقي دانش پژوه در سال 1307 ازدواج نمود. زمان و علت فوت : محمدتقي دانش پژوه در 27 آذر سال 1375 ، در تهران درگذشت. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : محمدتقي دانش پژوه پس از فارغ التحصيل شدن به عنوان كمك كتابدار در كتابخانه دانشكده حقوق دانشگاه تهران مشغول به كار شد. ليسانس حقوق دانش پژوه به او اجازه داد تا به عنوان رئيس كتابخانه دانشكده ادبيات موقعيت خود را تحكيم بخشد. در سال 1332 به رياست كتابخانه مركزي آن دانشگاه منصوب گرديد و در سال 1343 مشاور فني كتابخانه مركزي و در سال 1326 عضو كميته علمي آن شد. فعاليتهاي آموزشي : محمدتقي دانش پژوه از سال 1334 در دانشكده الهيات و معارف اسلامي دانشگاه تهران به تدريس منطق و تاريخ فلسفه اسلامي و تاريخ خاورشناسان و روش تحقيق در دوره ليسانس و فوق ليسانس پرداخت و در دوره دكترا نيز تدريس عرفان اسلامي را آغاز كرد. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : ورود محمدتقي دانش پژوه به دانشگاه سرآغاز ورود او به عرصه تحقيق و پژوهش بود. او در همين راستا و به منظور كسب اطلاعات كتاب شناسي و نسخه شناسي به دستور دانشگاه تهران به شهرهاي بغداد ، نجف ، كربلا و كاظمين در كشور عراق و شهرهاي مدينه و مكه در عربستان سعودي در سال 1345 و به شهرهاي مسكو ، لينگراد سابق ، تفليس ، دوشنبه ، تاشكند ، بخارا ، سمرقند و باكو در شوروي سابق و شهرهاي پاريس و مونيخ ، لين ، اترخت و استانبول در اروپا و شهرهاي كمبريج ، بوستون ، پرنيسول ، آن آربرميشيگان، شيكاگو و نيويورك در آمريكا سفر كرد. يادداشتهايي كه در اين سفرها برداشت آنچه مربوط به كشورهاي عربي بود در نشريه كتابخانه مركزي چاپ شده است و يادداشت هايش درباره نزديك به شش هزار كتاب در مجلد هشتم نشريه كتابخانه مركزي چاپ شده است. آرا و گرايشهاي خاص : در زمينه فهرست نگاري كار محمدتقي دانش پژوه فقط منحصر به اين نبوده است كه به معرفي ظاهري نسخه ها بپردازد بلكه سعي كرده با توجه همه جانبه به آنچه در يك صد سال اخير در غرب انجام شده و نيز عنايت و تجسس در ضوابط و شواهدي كه در خودمان و از ميان اصل نسخه ها بر مي آيد ، قواعد و فنون فهرست نگاري را تنظيم و حتي اسلوبي روشمند و متناسب را عرضه كند . او با توجه به مباني فهرست نويسي از ميان چهل پنجاه هزار نسخه متفاوت الشكل دقايقي را به دست آورده كه برخي از آنها بع نظر فهرست نگاران نيامده بود. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 « النهايه في مجرد الفقه و الفتاوي » شيخ طوسي 2 « معتقد الاماميه » صدرالدين شيرازي 3 «تاريخ الوزراء» قمي 4 «جامع الحكمه » كاشاني 5 «رساله امامت» خواجه طوسي 6 «كسراصنام الجاهليه» صدرالدين شيرازي 7 آثار درويش طبسي 8 آثار علوي 9 اخلاق محتشمي 10 اسرار شهرياري 11 الاقطاب القطبيه 12 المنطقيات الفارابي( جلد سوم ) 13 النجاه ابن سينا 14 بحرالفوائد 15 تاريخ اسماعيليه كاشاني 16 تاريخ نگاري فلسفه 17 تبصره مساوي 18 تحفه 19 ترجمه « ادب الوجيز و تولي و تبري »از خواجه نصير طوسي 20 ترجمه « مختصر نافع » محقق حلي 21 ترجمه «النكت الاعتقاديه» شيخ مفيد 22 ترجمه شرايع 23 تصحيح التواريخ رشيدي 24 تصحيح زبده التوارخ كاشاني 25 جام جهان نما 26 جامع التواريخ 27 جاويدان خرد 28 چند نسخه خصوصي ديگر 29 حل مشكلات رساله معينيه 30 دفتر 11 و 12 نشريه دانشگاه تهران 31 ذخيره شهاب الاخبار 32 رساله المعينيه 33 روزبهان نامه 34 سه گفتار خواجه طوسي 35 سوانح الافكار رشيدي 36 شرح شهاب الاخبار 37 شرح فارسي شهاب الاخبار 38 شرح فصوص 39 طب ابن هندو 40 فرمان مالك اشتر 41 فرهنگ ايران زمين ويژگي اثر : با مشاركت منوچهر ستوده ، مصطفي مقربي ، عباس زرياب خويي ، ايرج افشار 42 فصول خواجه نصير طوسي 43 فلسفه اشراق ( حيات النفوس ) 44 فهرست كتاب هاي خطي كتابخانه مجلس سنا 45 فهرست كتاب هاي خطي كتابخانه ملي ملك وابسته به آستا قدس رضوي ويژگي اثر : با همكاري محمد باقر حجتي ؛ احمد منزوي ، تهران 1352-1354 دوجلد ، دو جلد 46 فهرست كتب اهدايي مشكوه به دانشگاه 47 فهرست ملي ملل ( جلد نهم ) 48 فهرست موسيقي 49 فهرست نسخ خطي كتابخانه آستانه مقدسه قم 50 فهرست نسخه هاي خطي كتابخانه آستانه امامزاده عبدالعظيم -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1آينه ميراث ، سال اول ، شماره دوم ، پاييز 1377 ، ص 752روزنامه همشهري ، شماره 2058 ، 2 اسفند 13783گلزار مشاهير ، زندگي نامه درگذشتگان مشاهير ايران 1358-1376 ، انجمن آثار و مفاخر فرهنگي ، ص274

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

شاعر. تولد: 1288، تویسركان. درگذشت: 2 فروردین 1369، تهران. عبدالرحمن پارسا تویسركانى متخلص به «پارسا» فرزند شیخ محمدرحیم رستگار (از نیاى پارسا مجنون تویسركانى)، علوم ابتدایى و متوسطه را در تویسركان و مازندران و تهران (فارغ‏التحصیل دارالمعلمین مركزى) به پایان رساند. سپس به تكمیل معلومات خود نزد استادان فن به تحصیل پرداخت. پس از پایان تحصیلات، چندى به شغل آموزگارى در دبیرستان‏هاى تهران و مدرسه عالى سپهسالار پرداخت. مدتى نیز رییس تحقیق امنیه‏ى غرب بود، سپس به شركت بیمه ایران رفت و تا زمان بازنشستگى (در سمت‏هاى مختلف و از جمله ریاست روابط عمومى شركت، مسئولیت مجله‏ى «بیمه» و فعالیت در اداره‏ى انتشارات و مطبوعات بیمه‏ى ایران) در این شركت كار مى‏كرد. از سال 1315 تا 1319 منشى و نایب رییس انجمن ادبى ایران بود. مدتى نیز رییس انجمن ادبى ایران بود. علاوه بر اینها عضو دائمى و عضو هیئت مدیره فرهنگستان ایران نیز بود. پس از كودتاى 1332 نیز مدت یك سال مشاور مطبوعاتى سپهبد اردشیر زاهدى (نخست وزیر) بود. فعالیت مطبوعاتى‏اش را از سال 1309 آغاز كرد. ضمن خدمت مطبوعاتى خود، سردبیرى مجله‏ى «معارف» و روزنامه‏ى «كرمانشاه» را به عهده داشت. با نام‏هاى «گل آقا»، «همشهرى» و «شیخ ابوالپشم» نیز مطالب خود را امضا مى‏كرد. وى به مناسبت‏هایى نشان‏هاى 28 مرداد و تاجگذارى دریافت داشت و به كشورهاى عربستان صعودى و كویت و بحرین و قطر و عراق نیز سفر كرد. پارسا شاعرى را از دوران جوانى آغاز كرد. شاعرى غزلسرا بود و به ساختن قطعه و رباعى نیز مى‏پرداخت. یكى از كارهاى پارسا به نظم درآودن حكایت‏ها و مثل‏هاى اقوام مختلف دنیاست كه قسمتى از آنها در مجله‏ى «گوهر» از سال 1352 تا 1357 به چاپ رسیده است. دیوان اشعار او كه در حدود ده هزار بیت است هرچند به چاپ نرسیده ولى بیشتر اشعارش در جراید كشور به ویژه در مجله‏هاى «ارمغان» و «وحید» و «گوهر» و در مجله‏هاى كشورهاى پارسى زبان افغانستان و پاكستان منتشر شده است. همچنین قطعه‏هایى از آثار منظم وى به وسیله پرفسور ایلسكى به زبان روسى و پرفسور مولوى به زبان انگلیسى ترجمه گردیده است. فهرست تألیفات او به شرح زیر است: تصحیح و چاپ دیوان شاهزاده افسر سبزوارى؛ تصحیح و چاپ دیوان رضى‏الدین آریتمانى؛ تصحیح دیوان عنصرى؛ تاریخ تویسركان؛ فهرست كتابخانه‏ى مدرسه‏ى عالى سپهسالار تهران؛ تصحیح مقدمه و چاپ قیصرنامه‏ى ادیب پیشاورى؛ رساله در شرح حال خاقانى و رساله در معرفت النفس و مقاله‏هاى انتقادى و اجتماعى در روزنامه‏ها و مجله‏هاى فارسى، مقدمه بر كتاب‏هاى مختلف از جمله كتاب رجال قم و بحثى در تاریخ آن. كتابى نیز درباره‏ى تاریخ تویسركان تألیف كرده است كه به چاپ نرسید. (1369 -1288 ش)، نویسنده و شاعر، متخلص به مجنون. در تویسركان متولد شد. پدر وى از شاعران و ادیبان نامور بود. پارسا علوم ابتدایى و متوسطه را در زادگاهش و مازندران و تهران به پایان برد. از آن پس چندى آموزگار و مدتى رییس تحقیق امنیه‏ى غرب بود و سپس به شركت بیمه‏ى ایران منتقل شد. از سال 1315 تا 1319 ش منشى و نایب رییس انجمن ادبى و عضو دایمى و عضو هیأت مدیره فرهنگستان ایران نیز بود. پارسا شاعرى اجتماعى و غزلسرا بود. غزل را نیكو مى‏سرود و در ساختن قطعه و رباعى توانایى داشت. آثارش در مجله‏ها و روزنامه‏ها چاپ مى‏شد. از آثار او: تصحیح و چاپ «دیوان» شاهزاده افسر سبزوارى؛ تصحیح و چاپ «دیوان» رضى‏الدین آرتیمانى؛ تصحیح «دیوان» عنصرى؛ «تاریخ تویسركان»؛ «تحریر هزار صفحه فهرست كتابخانه‏ى مدرسه سپهسالار تهران»؛ تصحیح و چاپ «قیصرنامه» ادیب پیشاورى و همچنین مقالات متعددى در مجلات ادبى كه به چاپ رسیده است. یكى از كارهاى مهم و قابل توجه پارسا به نظم درآوردن حكایتهاى آموزنده و مثل‏هاى اقوام مختلف دنیاست كه قسمتى از آنها در دوره‏ى شش ساله‏ى مجله‏ى «گوهر» به چاپ رسیده است. «دیوان» اشعار او حدود ده هزار بیت است كه تاكنون به چاپ نرسیده است.[1]

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1309 -1242 ق)، خطاط، ادیب، نویسنده و شاعر، متخلص به فرهنگ. وى چهارمین فرزند وصال شیرازى است. در شیراز به دنیا آمد. در آغاز جوانى به تحصیل علوم ادبى و فنون ریاضى پرداخت. علم جفر و رمل را نیز فراگرفت و زبان فرانسه را به تشویق حكیم قاآنى آموخت. فرهنگ شاعرى توانا و در آداب سخنورى استاد بود. وى هفت اقلیم را خوش مى‏نوشت و در خط ثلث مهارت خاصى داشت. او در شیراز درگذشت و در حرم سید میرمحمد، برادر شاهچراغ، به خاك سپرده شد.از آثار خطى وى: یك نسخه «حدائق السحر» رشید وطواط، به خط نسخ و شكسته كتابت خوش، با رقم: «حرره العبد الاقل... ابوالقاسم بن... وصال الشاعر...سنه 1278 ثمان و سبعین و مأتین بعد الالف». دیگر آثار وى: شرح «حدائق السحر» رشید وطواط، به طرز چهار مقاله‏ى نظامى عروضى، متجاوز از پانزده هزار بیت: كتاب لغتى به نام «فرهنگ فرهنگ»، شال لغات مصطلحه فارسى، عربى و تركى؛ رساله‏ى «طب البله» یا «سكنجبینیه»، در مطایبات؛ شرح و ترجمه‏ى كتاب «بارع»، در علم نجوم بالغ بر ده هزار بیت؛ «دیوان» شعر، نزدیك به دوازده هزار بیت، به فارسى و عربى.[1] (بخش 1) ابوالقاسم بن (میرزا) محمدشفیع وصال، شاعر و نویسنده‏ى دوره‏ى قاجاریه (و. 1242 ه.ق- ف. 1309 ه.ق). وى برادر وقار، داورى و یزدانى بود. فرهنگ در كودكى نزد پدر به تحصیل علم و خط پرداخت و پس از پدر نزد وقار برادر بزرگ خویش به تكمیل علوم و ادبیات مشغول گردید و گذشته از شعر و فنون ادبى در تحصیل رمل و جفر و اسطرلاب رنج بسیار كشید و در این فنون استاد شد در سال 1274 با وقار سفرى به تهران كرد و دو سال بعد با وى به همراهى حسام‏السلطنه به شیراز بازگشت. سفر دیگرى پس از مرگ وقار به شیراز نمود (حدود 1300). وى ناصرالدین شاه و حاج معتمدالدوله فرهاد میرزا، حسام‏السلطنه سلطان‏مراد میرزا، حاج معدل شیرازى را مدح نمود و مانند وقار و دیگر برادران نزد ممدوحان خویش اعزاز و احترام بسزا داشته است. فرهنگ در اشعار خویش مانند داورى و وقار یكى از پیروان سبك خراسانیست. مضامین بكر در اشعار او بسیار است و نوعى تجدد از آنها استنباط مى‏شود. برخى از قصاید وى مشحون از لغات فرانسه مى‏باشد. و شماره‏ى اشعار او را بالغ بر 20000 مى‏دانند.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ز 1298 ق)، نقاش، مذهب، نویسنده و شاعر، متخلص به فرهنگ. وى شاعرى توانا و در انشاء نیز مسلط بود. در ابتدا بهار تخلص مى‏كرد ولى بعدها تخلص خود را به فرهنگ تغییر داد. شغلش تذهیب «كلام‏الله مجید» بود. از آثار امضادار او جلد روغنى مذهب و ممتازى است كه بهترین معرف او در امر طلاكارى است. رقم این اثر «محمدعلى مذهب» و سال اتمام آن 1298 ق است. وى در اصفهان درگذشت. از آثار قلمى او: «مدایح معتمدى»، در شرح حال شعرایى كه معتمدالدوله منوچهرخان گرجى حاكم اصفهان را مدح كرده‏اند؛ تذكره‏ى «یخچالیه»؛ «طرب الاحباب»؛ «دیوان» شعر.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1297 ش)، نویسنده. در آمل به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در آمل و دوره‏ى متوسطه را در تهران و رشته‏ى حقوق را در دانشكده‏ى حقوق و علوم سیاسى تهران بپایان رساند. سپس عهده‏دار مشاغل متعددى شد. از آثار وى: «تاریخ دیپلماسى در اوضاع سیاسى و اقتصادى افغانستان»؛ «در آغوش طبیعت»؛ «سیزده‏ى نوروز»؛ «عاشق زندانى».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س چهاردهم ق)، نویسنده. وى از دانشگاه لوزان سویس موفق به اخذ لیسانس در رشته‏ى حقوق شد. بعد از بازگشت به ایران، دبیر ادبیات فرانسه در دبیرستانهاى قزوین شد. اثر وى: «قوانین و تشكیلات محاكم نظامى و اصول و محاكمات و قوانین جزایى».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1338 -1258 ش)، نویسنده. پس از تحصیلات مقدماتى در مدارس كلدانیان به تصحیل زبان فرانسه پرداخت. پس از آن در اداره‏ى كارگزارى سنندج به خدمت مشغول شد و بعد از چندى به همدان مهاجرت كرد و در اداره‏ى دارایى آنجا وارد خدمت شد. بعد از آن در وزارت فرهنگ كرمانشاهان به كار مشغول شد. اثر وى: «تاریخ ایران و عالم»، براى مدارس ابتدایى.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1284 ش)، مترجم و نویسنده. در تهران به دنیا آمد. از آنجایى كه بیشتر ترجمه‏هاى او به نام فرهاد به چاپ رسیده است. معروف به فرهاد بود. پس از تكمیل تحصیلات متوسطه در مدرسه‏ى دارالفنون و گذراندن مسابقه‏ى ورودى وزارت فواید عامه، به منظور تحصیل در رشته‏ى مهندسى ساختمان و راهسازى به بلژیك عزیمت نمود و دوره‏ى چهار ساله‏ى دانشگاه آن كشور را باموفقیت به پایان رساند و به ایران بازگشت. در 1310 ش به خدمت وزارت راه درآمد و سه سال در دانشكده‏ى فنى كه تازه تأسیس شده بود تدریس كرد. از 1326 ش كه ساخت خطوط راه‏آهن آذربایجان و خراسان شروع شد، به سمت رییس و مدیر كل اداره‏ى ساختمان منصوب شد و مدتى معاونت وزارت راه را عهده‏دار بود. از آثار وى: «حیات مردان نامى»، ترجمه؛ «اعترافات»، ترجمه؛ «امیدوارى در یك شب»، ترجمه؛ «تاریخ اكتشافات جغرافیایى از آغاز تا تاریخ تا دوره‏ى معاصر»، ترجمه؛ «فروید»، ترحمه؛ «كلئوپاترا»، ترجمه؛ «كوروش‏نامه»، ترجمه؛ «مارى استوارت»، ترجمه.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 8 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س هشتم ق)، نویسنده. وى از نویسندگان قرن هشتم است و مولف كتاب «تحفه الائمه العلیه فى الحكمه العملیه» و رساله‏اى در اصول و قواعد خط و «اخلاق ظهیرى» یا «اخلاق ظهیریه» كه در حدود سال 750 ق براى سلطان محمد بن تغلق شاه بن غیاث‏الدین معروف به سلطان محمود جونه نوشته است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 9 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س نهم ق)، نویسنده. وى مولف رساله‏اى در منطق.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1316 -1277 ش)، مترجم و نمایشنامه‏نویس. در تهران به دنیا آمد و تحصیلات اولیه را از مدرسه‏ى سن‏لوئى آغاز كرد و زبان فرانسه را در آنجا آموخت. وى كم كم به ترجمه قطعاتى از ادبیات فرانسه پرداخت و پس از آن به نمایشنامه‏نویسى روى آورد. از فرط علاقه به داستانهاى هزار و یك شب نام شهرزاد داستان‏گوى معروف هزار و یك شب را بر خود نهاد. شهرزاد، هنرپیشگانى را كه نقش نمایشنامه‏هاى او را بر عهده داشتند تشویق مى‏كرد و مى‏كوشید قهرمانهاى ساخته‏ى خود را هرچه بهتر و با شكوهتر نشان دهد خود وى بارها به صحنه آمد و در سال 1308 ش كه نمایشنامه «مجسمه‏ى مرمر» را نوشت خود با موفقیت در نقش اول آن ظاهر شد. در اواخر عمر وارد خدمات دولتى شد و سرانجام در صبح روز بیستم شهریور ماه 1316 ش خودكشى كرد. از آثار وى: ترجمه‏ى «سالمه‏ى» اثر ساكاروایلد؛ «افسانه‏ى عشق»؛ «اصلى و كرم»؛ «كمربند سحرآمیز»؛ «نمونه آثار پوشكین به یادگار صدمین سال وفات شاعر».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1289 ش)، پزشك و نویسنده. در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایى را در تبریز و متوسطه را در تهران به پایان رساند. سپس به اروپا رفت و تحصیلات عالى را در رشته‏ى طب در لوزان و پاریس رساند و متخصص امراض داخلى در جهاز هاضمه شد. اثر وى: «ازدواج اجبارى، اندرزهاى طبى و صحى عملى» مى‏باشد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1338 -1273 ش)، نویسنده و روزنامه‏نگار. در مشهد متولد شد، در همان شهر تحصیل كرد، زبان فرانسوى هیات و نجوم، علوم ادبى و عربى را به خوبى آموخت. سپس به تهران آمد، به بیروت و سویس سفر كرد. در 1301 ش روزنامه‏ى «آسیاى وسطى» را در تهران منتشر ساخت، در 1303 ش پس از توقیف «آسیاى وسطى» به فرانسه رفت و از راه تركیه به شوروى مسافرت كرد و به تهران برگشت. در 1307 ش به افغانستان و هندوستان سفر كرد و مدتى سردبیرى روزنامه‏ى «حبل المتین» را به عهده داشت. پس از دو سال اقامت در كلكته، به ایران مراجعت كرد و به عنوان مترجم عربى و انگلیسى و تركى استانبول در اداره‏ى قوانین دادگسترى به خدمت مشغول شد. او در سال 1321 ش به درخواست زین‏العابدین رهنما سردبیرى روزنامه‏ى «ایران» و در سال 1322 ش بنا به تقاضاى ملك‏الشعراء بهار مدت كوتاهى سردبیرى روزنامه‏ى «نوبهار» را پذیرفت. سرانجام در تهران وفات یافت. آثارى از او به جاى مانده است از جمله: «تاریخ ایران اقتصادى»؛ «داستان نادرشاه»؛ ترجمه‏ى «جنگهاى صلیبى»؛ «سرگذشت سه اختر تابناك ایران»؛ «بیژن و منیژه»؛ «داستان شهربانو»؛ «سبك شناسى یا شیوه‏ى خط نوین»؛ «شاه عباس كبیر».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1291 ش)، پزشك، نویسنده و استاد دانشگاه. وى فارغ‏التحصیل دانشكده‏ى پزشكى تهران در سال 1318 ش بود. پس از خدمت نظام وظیفه به سمت دستیارى رسمى آسیب شناسى انتخاب شد در مسابقه دانشیارى كرسى آسیب شناسى، توفیق یافت و در سال 1327 ش براى مطالعه مدت یكسال به فرانسه و انگلستان مسافرت نمود؛ ولى در اواسط اقامت به علت قطع اعتبارات ارزى مطالعات را ناتمام گذاشت و به ایران مراجعت نمود. و دانشیار آسیب شناسى دانشكده‏ى پزشكى تهران و به استادى كرسى سرطان دانشكده انتخاب شد. از آثار وى: «آسیب شناسى علمى»؛ «بیماریهاى خون و لنف»؛ «سرطان را بشناسید»؛ «معماى سرطان».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1348 -1291 ق)، نویسنده. وى در تبریز متولد شد. پس از پایان تحصیلات به فراگیرى اصول جدید تدریس پرداخت و در مدرسه‏ى نوبر به عنوان معلم مشغول به كار شد. از سال 1338 ق به تدریس فارسى در مدارس متوسطه پرداخت و بعدها به نظامت و كفالت دارالمعلمین تبریز رسید. آثار به جاى مانده از او: «درّ مكنون» در علم بدیع؛ «دستور زبان» براى مدارس متوسطه و ابتدایى.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ز ح 1330 ق)، موّرخ، مترجم نویسنده و شاعر، متخلص به ادیب. معروف به ادیب كرمانى. از كرمان به خراسان رفت، سپس به تهران آمد. شغل دیوانى داشته و در اوقات فراغت به مطالعه و تألیف كتب در تاریخ، جغرافیا و سفرنامه مى‏پرداخت. او مترجم ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه و و قایع نگار ایشان در سفرهایشان بود. وى صاحب دو «دیوان» بوده یكى به فارسى و دیگرى به عربى. از آثار اوست: «سفرنامه‏ى خراسان»؛ «سفرنامه‏ى عراق عرب»؛ «تاریخ و جغرافیاى مازندران».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1308 -1238 ق)، نویسنده و شاعر. وى در كرمان متولد شد. ادبیات فارسى و عربى را از شیخ احمد ملا حافظ عقیلى كرمانى آموخت. در فقه و نجوم و زبانهاى عربى و انگلیسى به كمال رسید. در سیرجان بم مدارسى به نام دانش تأسیس كرد و در آن مدارسه به تدریس پرداخت، سپس در عدلیه‏ى كرمان قاضى شد. پس از آن به عتبات عالیه رفت، سپس به تهران آمد و در دارالفنون به تدریس مشغول گردید و بعد از مدتى به كرمان برگشت و سرانجام در همان شهر وفات یافت و در دامنه‏ى كوه مسجد صاحب‏الزمان به خاك سپرده شد، از آثار اوست: «خارستان»، تقلیدى از گلستان سعدى؛ «آتش زنه»؛ «تاریخ تلگرافى»؛ «كتاب حسنیه»؛ «تاریخ مصور كرمان»؛ « نیستان»، در قالب مثنوى.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

(1361 -1283 ش)، دانشمند، روزنامه‏نگار و شاعر، متخلص به ادیب طوسى. وى در مشهد متولد شد و تحصیلات مقدماتى را در مكتب گذرانید. سپس، به تحصیل علوم دینى در مدارس قدیم پرداخت. علوم ادبى را نزد ادیب نیشابورى و حكمت را نزد حاج میرزا عباسعلى معروف به فاضل و آقا بزرگ حكیم و فقه را نزد پدر خود آموخت. ادیب طوسى با سفرهایى كه به هند، تركستان، عربستان، مصر، شام و آسیاى صغیر كرد، به زبانهاى رایج عربى، تركى، اردو، انگلیسى، سانسكریت، اوستایى، پهلوى و كلدانى آشنایى كامل پیدا كرد. وى در تبریز اقامت نمود و مجله‏ى «ماهتاب» را در سال 1316 ش آنجا به مدت یك سال انتشار داد. در دانشكده‏ى ادبیات تبریز تدریس كرد و مدیریت مجله‏ى آن دانشكده را نیز عهده‏دار شد. او كتب زیادى به رشته‏ى تحریر درآورد. از جمله آثار وى: «تاریخ دینى ایران» در دو دوره؛ «دستور زبان فارسى» در سه دوره؛ «بودا در هند»؛ «تخت سلیمان»؛ «پیام فردوسى»؛ به نظم؛ «لغات آذرى»؛ «لهجه‏هاى محلى»؛ «تعلیم و تربیت از نظر غزالى».[1] مدرس، ادیب، محقق. تولد: 1283، مشهد (محله نوغان). درگذشت: 5 خرداد 1361، تهران. محمد امین طوسى، معروف به ادیب طوسى، فرزند شیخ محمدحسین گیلانى در شهر مشهد به تحصیل پرداخت و در مكتب‏هاى قدیم و مدارس علوم دینى به كسب علم و دانش مشغول شد و علوم ادبى را از ادیب نیشابورى و حمكت و فسلفه را از آقا بزرگ حكیم آموخت و مدتى نیز در سبزوار نزد حاج ملا هادى سبزوارى به فراگیرى اصول فسلفه اشراق پرداخت. وى در سال 1342 ق. به بغداد رفت و در آنجا به تحصیل زبان انگلیسى و تدریس ادبیات مشغول شد و بعد از سه سال اقامت به مشهد بازگشت و در مدارس آنجا به تحصیل پرداخت. پس از آن نیز در مدرسه‏هاى تهران و یزد و تبریز به تدریس مشغول شد. ادیب طوسى سفرهایى به ندوتسان و عربستان سعودى و تركستان و مصر و سوره و تركیه نمود. از آن پس كه به ایران مراجعت كرد به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و چندى در اداره‏ى كل نگارش وزارت فرهنگ به خدمت پرداخت و سال‏ها نیز در دانشگاه تبریز به تدریس در دانشكده‏ى ادبیات مشغول بود و در ضمن مدیریت نشریه‏ى «دانشكده‏ى ادبیات و علوم انسانى تبریز» را به عهده داشت. پس از آن كه بازنشسته گردید در اواخر عمر به تهران آمد و در این شهر اقامت گزید. از جمله آثار وى مى‏توان به موارد زیر اشاره نمود: آموزش و پروش از نظر غزالى (تبریز، 1320)؛ ایام كودكى (نظم، تهران، 1312)؛ بودا در هند؛ پیام فردوسى (نظم، تهران، 1313)؛ تاریخ دینى ایران قدیم (در دو دوره)؛ تخت سلیمان؛ دستور زبان و معانى و بیان و بدیع فارسى؛ رابطه اوزان شعر یا ترانه‏هاى محلى ایران (تبریز، 1332)؛ فرهنگ لغات ادبى تبریز (دو جلد، 1349)؛ فرهنگ لغات بازیافته (ذیل برهان قاطع) (تبریز، دو جلد، 1343)؛ فرهنگ لغات لهجه‏هاى محلى ایران؛ فقه الغة فارسى؛ لغات آذرى؛ تلخیص مثنوى؛ مهرشاه و میهن (نظم، تبریز 1320)؛ نقد الادب (بغداد). وى همچنین مجله‏ى «ماهتاب» (نشریه‏ى انجمن ادبى آذربایجان) و نیز داستان‏هایى چند را منتشر ساخت. از جمله این داستان‏ها مى‏توان به این عنوان‏ها اشاره كرد: انتقام عشق (سه جلد، تبریز، 1319 -1317)، مرد عجیب، جوكى در جنگل، دخمه‏هاى سیاه یا كلبه بدبختان (تبریز 1320)، شبح مخوف، درویش گمنام.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 15 منبع :

حسين خطيبي در سال 1295 در تهران متولد گرديد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در دبيرستان ثريا و مدرسه دارالفنون ، شعبه ادبي به پايان رسانيد. سپس دوره هاي مختلف عالي دانشكده ادبيات و علوم انساني را با موفقيت گذراند و در سال 1324 موفق به اخذ دكتراي زبان و ادبيات فارسي شد. خطيبي مشاغل مختلفي چون: دبيردبيرستان ، رييس كتابخانه دانشكده حقوق ؤ استاد دانشكده ادبيات تهران ، معاون و رياست رونامه رسمي كشور ، عضو هيات مديره جمعيت هلال احمر مركز و... را به عهده داشته است. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي تحصيلات رسمي و حرفه اي : حسين خطيبي تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در دبيرستان ثريا و مدرسه دارالفنون ، شعبه ادبي به پايان رسانيد. سپس دوره هاي مختلف عالي دانشكده ادبيات و علوم انساني را با موفقيت گذراند و در سال 1324 موفق به اخذ دكتراي زبان و ادبيات فارسي شد. استادان و مربيان : ملك الشعراي بهار ، فروزانفر ، پورداوود و علي اصغر حكمت از جمله استادان حسين خطيبي بودند. هم دوره اي ها و همکاران : حسين خطيبي از جمله نخستين كساني بود كه به همراه دكتر معين ، دكتر خانلري و دكتر ذبيح الله صفا در دوره دكتراي ادبيات فارسي پذيرفته شد. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : حسين خطيبي به مدت تقريباً سه سال ( از سال 1320 تا 1323 ) رئيس كتابخانه دانشكدة حقوق دانشگاه تهران را به عهده داشت. پس از آن گذشته از وظايف دانشگاهي معاونت و سپس رياست اداره روزنامه رسمي كشور در مجلس شوراي ملي به او محول شد. استاد دكتر خطيبي از ششم شهريور ماه 1326 به سمت افتخاري مدير عاملي شير و خورشيد سرخ سابق و هلال احمر فعلي منصوب شد و اين سمت را به مدت سي و دو سال ـ تا بهمن 1357 ـ بدون دريافت هيچ گونه حقوق و پاداشي عهده دار بود كه نتيجه آن احداث صدها بيمارستان و درمانگاه و زايشگاه و آموزشگاههاي پرستاري و بهياري و پرورشگاه ايتام و ديگر موسسات خيريه و امدادي بود. فعاليتهاي آموزشي : حسين خطيبي پس از اخذ ليسانس به پيشنهاد استاد ملك الشعراي بهار ساعتي چند از درس استاد به واگذار شد. او همچنين پس از دريافت درجه دكترا به دانشياري كرسي سبك شناسي دانشگاه تهران برگزيده شد و در سال 1330 كه استاد ملك الشعراي بهار صاحب كرسي درگذشت ، اين سمت رسماً به او واگذار گرديد كه آن را تا اواخر سال 1357 برعهده داشت و به اين ترتيب با احتساب دورة دبيري دانشگاه كه از سال 1317 آغاز شد ، جمعاً چهل سال در سمت تدريس انجام وظيفه كرد. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : حسين خطيبي اديب ، روزنامه نگار و شاعر مي باشد ، با آنكه در شاعري توانا و در كار نظم تبحر دارد ، هيچگاه به شعر و شاعري متظاهر نبوده است. وي داراي آثار و تاليفاتي نيز مي باشد. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 فن نثر در ادبيات فارسي ويژگي اثر : جلد اول اين كتاب چاپ و در دانشگاه هاي كشور تدريس مي شود. 2 منظومه اي در چندهزار بيت در مورد زبان پر ارج فارسي -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1اثر آفرينان (زندگي نامه نام آوران فرهنگي ايران) ، زير نظر: دكتر سيدكمال حاج سيدجوادي ، با همكاري: دكتر عبدالحسين نوايي ، ج 2 ، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگي فرهنگي ايران ، ص 3512سخنوران نامي معاصر ايران ، تاليف: سيدمحمدباقر برقعي ، ج 2 ، قم: نشرخرم ، ص 12923شاعران تهران از آغاز تا امروز ، تاليف: مجيد شفق ، ج اول ، تهران: انتشارت سنايي ، ص 326

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

دكتر خليل خطيب رهبر در سال 1302 هجري خورشيدي در شهر كرمان ديده به جهان گشود.ايشان در سال 1336مدرك دكتري زبان و ادبيات فارسي را از دانشگاه تهران اخذ كرد.در سال 1339 به دانشياري دانشكده ادبيات، دانشگاه تهران برگزيده شد و در سال 1345 به درجه استادي ارتقاء يافت. وي در سال 1359 پس از 37 سال خدمت آموزش به افتخار بازنشستگي نايل آمد. تصحيح كتاب "مرزبان نامه " ايشان ، در دوره سوم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان كتاب سال برگزيده شد. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي تحصيلات رسمي و حرفه اي : خليل خطيب رهبر تحصيلات ابتدائي و دوره دانشسراي مقدماتي را در زادگاه خود به پايان رساند و در سال 1324 براي ادامه تحصيل در دانشسراي عالي به تهران آمد. در سال 1328 بارتبه اول به احراز درجه ليسانس در رشته زبان فارسي و گرفتن مدال درجه اول علمي نائل آمد و به دبيري پرداخت. در سال 1336 به اخذ درجه دكتري در زبان و ادبيات فارسي سرافراز گشت استادان و مربيان : خليل خطيب رهبر در سالهاي تحصيل در دانشكده ادبيات، علاوه بر استفاده از محضر استادان بزرگ دانشگاه تهران از قبيل استاد فقيد همايي، از محضر شادروان استاد محمدعلي ناصح رئيس دانشمند انجمن ادبي ايران بهره ها برد و در مدت سي و هشت سال آموزش در محضر استاد ناصح، بسياري از متون نظم و نثر كهن را آموخت و از ذهن توانا و طبع وقاد استاد در حل مشكلات ياري جست. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : خليل خطيب رهبر در سال 1339 به دانشياري دانشكده ادبيات، دانشگاه تهران برگزيده شد و در سال 1345 به درجه استادي ارتقاء يافت. در سال 1359 پس از 37 سال خدمت آموزش به افتخار بازنشستگي نايل آمد جوائز و نشانها : خليل خطيب رهبر در سال 1328 بخاطر احراز رتبه اول در مقطع ليسانس در رشته زبان فارسي مدال درجه اول علمي را از آن خود كرد.همچنين تصحيح "مرزبان نامه " ايشان ، در دوره سوم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان كتاب سال برگزيده شد. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 تصحيح ديوان غزليات خواجه حافظ شيرازي 2 تصحيح گلستان سعدي 3 تصحيح مرزبان نامه ويژگي اثر : اين كتاب برگزيده كتاب سال جمهوري اسلامي ايران در دوره سوم انتخا كتاب سال مي باشد.-آشنايي با كتاب: «مرزبان نامه» يكي از آثار ارزنده نثر فني فارسي، باز نگاشته خامه نويسنده و گوينده و اديب توانا سعدالدين وروايني است كه در نيمه اول قرن هفتم ميان سالهاي 622 – 617 از گويش طبري باستان به زبان پارسي دري آراسته به صنايع لفظي و معنوي و اشعار تازي و پارسي امثال و اخبار نقل شده پس از دويست و اندسال كه از تاريخ تأليف آن توسط مرزبان بن رستم، يكي از شاهزادگان طبرستان مي گذشت، در جامه نو به منصه ظهور آمد. مرزبان نامه از لحاظ شيوه نثر نويسي، پيرو سبك نصرالله بن عبدالحميد منشي ترجمان كليله و دمنه از عربي به فارسي است. مرزبان نامه داراي يك مقدمه و نه باب است. شيوه داستان پردازي در مرزبان نامه، همان شيوه معهود در ايران و هند. يعني بيان پند و انتقاد از زبان جانوران و گياهان است تا شنوندگان را نوشداروي تلخ نصيحت ناگوار نيفتد و فرمانروايان خود كامه را خرده گيري آشكار، به آزار و شكنجه اهل قلم بر نينگيزد. براي تصحيح و تعليق مرزبان نامه، قريب هفت سال صرف وقت شده است و در 795 صفحه، در سلسله انتشارات دانشگاه شهيد بهشتي نشر يافته است. 4 دو رساله در باب حروف اضافه و ربط و مقالاتي در باب مباحث دستور فارسي 5 گزيده اشعار رودكي و فرخي 6 گزينه نثر فارسي (سه جلد) 7 مجموعه اي از نثر فارسي قديم و جديد

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

دكتر محمد حسين خسروان در سال 1318 در سبزوار بدنيا آمد.از آنجايي كه براي ورود به مدرسه سنش به حد نساب نمي رسيد پدرش سن او را چند سال بزرگتر يعني 1313 گرفته بود.او پس از اخذ ديپلم تحصيلات دانشگاهي خود را در دانشگاه فردوسي مشهد شروع كرد و موفق به اخذ مدارك به ترتيب كارشناسي،كارشناسي ارشد و دكتراي رشته زبان و ادبيات فارسي شد.ايشان تا كنون حدود نيم قرن است كه در آموزش و پرورش (تربيت معلم ) ودانشگاهها به تدريس مشغول است. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي والدين و انساب : پدر و مادر محمد حسين خسروان دار فاني را وداع گفتند. وي جمعا چهار برادر و سه خواهر به نامهاي علي رضا،علي اكبر،محمد حسين و محمد حسن و فاطمه زهرا،فاطمه صغري ،فرخ هستند. خاطرات کودکي : محمد حسين خسروان كودكي را در سبزوار گذراند او به خواندن قران و مطالعه برخي كتابهاي موجود ،مانند گلستان ،عاق والدين و غيره مي پرداخت.دكتر خسروان به همراه برادران و خواهران خود در منزل به بازيهاي كودكانه مشغول بودند كه وي از اين دوران خاطرات خوبي را بياد دارد. اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : محمد حسين خسروان در خانواده اي مذهبي كه به ائمه اطهار دلبسته بودند بدنيا آمد. تحصيلات رسمي و حرفه اي : محمد حسين خسروان از سن چهار سالگي به مكتب رفته و قرآن و آموزه هاي ديني و همچين چندين كتاب از جمله عاق والدين،گلستان و غيره را خوانده است.او دوران ابتدايي و متوسطه را را در سبزوار طي كرد.ايشان پس از اخذ ديپلم در آموزش و پرورش سبزوار به امر تدريس مشغول شد.دكتر خسروان كارشناسي ،كارشناسي ارشد و دكتراي رشته زبان و ادبيات فارسي را در دانشگاه فردوسي مشهد گذراند. خاطرات و وقايع تحصيل : محمد حسين خسروان از دوران تحصيل چنين خاطره اي را بياد دارد: دوران متوسطه دوران عجيبي بود.عده اي با چاقو و پنجه بوكس به كلاس مي آمدند.مي بايست موي سر كوتاه باشد،سال آخري ها زير بار نمي رفتند.بياد دارم كه آخرين جلسه امتحان بود كه رئيس فرهنگ يك سلماني آورده بود،كه در هنگام نوشتن ورقه ،سر ما را به صورت چهار راه در آوردند. فعاليتهاي ضمن تحصيل : تمام فعاليت هاي محمد حسين سروان در راستاي تحصيل و ورزش بوده است. همسر و فرزندان : دكتر محمد سين خسروان متاهل است.وي درباره همسرش چنين متذكر ميشود:همسر من خردمند و خانه دار است. تام هم و غمش اين بوده و هست كه مايه آرامش باشد ،به بهداشت و غذا اهميت زيادي قائل است. ايشان داراي دو پسر و دو دختر دارد كه همگي آنها دارا تحصيلات دانشگاهي مي باشد. فعاليتهاي آموزشي : محمد حسين خسروان حدود نيم قرن است كه در كسوت معلمي و استادي به تدريس مي پردازد. او تا كنون بيش از 200 رساله كارشناسي ارشد و دكتراي را راهنمايي كرده است. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : محمد حسين خسروان در كنار تدريس به تحقيق و مطالعه در زمينه هاي ادبي و غيره مي پردازد. همفکران فرد : دكتر خسروان خود را با همكاران دانشگاهي خود همفكر مي داند. چگونگي عرضه آثار : محمد حسين خسروان بيش از 30 جلد كتاب و مقاله متشر كرده است. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 افسانه خير و شر ويژگي اثر : تاليف 2 اوج و انحطاط سبك هندي ويژگي اثر : پديدآورنده: محمدحسين خسروان ناشر: سخن گستر - 1383.اين كتاب چكيده رساله دكتري دكتر خسروان است 3 تو نيكي مي كني و در دجله انداز ويژگي اثر : تاليف 4 خزان و بهار ويژگي اثر : اين اثر مثنوي گرانقدر را نيز با تهيه چند نسخه خطي به بازار عرضه شد.مطالب و حكايت بسيار نغز و ارزنده دارد.نثر شيوا و روان است. 5 داستانهاي باستان ويژگي اثر : تاليف 6 گلشن توحيد ويژگي اثر : نسخه خطي بود كه بر اثر تلاش فراون چند نسخه خطي از كتابخانه هاي اينجا و آنجا فراهم آورده و به زيور چاپ آراسته شده.منظوم است بيتي از مثنوي مولوي است. و شاهدي "دده" در پنج بيت آن را شرح كرده است. 7 مضمار دانش ويژگي اثر : تاليف

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

شاعر، محقق. تولد: 1281(1323 ق.)، كازرون. درگذشت: 14 فروردین 1362، شیراز. على‏نقى بهروزى متخلص به «بهروزى»، فرزند بهروز، پس از اخذ دیپلم در بوشهر و فراگیرى ادبیات و زبان انگلیسى، به سال 1302 به بحرین رفت و دو سال به مدیریت و آموزگارى مدرسه اتحادیه ایرانیان اشتغال ورزید و بعد خدمت خود را در سمت‏هاى معملى و نظامت و مدیریت در بوشهر و شیراز ادامه داد. وى در سال 1337 بازنشسته شد. با این وجود معلمى در دبیرستان ابن سینا ادامه داد. همچنین داراى گواهینامه زبان انگلیسى از دانشگاه كمریج بود. علاوه بر انگلیسى، با عربى نیز آشنا بود و به دریافت نشان‏هاى درجه یك و دو علمى نایل آمد. در سال 1305 با روزنامه‏ى «تخت جمشید» همكارى كرد و بعد به عضویت در هیئت تحریریه روزنامه‏هاى «عصر آزادى»، «پیغام»، «پارس» و «بهار ایران» درآمد. در عین حال مقالاتى در مجلات «گل‏هاى رنگارنگ»، «ارمغان»، «یادگار»و «یغما» انتشار مى‏داد. او در سال 1325 امتیاز روزنامه‏ى «دستاویز» را گرفت و چند شماره در شیراز منتشر كرد. وى همچنین عضو «انجمن قلم» و عضو مشورتى روزنامه‏ى «اطلاعات» در استان فارس بود و به عنوان شعار در «انجمن ادبى فارس» حضور مى‏یافت و یكى از بنیانگذاران «كانون دانش پارس» بود و تا روزهاى آخر عمر در جلسات آن شركت مى‏كرد. از سال 1350 تا 1358 به سمت سرپرست كتابخانه حافظیه مشغول كار بود. از تیر سال 1358 به سرپرستى كتابخانه حضرت احمد در ××××× شاهچراغ شیراز اشتغال داشت. فهرست آثار او به شرح زیر است: جشن‏هاى ایزدى، تاریخ اعیاد ملى (شیراز، 1324)؛ سده‏ى وفات قاآنى (شیراز، 1333)؛ شرح كامل حالات حكیم قاآنى (شیراز، 1334، نشریه‏ى سه كانون دانش پارس)؛ شهر شیراز یا خال رخ هفت كشور (شیراز، 1333)؛ تصحیح دیوان رحمت كازرونى (شیراز، 1334)؛ تصحیح دیوان مظفر شیرازى (با همكارى و بازنگرى دیگران شیراز، 1337)؛ لطایف و ظرایف ادبى (شیراز، 1342)؛ آثار محلى فارس (شیراز 1340)؛ فارسنامه ابن بلخى (شیراز، 1343)؛ تاریخچه‏ى شهر شیراز و اماكن تاریخى (تهران، 1347)؛ واژه‏ها و مثل‏هاى شیرازى و كازرونى (تهران، 1348)؛ بناهاى تاریخى و آثار هنرى جلگه شیراز (شیراز، 1439)؛ تاریخچه‏ى مسجد جامع سلطانى وكیل (شیراز، 1350)؛ فهرست كتب خطى كتابخانه ملى فارس (دو جلد با همكارى آقاى محمدصادق فقیرى، شیراز، 1351)، نوادر تاریخى (جلد اول، 1353)؛ حافظ را بشناسید (شیراز، 1355)؛ سعدى را بشناسید (شیراز، 1355)؛ افتخارات ایران؛ شرح حال و اشعار ناخدا عباس دریانورد (شیراز، 1356)؛ تاریخچه‏ى كتابخانه‏ها و مطبوعات و چاپخانه‏ى فارس (شیراز، 1356)؛ فهرست كتب خطى كتابخانه‏ى آستان حضرت احمد بن موسى شاهچراغ (دو جلد، شیراز، 1360)؛ تاریخچه‏ى ده ساله‏ى كانون فرهنگیان پارس (شیراز، 1333)؛ اشعار نغز؛ گلشكر. على‏نقى بهروزى سرانجام به سال 1362 در شیراز زندگى را بدرود گفت و در دارالرحمه شیراز به خاك سپرده شد. (1362 -1283 / 1281 ش)، شاعر، روزنامه‏نگار و نویسنده. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در كازرون و بوشهر و شیراز به پایان رسانید و موفق به اخذ دیپلم متوسطه شد و زبان انگلیسى را كاملا آموخت و نایل به دریافت گواهى‏نامه از دانشگاه كمبریج انگلستان شد. بهروزى وارد خدمت وزارت فرهنگ شد و مدت دو سال مدیر مدرسه‏ى ایرانیان در بحرین بود و از آنجا به بوشهر منتقل شد. و به مدیریت و تدریس در مدارس مختلف در بوشهر و شیراز پرداخت. او مقالات ادبى و اجتماعى زیادى در جراید «تخت جمشید»، «عصر ایادى»، «پارس» و مجلات «ارمغان»، «یادگار» و «گلهاى رنگارنگ» منتشر كرد. بهروزى در سال 1325 ش امتیاز روزنامه‏ى «دستاویز» را گرفت و چند شماره‏ى آن را در شیراز منتشر كرد. بعد از بازنشستگى از سال 1350 ش به سرپرستى كتابخانه حافظیه و كتابخانه شاهچراغ، گمارده شد و عضو انجمن ادبى فارس و مؤسس كانون دانش پارس بود و تا آخر عمر در جلسات آن شركت مى‏كرد. وى گاهى شعر مى‏سرود و محققى پركار بود و بیست و چهار جلد كتاب تألیف كرد و دهها مقاله نوشت. از آثار وى: «آثار محلى فارس؛ «جشنهاى ایزدى»؛ «نوادر تاریخى»؛ «گلشكر»، لطائف و ظرائف ادبى؛ «سده قاآنى»؛ «شهر شیراز یا خال رخ هفت كشور»؛ «فرهنگ لغات محلى فارسى».[1]

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س چهاردهم ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به واثق. ملقب به صدرالشریعه. وى در خدمت پدرش، داور شیرازى (م 1325 ق)، صاحب تذكره‏ى «مرآت‏الفصاحه»، علوم قدیمه را تحصیل نمود و پس از آن به امور شرعیه و اصلاح بین مردم پرداخت. در «دانشمندان و سخن‏سرایان فارس» و به تبع آن در «فرهنگ سخنوران» آمده كه او در 1313 ق زنده بوده است. از او اشعارى در تذكره‏ها آمده است. از آثار وى: «اساس الكمال»؛ «جمع المسائل».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1339 -1257 ش)، نویسنده و حقوقدان. پس از اتمام تحصیلات در مدرسه‏ى سیاسى تهران به اروپا عزیمت نمود و از دانشكده‏ى حقوق ژنو فارغ‏التحصیل شد. سپس به ایران بازگشت. در 1288 ش وارد خدمات دولتى شد و تا 1333 ش عهده‏دار مشاغل مختلف سیاسى بود. اثر وى: «قانون مجازات عمومى».[1] فرزند میرزا محمودخان قوام‏الدوله، متولد 1265. تحصیلات او در تهران در مدرسه‏ى سیاسى انجام گرفت سپس در دانشگاه ژنو رشته‏ى حقوق را ادامه داد و فارغ‏التحصیل گردید. خدمات ادارى فروهر از 1292 ش در وزارت امور خارجه آغاز شد. پس از ده سال خدمت در وزارت امور خارجه به عدلیه انتقال یافت و رئیس محكمه‏ى تجارت گردید. در 1306 در تشكیلات جدید دادگسترى مستشار دیوان عالى كشور و مدتى نیز مدیركل سجل احوال و رئیس انجمن شهر تهران بود. در 1313 به معاونت وزارت مالیه برگزیده شد و پس از یك سال وزیر مختار ایران در پاریس گردید. در آن تاریخ بعضى از مطبوعات فرانسه علیه ایران مطالبى مى‏نوشتند كه منجر به بركنارى و احضار فروهر از پاریس شد و مدتى بیكار ماند تا در كابینه‏ى جم به ترتیب به كفالت وزارت كشور، وزارت پیشه و هنر و وزارت كشور برگزیده شد. در انتخابات دوره‏ى دوازدهم وكیل مجلس بود و در دوره‏ى بعد نیز همان دست را داشت. پس از پایان دوره‏ى سیزدهم به ریاست سازمان اقتصادى محسوب شد و بعد در كابینه‏ى ساعد مدتى وزارت پست و تلگراف و مدتى هم وزارت دارائى را تصدى مى‏كرد. دو نوبت نیز سفیركبیر ایران در سوئیس بوده است. ابوالقاسم فروهر در 1337 به سمت سناتور انتصابى برگزیده شد و در 1339 درگذشت. وى مردى تحصیل‏كرده، مطلع و نجیب و مردمدار بود. هرگز نسبتى به او داده نشده است. حین‏الفوت نیز از مال دنیا چیز قابل توجهى نداشت. یكى از فرزندان او مهندس فیروز فروهر، چند دوره نماینده‏ى مجلس بوده است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1338 -1263 ش)، نویسنده، استاد دانشگاه، شاعر، مترجم و روزنامه‏نگار. در تهران به دنیا آمد. پدر ش از رجال دانشمند دوره‏ى ناصرى بود. وى علوم مقدماتى را نز پدر آموخت و تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در مدرسه‏ى دارالفنون و آلیانس به پایان برد و زبان فرانسه را به خوبى آموخت، آن‏گاه به فرانسه عزیمت نود. بعد از بازگشت به ایران معلم دارالفنون و مدرسه‏ى علوم سیاسى شد و علاوه بر مترجمى، تدریس جغرافیا و تاریخ و علوم طبیعى را نیز عهده‏دار شد. وى در تربیت دانش‏آموزان سلیقه‏ى خاصى داشت و بدین منظور یك مدرسه عالى به نام «دارالمعلمین» در 1298 ش تأسیس كرد كه خود، ریاست آن را به عهده داشت. وى همچنین نظارت و سرپرستى مجله‏ى «اصول تعلیمات» را، كه از طرف وزارت معارف منشتر مى‏شد، به عهده داشت. فروغى پس از نشر شش شماره از آن مجله نام آن را به «اصول تعلیم» تغییر داد. چندى بعد ماهنامه‏ى «فروغ تربیت» را دایر كرد. وى جمعا چهار سفر به اروپا داشت كه سفر آخر او به عنوان وزیر محتار ایران در سویس بود. ابوالحسن فروغى عضو فرهنگستان زبان فارسى و استاد دانشگاه تهران بود. در ادبیات و انشاى زبان فرانسه بسیار پرمایه و زبردست و در ادبیات فارسى و عربى هم صاحب مطالعات زیاد بود. نثر را خوب مى‏نوشت و شعر نیز مى‏گفت. سرانجام در تهران درگذشت. آثار وى: مجموعه‏ى «اشعار»؛ اوراق مشوش»یا «مقالات مختلفه»؛ رساله‏ى «تجدد و ملیت»؛ منظومه‏ى «شیدوش و ناهید»؛ «تاریخ شعرا»، با همكارى محمدعلى فروغى؛ «سرمایه سعادت» یا «علم و آزادى».[1] فرزند محمدحسین ذكاءالملك، در 1263 ش (1884 م) در تهران متولد شد. در سن 6 سالگى تحصیلات مقدماتى را تحت نظارت پدر و محمدعلى فروغى برادر مهترش آغاز كرد و سپس تحصیلات خود را در مدارس دارالفنون و آلیانس فرانسه ادامه داد و فارغ‏التحصیل شد. آنگاه به زبان و ادبیات فارسى و عربى پرداخت و چون شوق و علاقه‏اى به فلسفه و عرفان داشت، بیشتر وقت خود را صرف فلسفه قدیم و جدید نمود و با مكتبهاى فلسفى آشنا شد و در مدرسه‏ى سپهسالار قدیم آن را تكمیل نمود. فروغى در سن 18 سالگى به روزنامه‏ى تربیت كه پدرش انتشار مى‏داد پیوست و مدیریت داخلى و توزیع روزنامه‏ى مزبور را بر عهده گرفت. پس از تعطیلى روزنامه‏ى تربیت كه مقارن طلوع مشروطیت بود، به كار معلمى و تدریس پرداخت و در مدارس علمیه و دارالفنون ساعاتى از وقت خود را تدریس مى‏نمود. فروغى در 1298 ش با كمك برادرش كه ریاست دیوان عالى كشور را بر عهده داشت، به تاسیس مدرسه‏اى به نام دارالمعلمین مركزى پرداخت و برنامه‏ى آن مدرسه عینا از مدارس متوسطه فرانسه اقتباش شده بود و دوره‏ى آن شش سال كامل بود و مدرك تحصیلى آن دیپلم كامل متوسطه بود. همزمان با تاسیس دارالمعلمین مركزى، نصیرالدوله (احمد بدر) وزیر معارف وقت، مدیریت مجله‏ى اصول تعلیم را كه از طرف اداره‏ى بازرسى وزارت معارف منتشر مى‏شد به ابوالحسن فروغى طبق حكمى واگذار كرد كه با كمك مدرسین و معلمین مدرسه‏ى مزبور، مجله را منتشر سازند. این مجله كه هزینه‏ى آن را وزارت معارف تامین مى‏نمود، یك مجله‏ى فلسفى و تربیتى و علمى و تاریخى و ادبى بود. فروغى اعضاء هیئت تحریریه‏ى نشریه‏ى مزبور را به این شرح انتخاب نمود: غلامحسین رهنما، ابوالقاسم بهرامى، عبدالعظیم قریب و اقبال آشتیانى. علاوه بر هیئت تحریریه، فروغى در هر شماره دو مقاله‏ى فلسفى داشت. با تمام كوششى كه براى ادامه‏ى كار این مجله به عمل آمد، مع‏الوصف شش شماره بیشتر منتشر نشد و در محاق تعطیل قرار گرفت. پس از تعطیلى مجله‏ى اصول تعلیم، فروغى در سال 1300 مجله‏ى فروغ تربیت را انتشار داد كه آن هم دوام زیادى نكرد و از چند شماره تجاوز ننمود. در 1307 ش دارالمعلمین عالى از طرف وزارت فرهنگ تاسیس شد و ابوالحسن فروغى به استادى آنجا منصوب شد. ابوالحسن فروغى در سال 1312 ش به سمت وزیرمختار ایران در سویس انتخاب شد و یك سال در این ماموریت بود و بعد نمایندگى ایران را در جامعه‏ى ملل برعهده گرفت و سرانجام در 1314 به ایران بازگشت و به استادى دانشگاه تهران و عضویت پیوسته‏ى فرهنگستان منسوب شد و تا پایان عمر در مشاغل فرهنگى بود. وفات وى در 6 بهمن‏ماه 1338 ش اتفاق افتاد. ابوالحسن فروغى تالیفاتى به زبان فرانسه و فارسى دارد كه عبارتند از: دو جلد در اصول حكمت و فلسفه به زبان فرانسه، سرمایه سعادت، اوراق مشوش و دوره‏هاى مجله اصول تعلیم و فروغ تربیت. وى طبع شعر داشت و قسمتى از اشعار او به چاپ رسیده است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1325 -1255 ق)، ادیب، نویسنده، مترجم، روزنامه‏نگار و شاعر. ابتدا فدایى، سپس ادیب و سرانجام فروغى تخلص نمود. در جوانى تجارت مى‏كرد و چون سرمایه‏ى خویش را در راه تجارت هند به خلیج‏فارس از دست داد. مدتى در بندر لنگه، جهرم،فسا و یزد گذرانید و سپس به كرمان رفت و به خدمت حاكم كرمان، محمد اسماعیل‏خان نورى، وكیل‏الملك، درآمد. مدتى نیز در كرمانشاه اقامت گزید و وارد جمع درویشان شد. در آنجا نیز به مدیحه‏سرایى شاهزاده عمادالدله پرداخت و ادیب تلخص مى‏كرد. سرانجام به تهران آمد و در دستگاه وزارت انطباعات و دارالترجمه‏ى میرزا محمد حسن‏خان اعتمادالسلطنه به منشى‏گرى پرداخت. در 1291 ق از طرف ناصرالدین‏شاه ملقب و متخلص به فروغى شد. مدتى نیز مدیریت دارالترجمه و دارالطباعه دولتى و مترجمى زبان عربى و فرانسه را عهده‏دار بود و روزنامه‏هاى دولتى «ایران»؛ «اطلاع»؛ «رسمى»؛ «شرف» معمولا با انشاى وى نوشته مى‏شد. در 1311 ملقب به ذكاءالملك ش وى روزنامه‏ى «تربیت» را در 1314 ق منتشر كرد. با تأسیس مدرسه‏ى عالى علوم سیاسى در 1317 ق به استادى مدرسه و در 1323 ق به ریاست آن منصوب گشت. فروغى در ابن‏بابویه شهر رى مدفون شد. آثار وى عبارتند از: «تاریخ سلاطین ساسانى» یا «تاریخ ساسانیان»، ترجمه، با همكارى فرزندش محمدعلى فروغى؛ تصحیح «بوسه‏ى عذرا»؛ «تاریخ ادبیات ایران»؛ «چرا و به این جهت»، ترجمه؛ «سفر هشتاد روزه‏ى دور دنیا»، ترجمه؛ «عشق و عفت»،به نظم، ترجمه؛ تصحیح «عجز بشر»؛ «علم بدیع»؛ «غرائب زمین و عجایب آسمان»، ترجمه؛ «كلبه هندى»، ترجمه. ضمنا از وى «دیوان» شعر به جاى مانده است.[1] ملقب به ذكاءالملك (اول)، ادیب و نویسنده (و. اصفهان 1255 ه.ش- ف. 1289 ه.ش/ 1325 ه.ق) ابن آقا محمدمهدى ارباب. وى در جوانى به عنوان تجارت عازم هند گردید، اما كشتى دچار طوفان شد، و مال‏التجاره‏ى او در آب غرق گردید. وى در بندر لنگه پیاده شد و به جهرم و فسا و از آنجا به یزد رفت، و در آن شهر زندانى گردید. سپس به كرمان رفت و تحت حمایت وكیل‏الملك حاكم كرمان قرار گرفت و قصایدى سرود. آنگاه به عزم زیارت عتبات به مغرب شتافت. در كرمانشاه با چند تن از مشایخ و عرفا ملاقات كرد و در زمره‏ى اهل سلوك درآمد، سپس به كربلا و نجف رفت. پس از ورود به تهران مورد نوازش صنیع‏الدوله وزیر انطباعات قرار گرفت و به توسط او به دربار ناصرالدین شاه قاجار معرفى گردید، و به فرمان همایونى تخلص «فروغى» را انتخاب كرد و به مدیریت و مترجمى دارالطباعه منصوب گردید. روزنامه‏هاى «ایران» و «شرف» و «رسمى» و «اطلاع» كه دولتى بودند، غالباً به انشاى او نوشته مى‏شدند. در 1308 ه.ق به موجب فرمان پادشاه به درجه‏ى اول استیفا و ریاست دارالطباعه رسید. در 1311 ه.ق به موجب دستخط همایونى به لقب «ذكاءالملك» مفتخر شد. روزنامه‏ى «تربیت» از سال 1314 تا 1325 ه.ق به مدیریت او منتشر گردید. در سال 1317 كه مدرسه‏ى علوم سیاسى تأسیس شد وى به معلمى ادبیات آن مدرسه انتخاب گردید و چند كتاب ادبى كلاسیك تألیف و منتشر كرد (بدیع و معانى و عروض و قافیه و تاریخ شعرا). در 1323 به مدیریت مدرسه‏ى مذكور منصوب شد. وى به سن 70 سالگى درگذشت.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1361 -1294 ق)، نویسنده، ادیب، مترجم و دانشمند. فروغى تحصیلات خود را از پنج سالگى نزد پدر آغاز كرد و ظرف مدت هفت سال كلیات زبانهاى فارسى، عربى و فرانسه را آموخت و از علوم جدید نیز بهره گرفت. بعد از آن وارد مدرسه‏ى دارالفنون شد و به تحصیل در رشته‏ى طب پرداخت. اما پس از چندى به علت علاقه به فلسفه و ادبیات در این دو زمینه مشغول فعالیت شد. چندى نیز در مدرسه‏ى صدر به تكمیل تحصیلات پرداخت. بعد از این كه پدرش هفته‏نامه‏ى «تربیت» را انتشار داد محمدعلى به عنوان سردبیر، نویسنده و مترجم هفته‏نامه مقالاتى در آن نوشت. پس از تأسیس مدرسه‏ى علوم سیاسى در ابتدا به عنوان مترجم و سپس به عنوان استاد و معاون مدرسه به خدمت پرداخت. بعد از درگذشت محمدحسین فروغى، محمدعلى ملقب به ذكاءالملك شد و ریاست مدرسه‏ى علوم سیاسى را به عهده گرفت. فروغى در طى زندگانى سیاسى خود چند بار به وكالت مجلس و سفارت رسید و چندین بار وزیر و نخست‏وزیر شد. وى در تهران درگذشت و در ابن‏بابویه به خاك سپرده شد. آثار او عبارتند از: «آئین سخنورى در فن خطابه»؛ «حكمت سقراط»؛ «تاریخ ملل شرق»، ترجمه؛ «اصول علم ثروت»؛ «سیر حكمت در اروپا»؛ «تاریخ ساسانیان» یا «تاریخ سلاطین ساسانى»، ترجمه، با همكارى پدرش ؛ «فهرست رجال بزرگ ممالك».[1] معروف به ذكاءالملك، فرزند مرحوم محمدحسین‏خان ذكاءالملك اول، متولد 1294 ه.ق در تهران است. پدرش از دانشمندان و محققان و شعراء بلندپایه‏ى عصر ناصرى و مظفرى است كه در وزارت انطباعات اعتمادالسلطنه ریاست قسمت ترجمه و تالیف با او بود. علاوه بر آن بر مترجمان همایونى ریاست داشت و شاعرى توانا، ادیبى دانشمند و مترجمى كم‏نظیر بود. غالب كتبى كه اعتمادالسلطنه به نام خود چاپ كرده است، قسمت اعظم آن نتیجه‏ى تحقیق و نگارش فروغى است. محمدعلى فروغى تحصیلات خود را نزد پدرش آغاز كرد. پس از آموزش زبان پارسى به آموختن مقدمات عربى و قرآن و شرعیات پرداخت. پس از آن ادبیات زبانهاى فارسى و عربى را فراگرفت و در آموزش فلسفه و عرفان و حسن خط همت گماشت و ابتدا زبان فرانسه و بعد زبان انگلیسى را به خوبى فراگرفت و وارد دارالفنون ناصرى شد. مدتى به علم طب روى آورد، سالى چند در این علم غوطه‏ور بود تا اینكه طبابت را مطابق ذوق خود نیافت و بر فلسفه و عرفان متمایل شد و تحصیلات خود را در این رشته در مدارس معروف آن روز تهران نزد اساتید بزرگى چون میرزا ابوالحسن جلوه و میرزا طاهر تنكابنى به حد كمال رسانید و چون مسلط به زبانهاى خارج بود، از نوشته‏ى فلاسفه‏ى مغرب زمین هم بهره‏مند گردید. پدرش در سال 1314 ه.ق به انتشار مجله‏ى تربیت همت گماشت. محدعلى در كار این نشریه دخالتى تام داشت. گذشته از سردبیرى آن ترجمه‏هائى از او منتشر مى‏شد. در این روزنامه از قانون و مدرسه و تجدد سخن بسیار آمده است و قریب ده سال منظما انتشار پیدا مى‏كرد. در 1317 ه.ق كه میرزا نصرالله‏خان مشیرالدوله به تشویق دو فرزند خود موتمن‏الملك و مشیرالملك (بعدها مشیرالدوله) مدرسه‏ى عالى علوم سیاسى را بنیاد نهاد، محمدحسین فروغى به استادى آنجا برگزیده شد و فرزندش نیز به ترجمه‏ى تاریخ براى دانشجویان پرداخت و پس از چندى معلم تاریخ در مدرسه‏ى سیاسى گردید. پس از مدتى محمدحسین ذكاءالملك به ریاست مدرسه گمارده شد و فرزندش را به معاونت انتخاب كرد. این وضع تا اوایل مشروطیت ادامه داشت. در این سال ذكاءالملك درگذشت و لقب و شغلش را به فرزند ارشد او واگذار كردند. محمدعلى فروغى با لقب ذكاءالملك به ریاست مدرسه عالى علوم سیاسى منصوب گردید. پس از صدور فرمان مشروطیت و تشكیل مجلس اول كه در حقیقت مجلس موسسان بود، فروغى براى ریاست دبیرخانه دعوت شد و كار ادارى مجلس را انجام مى‏داد. سازمان ادارى و تاسیس كتابخانه از كارهاى اولیه‏ى اوست. در انتخابات دوره‏ى دوم مجلس شوراى ملى كه پس از استبداد صغیر انجام گرفت، محمدعلى ذكاءالملك به نمایندگى مردم تهران انتخاب شد و پس از چندى به ریاست مجلس شوراى ملى انتخاب گردید. چند ماهى بیشتر در این سمت نبود كه جاى خود را به موتمن‏الملك سپرد و خود به نیابت ریاست رسید. ذكاءالملك در سال 1290 ش در كابینه‏ى صمصام‏السلطنه بختیارى ابتدا وزیر مالیه و بعد وزیر عدلیه شد. در كابینه‏ى بعدى كه به ریاست مشیرالدوله تشكیل یافت، همچنان وزیر عدلیه بود. در دوره‏ى سوم وكیل مجلس شد ولى در مجلس باقى نماند تا به ریاست دیوان عالى كشور منصوب شد و سالیان دراز در آن سمت اشتغال داشت. پس از پایان جنگ بین‏الملل اول، به اتفاق مشاورالممالك انصارى به كنفرانس صلح رفتند ولى موفق به حضور در كنفرانس نشدند و آنها را مودبانه جواب كردند. در 1301 ش ذكاءالملك در كابینه‏ى مستوفى‏الممالك وزیر امور خارجه شد و در جدال مستوفى و مدرس نقشى اساسى داشت و غالبا پاسخ مجلسیان را او مى‏داد. در كابینه‏ى بعدى به ریاست مشیرالدوله وزیر مالیه شد. از 1302 تا 9 آبان 1304 در چهار كابینه‏ى رضاخان سردارسپه، دو بار وزیر خارجه و دو بار وزیر مالیه بود تا سرانجام در 9 آبان 1304 مجلس پنجم طرح انقراض قاجاریه را به تصویب رسانید و حكومت موقت را به رضاخان پهلوى سپرد تا مجلس موسسان به اصلاح اصول قانون‏اساسى بپردازد. ذكاءالملك در این تاریخ به كفالت نخست‏وزیرى و سرپرستى دولت تعیین شد. مجلس موسسان در آذرماه 1304 امور سلطنت را به رضاخان پهلوى واگذار كرد و محمدعلى فروغى به عنوان اولین نخست‏وزیر سلطنت رضا پهلوى معرفى شد. او قریب شش ماه رئیس دولت بود. تاجگذارى رضاشاه، انتخابات دوره‏ى ششم قانون نظام اجبارى و الغاء القاب و قانون ثبت در دوران نخست‏وزیرى او انجام یا به تصویب رسید. فروغى در اثر دخالتهاى تیمورتاش وزیر دربار تاب مقاومت نیاورد و از شاه اجازه‏ى استعفا گرفت. شاه استعفاى او را پذیرفت مشروط بر اینكه كارى در كابینه قبول كند. پس از مذاكرات لازم، قرار شد فروغى در كابینه‏ى بعدى وزیر جنگ باشد ولى كارهاى وزارت جنگ را رضاشاه انجام بدهد. جانشین فروغى كه پس از لغو القاب حسن مستوفى نام گرفته بود، فروغى را به عنوان وزیر جنگ معرفى كرد و پس از چندى فروغى به اتفاق دو فرزند خود (جواد و محسن) از راه روسیه عازم اروپا شد تا ترتیب تحصیل فرزندان خود را تحت‏نظر علامه محمد قزوینى در پاریس بدهد. برخى از مورخین درباره‏ى این مسافرت مطالب خلاف واقعى عنوان نموده و متذكر شده‏اند كه انگیزه‏ى فروغى در این مسافرت صرفا براى ملاقات با سلطان احمدشاه و اخذ استعفانامه از وى و پرداخت مبلغى حدود هفت میلیون تومان بوده است در حالى كه مرحوم فروغى در تمام عمر نسبت به این مطلب معترض بود، و قویا آن را تكذیب مى‏نمود و اصولا در پاریس بین او و احمدشاه ملاقاتى دست نداده بود. فروغى چند ماهى در پاریس اقامت گزید تا به سمت سفارت كبراى ایران در آنقره تعیین شد و مراتب تلگرافى به او ابلاغ گردید. مدت ماموریتش در تركیه دو سال به طول انجامید و در ایجاد حسن روابط بین دو كشور زحماتى متحمل شد. ذكاءالملك در سفر تركیه دوستى و نزدیكى زیادى با رجال ترك پیدا كرد مخصوصا با كمال آتاتورك دوستى او زبانزد بود و همه روزه با رهبر مقتدر و اصلاح‏طلب تركیه ملاقات و مذاكره داشت. در 1308 ش با سمت ریاست هیئت نمایندگى ایران در جامعه‏ى ملل به ژنو رفت و به ریاست جامعه‏ى ملل انتخاب شد. جامعه‏ى ملل در دوران ریاست فروغى، قدمهائى براى رفاه مردم دنیا و صلح كشورها برداشت كه یقینا فروغى نیز سهم بسزائى در این امر مهم دارد. در 1309 به تهران بازگشت و در كابینه‏ى حاج مخبرالسلطنه هدایت به وزارت جدیدالتاسیس اقتصاد منصوب شد. پس از دو ماه وزارت امور خارجه هم ضمیمه‏ى كار او شد و هر دو وزارتخانه را توامان اداره مى‏كرد ولى چند ماه بعد وزارت اقتصاد منحل گردید. فروغى تا شهریور 1312 در پست وزارت امور خارجه مستقر بود. در شهریور 1312 مهدى‏قلى هدایت پس از شش سال‏ونیم صدارت، از كار كناره گرفت و محمدعلى فروغى به جاى او به نخست‏وزیرى منصوب شد. در دوران نخست‏وزیرى او، كار تاسیس دانشگاه تهران به اتمام رسید. جشن هزاره‏ى فردوسى با شركت مستشرقان و دانشمندان دنیا در طوس برگزار شد. فرهنگستان ایران هم براى احیاء زبان فارسى بنیان گرفت. در دوران نخست‏وزیرى او، رضاشاه براى اولین بار از كشور خارج شد و چند روزى مهمان كمال آتاتورك شد و از نزدیك با ترقیات كشور دوست و همجوار آشنا گردید. فروغى متجاوز از دو سال در راس دولت بود تا واقعه‏ى گوهرشاد پیش آمد. پاكروان استاندار و نوائى رئیس شهربانى، كاسه و كوزه را بر سر محمدولى اسدى نایب‏التولیه شكستند و او را عامل اصلى قیام معرفى كردند. در آن تاریخ یكى از دختران فروغى، عروس اسدى بود لذا فروغى در مقام شفاعت برآمد ولى آتش غضب رضاشاه تندتر شد، نه تنها شفاعت او را نپذیرفت بلكه فروغى را هم از كار كنار گذاشت، تمام مشاغل او را گرفت و تحت‏نظر نظمیه در منزل خود نیز زندانى شد. تیمورتاش و سردار اسعد در این دوره از نخست‏وزیرى او در زندان به قتل رسیدند. فروغى تا 1320 در انزوا به سر مى‏برد تا اینكه پس از حمله‏ى روس و انگلیس به ایران، رضاشاه به سراغ او رفت. در آن ایام پرتلاطم، سكان كشتى نجات ایران را به دست او داد. فروغى پس از اینكه زمام امور را به دست گرفت، در مقام مذاكره با شوروى و انگلیس برآمد. نتیجه‏ى مذاكرات بر این قرار گرفت كه رضاشاه از سلطنت كناره‏گیرى كند. ابتدا قرار بود رژیم تغییر نماید و جمهورى به جاى سلطنت انتخاب شود ولى پافشارى فروغى موجب شد كه رژیم باقى بماند و فرزند شاه طبق قانون اساسى سلطنت كند. از اقدامات فروغى در این دوره تثبیت انتخابات دوره‏ى سیزدهم بود كه در زمان رضاشاه و جو دیكتاتورى صورت گرفته بود. قرارداد سه‏جانبه با متفقین كه پس از پایان جنگ ایران را تخلیه كنند، از دیگر اقدامات فروغى است. وى در این دوره از نخست‏وزیرى خود با مشكلات بزرگى مواجه شد. مورد هتاكى و حمله رادیوهاى خارجى و مطبوعات داخلى قرار گرفت. در مجلس به سوى او سنگ پرتاب كردند. رادیوى آلمان او را كلیمى‏زاده خطاب كرد و ایران تیمورتاش در روزنامه‏ى رستاخیز به او نسبت دزدى داد ولى با تمام این مشكلات، فروغى شش ماه دوام كرد و چهار بار كابینه را ترمیم نمود ولى سرانجام در مقابل آن همه مصائب توان خود را از دست داد با وجودى كه در مجلس اكثریت داشت، از كار كناره گرفت و خود را مخفى ساخت و زیر بار مسئولیت مجدد نرفت. وكلاء چون از فروغى مایوس شدند، سهیلى را بدان سمت برگزیدند. فروغى بعد از نخست‏وزیرى به وزارت دربار منصوب شد و پس از چندى قرار شد با سمت سفیركبیر به آمریكا عزیمت كند. برایش پذیرش خواستند، موافقت شد و قبل از حركت فروغى چون بیمار بود، تقاضا نمود در این ماموریت محمود فروغى فرزند كوچكش كه عضویت وزارت امور خارجه را داشت با او همراهى كند. این امر احتیاج به تصویب‏نامه هیئت وزیران داشت. قوام‏السلطنه نخست‏وزیر موضوع را در هیئت دولت مطرح كرد و با مخالفت باقر كاظمى مهذب‏الدوله مواجه شد كاظمى در زمره افرادى بود كه تمام ترقیات او مدیون فروغى بود. فروغى او را از كارمندى ساده وزارت امور خارجه به سفارت و وزارت رسانید و همیشه براى حمایت از او مورد ایراد و حتى طعن بعضى دوستان قرار مى‏گرفت و انتظار نداشت در آن ایام كاظمى با تقاضاى كوچك او مخالفت كند. موضوع چندى در هیئت دولت باقى ماند و اخذ تصمیم به عمل نیامد. فروغى به شدت متاثر شد و بیمارى او شدت یافت تا اینكه در آذرماه 1321 در سن 67 سالگى به بیمارى سكته درگذشت. فروغى داراى دو چهره‏ى متضاد است، یكى فروغى سیاستمدار، دیگرى فروغى دانشمند و ادیب و فیلسوف. در چهره‏ى اول تمام مراحل ترقى و مشاغل مهم مملكت را پشت سر گذاشت. او در طول زندگانى سیاسى خود سه بار نخست‏وزیرى، یك بار كفیل نخست‏وزیرى، یك بار رئیس مجلس شوراى ملى، پانزده بار وزیر امور خارجه، دارائى، جنگ، عدلیه، اقتصاد ملى، یك بار سفیر، وزیر دربار، رئیس جامعه‏ى ملل، رئیس مدرسه‏ى عالى حقوق و بالاخره رئیس دیوان عالى كشور بوده است. ممكن است از لحاظ سیاسى دانسته یا ندانسته اشتباهاتى مرتكب شده باشد. همانطورى كه دوستان سیاسى همیشه او را تایید مى‏نمودند، دشمنان او را تقبیح كرده نسبتهائى به او بدهند ولى آنچه مسلم است فروغى از پایه‏گذاران سلسله‏ى پهلوى بود و هنگام جلوس پدر و پسر به سلطنت، نخست‏وزیرى را در اختیار داشته است. محمدعلى فروغى دانشمند و فیلسوف و ادیب در قرن اخیر از بزرگان و محققین درجه اول محسوب مى‏شود. در جوانى به امر ترجمه اشتغال داشت، چندین جلد تاریخ دنیا را ترجمه و تلخیص مى‏كرد كه در مدارس آن روز كشور تدریس مى‏شد. بعد به تصحیح دواوین شعرا پرداخت. دیوان عمر خیام نیشابورى، دیوان حافظ و دیوان سعدى و از همه مهمتر شاهنامه فردوسى به همت او تصحیح و چاپ شده‏اند كه هنوز نوشته‏هاى او مورد استفاده‏ى دانشمندان است. در تاسیس فرهنگستان و احیاء زبان فارسى جد و جهدى وافر داشت. خود مدتى ریاست فرهنگستان را عهده‏دار بود. مقاله‏ى مستند «پیام به فرهنگستان» نمونه‏اى از طرز فكر او درباره‏ى زبان فارسى است. پربارترین دوران حیات علمى فروغى از 1314 تا 1320 است كه موفق شد آثار مهمى از خود به یادگار گذارد. سه جلد كتاب سیر حكمت در اروپا و شرح اشارات بوعلى سینا از اهم كارهاى او در این دوره است. او فلسفه‏ى شرق و غرب را به خوبى مى‏دانست، مع‏الوصف از مشورت و مذاكره با دانشمندان و فلاسفه‏ى شرق خوددارى نمى‏كرد. در ایامى كه سرگرم تهیه‏ى سیر حكمت در اروپا و شرح اشارات بوعلى سینا بود، غالبا با میرزا طاهر تنكابنى، سید محمد مشكوه و استاد فاضل تونى در مذاكره و تبادل‏نظر بود. فروغى در نویسندگى از پیشقدمان ساده‏نویسى است. مقدماتى كه بر بعضى از دواوین نوشته است این رویه را به اثبات مى‏رساند. او حتى‏المقدور سعى كرده است از لغات بیگانه پرهیز كند و مطالب خود را در عین استحكام و فصاحت طورى بیان كند كه همه بتوانند از آن بهره‏مند شوند. در كتاب آیین سخنورى، این شیوه در حد اعلى جلوه‏گر است. او در اواخر عمر تصمیم به تقریر خاطرات خود گرفت. بیش از 50 صفحه تقریر نكرده بود كه اجل مهلتش نداد. این یادداشتها بیشتر درباره‏ى پدرش محمدحسین‏خان ذكاءالملك و رویه‏ى او در تعلیم و تربیت فرزندان و طریقه‏ى تالیفات اوست. انتخاب نام خانوادگى فروغى نیز مربوط به پدر اوست. وقتى پدرش در دربار ناصرالدین‏شاه قطعه شعرى سرود و شاه را خوش آمد، لقب فروغى را به او داد كه از آن تاریخ در اشعارش تخلص فروغى دیده مى‏شود. مرحوم ذكاءالملك اول درباره‏ى لقب فروغى چنین گفته است: فروغ یافت چو از مدح شاه گفته‏ى من مرا خدیو معظم لقب فروغى داد مرحوم محمدعلى فروغى نقاش چیره‏دستى بود. او در جوانى با كمال‏الملك در زمینه‏ى نقاشى كار كرده بود. خود مى‏نویسد: من به كمال‏الملك فرانسه درس مى‏دادم و او به من تعلیم نقاشى مى‏داد. آثارى از او نزد فرزندانش به یادگار باقى است. ذكاءالملك گذشته از مراحل سیاسى و علمى كه در حد اعلا قرار داشت، در دوستى و وداد هم سرآمد اقران بود. به خانواده‏ى خویش دلبستگى خاصى داشت. پس از فوت پدرش سرپرستى سه خواهر و یك برادر را عهده‏دار شد. یك خواهر و برادرش ابوالحسن فروغى تا روز مرگ با ذكاءالملك زندگى مى‏كردند و گذشته از اینكه جمع‏المال بودند، هرگز آنها را از خود دور نساخت. یكى از خواهران او همسر سرتیپ عبدالرزاق خان بغایرى بود. خواهر دیگرش به عقد و ازدواج وقارالسلطنه وصال یكى از فرزندان وصال شیرازى درآمد ولى وقارالسلنه در 1305 در میانسالى درگذشت و فروغى مادام كه حیات داشت، خواهرزاده‏هاى خود را چون فرزندان خویش مراقبت مى‏كرد. ذكاءالملك در جوانى با خواهرزاده‏ى نظام‏السلطنه (رضاقلى) ازدواج كرد و ثمره‏ى این وصلت چهارپس و دو دختر بود. همسر او در سنین سى‏سالگى مبتلا به سل شد. تلاش اطباء به جائى نرسید. او را از فرزندانش جدا كردند و در قلهك خانه‏اى اجاره و او را تنها در آن منزل قرار دادند تا تنها پزشك متخصص در سل كه پزشك سفارت انگلیس بود، از او عیادت كند. او هفته‏اى یك بار فرزندان خود را از پشت شیشه مى‏دید. معالجات پزشكان موثر واقع نشد و آن زن درگذشت. فروغى پس از فوت همسرش، قریب بیست سال زیست و هرگز ازدواج نكرد. در واپسین روزهاى عمر به یكى از فرزندان خود گفته بود من پس از مرگ مادر شما هرگز افطار نكردم (منظور این است كه زنى ندیدم). فروغى از مال دنیا بهره‏اى نداشت. پدرش در خیابان امیریه نزدیك باغ انتظام‏السلطنه خانه‏اى مشتمل بر بیرونى و اندرونى خریده بود كه پس از مرگش فرزندان در آن خانه زندگى مى‏كردند. در حوالى 1300 آن خانه را فروغى فروخت و با پس‏اندازى كه از حقوق دیوان كشور اندوخته بود در خیابان سپه خانه‏ى بزرگى كه چهار هزار مترمربع بود، به مبلغ دوازده هزار تومان خریدارى كرد. پس از مرگش این خانه را به وزارت بهدارى اجاره دادند و بیمارستانى به نام نجات در آنجا مستقر شد. در 1330 وزارت بهدارى این خانه را به مبلغ یك میلیون تومان خریدارى كرد ولى ابوالحسن فروغى از قبول سهم خویش خوددارى كرد و تمام آن را به فرزندان برادرش داد. روابط ذكاءالملك با برادر كوچكش ابوالحسن فروغى كه از فلاسفه و دانشمندان بزرگ معاصر بود، رفتار پدر و فرزند و معلم و شاگرد بود. فروغى هرگز عادت نداشت مطالب و جریانات سیاسى روز را براى فرزندان خود تعریف كند. اگراز او سئوالى مى‏شد مختصر پاسخى مى‏داد. از مذاكرات چند ساعته‏ى او و رضاشاه كه در همان منزل خیابان سپه اتفاق افتاد، هیچكس اطلاع ندارد. ذكاءالملك سه تن از فرزندان خود را به اروپا فرستاد. جواد فرزند ارشد او علم سیاست آموخت و داخل وزارت امور خارجه شد و همسر سوئیسى اختیار كرد. در 1335 در حالى كه وزیرمختار در سوئیس بود درگذشت. محسن فرزند دومش ابتدا ریاضیات و سپس فن معمارى آموخت و الحق در این رشته همتا نداشت. مقامات سیاسى و ادارى را تا وزارت طى كرد. مسعود فرزند سوم او علوم سیاسى تحصیل نمود و مشاغلى در طول حیات قبول كرد. محمود اساسا خارج نرفت و تحصیل او در دانشكده‏ى حقوق تهران انجام گرفت و در حقیقت تنها فرزندى كه توانست از محضر پدر خود برخوردار شود او بود. به همین دلیل در بین فرزندان ذكاءالملك، محمود تا حدى از علوم فلسفى و ادبى بهره‏مند شده است. دو دختر او هر دو عروس مصباح‏السلطنه اسدى شدند. دانشگاه تهران چند بار براى بزرگداشت فروغى جشنهائى ترتیب داد. درباره‏ى مقام علمى و سیاسى او سخن بسیار رفت. حبیب یغمائى مدیر مجله‏ى یغما، مجموعه‏اى از مقالات او را تحت عنوان «مقالات فروغى» انتشار داده است. فروغى در جوانى وارد لژ فراماسونى شد و به استاد اعظمى رسید. در سال 1321 درگذشت.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1336 -1288 ش)، نویسنده و شاعر، متخلص به فروغ. در فسا به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در زادگاهش و شیراز به پایان رسانید. سپس به تهران آمد و در رشته‏ى مهندسى نقشه‏بردارى به تحصیل پرداخت. فروغ از طرف وزارت امور خارجه مأموریت یافت تا از مرزهاى كشور و كمیسونها سرحدى و تحدید حدود با كشورهاى همسایه نقشه‏بردارى كند. از آثارش: «مرزهاى ایران»؛ «نقشه‏بردارى علمى و عملى»؛ «نقشه ایران».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س چهاردهم ق)، نویسنده و استاد دانشگاه. در 1312 ش با آخرین گروه دانشجویان اعزامى به فرانسه، به آن كشور عزیمت نمود و در دانشگاه شهر بوردو به اخذ مهندسى شیمى نایل شد و دكتراى خویش را در همین رشته از مدرسه‏ى پلى‏تكنیك برلین اخذ كرد. وى در 1319 ش به ایران مراجعت كرد و مدتى ریاست هنرستان رنگرزى را به عهده داشت و چندى نیز ریاست اداره‏ى آموزش وزارت پیشه و هنر با او بود. در 1324 ش به سمت استادى دانشگاه رسید و بعدها به معاونت دانشكده‏ى فنى منصوب شد. از آثار وى: «پتروشیمى»؛ «شیمى‏آلى».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1299 ش)، نویسنده و شاعر. در تهران چشم به جهان گشود. و تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران به پایان برد و براى ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسى وارد دانشكده‏ى ادبیات شد، از كودكى به شعر و شاعرى علاقه داشت. اولین مجموعه او كه منجر به اخذ جایز و تشویق وى شد «دو امیرزاده» نام داشت، در نویسندگى نیز دستى داشت و چندى سردبیرى روزنامه‏ى «دموكرات» را به عهده داشت و مجله‏ى «براى مردم» را نیز خود به چاپ رسانید. از آثار او: «فرانواز»، «سقاخونه»؛ «در جستجوى زندگى»؛ «مجموعه داستانها»؛ تصحیح «دیوان» انورى؛ «بارگاه خیال» و مجموعه شعر «رقص بر ساحل».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1361 -1299 ش)، شاعر و نویسنده. پدرش اهل فضل و دانش بود و مادرش از افشار نادرى كه در كودكى شهر آشوب از دنیا رفت. وى در اصفهان متولد شد و در آذربایجان پرورش یافت و علاوه بر تحصیل علوم جدید به تحصیل علوم قدیم نیز پرداخت. شغلش معلمى و با مطبوعات نیز در ارتباط بود. طبع شعرى داشت. از اوست: طایر اندیشه پرپر مى‏زند اندك اندك مى‏گشاید بالها بر فراز قبر امید بشر بر سر خاكستر آمالها

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1299 ش)، روزنامه‏نگار، مترجم و نویسنده. وى در مازندران بدنیا آمد و فارغ‏التحصیل از كالج آمریكایى اصفهان و دانشكده‏ى ادبیات در رشته‏ى زبان خارجه بود به آمریكا و بسیارى از كشورهاى اروپایى مسافرت كرد و معاونت رادیوى صداى آمریكا در ایران را بر عهده گرفت و متجاوز از پانزده سال سابقه‏ى مطبوعاتى داشت. از آثار وى: «افسانه‏هاى اپرا»؛ «بر باد برفته»، ترجمه؛ «خاطره‏ى یكدوست»؛ «راه بى‏پایان»، ترجمه؛ «سرگذشت من»، ترجمه.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1298 ش)، نویسنده، مترجم و مدرس. در تهران متولد شد و تحصیلات خود را در دبیرستان البرز و دانشسراى عالى به پایان برد. در سال 1322 ش به خدمت فرهنگ درآمد. و مدتى به كار تدریس در دبیرستانهاى تهران پرداخت. از آثار وى: ترجمه‏هاى «ابراهام لینكن»، «داوید كاپرفیلد»، «دین براى دیر باوران»، «سازمان ادارى حكومت صفوى» و «طب اسلامى».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1361 -1281 ق)، نویسنده، فیقه اصولى، ادیب و شاعر، متخلص به رجا. در زفره به دنیا آمد در اثر سعى و كوشش بسیار در اغلب علوم از قبیل صرف و نحو و رمل و جفر و اعداد سرآمد گردید. وى در قریه‏ى زفره به تدریس و وعظ و تحریرات شرعى روزگار مى‏گذرانید. سرانجام در زفره وفات یافت و در همان جا دفن شد. از او آثار فراوان به جاى مانده است. از جمله: «اسهل اللغات یا منتخب اللغات»؛ «كتاب الارث»؛ «تجوید و ترتیل قرآن»؛ «دبستان الشعراء»، در عروض و قافیه؛ «قواعد الرمل»؛ «سپهر اللغه»؛ «دیوان» اشعار.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1357 -1295 ش)، محقق، نویسنده و شاعر. وى در مشهد به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در همان شهر به اتمام رساند. از دانشكده‏ى كشاورزى كرج فارغ‏التحصیل شد و به استخدام دولت درآمد. به ایلام رفت، سپس به مشهد مراجعت كرد و از محضر ادیب نیشابورى كسب فیض كرد. بار دیگر به تهران آمد و تحصیلات عالى خود را ابتدا در رشته‏ى حقوق تا مرحله‏ى لیسانس و سپس در ادبیات فارسى تا اخذ درجه‏ى دكترا ادامه داد و به تدریس در دانشگاه تبریز پرداخت. در سال 1342 ش رییس دانشكده‏ى ادبیات مشهد شد. بر اثر بیمارى سرطان درگذشت. او داراى آثار تحقیقى بسیار است از جمله: «فرهنگ اشعار حافظ»؛ «خلاصه‏ى شرح تعرف»؛ «پلى میان شعر هجایى و عروض فارسى»؛ «یادداشتى درباره‏ى لهجه‏ى بخارایى»؛ تصحیح «رونق المجالس» و «بستان العارفین» و مقالات متعدد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س چهاردهم ق)، استاد دانشگاه و مولف. در شیراز متولد شد. دوره‏ى ابتدایى را در مدرسه‏ى تربیت به پایان رسانید؛ سپس در مدرسه‏ى هاشمیه كه از مدارس قدیمى شیراز است، سالهاى درازى در خدمت استادان وقت به تحصیل علوم ادبى و عربى، فقه و اصول و تفسیر و حدیث و منطق و كلام و حكمت الهى و نكات عرفانى مشغول بود و ضمن تحصیل در مدرسه‏ى قوام در رشته‏هاى مزبور درس مى‏داد. در سال 1310 ش در دبیرستان سلطانى دبیر ادبیات فارسى و عربى و منطق و فلسفه بود در سال 1313 ش به طور رسمى وارد خدمت وزارت فرهنگ شد و سمت دبیرى دبیرستانهاى شیراز را یافت. رجایى همچنین عضو انجمن ادب شیراز و استاد دانشكده ادبیات نیز بود. از آثار وى: «معالم البلاغه».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1301 ق)، نویسنده و روزنامه‏نگار. وى از نویسندگان و آزادیخواهان و خانزادگان تنگستان بود كه از آغاز نداى آزادى و مشروطه، به تهران آمد و جزو مشروطه‏طلبان شد. تنگستانى در اوایل جنگ بین‏الملل اول، با گروه آزادیخواهان به كرمانشاه و استانبول سفر كرد و مدتى در ركاب نظام‏السلطنه مافى با دشمنان ایران جنگید. وى سالهاى متمادى ساكن تهران بود. در سال 1328 ق روزنامه‏ى «یادگار جنوب» را تاسیس كرد و با مساعدت سید یعقوب انوار اردكانى اداره كرد. این روزنامه ارگان فرقه ترقى‏خواه ایران بود كه پس از یكسال توقیف شد. در سال 1339 ق روزنامه‏ى «نداى جنوب» را به صاحب امتیازى میرزا باقرخان معلم و به مسئولیت خود انتشار داد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)

(1353 -1288 ق)، نویسنده و مدرس. وى تحصیلات خود را در دارالفنون به اتمام رسانید و در زمان ریاست جعفر قلیخان نیرالملك به نظامت و بعدها به ریاست آن مدرسه منصوب گردید و تا پایان عمر مدت چهل سال به تعلیم و تربیت شاگردان دارالفنون اشتغال داشت. آثار وى: «كتاب آبى»؛ «مسافرت استانلى به آفریقا».[1] محمدحسن خان بن محمدحسین خان (و. 1288 ه.ق.- ف. 1353 ه.ق./ 1313 ه.ش.) وى پس از تكمیل تحصیل در دارالفنون و آجودانى دارالفنون، در زمان ریاست جفعرقلى خان نیرالملك در آن مدرسه به نظامت رسید و بعدها رئیس داراالنفون گردید و تا پایان حیات این سمت را داشت.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

محمود حكيمي در سال 1323ه.ش در تهران متولد شد و پس از گذراندن تحصيلات ابتدايي ومتوسطه،‌براي تحصيل دررشته زبان انگليسي وارد دانشگاه تربيت معلم شد و پس از مدتي تدريس در مدارس، براي ادامه تحصيل دررشته تعليم و تربيت به انگلستان رفت و پس از دريافت درجه فوق ليسانس و بازگشت به ايران،‌ به تدريس در مراكز تربيت معلم پرداخت. وي اكنون (1383ه.ش) بازنشسته است و به كار مورد علاقه خود كه همان تحقيق و تاليف درزمينه ادبيات معاصر انقلابي ايران و تاريخ تمدن است، مي پردازد. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي گرايش : ادبيات ديني و معاصر اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : محمود حكيمي در شهريور ماه سال 1323ه.ش در محله ميدان خراسان درتهران در خانوده اي مذهبي متولد شد. تحصيلات رسمي و حرفه اي : محمود حكيمي پس از طي تحصيلات متوسطه موفق به دريافت مدرك كارشناسي زبان انگليسي از دانشگاه تربيت معلم شد. وي پس از و مدتي تدريس در مدارس تهران، به انگلستان رفت و پس از اخذ مدرك كارشناسي ارشد، به تدريس در مراكز تربيت معلم مشغول شد. فعاليتهاي ضمن تحصيل : محمود حكيمي از روزگار تحصيل به ادبيات فارسي و تاريخ تمدن علاقه داشت و با اين گرايش به مطالعه آزاد مي پرداخت. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : محمود حكيمي سالها در مدارس تهران به عنوان معلم زبان انگليسي ، و پس از بازگشت از انگلستان به عنوان مدرس تعليم و تربيت درمراكز تربيت معلم به تدريش اشتغال داشته و اكنون نيز مدتي است بازنشسته شده و به تحقيق و تاليف مي پردازد. فعاليتهاي آموزشي : محمود حكيمي سالها تدريس زبان انگليسي مدارس تهران را به عهده داشته، و پس از بازگشت ازانگلستان نيز استاد تعليم و تربيت دردانشگاههاي تربيت معلم بوده است. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : مطالعه، تحقيق و تاليف و سرودن اشعاري با مضمون ادبيات معاصر و انقلابي ايران و تاليف كتبي پيرامون تاريخ تمدن از كارهاي روزمره محمود حكيمي است. آرا و گرايشهاي خاص : محمود حكيمي در آثار ادبي خود مدافع ادبيات انقلاب ايران است و نيز در تاريخ تمدن به اخلاق گرايي و اصنافي چون صوفيان و پهلوانان توجه خاصي دارد. جوائز و نشانها : فرهنگسراي نوجوانان درمنطقه 18 شهرداري تهران كتابخانه اي رابه نام محمود حكيمي نام گذاري كرده است كه در سال 1382 ه.ش توسط شخص محمود حكيمي افتتاح شد. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 تاريخ تمدن جهان باستان يا داستان زندگي انسان ويژگي اثر : مجموعه اي است 21جلدي كه اولين جلد آن در سال 1360ه.ش و جلد بيست ويكم آن در 1382ه.ش منتشر شده است. 2 غرب بيمار ويژگي اثر : غرب بيمار نخستين كتاب محمود حكيمي بود كه در سال 1351ه.ش منتشر شد. 3 مباني ادبيات ديني كودكان و نوجوانان ويژگي اثر : اين كتاب آخرين و جديدترين اثر اوست كه با همكاري مهدي كاموس آن را به نگارش در آورده است. 4 همراه با عارفان ، عياران و جوانمردان ويژگي اثر : كتابي است شامل شرح حالهاي بزرگان عرفان، عياران .‌جوانمرداني چون پورياي ولي و غلامرضا تختي.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

سيداحمدحسيني كازروني در سال1320در بوشهر بدنيا آمد. وي با احراز رتبه اول درمقاطع تحصيلي متوسطه با دريافت ديپلم وارد دانشكده ادبيات دانشگاه شيراز گرديد. دوره كارشناسي ارشد و دكترا را در شهر تهران ادامه داد. او به تدريس در مدارس، دانشگاه هاي آزاداسلامي و دولتي با سمت هيئت علمي و استادياري ادامه فعاليت دارد. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي والدين و انساب : سيد جواد حسيني كازروني پدر سيد احمد است كه به حرفه بازرگاني اشتغال داشته و از انساب حاج سيدمحمدرضا كازروني از بازرگانان و واقفان بنام واز مساعدين معروف نهضت جنوب بوده است. سكينه كنگاني نام مادر سيد احمدبود كه ايشان خانه دار بوده اند. خاطرات کودکي : سيداحمد حسيني كازروني جواني زيرك و بلند پرواز بود و پويا و پرتحرك. اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : سيد احمد حسيني كازروني داراي خانواده اي آرام و روابطشان بسيار حسنه بود. تحصيلات رسمي و حرفه اي : تحصيلات دبستاني: از مهر ماه 1327 تا 1333 دوره شش ساله دبستان تحصيلات دبيرستاني: مهرماه 1333 تا 1339 دوره شش ساله دبيرستاني (ديپلم ادبي) تحصيلات دانشگاهي مقطع كارشناسي: مهرماه 1339 تا 1342 دوره سه ساله در رشته ادبيات فارسي تحصيلات دانشگاهي مقطع كارشناسي ارشد: مهرماه 1365 تا 1367 دوره دو ساله در رشته ادبيات فارسي تحصيلات در مقطع دكتري: مهرماه 1367 تا 1370 دوره سه ساله در رشته زبان وادبيات فارسي خاطرات و وقايع تحصيل : سيد احمد حسيني كازروني از دوران تحصيل خود اينطور بيان ميكند: نفراول ديپلم ادبي در سال 1339 در استان بوشهر و ورود بدون كنكور درمقطع ليسانس در دانشگاه شيراز و دريافت پاداش ماهانه و معافيت از سربازي و استخدام در وزارت آموزش و پرورش مهرماه 1342 . نفر اول دوره هاي كارشناسي ارشد و دكتري ونخستين فارغ التحصيل رشته زبان وادبيات فارسي- واحد علوم تحقيقات عالي تهران - دردانشگاه آزاد اسلامي 1370ش بوده ام و در رشته خود نخستين استادياري هستم كه در طول 11سال از استادياري به درجه استادي 1374-1373 رسيده ام. فعاليتهاي ضمن تحصيل : از ديگر فعاليتهاي سيد احمد حسيني كازروني در امور مقاله نويسي وچاپ در نشريات، شركت در همايش ها و كنگره هاي تحقيقاتي و تدريس و طرحهاي پژوهشي، مطالعه، ورزش ، شركت در مراسم مذهبي مي باشد. استادان و مربيان : دكتر جليل تجليل ، دكتراسماعيل حاكمي والا، دكتر عبدالله جاسبي، دكترموسوي بهبهاني. شادروانان: دكتر صورتگر،‌خليل رجايي،دكترعلي اصغر حكمت، حسن سادات ناصري، دكترحسن مينوچهر، دكتر علي محمد مژده، دكتر حسين بحرالعلومي، دكترسيدضياء الدين سجادي، دكترنوراني وصال، دكتر پوران شجيعي، دكتر مرتضوي، بلادي، مذنب، بازيار، ايرج كشميري، ناصر كشميري، اسلامي مذهب، محمد غديري، فروتن، مهيمنيان ، رسول مجد، دكتر يدالله پيماني، دكتر بيگلربيگي، بيضايي، دواني، ضيا الدين بلادي . هم دوره اي ها و همکاران : دكترسيد عبدالصاحب امامي، دكتر علي شيخ الاسلامي، دكتر سيدجعفر حميدي، دكتر محمد موذني، دكتر علي محمد سجادي، دكتر احمد حاتمي، دكتر احمد ذاكري، دكتر اسماعيل آذر، دكتر حيدري. همسر و فرزندان : سيداحمدحسيني كازروني درسال 1344 با خانم صديقه اله كازروني از منسوبين خاندانش ازدواج كرد كه از وي سه فرزند داشت بعد درسال 1365 با خانم نسرين مهراني ازدواج كرد و حاصل اين ازدواج يك رفرزند ميباشد اسم و مشخصات فرزندان وي به شرح زير مي باشد: بهناز حسيني كازروني ، ليسانس شيمي، كارمند مهناز حسيني كازروني ، دكتراي دندان پزشكي، شهناز حسيني كازروني ، كارشناس ارشد پرستاري، مقيم آمريكا سيدعلي حسيني كازروني، دانشجوي مهندسي مكاترونيك دانشگاه صنعتي شريف بين المللي كيش وقايع ميانسالي : يكي از وقايع سيد احمد حسيني كازروني فوت همسر اولشان بود كه درسال1363 به علت سرطان مغزي اتفاق افتاد. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : دبير دبيرستان هاي بندر عباس( 44-1342) دبير دبيرستانها و مدرس مراكز تربيت معلم و مدير گروه ادبيات فارسي در استان بوشهر (64- 44) دبير دبيرستان ها و مدرس مراكز تربيت معلم وكارشناس ومشاور معاون نيروي انساني وزارت آموزش و پرورش درتهران ( 73-64) مدرس وعضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي دزفول ( به ترتيب تاييد آبها در سالهاي 1370 و 1372) موسس و مدير گروه ادبيات فارسي در واحد بوشهر و استخدام رسمي تمام وقت( به ترتيب كارشناسي در 1373 و كارشناسي ارشد 1376 و دكتري زبان وادبيات فارسي 1378. موسس معاونت پژوهشي و معاون پژوهشي در واحد بوشهر 81- 75 رئيس شوراي پژوهشي و رئيس انتشاراتوموسس كتابخانه جديد دانشگاه واحد وسرپرست آن تاسال 1381 عضو شوراي پژوهشي واحد از سال 81 عضو شوراي پژوهشي اداره كل فرهنگ و ارشاداسلامي 81- 78 نماينده واحد در استانداري بوشهر درزمان معاونت پژوهشي مميز علمي درمنطقه يك دو دوره 83-79 مميز و داور علمي در منطقه 6 خوزستان از 1384 نماينده واحد در سازمان مركزي ازسال 1380 فعاليتهاي آموزشي : 1- شركت فعال در سمينارها و همايش هاي معتبر استاني، منطقه اي، كشوري و بين المللي منعقده در كشور باارائه مقاله وسخنراني هاي متعدد در مراكز دانشگاهي و سازماني و درون مرزي و برون مرزي 2- سخنراني در صدا وسيماي جمهوري اسلامي ايران( بين المللي، كشوري، منطقه اي واستاني ) و راديو فرهنگ 3- عضو شوراي پژوهشي و انتشارات در واحد بوشهر از سال 1375 تا كنون 4- مدير و عضو هيات علمي در چندين همايش و سمينار در مناطق يك و شش دانشگاه آزاد اسلامي 5- استاد راهنما، مشاور و داور بييش از سيصد عنوان پايان نامه در دانشگاه آزاد اسلامي و دولتي 6- عضو شوراي پژوهشي سازمان آموزش و پرورش استان بوشهر در زمان حال 1386 7- داور كشوري جهت تاييد مقالات ادبي در كنگره ها و مجامع دانشگاهي مراکزي که فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : 1- تاسيس كارشناسي و كارشناسي ارشد رشته زبان و ادبيات فارسي دانشگاه آزاد اسلامي درواحد دزفول ( به ترتيب درسالهاي 1370 و 1372) 2- كارشناسي و كارشناسي ارشد و دكتري همين رشته در واحد بوشهر به ترتيب در سالهاي 73- 1374 3- پست معاونت پژوهشي ، تجهيز كتاب خانه، آزمايشگاه ها ، انتشارات، لابراتور زبان انگليسي به ترتيب در سالهاي 75-1377 4- همكاري در تاسيس چندين رشته دانشگاهي و جذب تعدادي اعضاي هيات علمي ph.d در رشته هاي علوم انساني و فني و مهندسي در واحد بوشهر از سال 1372 ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : مطالعه و تحقيق، تدريس، نوشتن وپژوهش، تاليف كتاب، مقاله نويسي، معاشرت و در زمان مقتضي در سير و سفر، انجام طرحهاي پژوهشي و كارهاي تحقيقاتي، مشاور ناشران در چاپ كتاب همكاري با دانشجويان در امر تحقيق و پژوهش. شاگردان : دكتر عبدالرسول مهرساي ( اورولوژيست_ مقيم تهران)- دكتر باقر هوشنگي ( پزشك متخصص _مقيم تهران)- دكتر عبدالكريم مشايخي ( دكتر در تاريخ، مدرس دانشگاه و رئيس ايران شناسي _ مقيم بوشهر) - دكتر مريم بختيار ( دكتري در عرفان و استاديار واحد اهواز)- دكتر مالملي ( دكتر در ادبيات فارسي و استاديار واحددانشگاه آزاد اسلامي اهواز)- دكتر شمس الحاجيه اردلاني ( مدرس ادبيات فارسي واحد دانشگاه بوشهر) - مريم پرهيزگار دانشجوي دكتري ادبيات فارسي و عضو هيات علمي واحد بوشهر- محمد دادفر ( نماينده پيشين بوشهر در مجلس شوراي اسلامي ) و صدها مدرس، دبير، پزشك ، مهندس و ساير مصادر ديگر در مشاغل كشوري، سپاهي، لشكري و حرفه هاي آزاد جوائز و نشانها : 1- هيات علمي نمونه واحد درسالهاي 73-80 منطقه يك سالهاي 78- 80 و كشور 1380 دانشگاه آزاد اسلامي همچنين درسالهاي پس از 1380 در واحد دزفول و بوشهر 2- كسب عنوان مقاله نويس برتر در فراخوان « بهبود نظام بازنشستگي كشور»در چهارمين جشنواره شهيد رجايي تهران در سال 1380 در سطح كشور 3- كسب عنوان مقام اول در محور پژوهشي فرهنگي ادبي برتر در استان بوشهر تحت عنوان درون گرايي در شعر جنوب - استان بوشهر درسال 1379 4- كسب عنوان پيش كسوت نمونه سطح دستگاهي (وزارت آموزش و پرورش) در چهارمين جشنواره شهيد رجايي ، تهران درسال 1380 در كشور 5- عضو نمونه كشوري در بخش پژوهش ها و تحقيقات در سومين جشنواره شهيد رجايي ( شهريور 1379 تهران) 6- پژوهشگر برتر استان بوشهر درآذر ماه سال 1386 ( پژوهشگر برتر سال 1386) واحد دانشگاهي بوشهر 7- مقاله نويس در چندين همايش منطقه اي دانشگاه آزاد اسلامي ( از جمله واحدهاي بوشهر، اهواز، بابل، سبزوار و ... در سال 1386 ) و كشور ( در بخش پژوهش ويژه اساتيد كشور در نخستين كنگره نهج البلاغه ) و كنگره شناخت فرهنگ عمومي ( وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ) 8- احراز مقام سوم كشوري كتاب « پژوهشي در اعلام تاريخي و جغرافياي تاريخ بيهقي» در سال 1380 چگونگي عرضه آثار : در عرصه مقالات علمي پژوهشي وتخصصي تا سال 1386 بيش از يكصد مقاله درفصل نامه ها، مجلات و نشريات معتبر دانشگاهي و وزارتي و سازماني چاپ و منتشر گرديده است ( تا كنون 15 مقاله تخصصي در خصوص استان بوشهر در كتاب « بوشهر، شهر آفتاب و دريا» و 46مقاله پژوهشي در كتاب « روزگاران ؟؟» چاپ و منتشر شده است. درعرصه كتاب بيش از 33 كتاب در گروه ادبيات وعلوم انساني ( دانشگاهي و غير دانشگاهي ) توسط دانشگاه يا ناشران كشوري چاپ و منتشر شده است به سال 1386. -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1تكميل پرسشنامه تكميلي توسط دكتر سيد احمد كازروني حسيني بنا به درخواست بنياد ايران شناسي زمستان 1386

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

حسين حداد سال 1339 در شهرستان ساوه به دنيا آمد. او فارغ‌التحصيل رشته‌ي زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران بود.وي نزديك به 30 اثر تأليف و تدوين كرده و هفت جلد كتاب پژوهشي از وي در دست انتشار است. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي تحصيلات رسمي و حرفه اي : حسين حداد فارغ‌التحصيل رشته‌ي زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران بود. همچنين از سال 1368- 1359 در روستاهاي دورافتاده همدان، ساوه و قزوين خدمت كرد. آرا و گرايشهاي خاص : پژوهشگر و مدير دفتر پژوهش‌هاي مركز آفرينش‌هاي ادبي حوزه هنري، سيدمهدي شجاعي در مراسم ياد بود حسين حداد خاطرنشان كرد: تلقي من درباره حسين حداد اين‌گونه است. او به واقع مي‌دانست آن‌چه را كه انجام مي‌دهد، به عنوان توشه‌اي با خود به آن دنيا مي‌برد. آن‌چه او انجام مي‌داد، اعتلا بخشيدن به ادبيات متعهد بود. در ادامه جواد محقق با بيان خاطره‌اي از حسين حداد گفت: هر كدام از اين نشست‌ها براي ما مي‌تواند تلنگري باشد تا در زمان حيات قدر يكديگر را بدانيم و قضاوت‌هاي‌مان بر اساس عدل و انصاف باشد. همچنين پس از مرگ هم دچار تملق‌گويي نشويم. او همچنين با تأكيد بر اين‌كه ضروري است اين دست بزرگداشت‌ها را در زمان حيات افراد داشته باشيم، خاطرنشان كرد: بزرگداشت كسي به معناي نفي نقد آثار آن فرد نيست. از سويي اگر كسي نقدي بر آثار ديگري داشت، آن را به حساب دشمني و موارد منفي نگذاريم. اميرحسين فردي هم با يادآوري خاطراتي از حداد گفت: زندگي وارسته حسين حداد براي ما الگويي است و همواره اين را به ما يادآوري مي‌كند، كه بار امانت انقلاب اسلامي را به سلامت به مقصد برسانيم. فردي با بيان اين كه اتحاد و انسجام يكي از دغدغه‌هاي حسين حداد بوده است، افزود: او از غربت نسل‌ جنگ در انقلاب اسلامي حرف مي‌زد؛ نسلي كه تا آخرين لحظه در جبهه‌هاي جنگ از آرمان‌هاي خود دست نكشيد. در سوگ‌نشست حسين حداد، عباس براتي‌پور چند شعر خواند، و همسر حداد نيز به بيان خاطراتي از زندگي مشترك خود با او پرداخت. جوائز و نشانها : مراسم يادبود حسين حداد با عنوان «خواب خاطره» در سالن اجتماعات انجمن قلم ايران در ارديبهشت ماه 1386 برگزار شد. چگونگي عرضه آثار : درباره تأليفات حداد هم اشاره شد كه نزديك به 30 اثر تأليف و تدوين كرده و هفت جلد كتاب پژوهشي از وي در دست انتشار است. -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1بانك رسانه ها - روزنامه همشهري، 1-2-1386، "شجاعي: كار حداد اعتلا بخشيدن به ادبيات متعهد بود"ا

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

سياوش جمادي، بهمن 1330 در تهران به دنيا آمد.وي پس از طي تحصيلات مقدماتي به دانشكده حقوق دانشگاه تهران وارد شد و مدرك كارشناسي رشته حقوق را در سال 1353 و كارشناسي ارشد خود را در ادبيات انگليسي و فلسفه غرب، از دانشگاه علامه طباطبايي را در سال 1355 دريافت كرد. سياوش جمادي، تاكنون 10 عنوان كتاب و مقاله را تاليف و ترجمه كرده است. كتاب"زمينه و زمانه پديدار شناسي"تاليف سياوش جمادي ، در سال 1386به عنوان كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد برگزيده شد. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي تحصيلات رسمي و حرفه اي : سياوش جمادي دوره ابتدايي و تحصيلات متوسطه خود را در جهرم و شيراز گذراند و در سال 1349 پس از اخذ مدرك ديپلم در رشته طبيعي، به دانشكده حقوق دانشگاه تهران وارد شد و مدرك كارشناسي خود را در سال 1353 اخذ كرد. جمادي، در سال 1355 مدرك كارشناسي ارشد خود را در ادبيات انگليسي و فلسفه غرب، از دانشگاه علامه طباطبايي دريافت كرد. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : سياوش جمادي حدود 13 سال‌ به‌ عنوان‌ مشاور حقوقي‌ در شهرداري‌ تهران‌ خدمت‌ نموده‌ است‌ و پس‌ از آن‌ به‌ هيچ‌ كار دولتي‌ اشتغال‌ نداشته‌ و زندگي‌ خود را از راه‌ تدريس‌ و تأليف‌ و ترجمه‌ گذرانده‌ است. جوائز و نشانها : كتاب"زمينه و زمانه پديدار شناسي"تاليف سياوش جمادي ، در سال 1386به عنوان كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد برگزيده شد.همچنين كتاب "سيري در جهان كافكا" تاليف وي در دوره بيست و دوم كتاب سال معرفي و برگزيده شده است. چگونگي عرضه آثار : از سياوش جمادي، تاكنون 10 عنوان كتاب و مقاله، تاليف و ترجمه شده است. مقاله‌هاي وي، عموما در نشرياتي چون همشهري، شرق، اعتماد، فصلنامه خوانش، خردنامه و... به چاپ رسيده‌اند. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 پاورقي و نقد كتاب در مطبوعات از جمله: پاورقي «خشت اول» (فلسفه به زبان ساده) در همشهري، نقد و تفسير «كيفر آتش» (الياس كانتي)، «ترس و لرز» (كي يركگور)، «يادداشت‌هاي زير زميني» (داستايفسكي) و غيره در فصلنامه خوانش، «طرح، روش و مضامين هستي و زمان» و «گذار پديدار شناسي: شرح انديشه‌هاي امانويل لويناس» در كتاب ماه فلسفه و مقالاتي در خردنامه، همشهري، شرق، اعتماد ويژگي اثر : در دست ترجمه 2 تئوري زيبايي شناسي، از تئودور آدرنو ويژگي اثر : در دست ترجمه 3 چه باشد آنچه گويندش تفكر، از مارتين هايدگر ويژگي اثر : در دست چاپ 4 داستان‌ عامه‌پسند : فيلمنامه‌ كوينتين‌ تاراتينو ويژگي اثر : (ترجمه‌ از انگليسي) 5 زبان اصالت در ايدئولوژي آلماني ويژگي اثر : اثر نئودور آدرلو (1385) 6 زمينه و زمانه پديدارشناسي ويژگي اثر : (تاليف) 1385. برنده بيست و پنجمين دوره كتاب سال در فلسفه .اين كتاب در سال 1386 به عنوان كتاب سال جمهوري اسلامي ايران ،از طرف وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامي معرفي و برگزيده شده است. 7 سيري در جهان كافكا ويژگي اثر : تاليف: برنده كتاب سال ادبيات در بيست و دومين دوره (1382) آشنايي‌ با كتاب‌: سيري‌ در جهان‌ كافكا سيري‌ در جهان‌ كافكا / سياوش‌ جمادي. - تهران: ققنوس، 1382. 335 ص: - مصور كتابنامه؛ 325 - 330؛ همچنين‌ به‌ صورت‌ زيرنويس. كافكا بي‌شك‌ يكي‌ از اثرگذارترين‌ نويسندگان‌ قرن‌ بيستم‌ است‌ كه‌ در حوزه‌هاي‌ مختلف‌ ادبيات، نقد ادبي‌ و فلسفه‌ تأثير قابل‌ توجهي‌ داشته‌ است. شناخت‌ عميق‌ و آزادمنشانه‌ و رويارويي‌ جدي‌ با انديشمندان‌ بزرگ‌ اين‌ قرن‌ صرفاً‌ ضرورتي‌ كه‌ مبتني‌ بر انتخاب‌ ما باشد، نيست‌ بلكه‌ فراتر از نياز و ضرورت‌ است، اين‌ انديشمندان‌ خود را بر تفكر زمانة‌ ما تحميل‌ كرده‌اند و ما بايد شناختي‌ همه‌جانبه‌ و محققانه‌ از آنها داشته‌ باشيم. نويسندة‌ كتاب‌ سيري‌ در جهان‌ كافكا با چنين‌ ديدي‌ به‌ سراغ‌ تحليل‌ و بررسي‌ انديشه‌ و هنر كافكا رفته‌ و با مطالعه‌ دقيق‌ آثار او و مهمترين‌ كتابهايي‌ كه‌ دربارة‌ او و تفكرش‌ نوشته‌ شده‌ است، تصويري‌ گويا، روشن‌ و جامع‌ از او به‌ دست‌ داده‌ است. زبان‌ عالمانه‌ و در عين‌ حال‌ رساي‌ كتاب‌ و تسلط‌ قابل‌ توجه‌ نويسنده‌ بر ذهن‌ و زبان‌ كافكا، اين‌ كتاب‌ را در زمرة‌ يكي‌ از موفق‌ترين‌ آثاري‌ كه‌ نويسندگان‌ ايراني‌ مستقلاً‌ دربارة‌ متفكران‌ و هنرمندان‌ مغرب‌ زمين‌ نگاشته‌اند در آورده‌ است. كتاب‌ در دو بخش‌ تنظيم‌ شده‌ است. در بخش‌ نخست‌ نويسنده‌ دربارة‌ بيماري‌ و هنر كافكا، پيوند جنون‌ با مضمون‌ و سبك‌ هنر او، جنگ‌ نفساني‌ در جهان‌ كافكا و پيوند هنر و زندگي‌ كافكا سخن‌ گفته‌ است‌ و در بخش‌ دوم‌ كه‌ به‌ تفسير ديني‌ جهان‌ كافكا اختصاص‌ دارد، به‌ اين‌ مضامين‌ پرداخته‌ مي‌شود كه‌ تا چه‌ حد مي‌توان‌ در آثار كافكا نمادها يا استعاره‌هايي‌ يافت‌ كه‌ نفياً‌ يا اثباتاً‌ به‌ الوهيت‌ و مابعد الطبيعه‌ اشاره‌اي‌ داشته‌ باشند. كندوكاو در اينكه‌ تا چه‌ حد كافكا و ادبيات‌ او به‌ يهوديت‌ و مسيحيت‌ رسمي‌ التفات‌ دارد از مضامين‌ مهم‌ آن‌ است. در اين‌ بخش‌ سعي‌ شده‌ است‌ تا از طريق‌ نوعي‌ همداستاني‌ با جهان‌ كافكا، به‌ مدد نوشته‌هاي‌ خصوصي‌ و ادبي‌ او، اعتبار آراي‌ مفسراني‌ كه‌ در انتساب‌ مقاصد نهفته‌ در آثار كافكا به‌ مضامين‌ يهوديت‌ و فرقه‌هاي‌ عرفاني‌ مربوط‌ به‌ آن‌ اصرار مي‌ورزند، بررسي‌ شود 8 سينما و زمان، همراه با فيلمنامه داستان عامه پسند از كوينتين تارانتينو (1377) ويژگي اثر : ترجمه و تاليف 9 متافيزيك چيست؟ ويژگي اثر : اثر مارتين هايدگر (1383) تشويق شده در بيست و سومين دوره كتاب سال در رشته فلسفه غرب (ترجمه همراه با شرح آراي هايدگر) 10 نامه‌هايي به ميلنا از فرانتس كافكا (1378) ويژگي اثر : ترجمه 11 نقد و تفسير آن، از فرانتس كافكا ويژگي اثر : در دست چاپ 12 نيچه ويژگي اثر : درآمدي به فهم فلسفه ورزي او. اثر كارل ياسپرس (1383) 13 هايدگر و سياست، اثر ميگل دبيستگي (1381) 14 هستي و زمان اثر مارتين هايدگر (1386) ويژگي اثر : ترجمه 15 يادبود ايوب در جهان كافكا (همراه با آثاري از كافكا) ويژگي اثر : ترجمه و تاليف (1379) -------------------------------------------------------------------------------- منابع : 1http://www.ibna.ir/vdccxiqs.2bqe08laa2.html2www.ketabesal.ir

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

شاعر، نویسنده، روزنامه‏نگار. تولد: 1314. درگذشت: 26 اردیبهشت 1368، تهران. احمد الوند عضو اتاق بازرگانى و رییس اداره انتشارات اتاق بزرگانى و صنایع و معادن بود. و در عین حال با مجلات و نشریات از جمله مجله‏هاى «بامشاد» و «فردوسى» همكارى داشت و در سال‏هاى 1348 یا 1349 سردبیر مجله «خوشه» بود و تا زمان تعطیلى آن، این نشریه را اداره مى‏كرد. الوند شعر مى‏گفت و به نویسندگى و به خصوص به طنزنویسى مى‏پرداخت. در اكثر اشعار وى رگه‏هایى از طنز دیده مى‏شود.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1293 -1223 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به فروغ. معروف به فروغ‏الدین. وى در تبریز به دنیا آمد و با رضا قلى‏خان هدایت معاصر بود. در آذربایجان مستوفى عباس‏میرزا، ولیعهد ایران، شد و پس از فوت او به تهران آمد و مستوفى دیوان محمدشاه شد. چون او به فریدون‏میرزا پسر بزرگ عباس‏میرزا و متخلص به فرخ خدمت مى‏كرد خود را فروغ فرخى معرفى مى‏كرد. از آثارش: «تذكره الشباب»؛ «مكتوبات و قصاید عربى و فارسى»؛ «صحائف العالم»؛ «دیوان» شعر. لازم به ذكر است كه در «مكارم الآثار» وفات وى 1289 ق ذكر شده است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1290 ش)، موسیقیدان، مترجم و نویسنده. در اصفهان به دنیا آمد. تحصیلاتش را در زادگاه خود و شیراز گذراند و در همان وقت از اساتید بزرگ آواز، سید رحیم و سید حسین ساعت‏ساز تعلیم آواز گرفت و با ردیفها و گوشه‏هاى دستگاههاى موسیقى ایران آشنا شد. سپس به تهران آمد و در دانشسراى عالى به تحصیل رشته زبان انگلیسى پرداخت و در رشته هنرهاى دراماتیك، در آكادمى پادشاهى هنرهاى دراماتیك فارغ‏التحصیل و به آكادمى پادشاهى موزیك وارد شد. پس از بازگشت به ایران، به مدت پنج سال در هنرستان عالى موسیقى تدریس كرد و سپس به آمریكا رفت و در رشته ادبیات دراماتیك از دانشگاه كلمبیا دكترا گرفت. سپس به ایران بازگشت و بار دیگر در هنرستان موسیقى به تدریس پرداخت و در همان وقت ریاست اداره هنرهاى دراماتیك (از ادارات تابعه اداره‏ى كل هنرهاى زیبا) نیز بر عهده‏ى او بود. از آثار وى: «تاریخ احوال مصنفین موسیقى اروپا»؛ «نفوذ علمى و عملى موسیقى ایران» و ترجمه‏هاى: «علم موسیقى»؛ «نمایشنامه‏ى پدر»؛ «باغ‏وحش شیشه‏اى»؛ «خانه عروسك و اشباح»؛ «فن نمایشنامه‏نویسى» و دهها مقاله در مجلات موسیقى وزارت فرهنگ و هنر وقت.[1] مهدى فروغ كه یكى از موسقیدانان و صاحبنظران بنام كشور است، به سال 1290 در شهر اصفهان، شهر هنرمندپرور، در یك خانواده‏ى روحانى متولد گشت. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در اصفهان گذراند و در همین زادگاه خود بود كه از اساتید بزرگ آواز ایران مرحوم سیدرحیم و سیدحسین ساعت‏ساز تعلیم آواز گرفت و با ردیف‏ها و گوشه‏هاى دستگاههاى موسیقى ایران آشنا گردید. مهدى فروغ پس از مدتى با خانواده رهسپار شیراز شد و تحصیلات دوره‏ى دوم متوسطه را در این شهر به پایان رسانید و پس از آن به تهران آمد و در رشته زبان خارجه از دانشسراى عالى فارغ‏التحصیل شد و ضمن تحصیل در دانشكده‏ى زبان، سرپرستى انجمن موسیقى نیز به وى محول گردید. وى با توجه به فعالیت هنرى چشمگیرى كه داشت مورد توجه مقالات دولتى قرار گرفت و براى آشنایى با فرهنگ ملل و موسیقى كشورهاى پیشرفته جهت تحصیل عازم انگلستان شد و تحصیلات خود را در رشته هنرهاى دراماتیك، در آكادمى پادشاهى هنرهاى دراماتیك لندن به پایان رسانید و وارد آكادمى پادشاهى موزیك آن كشور شد. دكتر مهدى فروغ در اواخر جنگ دوم جهانى به ایران بازگشت و مدت پنج سال در هنرستان عالى موسیقى تدریس كرد، سپس براى مدت چهار سال جهت تحصیل در رشته ادبیات دراماتیك عازم آمریكا گردید و از دانشگاه كلمبیا موفق به دریافت دكترا شد. وى پس از تحصیل در آمریكا مجدداً به ایران بازگشت و در هنرستان موسیقى تدریس استتیك و تلفیق شعر و موسیقى را عهده‏دار و ریاست اداره هنرهاى دراماتیك كه از ادارات تابعه اداره‏ى كل هنرهاى زیبا بود به عهده گرفت. دكتر مهدى فروغ یكى از بزرگان هنر و ادبیات ایران بخصوص در رشته‏هاى مختلف هنرى مى‏باشند كه آثار ایشان عبارت است از: ترجمه‏ى «موسیقى» اثر آرون كوپلند، مترجم دكتر مهدى فروغ، تألیف «تاریخ احوال مصنفین موسیقى اروپا» ترجمه‏ى نمایشنامه‏ى «پدر» و «باغ‏وحش شیشه‏اى» و كتاب «نفوذ علمى و عملى موسیقى ایران» و یك سرى مطالب و مقالات سودمند و راهگشا در زمینه‏ى موسیقى در مجلات موسیقى وزارت فرهنگ و هنر وقت و مجله موزیك ایران. دكتر مهدى فروغ فرزند هنرمندى دارد بنام على فروغ كه تحصیلات خود را در رشته موسیقى در بروكسل به پایان رسانیده و ویولنیست شایسته‏اى در اركستر سمفونیك مى‏باشد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1276 ش)، نویسنده و روزنامه‏نگار. وى در دهكده كوه‏پر از توابع كلاردشت دیده به جهان گشود. در شانزده سالگى پس از طى تحصیلات ابتدایى جهت ادامه‏ى تحصیل در تهران به محضر استادانى چون حاج شیخ على نورى حكمى و آقا میرزا طاهر تنكابنى حاضر گشت. فروزش به علوم فقه، منطق، فلسفه و اصول، ادبیات عرب و فارسى و ریاضیات آشنا بود و به اخذ نمره اول در میان داوطلبان دارالفنون در رشته ریاضیات و جغرافیا و تاریخ نائل آمد. در جریان فعالیت‏هاى سیاسى خویش روزنامه‏ى «نجات ایران» را منتشر نمود كه پس از نشر چهار شماره توقیف گردید و به تبع آن فروزش مدتى زیر نظر پلیس در تبعید به سر برد. پس از آن در 1315 ش وارد خدمت اداره كل آمار و ثبت احوال گردید. از شهریور 1320 دوره جدید روزنامه‏ى «نجات ایران» نیز انتشار یافت. از جمله آثارش: «ما و سید ضیاءالدین»، رساله سیاسى؛ «ارمغان جمهورى ازبكستان» یا «یادگار سفر تاشكند».[1] درگذشت: اسفند 1371. زین‏العابدین فروزش مدیر روزنامه‏ى «نجات ایران» بود.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 9 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ح 815- بعد از 894 ق)، نویسنده. ظهیر در آمل به دنیا آمد. پدران وى و خاندانش در آمل و سارى و دیگر نواحى مازندران حكومت داشته‏اند، از جمله نیاى وى قوام‏الدین كه مدتها در آن سامان حكومت داشته است. خود وى نیز از طرف كاركیا سلطان محمد، پادشاه گیلان، عهده‏دار سردارى سپاه و امارت سیاكله‏رود بود. از آثارش: «تاریخ طبرستان و رویان و مازندران»، كه تألیف آن در 881 ق به پایان رسید ؛ «تاریخ گیلان و دیلمستان».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 6 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س ششم ق)، نویسنده. وى از نویسندگان و ادیبان عصر خود بود كه كتاب «سر البدایع» را به نام سلطان غیاث‏الدین محمد بن غورى، در 577 ق، به پایان رسانده است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1299 ش)، نویسنده، روزنامه‏نگار و شاعر، متخلص به شهابى. تحصیلات خود را در شیراز به پایان رساند. وى از كارمندان وزارت كشور بود و مدتى نیز شهردار فیروزآباد فارس و بخشدار قیر و كارزین و جویم بود. وى در سال 1330 ش امتیاز روزنامه «شهاب اعظم» را گرفت و شش سال نشر داد و روزنامه‏ى وى كه محتواى سیاسى- اجتماعى و ادبى داشت یكى از جراید مفید شیراز محسوب مى‏شده است. از آثار وى: «دیوان» شعر؛ «شراره‏هاى بى‏اثر».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1350 -1295 ش)، نویسنده و شاعر، متخلص به شهاب. در سارى متولد شد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در همان شهر به پایان رساند و چندى نیز به تحصیل علوم قدیمى پرداخت. سپس به خدمت دولتى پرداخت و پس از مدتى از كار دولتى كناره‏گیرى كرد و به امر زراعت مشغول شد. شهاب از پانزده سالگى شعر و شاعرى را آغاز كرد و به سرودن شعر پرداخت و آثارش در جراید و مجلات به چاپ رسید. شهاب در سال 1329 ش امتیاز مجله‏اى به نام «فرایران» را گرفت. همچنین در سال 1322 ش با كمك عده‏اى از دوستانش انجمن ادبى سارى را تشكیل داد و خود ریاست آن را به عهده داشت. از آثار وى: «تاریخ كبود جامگان»؛ «دودمان علوى در مازندران»، ترجمه؛ «سخنان شهریار»؛ «كلید سعادت»؛ «گنجینه‏هاى تاریخى مازندران».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1298 ش)، نویسنده و روزنامه‏نگار. وى تصحیلات مقدماتى خود را در دبیرستان ایرانشهر و دارالفنون به پایان رسانید. و پس از طى دوره‏ى ادبى از ادامه‏ى تحصیل بازماند؛ ولى در خارج به تحصیل فلسفه و ادبیات اشتغال ورزید و همچنین به علت ذوق موسیقى و نقاشى در هنگام فراغت به فراگیرى این دو رشته مى‏پرداخت؛ بعد به كار روزنامه‏نگارى اشتغال ورزید و شغلش مدیریت دایره‏ى مطبوعات اداره‏ى كل انتشارات و تبلیغات كشور بود. در كابینه امینى به معاونت نخست‏وزیرى درآمد و امور مطبوعات را زیر نظر گرفت. از آثار وى: «دلیران تیسفون».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1318 ق)، نویسنده، روزنامه‏نگار و شاعر. وى در اصفهان به دنیا آمد و تحصیلات خود را در این شهر انجام داد. سپس به ارومیه رفت و در آن شهر «روزنامه‏ى كیوان» را منشتر ساخت. از آثار او: «افشاى حقایق پاسخ به اعلامیه‏ى 29 آذر سید ضیاءالدین»؛ «جنایات بشر یا آدم‏فروشان قرن بیستم»؛ «سیزده عید وضع اجتماعى زن».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1345 -1262 ق)، محقق، نویسنده و شاعر، متخلص به ربانى. ملقب به شمس‏العلماء و مشهور به جناب. وى درقریه‏ى گركان از توابع اراك متولد شد، علوم مقدماتى را در زادگاهش فراگرفت و براى ادامه‏ى تحصیل به قم رفت و پس از آموختن فقه و اصول و تفسیر، به عتبات رفت و در محضر درس میرزا محمدحسن شیرازى و حاج میرزا حسین و حاج میرزا خلیل به تحصیل فقه و اصول پردات. آنگاه به هندوستان رفت و مدت ده سال در آن كشور به تدریس اشتغال داشت. پس از سفرى چند به قفقاز و استانبول، به تهران بازگشت و در این شهر مقیم شد. مدتى ریاست مدرسه‏ى علمیه و سپس ریاست مدرسه‏ى قاجاریه را عهده‏دار بود و بعد به وزارت دادگسترى منتقل شد و به مستشارى دیوان تمیز منصوب گردید. سرانجام در تهران وفات یافت و در قبرستان ابن‏بابویه دفن گردید. از آثار وى: «رساله‏ى مقصد الطالب فى احوال اجداد النبى و عمه البیطاب»؛ «رساله‏ى منظوم در اصول»؛ «نور الحدیقه»؛ «حواشى روضه»؛ «حواشى معالم»؛ «تاریخ خطاطان»؛ «ابداع البدایع»؛ «تاریخ شعراء»؛ «رساله در معانى».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1358 -1298 ش)، نویسنده و محقق. وى در جمع‏آورى اسناد سیاسى توانا بود و به سبب اینكه در نوشته‏هایش به اسناد منتشر نشده توسل مى‏جست، كتابهایش خواستار و خواننده‏ى فراوان داشت. او در بیست ساله‏ى اخیر بیشتر درباره‏ى قاجاریه و پهلوى مى‏نوشت. رایین داراى آثار متعددى است از جمله: «فراموشخانه و فراماسونرى در ایران»، در سه جلد؛ «حقوق بگیران انگلیس در ایران»؛ «سفرنامه‏ى میرزا صالح شیرازى»؛ «ایرانیان ارمنى»؛ «پیرم خان سردار»؛ «اسرارخانه‏ى سدان»؛ «حیدر خان عمو اوغلى»، «دریانوردى ایرانیان»، در دو مجلد؛ «اولین چاپخانه در ایران»؛ «میرزا ملكم خان، زندگى و كوششهاى او».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س سیزدهم و چهاردهم ق)، عارف، نویسنده و شاعر. از آثار او است: «ده بند مراثى»، به ضمیمه‏ى وصیت‏نامه‏ى مجدالاشراف؛ «كنوز الاسرار»؛ «كرائم الكریمه»؛ «اسؤله‏ى پرویزیه»، موسوم به «رساله الغیبیه»، «قصاید و غزلیات» كه به سال 1306 ق در تبریز چاپ شده است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1326 -1268 ش)، نویسنده و روزنامه‏نگار. وى در آغاز مشروطیت به همراه دایى خود ملك‏المتكلمین در صف آزادى‏خواهان بود در سال 1294 ش روزنامه‏ى «راه نجات» را در اصفهان انتشار داد. وى در سال 1314 ش به مناسبت نوشتن مقاله‏اى به زندان افتاد و روزنامه‏اش توقیف شد. راه نجات پس از شهریور 1320 ش مجددا به انتشار روزنامه‏اش پرداخت. وى كتابى به نام «راه نجات» در ترویج آئین اسلام و مبادى آزادى تالیف كرد كه اجازه‏ى چاپ نیافت. راه نجات در اصفهان فوت كرد و در گورستان تخت فولاد دفن شد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1253 -1194 ق)، نویسنده، صوفى و شاعر، متخلص به تمكین. ملقب به مست علیشاه. در شماخى متولد شد. همراه خانواده به كربلا رفت و تا هفده سالگى در آنجا به تحصیل پرداخت. بعد با معصوم علیشاه و نورعلیشاه، سر سلسله‏ى دراویش نعمت‏اللهى، ملاقات كرد و به مسافرت و سیاحت در مازندران، خراسان، قهستان، زابلستان و افغانستان و هندوستان و مصر و شام و یونان پرداخت. زین‏العابدین از مریدان حاج محمدجعفر قراگزلوى كبودر آهنگى، مجذوب علیشاه همدانى، شد. پس از مسافرتهاى بسیار در شیراز ساكن شد. علما غالبا او را تكفیر مى‏نموده‏اند. سرانجام در راه مكه درگذشت. وى گاهى نظمى مى‏سرود. از آثار او: «ریاض السیاحه»؛ «حدائق السیاحه»؛ «بستان السیاحه»؛ «دیوان» اشعار.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1315 ق)، مؤلف و شاعر، متخلص به ادیب. وى در حبیب‏آباد برخوار متولد شد. مقدمات را نزد معلم حبیب‏آبادى به پایان رساند، سپس به اصفهان رفت و از محضر آقا سید مهدى درچه‏اى و آقا شیخ محمدرضا نجفى و دیگر استادان استفاده كرد. پس از آن به تدریس علوم فقه و اصول و عربى مشغول شد. گاهى شعر مى‏سرائید. در ابتدا ندیم تخلص مى‏كرد. از تألیفات اوست: «رساله‏اى در رث»؛ «رساله‏اى در توبه»؛ «رساله‏اى در فضیلت علم».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

دكتر سيد جمال سيفي ، داراي دكتري حقوق بين الملل از انگلستان مي باشد. نامبرده هم اكنون عضو هيئت علمي و دانشيار گروه حقوق عمومي و بين الملل, دانشكده حقوق ، دانشگاه شهيد بهشتي مي باشد. گروه : علوم انسانيرشته : حقوق گرايش : حقوق بين الملل تحصيلات رسمي و حرفه اي : سوابق تحصيلي سيد جمال سيفي : دكتري حقوق بين الملل از انگلستان مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : - عضو موسس و عضو علي البدل هيئت مديره انجمن ايراني حقوق جزا در دوره اول و بازرس همان انجمن در دوره پنجم - عضو هيئت علمي و دانشيار گروه حقوق عمومي و بين الملل, دانشكده حقوق ، دانشگاه شهيد بهشتي فعاليتهاي آموزشي : سوابق تدريسي و آموزشي سيد جمال سيفي به قرار زير است: - مسئوليت مدني - حل و فصل اختلافات بين المللي - قراردادهاي بين المللي - داوري بين المللي - تاسيس و جانشيني دولتها - حقوق بشر چگونگي عرضه آثار : تعداد مقالات بزبان فارسي : بيش از 10 مقاله منتشر شده در مجلات معتبر علمي ________________________________________ آثار : انتخابات آزاد و منصفانه در حقوق و رويه بين المللي ويژگي اثر : تهران- انتشارات شهر دانش، 1379- (ترجمه) مشتركا با آقاي دكتر سيد قاسم زماني.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

حميد بهزادي به سال 1312 در عربان صومعه سرا چشم به جهان گشود. تحصيلات دانشگاهي خود را در رشته هاي فلسفه ، حقوق و علوم تربيتي در تهران به پايان رسانيد و سپس به آمريكا عزيمت كرد و تحصيلات خود را در دانشگاه هاي كلمبيا و اينديانا ادامه داد و به دريافت عنوان دكترا با درجه ممتاز نائل گرديد. دكتربهزادي در طول تحصيل ، مدتي رياست سازمان جهاني دانشجويان را به عهده داشت. سپس به ايران بازگشت و در دانشكده حقوق و علوم سياسي دانشگاه تهران و دانشگاه ملي به تدريس پرداخت. او سرانجام در سال 1356 دارفاني را وداع گفت.گروه : علوم انسانيرشته : حقوقتحصيلات رسمي و حرفه اي : حميد بهزادي تحصيلات دانشگاهي خود را در رشته هاي فلسفه ، حقوق و علوم تربيتي در تهران به پايان رسانيد و سپس به آمريكا عزيمت كرد و تحصيلات خود را در دانشگاه هاي كلمبيا و اينديانا ادامه داد و به دريافت عنوان دكترا با درجه ممتاز نائل گرديد.زمان و علت فوت : حميد بهزادي در سال 1356 دارفاني را وداع گفت.مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : حميد بهزادي در طول تحصيل ، مدتي رياست سازمان جهاني دانشجويان را به عهده داشت.فعاليتهاي آموزشي : حميد بهزادي پس از آنكه تحصيلات خود را در دانشگاه هاي آمريكا به پايان برد ، به ايران بازگشت و در دانشكده حقوق و علوم سياسي دانشگاه تهران و دانشگاه ملي به تدريس پرداخت.ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : حميد بهزادي طي دوران تدريس در دانشگاه تهران و دانشگاه ملي مقالات و كتاب هايي را رشته نگارش در آورد. ________________________________________ آثار : سياست خارجي آمريكا و دخالت آن كشور در خاورميانه از طريق پيمان هاي دو جانبه و چند جانبه ويژگي اثر : اين مجموعه رساله دكتراي بهزادي بود كه از سوي وزارت خارجه ايالات متحده به عنوان يك تحقيق مستند شناخته شد.2 قدر تهاي بزرگ و صلح بين المللي ناسيوناليسم و تاثير آن بر تصميم گيري و روابط بين المللي

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

محمد امامي قاضي در سال 1292 شمسي ، در شهر مهاباد متولد گرديد. پس از مدتي در درمهاباد در سال 1308 به تهران نزد عمويش رفته و در دبيرستان دارالفنون به تحصيل پرداخت. در سال 1315 ديپلم خود را در رشته ي ادبي دريافت كرد و در همان سال وارد دانشكده حقوق دانشگاه تهران شد و در سال 1318 فارغ التحصيل گرديد. قاضي پس از خدمت نظام به كارهاي متنوع اداري و دولتي روي آورد.آشنايي تسلط به زبان فرانسه ، آرام آرام او را وارد كارترجمه نمود و تا پايان زندگي ، وقت عمر خويش را صرف ترجمة آثار برجسته ي ادبي و تاريخي ساخت . استاد محمد قاضي پس از سال ها تحمل بيماري سرطان ، در روز 24 دي ماه سال 1376 چشم از جهان فروبست. گروه : علوم انساني رشته : حقوق اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : محمد امامي قاضي در پنج سالگي پدر خود را از دست داد و مادرش نيز پس از مرگ همسر خود تنها خواهرش را ترك كرد و با يكي از خوانين منطقه ، به نام فيض الله بيگي ، ازدواج كرد. محمد دوران كودكي را تحت سرپرستي مادر بزرگش در روستاي چاغرلو گذراند ، ولي از هفت سالگي به مهاباد رفت و تحت سرپرستيِ قاضي علي قرار گرفت. تحصيلات رسمي و حرفه اي : محمد امامي قاضي در دبستان سعادت مهاباد به تحصيل پرداخت. در سال 1307 دوره ي دبستان را به پايان رساند و چون مهاباد فاقد دبيرستان بود ، براي مدتي از تحصيل بازماند. وي در سال 1308 به تهران نزد عمويش دكتر جواد قاضي رفت و در دبيرستان دارالفنون به تحصيل پرداخت. در سال 1315 ديپلم خود را در رشته ي ادبي دريافت كرد و در همان سال وارد دانشكده حقوق دانشگاه تهران شد و در سال 1318 تحصيلات خودرا به اتمام رساند. فعاليتهاي ضمن تحصيل : نخستين درخشش هاي ادبي محمد امامي قاضي در طبع آزمايي هاي وي در دوران تحصيل در دارالفنون نمايان شد و او چنان توان ادبي خودرا به شمارش نهاد كه توانست درهمان زمان نام خود را درفهرست شاعران جوان خطه كردستان قرار دهد . وقايع ميانسالي : محمد امامي قاضي از سال 1328 به كار ترجمه پرداخت و اين زماني بود كه خفقان و سانسور رژيم ، كارِ نويسندگي را بسيار سخت نموده بود ؛ وي در شرايطِ به وجود آمده دست از كار نكشيد و همين امر باعث زنداني شدن او گرديد. بيماري سرطان حنجره از جمله وقايع ديگري بود كه قاضي دچار آن شد؛ او در سال 1354 جهت معالجه به آلمان سفر كرد و متأسفانه پس از عمل جراحي قدرت سخن گفتن را ازدست داد و به وسيله ي يك بلندگوي ويژه ، كه در حنجره نهاده شده بود ، حرف مي زد. زمان و علت فوت : محمد امامي قاضي پس از سال ها تحمل بيماري سرطان ، در روز 24 دي ماه سال 1376 چشم از جهان فروبست. فعاليتهاي آموزشي : محمد امامي قاضي پس از خدمت نظام به كارهاي متنوع اداري و دولتي روي آورد. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : محمد امامي قاضي آشنايي و تسلطي قاضي به زبان فرانسه ،زمينه ترجمة شفاهي و نيز كتبي بعضي آثار را براي اوفراهم ساخت و اين مسأله موجب شد كه اندك اندك در خود توانِ قريحه ي ترجمه را كشف كند و تا پايان زندگي ، هم خويش را صرف ترجمه ي آثار برجسته ي ادبي و تاريخي سازد. آرا و گرايشهاي خاص : محمد امامي قاضي در پاسخ به اينكه وي چگونه شيوه هاي گوناگوني را كه هر متن لازم دارد ، در مي يابد و به فراخور هر قسمت ، نثري متناسب با آن قسمت مي آورد ، چنين اظهار نظر مي كند: « من شخصاً در اين مورد معتقدم كه نثر اثري كه مترجم در كار ترجمه ي آن است ، بهترين راهنماي او در انتخاب ناخودآگاه نثري است كه بايد براي ترجمه بياورد ، و من هميشه در ترجمه هاي خود پاي بند به اين اصل اساسي بوده ام كه نثر نوشته را متناسب با لحن و سبك و زمانِ نوشته اثر و خصوصيات روحي نويسنده انتخاب مي كنم. ________________________________________ آثار : 1 ترجمه ي آخرين روز يك محكوم ويژگي اثر : تأليف : ويكتور هوگو ، چاپ هشتم. 2 ترجمه ي آدم ها و خرچنگ ها ويژگي اثر : تأليف : خوزوئه دو كاسترو ، چاپ پنجم. 3 ترجمه ي آزادي يا مرگ ويژگي اثر : تأليف : نيكوس كازانتساكيس ، چاپ ششم. 4 ترجمه ي ايالات نامتحد ويژگي اثر : تأليف : ولاديمير پوزنر ، چاپ چهارم. 5 ترجمه ي باخانمان ويژگي اثر : تأليف : هكتور مالو ، چاپ سوم. 6 ترجمه ي بردگان سياه ويژگي اثر : تأليف : كايل آنستوت ، چاپ دوم. 7 ترجمه ي بيست كشور آمريكاي لاتين ويژگي اثر : تأليف : مارسل نيدرگانگ ، چاپ دوم ، در سه مجلد. 8 ترجمه ي پسرك روزنامه فروش ويژگي اثر : تأليف : دمي نيك. 9 ترجمه ي پنج قصه ويژگي اثر : تأليف : هانس كريستيان آندرسن ، چاپ اول. 10 ترجمه ي پولينا ، چشم و چراغ كوهپايه ويژگي اثر : تأليف : آناماريا ماتوئه ، چاپ هفتم. 11 ترجمه ي تاريك ترين زندان ويژگي اثر : تأليف : ايوان اولبراخت ، چاپ چهارم. 12 ترجمه ي تپلي ( مكمل مرده ريگ ) ويژگي اثر : تأليف : گي دو موپاسان ، چاپ ششم. 13 ترجمه ي جزيره ي پنگوئن ها ويژگي اثر : تأليف : آناتول فرانس ، چاپ ششم. 14 ترجمه ي حلقه ي سوم ويژگي اثر : تأليف : كوستاس تاكتيس ، چاپ اول. 15 ترجمه ي داستان كودكي من ويژگي اثر : تأليف : چارلي چاپلين ، چاپ دوم. 16 ترجمه ي در آغوش خانواده ويژگي اثر : تأليف : هكتور مالو ، چاپ چهارم. 17 ترجمه ي در زير يوغ ويژگي اثر : تأليف : ايوان وازوف ، چاپ اول. 18 ترجمه ي در نبردي مشكوك ويژگي اثر : تأليف : جان اشتاين بك ، چاپ دوم. 19 ترجمه ي درباره ي مفهوم انجيل ها ويژگي اثر : تأليف : كري ولف ، چاپ پنجم. 20 ترجمه ي دكامرون ويژگي اثر : تأليف : بوكاچيو ، در دو مجلد. 21 ترجمه ي دكتر كنوك ويژگي اثر : تأليف : ژول رومن ، چاپ چهارم. 22 ترجمه ي دوره ي كامل دن كيشوت ويژگي اثر : تأليف : سروانتس ، چاپ چهارم ، در دو مجلد. 23 ترجمه ي دوريت كوچك ويژگي اثر : تأليف : چارلز ديكنز ، چاپ سوم ، با شركت آقاي رضا عقيلي. 24 ترجمه ي زارا يا عشق چوپان ويژگي اثر : تأليف : محمد قاضي ، چاپ اول. 25 ترجمه ي زمين و زمان ويژگي اثر : تأليف : آولكوف ، چاپ اول. 26 ترجمه ي زن نانوا ويژگي اثر : تأليف : مارسل پانيول ، چاپ دوم. 27 ترجمه ي زورباي يوناني ويژگي اثر : تأليف : نيكوس كازانتساكيس ، چاپ اول. 28 ترجمه ي ژاني گل ويژگي اثر : تأليف : ابراهيم احمد ، ترجمه از كردي ، چاپ اول ، با شركت آقاي احمد قاضي. 29 ترجمه ي ساده دل ويژگي اثر : تأليف : ولتر ، چاپ پنجم. 30 ترجمه ي سپيددندان ويژگي اثر : تأليف : جك لندن ، چاپ دهم. 31 ترجمه ي سرمايه داري آمريكا ويژگي اثر : تأليف : ماريان دوبوزي ، چاپ اول. 32 ترجمه ي سگ كينه توز ويژگي اثر : تأليف : آلبرتو واسكز فيگه روا ، چاپ دوم. 33 ترجمه ي سناريوي دن كيشوت ويژگي اثر : تأليف : سروانتس ، چاپ اول ، در دو مجلد. 34 ترجمه ي شازده كوچولو ويژگي اثر : تأليف : سنت اگزوپري ، چاپ دهم. 35 ترجمه ي شاهزاده و گدا ويژگي اثر : تأليف : مارك تواين ، چاپ هشتم. 36 ترجمه ي طلا ويژگي اثر : تأليف : بلز ساندرا ، چاپ دوم. 37 ترجمه ي عروج ويژگي اثر : تأليف : جرزي كوزينسكي ، چاپ اول ، با شركت آقاي ميرزاصالح. 38 ترجمه ي فاجعه ي سرخپوستان آمريكا ويژگي اثر : تأليف : دي براون ، چاپ دوم. 39 ترجمه ي قرباني ويژگي اثر : تأليف : مالاپارته ، چاپ سوم. 40 ترجمه ي قلعه ي مالويل ويژگي اثر : تأليف : روبر مرل ، چاپ اول. 41 ترجمه ي كرد و كردستان ويژگي اثر : تأليف : واسيلي نيكيتين. 42 ترجمه ي كلود ولگرد ويژگي اثر : تأليف : ويكتور هوگو ، چاپ هشتم. 43 ترجمه ي كليم سامگين ويژگي اثر : تأليف : ماكسيم گوركي ، چاپ اول ، در چهار مجلد. 44 ترجمه ي كمون پاريس ويژگي اثر : تأليف : دانشمندان شوروي ، چاپ اول. 45 ترجمه ي ماجراجوي جوان ويژگي اثر : تأليف : ژاك سروون ، چاپ پنجم. 46 ترجمه ي ماجراي يك پيشواي شهيد ويژگي اثر : تأليف : اينياتسيو سيلونه ، چاپ دوم. 47 ترجمه ي مادام بوواري ويژگي اثر : تأليف : گوستاو فلوبر ، چاپ چهارم ، با شركت آقاي رضا عقيلي. 48 ترجمه ي مادر ويژگي اثر : تأليف : پرلس باك ، چاپ ششم. 49 ترجمه ي مادر ويژگي اثر : تأليف : ماكسيم گوركي ، چاپ اول. 50 ترجمه ي مجموعه داستان بي ريشه ويژگي اثر : چاپ اول. 51 ترجمه ي مرده ريگ ( مجموعه ي چند داستان ) ويژگي اثر : تأليف : گي دو موپاسان. 52 ترجمه ي مسيح باز مصلوب ويژگي اثر : تأليف : نيكوس كازانتساكيس ، چاپ ششم. 53 ترجمه ي مهاتما گاندي ويژگي اثر : تأليف : رومن رولان ، چاپ پنجم. 54 ترجمه ي ناپلئون ويژگي اثر : تأليف : تارله ، چاپ چهارم. 55 ترجمه ي نان و شراب ويژگي اثر : تأليف : اينياتسيو سيلونه ، چاپ پنجم. 56 ترجمه ي نظري به طبيعت و اسرار آن ويژگي اثر : تأليف : پروفسور لئون برتون ، چاپ دوم. 57 ترجمه ي نيه توچكا ويژگي اثر : تأليف : داستايفسكي ، چاپ چهارم. 58 خاطرات يك مترجم ويژگي اثر : تأليف : محمد قاضي. 59 سرگذشت ترجمه هاي من ويژگي اثر : تأليف : محمد قاضي.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

فقيه فرزانه، استاد حکمت و فلسفه سيد محمد حسن مرعشي يکي از چهره هاي علمي و اساتيد مدرسه عالي شهيد مطهري در پي بيماري در 73 سالگي به ديدار معبود شتافت. سيد محمد حسن فرزند حجةالاسلام سيد سلطان محمد و نوه ميرزا عبدالوهاب، فرزند ميرزا سلطان محمد، فرزند ميرزا تقي، فرزند ميرزا اسدالله، فرزند ميرزا اسحاق مرعشي شوشتري بود. پدرش از فضلا و ائمه جماعت شوشتر بود که تحصيلاتش را در همان شهر نزد ملاجعفر شرف الدين و سيد بزرگ آل طيب به پايان برد و در صفر 1370ق/آذرماه 1329 ش در شوشتر رحلت کرد و در بقعه صاحب الزمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به خاک سپرده شد. پدر بزرگش ميرزا عبدالوهاب از اشراف و اعيان بود و مدت ها سمت نائب الحکومه شوشتر را بر عهده داشت. سيد محمد حسن در سال 1356ق/1316ش در شوشتر استان خوزستان پا به عرصه گيتي نهاد. مقدمات اوليه را نزد پدر خود و ملا شکر علي معنوي فرا گرفت و سطوح را نزد عالماني چون محمد تقي حکيم، سيد محمد موسي جزائري و سيد محمد حسن آل طيب به پايان رساند و خارج فقه و اصول را از محضر استادش موسوي جزائري و شيخ محمد تقي شوشتري فرا گرفت. البته سفرهاي کوتاهي به نجف اشرف داشت و همان جا در درس آية الله سيد ابوالقاسم خوئي شرکت مي نمود. خدمات ايشان در خطه شوشتر بسيار است که مي توان به تجديد بناي حوزه علميه جزائريه واداره و تدريس در اين حوزه، تأسيس حوزه علميه خواهران، تجديد بناي مقام صاحب الزمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و تجديد بناي مسجد شيخ علي که سال ها در آن جماعت اقامه مي کرد، اشاره کرد، در ضمن به ايجاد حوزه ي علميه اي در گتوند دست زد که تاکنون نيمه تمام مانده است. مرعشي در سال 1361 ش وارد تشکيلات قضايي اهواز شد و ابتدا سمت حاکم شرع داشت و بعداً رياست دادگاه را بر عهده گرفت. در سال 1363 ش به ديوان عالي کشور-تهران ملحق شد و ابتدا در شعبه 19 ديوان عالي خدمت کرد، سپس در شعبه 20و سرانجام به عضويت شوراي عالي قضايي منصوب شد و يکي از پايه گذاران اصلي دستگاه قضايي به شمار آمد. نبوغ و استعداد، همت و تلاش بسيار از او فقيهي کم مانند ارائه نمود. تواضع، مناعت طبع، بي توجهي به امور دنيا، روشن بيني اجتماعي، آفرينش آثار علمي و پژوهشي از جمله ويژگي هاي بارز ايشان بود. وي علاوه بر عضويت در هيئت علمي مدرسه عالي شهيد مطهري و تدريس در اين مدرسه، منزل ومراکز دانشگاهي عضو چهارمين دوره مجلس خبرگان گرديد. مرعشي در پي بيماري کليوي عاقبت در صبح روز دوشنبه 16 شعبان 1429ق/28 مرداد 1387 ش در سن 73 سالگي در تهران بدرود حيات گفت. پيکرش صبح سه شنبه در تهران و صبح روز چهارشنبه در شوشتر تشييع و در بقعه صاحب الزمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به خاک سپرده شد. آثار علمي ايشان: 1-شرح الفيةابن مالک؛ 2-شرح تلخيص مختصر المعاني؛ 3-شرح بدايةالحکمة(اثر علامه طباطبائي)؛ 4-شرح نهايةالحکمة(اثر علامه طباطبائي)؛ 5-شرحي بر تهذيب المنطق (اثر تفتازاني-فارسي)؛ 6-حاشية علي الرسائل؛ 7-حاشية علي کفاية الاصول؛ 8-شرح منظومةالتحفةالقوامية في الفقه؛ 9-شرح منظومة تحفةالحکيم في الحکمة (اثر شيخ محمد حسين غروي اصفهاني)؛ 10-تعليقات علي تمهيدالقواعد في الفلسفة(اثر ابن ترکه)؛ 11-شرح حلقات الاصول (المرحلة الثالثة - اثر شهيد صدر)؛ 12-اصول الفقه؛ 13-شرح کتاب التعليقات في الفلسفة (اثر ابن سينا)؛ 14-شرحي بر قانون مجازات اسلامي، چاپ شده؛ 15-سبيل الرشاد الي شرح الارشاد(اثر علامه حلي)، چاپ شده؛ 16-ترجمه کتاب فلسفتنا (اثر شهيد صدر)، چاپ شده؛ 17-ديدگاه هاي نو در حقوق کيفري اسلام، دو جلد، چاپ شده؛ 18-حاشية التلخيص في الاصول. همچنين از اين دانشمندان فقيد ده ها مقاله در مجلات علمي و پژوهشي کشور چاپ شده است. نويسنده:عبدالحسين جواهر الکلام

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

مهشيد ميرمعزي در سال 1341، در قزوين به دنيا أمد. تحصيلات ابتدايي تا دبيرستان را در قزوين گذراند. سپس براي ادامه تحصيل به ألمان سفر نمود و در رشته مهندسي پارك به تحصيل پرداخت. وي پس از بازگشت به ايران چند اثر خواندني را از زبان ألماني به فارسي ترجمه كرد. و اكنون نيزدر حال ترجمه چند اثر از نويسندگان مطرح ألماني زبان است. گروه : فني و مهندسي رشته : مهندسي پارك تحصيلات رسمي و حرفه اي : مهشيد ميرمعزي تحصيلات ابتدايي تا دبيرستان را در قزوين گذراند. سپس براي ادامه تحصيل به ألمان سفر نمود و در رشته مهندسي پارك به تحصيل پرداخت. فعاليتهاي ضمن تحصيل : مهشيد ميرمعزي تحصيلات ابتدايي تا دبيرستان را در قزوين گذراند. سپس براي ادامه تحصيل به ألمان سفر نمود و در رشته مهندسي پارك به تحصيل پرداخت. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : مهشيد ميرمعزي پس از اتمام تحصيلات خود در ألمان ، به ايران بازگشت و چند اثر خواندني را از زبان ألماني به فارسي ترجمه كرد. وي هم اكنون در حال ترجمه چند اثر از نويسندگان مطرح ألماني زبان است. آثار : 1 از برشت مي گويم ويژگي اثر : ترجمه 2 اگرتو حرف زده بودي 3 بعد از جدايي ويژگي اثر : ترجمه _ اين كتاب موضوعات روانشناسي را در بردارد. 4 دزدمونا ويژگي اثر : ترجمه _ اثر كريستينه بروكتر

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

منوچهر جراح زاده ، شاعر و نويسنده معاصر ،در سال 1312 در بندر انزلي بدنيا آمد.وي از چهره هاي فعال عرصه مطبوعات بود،شعر مي گفت و داستان مي نوشت و به طنز مي پرداخت.ايشان در روز شنبه 15 شهريور ماه سال 1382 در تهران درگذشت. گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي گرايش : شعر زمان و علت فوت : منوچهر جراح زاده ، شاعر و نويسنده معاصر ، روز شنبه 15 شهريور ماه سال 1382 در تهران درگذشت. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : منوچهر جراح زاده بازنشسته بانك بود و " موج سازان" عنوان كتابي است در عرصه شغلي وي كه در آن مروري دارد بر عمليات بانكي .تلاشهاي ديگرش در اين زمينه،وي را شايسته دريافت عنوان نيروي باشزنسته فعال در عرصه بانكداري در سال 1380 كرد..وي از چهره هاي فعال عرصه مطبوعات بود،شعر مي گفت،داستان مي نوشت و به طنز مي پرداخت.با تبليغات هم ميانه خوبي داشت. متن تبليغاتي براي مبلغان تلويزيوني تدارك مي ديد. چگونگي عرضه آثار : مرحوم منوچهر حراج زاده هنگامي كه نفس در سينه اش حبس شد و از منزل بر دوش ياران،دوستان و خويشان شعر سكوت و سكون را سرود و طنز زندگي را با قصه مرگ در آميخت،يك دو جين تاليف از خود ميراث ماندگار كرده بود. عنوان هاي همچون قلندرفدريا،هردمبيل،انزل چي و ميم وجيم برخي امضاءهاي جراح زاده پاي اثار طنز وي در مطبوعات بوده اند. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 بر بافت هاي خون ويژگي اثر : مجمعه شعر انقلاب 2 بوسه بر آتش ويژگي اثر : مجموعه شعر 3 تلاوت فواره ها ويژگي اثر : مجموعه شعر 4 توفان در فنجان ويژگي اثر : مجموعه طنز 5 چلچله هاي جزيره ويژگي اثر : داستان بلند 6 خانه هاي شني ويژگي اثر : داستان كودكان 7 خواب هاي قايقي ويژگي اثر : داستان پيرامون فصاحت سلمان رشدي 8 زنده هاي بي مزار ويژگي اثر : مجموعه شعر طنز 9 گيل آواز ويژگي اثر : دو بيتي هاي تمثيلي 10 نيمكت سنگي ويژگي اثر : داستان جنگ 11 يابو و هياهو ويژگي اثر : مجموعه داستان 12 يك اسمان شعر ويژگي اثر : پيرامون شعر

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

دکتر علی شریعتمداری در 1302 در شیراز متولد شد. پس از اخذ دیپلم در شیراز به آموزگاری پرداخت. وی در سال1330 کارشناسی رشته قضایی و در سال 1332 کارشناسی فلسفه و علوم تربیتی را از دانشگاه تهران گرفت. سپس از امتیاز شاگرد اولی استفاده کرده و به همراه دیگر شاگردان اول دیگر دانشگاهها به آمریکا رفت. و درسال 1336 کارشناسی ارشد و در سال 1338 دکتری فلسفه و تعلیم و تربیت و برنامه ریزی درسی را دریافت کرد. پس ازمراجعت به ایران به عضویت هئیت علمی دانشگاه شیراز در آمد.وی در 1344 پس از انتقال به دانشگاه اصفهان به مقام استادی رسید.گروه : علوم انسانیرشته : تعلیم و تربیتگرایش : فلسفه و تعلیم و تربیت و برنامه ریزی درسیوالدین و انساب : پدر و پدر بزرگ علی شریعتمداری از روحانیون شیراز بودندو پدرش امام جماعت مسجد بود.دکتر شریعتمداری مادر خود را در سن 15 سالگی از دست دادند.تحصیلات رسمی و حرفه ای : دکتر علی شریعتمداری پس از طی دوره ابتدایی وارد دانشسرای مقدماتی شیراز شدند و بعد از آن وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران گردید. حدود سال 1330 کارشناسی رشته قضایی اخذ کردو در همان زمان وارد دانشگاه ادبیات دانشگاه تهران شده و در رشته فلسفه و علوم تربیتی به تحصیل پرداختند قابل ذکر است نامبرده جزو شاگردان اول این رشته بودند .ایشان در سال 1335 به همراه دیگر دانشجویان رتبه اول دانشگاهها ، عازم آمریکا شده ، به ایالت میشیگان رفتند، در دانشگاه این ایالت حدود 4 ماه زبان را فرا گرفت و بعد از آن در دوره آموزش متوسطه دانشگاه میشیگان شرکت کرده و ظرف مدت یکسال دوره کارشناسی ارشد را گذراند و مدرک آن را کسب نمود.سپس در دانشگاه تنسی ، دوره دکتری فلسفه و تعلیم و تربیت و برنامه ریزی درسی را تمام کردند. خاطرات و وقایع تحصیل : اقامت و تحصیل علی شریعتمداری در‌آمریکا در دانشگاههای میشیگان و تنسی از وقایع مهم زندگی وی به شمار می روند.ایشان از خاطرات و وقایع اتفاق افتاده خود چنین می گوید: "در سالهای 1325 و 1326 در شیراز، انجمن پیروان اسلام را تشکیل دادم و در دانشسرای مقدماتی، مراقب شبانه بودم که معمولاً شاگردانم در فعالیتهای دینی ما شرکت می کردند ، من در فسا، جهرم ، استهبان و دیگر شهرهای استان فارس فعالیت سیاسی و فرهنگی داشتم و سخنرانی هم می کردم. سال 1328 در شهرستان فسا، چند ماهی پس از واقعه ترور شاه، در دفتر روزنامـه پارس شیراز، به اتهام شرکت در سوءقصد علیه شاه، دادگاه نظامی مرا احضار کرد. بعد به فسا رفته و خود را معرفی نمودم. آن زمان پادگان به جهرم منتقل شده بود؛ به آنجا رفتم که اعلام کردند ، حکومت نظامی لغو شده و سرانجام مخفیانه به شیراز آمدم. نکته جالب توجه این که در واقع سخنرانی های من هیچ ارتباطی با ترور شاه نداشت. این اتهام، صرفاً نوعی بهانه بود که مانع فعالیتهای بنده شود. بعد از این وقایع به تهران آمدم. در آن زمان آیت ا... کاشانی را به اتهام دست داشتن در ترور شاه به لبنان تبعید کرده بودند و من در جلسات طرفداران ایشان شرکت می کردم. در یکی از این جلسات فردی به نام محمد نخشب که آن زمان مسئول یک نهضت آزادی خواه بود و جوانان دیندار را به همکاری دعوت می کرد، مرا به همکاری برای تشکیل ائتلاف دعوت کرد ، من هم قبول کردم ، ائتلاف کردیم و به صورت حزب مردم ایران فعالیت می کردیم ، سرانجام حوالی آبان ماه سال 1332 پس از جلسه ای که در منزل آیت ا... زنجانی به منظور تنظیم برنامه اعتصاب سراسری داشتیم، دستگیر و زندانی شدم و به این ترتیب در فعالیتهای سیاسی و جریانهای مختلف قبل از انقلاب حضور فعالی داشتیم." فعالیتهای ضمن تحصیل : علی شریعتمداری درحین تحصیل به تدریس در مدارس شیراز مشغول بوده است.استادان و مربیان : دکتر علی اکبر سیاسی ،دکتر هوشیار ،دکتر غلامحسین صدیقی ،دکتر مهدوی و استاد محمود شهابی از استادان علی شریعتمداری به شمار می روند.هم دوره ای ها و همکاران : آقایان مرتضی اشرف الکتاب ،حسام توکلیان ،رحمان تسودی و علی درودگر از همدوره ایهای علی شریعتمداری می باشند.همسر و فرزندان : علی شریعتمداری متاهل و دارای همسر بنام سرکار خانم نورالسادات سلامیان و یک فرزند دختر بنام مرضیه شریعتمداری می باشد.وقایع میانسالی : علی شریعتمداری از وقایع بوقوع پیوسته خود چنین می گوید: "پس از دریافت دکتری رشته فلسفه تعلیم و تربیت از دانشگاه تنسی ،در سال 1338 چون قبل از اینکه به خارج اعزام شوم ، چند بار به زندان رفته بودم ، فکر می کردم که اگر به ایران بازگردم ، به من اجازه نخواهند داد ، در دانشگاههای کشور به تدریس مشغول شوم به همین خاطر در آمریکا با کمک و معرفی یکی از اساتید برجسته آمریکا ، به 12 دانشگاه ، برای تدریس دوره لیسانس معرفی شدم و کار خود را در آمریکا ادامه دادم. اما نتوانستم خودم را قانع کنم و در آمریکا بمانم ، بنابراین در سال 1337 به ایران بازگشتم. در آن زمان می خواستند، در دانشگاه شیراز دبیر علوم تربیتی، تربیت کنند ، بنابراین احتیاج مبرمی به استاد تعلیم و تربیت داشتند. از این رو بنده به عنوان دانشیار علوم تربیتی در دانشگاه شیراز مشغول به کار شدم. تقریباً 3 سال در شیراز مشغول به کار بودم و در آنجا به علّت فعالیتهای سیاسی مدت 4 ماه را در زندان سپری کردم. پس از آنکه آزاد شدم، به عنوان شرط اشتغال به تدریس می خواستند از من تعهد بگیرند که فعالیت سیاسی نکنم، البته من قبول نکردم و به همین خاطر مدتی بیکار شدم. سرانجام در سال 1341 وارد دانشگاه اصفهان شده و تا سال 1357 به کار خود ادامه دادم. در آن سال برای استقبال امام همراه شهید بهشتی و مقام معظم رهبری، به تهران آمدم و بعد به اصفهان بازگشتم، پس از آن از طرف دولت موقت و شورای انقلاب، پیشنهاد تصدی وزارت علوم و فرهنگ و ارشاد به بنده داده شد. این دو وزارتخانه آن زمان با هم یکی بودند. سپس در سال 1359 که امام خمینی (ره) تصمیم به تشکیل ستاد عالی انقلاب فرهنگی گرفتند، به فرمایش ایشان من عضو این شورا شدم و عضویتم در این ستاد همچنان ادامه دارد. مدتها مسئول گروه علوم انسانی در شورای عالی برنامه ریزی و همچنین مسئول گروه علوم انسانی در شورای عالی پژوهش کشور بودم. مدتی هم ریاست فرهنگستان علوم را برعهده داشتم." مشاغل و سمتهای مورد تصدی : آموزگار در مدارس شیراز استاد رشته علوم تربیتی در دانشگاه شیراز استاد رشته علوم تربیتی در دانشگاه اصفهان استاد مدعو فلسفه تعلیم و تربیت در دانشگاههای آمریکا تا سال 1346 تدریس در دانشگاه تربیت معلم تهران از 1358 تا کنون عضو و رئیس دوره ای فرهنگستان علوم ایران وزیر علوم و آموزش عالی و وزیر فرهنگ و هنرفعالیتهای آموزشی : علی شریعمتداری از سال 1338 عضو هئیت علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه شیراز و مدتی بعد با همین سمت در دانشگا ه اصفهان بود. وی استاد مدعو فلسفه تعلیم و تربیت در دانشگاههای آمریکا تا سال 1346 و استاد همین رشته در دانشگاه تربیت معلم تهران از سال 1358 تا کنون می باشد.مراکزی که فرد از بانیان آن به شمار می آید : علی شریعتمداری انجمن علمی علوم تربیتی و روانشناسی را تاسیس کرده است.سایر فعالیتها و برنامه های روزمره : مطالعه، تحقیق و تالیف آثاری در زمینه علوم تربیتی و فلسفه تعلیم و تربیت از امور مورد علاقه علی شریعتمداری بوده و هست.همفکران فرد : دکتر حسین شکوهی نیز همانند علی شریعتمدار دارای مقدماتی در زمینه تعلیم و تربیت است.آرا و گرایشهای خاص : اصولاً تربیت، تنها وسیله ارائه آموزش های دینی، علمی، اخلاقی و ... است. یعنی آنچه در جامعه انسانی اهمیت دارد، مسئله تربیت است و انبیاء هم برای تربیت انسان ها آمده اند. تربیت معلم، یک مسئله اساسی و مهم است که باید برای آن هزینه شود. برای فهم درستِ نسبت دین، اخلاق و تربیت ، باید تعریف درستی از هریک از این سه مفهوم ارائه دهیم، آنگاه در پرتو برداشت مناسب، از مفاهیم آن، نسبت این سه مفهوم با یکدیگر آشکار می شود. دربارۀ دین، تعاریف بسیار زیادی ارائه شده است و اساساً یکی از دشواریهای علمی در جامعه شناسی دین، ارائه تعریف جامعی از دین است، به طوری که بتوان از آن تعریف قدر مشترکی میان همه ادیان پیدا کرد. به نظر می رسد ارائه چنین تعریفی با چنین رویکردی که بتواند همه ادیان را در بر بگیرد غیر ممکن است. به تعبیر دیگر بی آنکه خواسته باشیم، وارد منازعات مفهومی در این خصوص می شویم؛ در عبارت مختصر: دین عبارت است از مجموعه قواعد و قوانین اخلاقی، فردی و اجتماعی که سعادت آدمی در گرو عمل به آن است. بنابراین دین امری مقدس است ، و بدین معنا از سوی عالم ربوبی به بنده نازل شده است. اخلاق، جمع خُلق است و خُلق به معنی صفت ساکن در نفس آدمی است. اخلاق مشتمل بر دستور العملهایی است که ضمن مطابقت با فطرت آدمی، فعلیّت کمال روح آدمی نیز در گرو عمل به آن است. از تربیت نیز تعاریف بسیاری به عمل آمده است. یکی از بهترین تعاریف از تربیت، تعریفی است که مرحوم استاد مطهری به عمل آورده اند. تربیت عبارت است از "شکوفایی قوای آدمی." مفهوم قوای نفس، از مفهوم اخلاق است، یعنی مجموعه قوای مثبت روحی که خداوند در شخصیت آدمی به ودیعه نهاده ، بنابراین مفهوم دین اعم از اخلاق است. زیرا مشتمل بر قوانین حقوقی ، اجتماعی و ... نیز می شود. از سوی دیگر مفهوم تربیت نیز اعم از اخلاق است، زیرا مشتمل بر مجموعهایی از توانایی های روحی و بشری است. جوائز و نشانها : علی شریعتمداری در سال 1381 در دومین همایش چهره های ماندگار، به عنوان چهره ماندگار در عرصه تعلیم و تربیت برگزیده و معرفی شد. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : آمادگی تربیتی معلمان مدارس ابتدائی در ایران ویژگی اثر : تالیف2 ارزیابی شخصیت در مناسبات انسانی ویژگی اثر : تالیف3 اصول تعلیم و تربیت ویژگی اثر : تالیف4 اصول راهنمایی و مشاوره ویژگی اثر : ترجمه5 اصول فلسفه تعلیم و تربیت ویژگی اثر : تالیف6 اصول و راهنمایی، تفکر منطقی، منطق تئوری تحقیق ، شیوه های فکر ویژگی اثر : تاریخ اندیشه های تربیتی و مقالات فراوان دیگر آثار ترجمه ای استاد دکتر علی شریعتمداری به شمار می آیند.7 اصول و فلسفه، تعلیم و تربیت، اصول تعلیم و تربیت ،روان شناسی ویژگی اثر : تربیتی، فلسفه و جامعه و تعلیم و تربیت و پرورش فکر و ... از آثار تالیفی استاد دکتر علی شریعتمداری می باشند.8 انقلاب فرهنگی و آزادی دانشگاه ویژگی اثر : تالیف9 پرورش تفکر ویژگی اثر : تالیف10 تئوری ویژگی اثر : ترجمه11 تاریخ اندیشه های تربیتی ویژگی اثر : ترجمه12 تعلیم و تربیت اسلامی ویژگی اثر : تالیف13 تعلیم و تربیت در اسلام و اصول اخلاقی اسلام ویژگی اثر : تالیف14 جامعه و تعلیم و تربیت ویژگی اثر : تالیف15 چند مبحث در برنامه ریزی درسی ویژگی اثر : تالیف16 دو گفتار ویژگی اثر : تالیف17 رسالت تربیتی و علمی مراکز آموزشی ویژگی اثر : تالیف18 رسالت دانشگاه و تعهد روشنفکر ویژگی اثر : تالیف19 روانشناسی تربیتی ویژگی اثر : تالیف20 روش تعلیم و تربیت ویژگی اثر : ترجمه21 روشنفکر کیست ؟ ویژگی اثر : تالیف22 سیاست و خردمندی ویژگی اثر : تالیف23 شناخت ویژگی اثر : تالیف24 شیوه های فکر ویژگی اثر : ترجمه25 فرهنگ سکوت ویژگی اثر : ترجمه26 فلسفه ویژگی اثر : تالیف27 مقدمه روانشناسی ویژگی اثر : تالیف28 منطق ویژگی اثر : ترجمه29 نقد آراء برخی از دانشمندان معاصر ویژگی اثر : تالیف30 نقد و خلاقیت در تفکر ویژگی اثر : تالیف31 نقدی بر فلسفه مادی دیالکتیکی و ویژگیـهای نظام توحیدی ویژگی اثر : تالیف

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 15 منبع :

نادر نادرپور، به روز شانزدهم خردادماه 1308 هجری خورشیدی در تهران زاده شد. وی پس از گرفتن لیسانس زبان فرانسه از دانشگاه سوربن، به تهران بازگشت و در طول سالیان متمادی، نخست در بخش خصوصی و سپس به عنوان کارشناس پیمانی در وزارت فرهنگ و هنر، به انتشار ماهنامه های " هنر و مردم " و " نقش و نگار " ادامه داد و مدتی مسئولیت سردبیری آنها را بر عهده داشت. سپس در سال 1343، برای تکمیل مطالعات خود در زبان و ادبیات ایتالیایی به آن سرزمین رفت و در شهرهای پروجا و رم به تحصیل پرداخت. پس از بازگشت به ایران، از سال 1351 تا 1357، سمت سرپرستی گروه ادب امروز را در رادیو تلویزیون ملی ایران عهده دار بود و برنامه هایی درباره زندگی و آثار نوآوران ادب معاصر ساخت. در مرداد ماه ماه 1359 از تهران به پاریس رفت و تا اردیبهشت ماه 1365 در آن شهر اقامت داشت. در همانجا، به عضویت افتخاری اتحادیه نویسندگان فرانسه برگزیده شد و در مجامع و گردهمایی های گوناگون شرکت جست و سخن راند. در بهار سال 1365 به دعوت بنیاد فرهنگ ایران در بوستون، عازم آمریکا شد و از آن پس، به سخنرانی های متعدد در دانشگاه های هاروارد، جرج تاون، یو.سی.ال.ای، برکلی و اروین پرداخت و پاره ای از برنامه های ادبی و فرهنگی خود را،چه از طریق تدریس در کلاسها و چه از راه سخن گفتن در رادیو و تلویزیون، آغاز کرد. نادر پور در بهار سال 1379 در آمریکا از دنیا رفت.گروه : علوم انسانیرشته : زبان خارجیتحصیلات رسمی و حرفه ای : نادر پور دوره های دبستان و دبیرستان را در تهران گذراند سپس برای تحصیل در رشته ادبیات فرانسه به دانشگاه سوربن پاریس رفت. او همچنین در سال 1343، برای تکمیل مطالعات خود در زبان و ادبیات ایتالیایی به آن سرزمین رفت و در شهرهای پروجا و رم به تحصیل پرداخت.زمان و علت فوت : نادر نادر پور در بهار سال 1379 در آمریکا از دنیا رفت.مشاغل و سمتهای مورد تصدی : نادرپور پس از گرفتن لیسانس به تهران بازگشت و در طول سالیان متمادی، نخست در بخش خصوصی و سپس به عنوان کارشناس پیمانی در وزارت فرهنگ و هنر، به انتشار ماهنامه های " هنر و مردم " و " نقش و نگار " ادامه داد و مدتی مسئولیت سردبیری آنها را بر عهده داشت. از سال 1351 تا 1357، سمت سرپرستی گروه ادب امروز را در رادیو تلویزیون ملی ایران عهده دار شد و برنامه هایی درباره زندگی و آثار نوآوران ادب معاصر ساخت.فعالیتهای آموزشی : نادر پور پاره ای از برنامه های ادبی و فرهنگی خود را،چه از طریق تدریس در کلاسها و چه از راه سخن گفتن در رادیو و تلویزیون، ارائه می کرد.سایر فعالیتها و برنامه های روزمره : نادر پور در مرداد 1359 از تهران به پاریس رفت و تا اردیبهشت 1365 در آن شهر اقامت داشت. او در همانجا، به عضویت افتخاری اتحادیه نویسندگان فرانسه برگزیده شد و در مجامع و گردهمایی های گوناگون شرکت جست و سخن راند. در بهار سال 1365 به دعوت بنیاد فرهنگ ایران در بوستون، عازم آمریکا شد و از آن پس، به سخنرانی های متعدد در دانشگاه های هاروارد، جرج تاون، یو.سی.ال.ای، برکلی و اروین پرداخت.چگونگی عرضه آثار : 1367 هفت جلد از این مجموعه ها با چاپ های متعدد در تهران و هشتمین آن، نخست در پاریس و سپس همراه جلد نهم توسط شرکت کتاب در لوس آنجلس منتشر شده است. علاوه بر این مجموعه ها، دو جلد برگزیده اشعار نادر نادرپور نیز در تهران، بارها به طبع رسیده است. از این اشعار، ترجمه های گوناگون به زبانهای فرانسه، انگلیسی، روسی، آلمانی، و ایتالیایی انتشار یافته است. نادر پور، اشعار بسیاری از شاعران بزرگ فرانسوی و ایتالیایی را به فارسی ترجمه کرد و مجموعه ای از آثار گروه اخیر را زیر عنوان " هفت چهره از شاعران معاصر ایتالیایی " به همراهی " بیژن اوشیدری " انتشار داد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

شاعر. تولد: 1307، توس مشهد. درگذشت: 4 شهریور 1369، تهران. مهدى اخوان ثالث كه «م. امید» تخلص مى‏نمود، فرزند على، تحصیلات ابتدایى و هنرستان صنعتى را در مشهد به پایان برد. مهدى اخوان ثالث از سال 1323 كار شاعرى خود را آغار كرد و به سرودن شعر پرداخت و بر اثر تشویق و راهنمایى‏هاى استاد مدرسه‏اش، پرویز كاویان، شوق بیشترى به شعر پیدا كرد و نخستین شعرى كه سرود در زمینه توحید و یكتایى خداوند بود و اولین جایزه‏اى كه بر اثر سرودن همان شعر دریافت كرد، كتاب مسالك المحسنین تألیف طالبوف بود كه افتخارالحكماى شاهرودى (مسنن) به او داد و همین امر سبب گردید كه در طریق شعر و شاعرى پیش رود و توجه اساتید شعر و ادب خراسان را به خود معطوف دارد و به عضویت انجمن ادبى مشهد (انجمن ادبى محمود فرخ خراسانى) درآید و تخلص «امید» را نیز استاد نصرت (منشى‏باشى) شاعر خراسانى برایش برگزید. در سال 1327 ساكن تهران شد و به خدمت آموزش و پروش درآمد و به دبیرى پرداخت و پس از چندى به سمت مأمور در وزارت اطلاعات مشغول همكارى شد و وظیفه‏اش نظارت بر برنامه‏هاى ادبى بود. وى همچنین به كار صدابرگردانى (دوبله) فیلم‏هاى مستند و نویسندگى در مطبوعات در موضوعات ادبى و هنرى و شاعرى و همكارى با رادیو مشغول بود. چندى نیز به موسیقى روى آورد و تار مى‏نواخت و در دستگاههاى ایرانى تمرین مى‏كرد، اما به سبب مخالفت پدرش از كار موسیقى دست كشید. ضمنا چند ماهى نیز به زندان افتاد و به قول خودش «براى همیشه از سیاست كناره گرفت» و تنها به كارهاى ادبى پرداخت. وى در سرودن شعر به سبك كلاسیك در قصیده‏سرایى (به شیوه اساتید كهن خراسان و خاصه منوچهرى) و غزل‏سرایى (ارغنون از جمله فعالیت‏هاى این دوره اوست) و نیز به سبك نو (به شیوه نیما، مانند مجموعه‏ى زمستان) طبع آزمایى كرد. مهدى اخوان ثالث در اواخر عمر به عنوان استاد زبان و ادبیات فارسى در دانشگاه‏هاى تهران و تربیت معلم و شهید بهشتى تدریس مى‏كرد. از جمله آثار ایشان مى‏توان به عنوان‏هاى زیر اشاره كرد: ارغنون (مجموعه شعر، 1330)؛ زمستان (مجموعه شعر، 1335)؛ آخر شاهنامه (مجموعه شعر، چاپ اول، 1338، چاپ دهم، 1370)؛ از این اوستا (مجموعه شعر، 1345)، پاییز در زندان (پس از سال 1345)؛ منظومه‏ى شكار (1345)؛ بهترین امید (گزیده‏ى اشعار و مقالات، 1348)؛ عاشقانه‏ها و كبود (1438)؛ برگزیده شعرها (1349)؛ دوزخ اما سرد، مجموعه مقالات (جلد اول 1350)؛ نقیضه و نقیضه‏سازان، بدعت‏ها و بدایع نیما یوشیج (1357)، مرد جن زده (مجموعه داستانى، چاپ دوم 1357)؛ در حیاط كوچك پاییز،... (مجموعه شعر)؛ حریم سایه‏هاى سبز (مقاله، زیر نظر مرتضى كافى، 1373)؛ عطا و لقاى نیما یوشیج (1361)، درخت پیر و جنگل (كتاب قصه براى كودكان)، تو را اى كهن بوم و بر دوست دارم (1368)؛ گزینه‏ى اشعار؛ زندگى مى‏گوید اما باید زیست؛ ادب الرفیع؛ منظومه سواحلى؛ نوعى وزن در شعر فارسى. مهدى اخوان ثالث سرانجام در سال 1369 در تهران بدرود حیات گفت و پیكرش را به مشهد انتقال دادند و در جوار آرامگاه حكیم ابوالقاسم فردوسى در باغ توس به خاك سپردند. مهدى اخوان‏ثالث (م.امید) فرزند على به سال 1307 در طوس مشهد مقدس متولد شد. دوره تحصیلات ابتدایى و هنرستان را در مشهد به پایان برد و به خدمت آموزش و پرورش درآمد و به سمت معلمى به تعلیم و تعلم كودكان ایرانى پرداخت و پس از چندى به سمت مأمور در وزارت اطلاعات مشغول همكارى شد و كارش نظارت بر برنامه‏هاى ادبى آن موسسه بود. از وى كتابهاى: «ارغنون»، در سال 1330، «زمستان» در سال 1335، «آخر شاهنامه» در سال 1338 «از این اوستا» در سال 1344، «شكار» در سال 1345 و تعداد دیگرى به چاپ رسیده است. «نماز» باغ بود و دره- چشم‏انداز پرمهتاب، ذاتها با سایه‏هاى خود هم‏اندازه. خیره در آفاق و اسرار عزیز شب، چشم من- بیدار و چشم عالمى در خواب. نه صدایى جز صداى رازهاى شب، و آب و سرماى نسیم و جیرجیركها، پاسدار حریم ختفتگان باغ، و صداى حیرت بیدار من (من مست بودم، مست) خاستم از جا سوى جو رفتم، چه مى‏آمد آب. یا نه، چه مى‏رفت، هم زانسانكه حافظ گفت، عمر تو با گروهى شرم و بیخویشى وضو كردم. مست بودم، مست سرشناس، پاشناس، اما لحظه پاك و عزیزى بود. برگكى كندم از نهال گردوى نزدیك، و نگاهم رفته تا بس دور. شبنم آجین سبز فرش باغ هم گسترده سجاد. قبله، گو هر سو كه خواهى باش. تا تو دارد گفت و گو شوریده مستى. - مستم و دانم كه هستم من- اى همه هستى ز تو، آیا تو هم هستى؟ زاگون- مردادماه 1339

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1336 -1283 ش)، پزشك و نویسنده. در سمنان به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در زادگاهش و تحصیلات متوسطه را در تهران و در مدرسه‏ى علمیه و دارالفنون به پایان رساند و وارد دانشكده پزشكى شد. وى علاوه بر شغل طبابت در طى دوران خدمت خود مشاغل دیگرى از جمله: ریاست كارگزینى و ریاست بازرسى و معاونت وزارت فرهنگ و همچنین رایزنى فرهنگى و سرپرستى محصلین در سوئیس را بر عهده داشت. وى بر اثر سكته قلبى در سوئیس درگذشت. از آثارش: «دوره‏ى الكتریسته»؛ «بهداشت دبیرستانها»، با مشاركت دكتر عباس مودب نفیسى.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ح 1309 -1248 ش)، نویسنده و مترجم. ملقب به نصیرالدوله. در رشت به دنیا آمد. وى براى ادامه‏ى تحصیل به تهران آمد و پس از فراگرفتن ادبیات فارسى به تحصیل فقه، اصول، حكمت الهى و همچنین زبان فرانسه و علوم ریاضى پرداخت. در زمان ناصرالدین شاه به عنوان منشى دربار برگزیده شد و پس از قتل شاه به خدمت وزارت امور خارجه درآمد و چندى به سفیرى ایران در بلژیك انتخاب گردید. وى در 1297 ش در كابینه‏ى دوم حسن وثوق‏الدوله وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه را به عهده گرفت. در زمان وزارت وى مدارس دولتى رایگان و همچنین دانشسراى مقدماتى پسران و دختران تأسیس گردید. او همچنین مدرسه موزیك را كه تا آن زمان وجود نداشت تأسیس كرد. وى سرانجام در تهران وفات یافت و در صحن حضرت عبدالعظیم (ع) به خاك سپرده شد. از دیگر آثارش: رساله در «خواص اعداد»؛ رساله در «هندسه»؛ «شرح حال حسین بن منصور حلاج»؛ «تاریخ نادر شاه افشار»، ترجمه؛ «زمین یا معرفت الارض»، ترجمه.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1282 -1278- وف 1349 ش)، نویسنده، استاد دانشگاه، محقق، مصحح، مترجم و شاعر. در روستاى بشریه از توابع طبس خراسان در خانواده‏اى اهل علم به دنیا آمد. نسب وى به ملا احمد تونى، از علماى عصر شاه‏عباس، مى‏رسید. وى مقدمات علوم قدیمه را در زادگاه خود آموخت و در 1338 ق به مشهد رفت و محضر ادیب نیشابورى را درك كرد و ادب و منطق را نزد او خواند و مدتى نزد میرزا حسین سبزوارى تلمذ كرد و اصول و بعضى از مباحث فقه را از حاج شیخ مرتضى آشتیانى فراگرفت. در 1342 ق به تهران آمد، و یك دوره شرح «اشارات» و «شفا» و «كلیات قانون» را نزد میرزا طاهر تنكابنى خواند و نزد آقا حسین نجم‏آبادى تحصیل فقه و اصول كرد. وى قسمت الهیات كتاب «اسفار» را نزد آقا میرزا مهدى آشتیانى، و «شرح چغمینى» را نزد ادیب پیشاورى فراگرفت. فروزانفر، از آغاز ورود به تهران، با ادیب پیشاورى و شمس‏العلماى گركانى و میرزا لطفعلى صدرالافاضل و میزا رضاخان نائینى و شاهزاده افسر و ذكاءالملك فروغى و علامه محمد قزوینى مأنوس و محشور بود. در 1305 ش به جاى شمس‏العلماى گركانى در مدرسه دارالفنون به تدریس فقه و اصول مشغول شد و در 1306 ش معلم منطق در مدرسه‏ى حقوق شد و سال بعد معلم زبان عربى و منطق و از 1308 ش معلم زبان و ادبیات فارسى در دارالمعلمین شد. پس از تأسیس دانشكده‏ى علوم معقول و منقول به سمت معاونت آنجا انتخاب و ریاست مؤسسه‏ى وعظ و خطابه را به عهده داشت. از ابتداى تأسیس دانشگاه تهران، استاد تاریخ ادبیات فارسى شد. وى سمت‏هاى متعددى در دانشكده‏هاى مختلف داشت. فروزانفر سفرهاى متعدد به خارح كشور كرد. از جمله، به دعوت دانشگاه بیروت براى تأسیس كرسى زبان فارسى، به لنبان و براى مشاركت در كنگره اسلامى پاكستان، به لاهور و براى بازدید از مؤسسات فرهنگى و خاورشناسى و زیارت مزار مولانا جلال‏الدین رومى و دیدار از كتابخانه‏هاى علمى،به تركیه نیز سفر كرد. وى دانشمندى نكته‏سنج، استادى محقق و مدرسى بى‏نظیر بود. سر انجام بر اثر سكته قلبى در تهران درگذشت. از آثارش: «منتخبات شاهنامه»؛ «سخن و سخنوران»؛ «منتخبات ادبیات فارسى»؛ «رساله در تحقیق احوال و زندگانى مولانا جلال‏الدین محمد»؛ «تاریخ ادبیات ایران»؛ «فرهنگ تازى به فارسى»؛ «خلاصه‏ى مثنوى»؛ «دستور زبان فارسى»؛ «شرح مثنوى شریف»؛ تصحیح «فیه مافیه»؛ «زنده‏ى بیدار (حى بن یقظان)»، ترجمه؛ «قدیمترین اطلاع از زندگى خیام»؛ «احادیث مثنوى»؛ تصحیح «كلیات شمس» یا «دیوان كبیر». لازم به ذكر است كه در مجله‏ى «راهنماى كتاب» نام فروزانفر، جلیل ذكر شده است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س چهاردهم ق)، استاد دانشگاه و نویسنده. فروتن در رشته تعلیم و تربیت، تحصیلات عالى داشت و به استادى دانشگاه تهران رسید. از آثار وى: «بقاى روح»؛«توافق علم و دین»؛ «چند نكته‏ى تربیتى»؛ «حافظه و طریق تقویت آن»؛ «دانستنیهاى مادران و پدران»؛ «ده‏اندرز تربیتى» ؛ «دیانت و مدنیت»؛ «راه تربیت نونهالان»؛ «روح انسانى»؛ «طرز رفتار با كودكان».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 8 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س هشتم و نهم ق)، نویسنده و مورخ. وى مؤلف «روزنامه غزوات هندوستان» است. در سفرى كه در 801 ق به همراه تیمور به هندوستان رفته، این كتاب را در تاریخ آن سفر نوشته كه در پطروگراد به چاپ رسیده است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ز 1314 ق)، عالم دینى و نویسنده. از آثار وى: «كشف الشكوك عن الشاك و المشكوك»، به عربى، كه در زمان حیات مؤلف، در 1314 ق، به چاپ رسید؛ «الرساله فى قاعده الضمان»، به عربى.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ح 1358 -1289 ش)، عالم دینى، مفسر، فقیه، محقق و نویسنده. در قصبه گلیرد طالقان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در تهران گذراند و در 1305 ق به قم مهاجرت كرد و چندین سال از محضر اساتیدى جون آیت‏الله حایرى و آیت‏الله حجت و آیت‏الله خوانسارى بهره برد. او آن‏گاه در مدرسه‏ى سپهسالار (شهید مطهرى فعلى) به تدریس پرداخت. در 1318 ش بر اثر مخالفت با دولت پهلوى به شش ماه زندان محكوم گشت. پس از درگذشت استادش، آیت‏الله حایرى، و پدرش، آیت‏الله سید ابوالحسن طالقانى، در تهران مقیم گشت و در مسجد هدایت به تفسیر قرآن و ترویج دین و انشتار مقالات مذهبى و دیگر وظایف دینى مشغول شد. در 1320 ش اولین مقاله‏ى خود را در مجله‏ى «دانش‏آموز» پیرامون اوضاع تاریك مسلمین نوشت. پس از جنگ جهانى دوم به طور جدى و ارد فعالیتهاى سیاسى شد و تا پایان عمر از زندانى به زندانى رفت و بیش از ده بار زندانى شد. او عالمى روشنفكر و مبارزى بیداردل بود. در 1334 ش با نوشتن ترجمه و شرح كتاب «تنبیه الامه و تنزیه المله» علامه نایینى، دروان خفقان پس از كودتاى 28 مرداد را پیش‏بینى و خاطرنشان كرد كه، با وجود استبداد، رشد علمى و اخلاقى ممكن نیست. آیت‏الله طالقانى در 1357 ش از طرف امام خمینى به ریاست شوراى انقلاب و در 1358 ش به سمت اولین امام جمعه تهران- بعد از انقلاب- منصوب و با رأى مردم به نمایندگى مجلس خبرگان انتخاب شد. آیت‏الله طالقانى در 19 شهریور از دنیا رفت و در كنار شهداى 17 شهریور در بهشت زهرا (س) اقامت جاوید گزید. از آثار وى: «اسلام و مالكیت»؛ ترجمه‏ى «الامام على بن ابى‏طالب (ع)» عبدالفتاح عبدالمقصود؛ «بسوى خدا مى‏رویم (با همه به حج مى‏رویم)»؛ «پرتوى از قرآن»، تفسیر جزء سى‏ام قرآن و سوره‏ى حمد و بقره و آل‏عمران؛ ترجمه و شرحى بر «نهج‏البلاغه»؛ «مبعث، وحى، غار حرا»؛ «گفتارهاى دینى، اجتماعى، اخلاقى، فلسفى، تربیتى».[1] آقاى حاج سید محمود بن العلامه الورع آیت‏اللَّه حاج سید ابوالحسن طالقانى از افاضل علماء و مجاهدین دانشمندان عصر حاضر تهرانست تولدش حدود سال 1330 قمرى در تهران واقع شده و در حجر تربیت والد ماجدش پرورش یافته و تحصیلات خود را در تهران شروع و پس از آن مهاجرت به قم و چندین سال از محضر اساتید حوزه مخصوص مرحوم آیت‏اللَّه حایرى و آیت‏اللَّه حجت كوهكمرى و آیت‏اللَّه حاج سید محمد تقى خونسارى استفاده نموده و پس از فوت مرحوم آیت‏اللَّه حایرى و والد خود به طهران آمده و در مسجد خیابان اسلامبول (مسجد هدایت) اقامه جماعت و تنویر افكار جوانان و غیره نموده و در راه هدف خود حوادث و بلیاتى را تحمل نموده است. نگارنده گوید: علامه طالقانى معاصر عالمى مبارز و دانشمندى مجاهد است بسهم خود خدمات ارزنده‏اى نموده و موجب هدایت و ارشاد بسیارى از جوانان و روشن فكران گردیده و نیز آثار عددیه آموزنده‏اى بطبع رسانیده است كه از آنهاست: 1- پرتوى از قرآن چهار مجلد، دو جلد از اول قرآن و دو جلد از آخر قرآن كه تفسیر بسیار زیبائى است از جهت مطلب و قلم 2- ترجمه و مقدمه كتاب عبدالفتاح بنام طلوع خورشید. محقق، عالم اسلامى، مجتهد. تولد: 1282، یكى از روستاهاى اطراف طالقان. درگذشت: 19 شهریور 1358، تهران. آیت‏الله سید محمود طالقانى تحصیلات خود را در قزوین شروع كرد و دوره سطح را در تهران به پایان رسانید. اساتید ایشان آیت‏الله محمدحسن اصفهانى، آیت‏الله میرزاى شیرازى و آیت‏الله سید حسن صدر بودند. در قم نیز استادان وى آیات عظام كوه‏كمره‏اى و خوانسارى بودند. پس از سال‏ها تحصیل در قم از آیت‏الله العظمى حائرى یزدى بنیانگذار حوزه‏ى علمیه‏ى قم اجازه‏ى اجتهاد گرفت. آیت‏الله طالقانى در مدرسه‏ى سپهسالار به آموزش علوم اسلامى پرداخت. در حدود سال 1318 الى 1320 به تفسیر قرآن در مسجد قنات‏آباد پرداخت. اولین بار به سبب دفاع از یك زن محجبه در سال 1318 زندانى شد. بعد از شهریور 1320 دست به تشكیل كانون اسلام در خیابان امیریه زد كه در آن یك سلسله سخنرانى‏هایى ایراد مى‏شد. همچنین در این كانون مجله‏اى به نام «دانش‏آموزان» منتشر مى‏شد. از جله همكاران این مجله مهندس مهدى بازرگان بود كه اساس دوستى آن دو و همچنین دكتر عزت‏الله سحابى از همین جا آغاز شد. در همین دوره است كه انجمن اسلامى دانشجویان با همكارى مهندس بازرگان و دكتر سحابى تشكیل مى‏شود. آیت‏الله طالقانى در تشكیل و تأسیس اتحادیه مسلمین هم نقش فعالى داشت. علاوه بر این فعالیت‏ها، در ترجمه و تدوین موضوعى نهج‏البلاغه با آقاى حاج میرزا خلیل كمره‏اى همكارى نزدیك داشت. وى بعد از واقعه آذربایجان در سال 1325، از طرف اتحادیه مسلمین و جامعه روحانیت آن روز براى سركشى به حوادث آذربایجان به آنجا سفر مى‏كند و گزارشى تهیه مى‏نماید. در دوره‏ى ملى شدن صنعت نفت در مبارزات مردم شركت داشت و در انتخابات دوره‏ى هفدهم مجلس شوراى ملى از طرف مردم شمالى نامزد نمایندگى مجلس شد كه مورد پشتیبانى مردمى قرار گرفت ولى انتخابات آن ناحیه مانند بعضى از نواحى دیگر انجام نگرفت و به دستور دولت براى جلوگیرى از اخلالگرى‏ها انتخابات آنجا تعطیل شد. بعد از كودتاى بیست و هشت مرداد مبارزه را به صورت پنهانى در نهضت مقاومت ملى ادامه داد و همچنان در منبر و جلسات مسجد هدایت براى مردم سخن مى‏گفت. در سال 1334 فدائیان اسلام مدتى در منزل طالقانى پنهان شدند تا این كه مأموران طنین مى‏شوند ولى چند ساعت قبل از اینكه مأموران به خانه بریزند، نواب و دوستانش از منزل طالقانى خارج مى‏شوند و بعد از آن مأموران سر مى‏رسند و وى را دستگیر مى‏كنند كه مدتى در بازداشت بود ولى چون مدركى علیه او وجود نداشت، آزاد مى‏شود، مجددا در سال‏هاى 1324 و 1325 نیز بار دیگر سید مجتبى نواب‏صفوى، از اعضاى فداییان اسلام را، در اطراف دهات طالقان مخفى مى كند. در سال 1336 نیز توسط ساواك دستیگر شد كه بیش از یك سال در زندان به سر برد . با آیت‏الله مرتضى مطهرى همكارى نزدیك داشت و در تابستان سال 1339 در انتخابات دوره بیستم مجلس شوراى ملى به جبهه ملى دوم پیوست، جلسات وى در مسجد هدایت توسط حكومت تعطیل مى‏شود و بعد از مدت كوتاهى آن جلسات در منزل احمد على بابایى به مدت ده شب در دهه‏ى آخر ماه صفر ادامه پیدا مى‏كند و همراه با آیت‏الله مطهرى به تحلیل مسایل اجتماعى و سیاسى و روشنگرى و افشاگرى حقایق مى‏پردازد. در بیست و دوم خرداد 1342 دوباره دستگیر شد. پس از مدتى در شانزدهم دى 1342 او را به ده سال زندان محكوم كردند. فعالیت‏هاى او در زندان عبارت بود از برقرارى جلسات قرآن، نهج‏البلاغه و تاریخ اسلام بود. آیت‏الله طالقانى همچنین توانست نخستین نماز جماعت در زندان را برپا نماید. ایشان در كنفرانس‏هایى در كشورهاى اسلامى به عنوان نماینده آیت‏الله كاشانى یا آیت‏الله بروجردى شركت مى‏كرد. در عید سعید فطر سال 1348 به مسئله‏ى فلسطین پرداخت و پس از خطبه‏ها مردم به پیروى از او گروه گروه به طرف محراب رفتند و فطریه خود را براى كمك به فلسطین هدیه كردند. روز عید فطر 1350 دستگیر و به زابل تبعید شد. آیت‏الله طالقانى دو سال بدون محاكمه، شكنجه‏هاى روحى و جسمى را در زندان تحمل كرد. در سال 1356 سه سال را در بدترین شرایط در زندان گذراند. سرانجام در پاییز 1357 همراه با دیگر زندانیان سیاسى از زندان آزاد گردید. در محرم سال 1357 برابر با یازده آذر پیامى براى مردم ایران فرستاد. ایشان همچنین به پیروى از امام در دهم بهمن 1357 پیامى براى ارتشى‏هایى كه با ملت همدل بودند فرستاد. در تشكیل مجلس خبرگان به عنوان نماینده اول مردم تهران انتخاب شد. وى همچنین امام جماعت نخستین نماز جمعه در پنج مرداد 1358 بود. ایشان هفت نماز جمعه برگزار كرد كه آخرین آن در بهشت زهرا در شانزده شهریور 1358 بود. آیت‏الله طالقانى براى پایان یافتن درگیرى‏هاى كردستان به همراه آیت‏الله سید محمدحسین بهشتى و حجت‏الاسلام على‏اكبر هاشمى رفسنجانى به آنجا سفر كردند. از جمله آثار اوست: پرتوى از قرآن (1342، تنظیم شده در زندان قصر)؛ مقدمه، توضیح و تعلیقه بر تنبیه الامة و تنزیه الملة؛ اسلام و مالكیت (1330)؛ ترجمه جلد اول كتاب امام على بن ابیطالب (نوشته عبدالمفتاح عبدالمقصود، 1335)؛ به سوى خدا مى‏رویم؛ با هم به حج مى‏رویم (1332)؛ پرتوى از نهج‏البلاغه؛ آینده‏ى بشریت از نظر مكتب ما؛ آزادى و استبداد؛ آیه حجاب؛ مرجعیت و فتوا؛ مبحث وحى؛ غار حرا (1368 ق.)؛ درسى از قرآن؛ درس وحدت؛ گفتارهاى دینى، اجتماعى، اخلاقى، فلسفى، تربیتى (گفتارهاى رادیویى وى در سال‏هاى 1325 و 1327 ،1326)، روزها و خطابه‏ها، خطبه‏هاى نماز جمعه، مقدمه‏اى بر انجیل برنابا (ترجمه سردار كابلى)؛ مقالات منتشره در مجلات مختلف. آیت‏الله سید محمود طالقانى در ساعت یك و چهل و پنج دقیقه بامداد دوشنبه نوزدهم شهریور 1358 جان سپرد و در بهشت زهرا به خاك سپره شد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1259/1252/1243 -1198 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به راوى. ملقب به فاضل خان. اصل وى از طایفه بایندرى تركمان بود در گروس همدان متولد شد. پدرش در تربیت وى اهتمام بسیار كرد اما زمانى كه محمد شانزده ساله بود، پدرش درگذشت. بعد از مرگ پدر، او در شهرهاى مختلف ایران سیاحت كرد و به هنگام سلطنت فتحعلى‏شاه به تهران آمد و بوسیله‏ى فتحعلى خان صبا، كه نفوذى در دربار داشت و آثار استعداد و قریحه را در او دید، به فتحعلى شاه معرفى و پس از چندى از نزدیكان سلطان شد و اشعار مدح خاقانى را روایت مى‏كرد و به همین جهت ملقب به راوى گشت و در سلك غلامان دربار درآمد. او به نگارش «انجمن خاقانى» كه تذكره‏اى دربار درآمد. او به نگارش «انجمن خاقانى» كه تذكره‏اى كامل و داراى یك مقدمه و چهار بخش (انجمن (در شرح حال فتحعلى شاه و یگر افراد این خانواده است، مامور شد. او در سال 1245 ق به همراه خسرو میرزا، نوه‏ى فتحعلى شاه، از طریق تفلیس به روسیه سفر كرد. فاضل خان علاوه بر معلومات ادبى و عربى، خطى بسیار عالى انشایى قابل توجه داشت.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1283/1282 ش)، نویسنده و مترجم. در تبریز متولد شد. وى برادرزاده‏ى سید حسن تقى‏زاده بود. در مدرسه‏ى اقدسیه به تحصیل پرداخت و در سال 1301 ش براى ادامه‏ى تحصیلات به آلمان رفت و تحصیلات مهندسى خود را در آنجا به انجام رسانید همچنین، با زبانهاى فرانسه، آلمانى و انگلیسى آشنا شد؛ سپس به تهران بازگشت و با درجه‏ى ستوان یكمى، در كارخانجات ارتش به كار پرداخت و مدتى نیز به ریاست آن كارخانجات منصوب شد. تقى‏زاده در سال 1328 ش به درجه‏ى سرتیپى رسید. سرانجام بازنشسته شد و به كارهاى فرهنگى پرداخت. از آثار وى: «نیروى طبیعى زمین، چوب»، در دو جلد.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1347 -1256 ش)، مورخ، نویسنده و روزنامه‏نگار. در تبریز متولد شد. اجدادش در قریه‏اى به اسم ونند، از توابع قصبه‏ى اردوباد، به دنیا آمده بودند. پدرش پس از تحصیل در نجف در شهر خود مدت بیست و چهار سال حوزه‏ى درس و مقام مقتدایى روحانى داشته است. تقى‏زاده در چهارده سالگى شروع به تحصیل كرد، ابتدا كتابهاى فارسى معمول آن زمان و مقدمات عربى و بعد منطق و فقه و اول را نزد علماى تبریز آموخت. وى در بین سنین چهارده تا هجده سالگى به تدریج تحولى در رشته‏ى تحصیلات و افكار او پدید آمد. نخست شوق زیاد به علوم ریاضى قدیم پیدا كرد و بعد به علم كلام و حكمت و طب قدیم روى آورد، و دور از چشم پدر در راه علوم خفیه و تصوف و عرفان قدم نهاد؛ و در بعضى مسلكهاى دینى خلاف مشهور، مانند طریقه‏ى شیخیه و غیره، مطالعه و تحقیق كرد. بعد از فوت پدر، در هجده سالگى آزادانه به تحصیل علوم جدید پرداخت و طب و تشریح و غیره را ابتدا نزد میرزا نصرالله سیف الاطبا و بعد نزد دكتر محمد كرمانشاهى، معروف به كفرى، آموخت و هم به قدر كافى در زبان فرانسه پیشرفت كرد. در این اوقات در مدرسه‏ى دارالفنون مظفرى تحصیل مى‏كرد و در آنجا فیزیك نیز درس مى‏داد. تقى‏زاده در سال 1316 ق با همدستى چند نفر، مدرسه‏اى به نام تربیت تاسیس كرد. وى در سالهاى 1318 ق و بعد از آن در مدرسه‏ى آمریكایى تبریز به فراگرفتن زبان انگلیسى پرداخت و نزد یكى از معلمان آمریكایى قدرى از درجات عالیه‏ى علوم طبیعى را از روى كتابهاى انگلیسى فراگرفت. در سال 1320 ق به همراهى میرزا محمدعلى خان تربیت و میرزا سید حسین خان عدالت و میرزا یوسف خان آشتیانى اعتصام مجله‏اى علمى و ادبى، به اسم «گنجینه‏ى فنون» كه ماهى دو شماره منتشر مى‏شد و یك سال دوام یافت، تاسیس كرد. تقى‏زاده پس از امضاى فرمان مشروطیت چندین دوره به وكالت مجلس از طرف مردم تبریز برگزیده شد و بعد از به توپ بستن مجلس به اروپا رفت و مجله‏ى «كاوه» را در آلمان منتشر ساخت. او با انتقال حكومت از قاجاریه به پهلوى مخالف بود، اما بعد از انتقال حكومت از قاجاریه به خانواده‏ى پهلوى، چندین مرتبه به وزارت‏هاى مختلف منصوب شد. تقى‏زاده مدتى نیز در دانشگاه كمبریج و مدرسه‏ى مطالعات شرقى زبان و ادبیات فارسى تدریس مى‏كرد. بالاخره در تهران وفات یافت. از آثار وى: «مقدمه‏ى تعلیم عمومى یكى از سرفصلهاى تمدن»؛ «از پرویز تا چنگیز»؛ «گاه‏شمارى در ایران قدیم»؛ «بیست مقاله»؛ «تمدنات قدیمه»؛ «مانى و دین او»؛ «تاریخ انقلاب ایران»؛ «تحفه الملوك»، یكى از متون قدیم مجهول المولف؛ «تاریخ عربستان و قوم عرب در اوان ظهور اسلام».[1] فرزند سید تقى، متولد 1256 در تبریز. پدرش در كسوت روحانیت بود. تقى‏زاده از پنج سالگى به تحصیل پرداخت و علاوه بر زبان فارسى و عربى و معارف اسلامى، ریاضیات و فلسفه نیز خواند و تحصیلات رایج مدرسى را خیلى زود پایان برد. مدتى نیز در مدرسه‏ى آمریكائى تبریز به آموختن زبان انگلیسى پرداخت. در بیست سالگى با كمك چند تن از دوستان خود مدرسه‏ى تربیت و كتابخانه‏اى در تبریز دایر كرد. نشریات كشورهاى عربى و مخصوصاً عثمانى آن روز در آن كتابخانه توزیع مى‏شد. در اوایل 1320 ه.ق مجله‏اى به نام گنجینه‏ى فنون انتشار داد. مقالات این مجله كه غالباً ترجمه از نشریات خارجى بود در تنویر افكار عمومى و ایجاد فكر آزادى در مردم تأثیر بسزائى داشت. تقى‏زاده مدتى نیز به سیر و سیاحت پرداخت و از قفقاز و استانبول و مصر و بیروت دیدن نمود و در تمام این مسافرت‏ها بر دانش خود افزود. در وقایع مشروطیت، فعالیت بسیار زیادى داشت و از بارزترین مبارزان راه آزادى و مشروطه در آذربایجان بود. بعد از صدور فرمان مشروطیت و تشكیل مجلس شوراى ملى، از طرف تجار تبریز به نمایندگى مجلس انتخاب شد. در آن تاریخ بسیار جوان بود. در خاطرات خود نوشته: «در همان روز كه به مجلس وارد شدم، مرحوم حاج محمد صراف نماینده‏ى مجلس به مرحوم حاج سید مرتضى مرتضوى به شوخى گفت: در تبریز شما آدم حسابى قحط بود كه این پسر را به عنوان نماینده به مجلس فرستادید! اما مرحوم حاج سید مرتضى گفت صبر كنید تا همین آقا پسر به حرف بیاید آنوقت خواهى فهمید كه تبریزى‏ها چه كسى را به نام نماینده‏ى خود به مجلس اول روانه كرده‏اند.» تقى‏زاده با احاطه به نطق و بیان و افكار روشن و منظم و دقیق خیلى زود در مجلس گل كرد و در مدت كوتاهى توانست خود را بشناساند و مورد توجه مردم قرار گیرد. اقدامات مجلس اول علیه محمدعلى شاه كه بالاخره منجر به توپ بستن مجلس شد، تا اندازه‏ى زیادى مولود اقدامات تقى‏زاده و چند نفر دیگر بود. چون در این وقایع جانش كاملاً در خطر بود، ناچار شد به سفارت انگلیس پناه برد. پس از مدتى به اروپا رفت و در آنجا براى سقوط محمدعلى شاه فعالیت كرد و با نشر مقالات متعدد به زبان‏هاى مختلف، افكار عمومى مردم و دولت‏هاى بعضى از كشورها را متوجه ایران ساخت. بعد از استبداد صغیر، به ایران بازگشت و در انتخابات دوره‏ى دوم از تهران و تبریز وكیل شد ولى وكالت تبریز را پذیرفت. بعد از خاتمه‏ى انتخابات به اروپا و آمریكا سفر نمود و در 1334 ه.ق به انتشار مجله‏ى كاوه در برلن مبادرت كرد و مدت شش سالى كه این مجله به زبان فارسى در برلن انتشار مى‏یافت، حاوى مقالات بسیار سودمندى بود. در دوره‏ى سوم نیز وكیل شد، ولى در مجلس شركت نكرد. در انتخابات دوره‏ى چهارم كه همزمان با قرارداد 1919 در زمان نخست‏وزیرى وثوق‏الدوله بود، بار دیگر از طرف مردم تبریز به نمایندگى مجلس انتخاب شد. ولى مجلس در دوران نخست‏وزیرى مشیرالدوله، سپهدار رشتى و سید ضیاءالدین تشكیل نشد تا سرانجام قوام‏السلطنه در 1300 به تشكیل مجلس چهارم مبادرت ورزید. در ادوار پنجم و ششم هم نماینده‏ى مجلس بود، ولى دیگر آن شور و احساس جوانى را نداشت و به استقبال ماجرا نمى‏رفت. در دوره‏ى پنجم از مخالفین تغییر سلطنت بود. مستوفى‏الممالك در 1305 او را براى وزارت خارجه در نظر گرفت ولى از قبول وزارت عذر خواست و نمایندگى مجلس را ترجیح داد. در 1307 ش والى خراسان شد و كمتر از یك سال در این سمت انجام وظیفه نمود. سپس وزیرمختار ایران در انگلستان شد و تا اواسط 1308 در لندن بود. در آن سال مخبرالسلطنه هدایت، رئیس دولت تغییراتى در كابینه‏ى خود داد؛ از جمله وزارت فوائد عامه را منحل و به جاى آن وزارت طرق و شوارع و وزارت اقتصاد ملى را تشكیل داد. ذكاءالملك فروغى به وزارت اقتصاد و تقى‏زاده به وزارت طرق منصوب شدند. یك سال بعد پس از كنار رفتن مشارالملك از وزارت دارائى، تقى‏زاده وزیر دارائى و سرپرست وزارت راه شد و مهذب‏الدوله كاظمى را از جانب خود كفیل وزارت راه نمود. تا پایان كابینه‏ى حاج مخبرالسلطنه، در وزارت دارائى بود. ولى در شهریور 1312 پس از سقوط كابینه‏ى مزبور، او هم بالطبع از عضویت دولت كنار رفت و به سمت وزیرمختار ایران در پاریس تعیین گردید و تا 1313 در آن سمت بود. در آن تاریخ از مشاغل دولتى معاف شد و براى تدریس به انگلستان رفت و به تدریس زبان و ادبیات فارسى و عربى در مدرسه‏ى السنه شرقى پرداخت. بعد از شهریور 1320 بار دیگر وارد میدان سیاست شد. در كابینه‏ى ذكاءالملك فروغى با كمك منشى سابق خود على سهیلى كه وزیر امور خارجه بود، به وزیرمختارى ایران در لندن برگزیده شد. علت انتخابش به آن سمت، بیشتر براى استفاده از حسن روابط او با كارگردانان حكومت انگلستان بود، زیرا شخصیت علمى و وجهه‏ى سیاسى تقى‏زاده علت معروفیت او در بین رجال انگلیس و در وزارت امور خارجه‏ى انگلستان بود. در 1321 قوام‏السلطنه او را به عنوان وزیر امور خارجه معرفى نمود، ولى تقى‏زاده تلگرافى عذر خواست و در سمت وزیرمختارى در لندن همچنان باقى ماند. بعد از آنكه نمایندگى‏هاى سیاسى ایران و انگلیس در دو كشور به سفارتخانه تبدیل شد، تقى‏زاده به مقام سفیركبیرى ارتقاء یافت. اقدام برجسته‏ى او در سفارت ایران در لندن، مربوط به وقایع آذربایجان و تخلیه‏ى ایران از قواى متجاوز ارتش شوروى است. او چون رجلى ملى و نامدار، در صدد استیفاى حقوق ملت ایران برآمد و با طرح شكایت در سازمان ملل، حقانیت ایران را به ثبوت رسانید و از این طریق بار دیگر در محافل سیاسى ایران، نام وى به عنوانى یكى از رجال سیاسى و ملى ایران بر سر زبان‏ها افتاد. با وجودى كه مخالفین وى در همان هنگام انگشت روى اشتباهات سیاسى وى مى‏گذاشتند، ولى مع‏الوصف اقدام او در كشور حسن اثر داشت. در دوره‏ى پانزدهم، به پاس خدماتش در سازمان ملل، از طرف مردم تبریز به نمایندگى مجلس انتخاب گردید. در آن تاریخ منصورالملك استاندار آذربایجان و قوام‏السلطنه نخست‏وزیر بود، و در غالب نقاط كاندیداهاى حزب دموكرات ایران از صندوق‏ها بیرون مى‏آمدند. ولى تقى‏زاده عضو آن حزب نبود و مردم تبریز او را به عنوان یك شخصیت برجسته‏ى آذربایجانى و مستقل، به مجلس فرستادند. تصویب اعتبارنامه‏اش با جنجال توأم بود. عباس اسكندرى نماینده‏ى همدان، درباره‏ى صلاحیت و سوابق سیاسى او، پناهنده شدنش به سفارت انگلیس و تمدید قرارداد نفت جنوب در دوره‏ى وزارت دارائى‏اش، به تفصیل سخن گفت و او را براى نمایندگى صالح ندانست. عباس مسعودى در مقام دفاع از شخصیت تقى‏زاده، نطق مفصلى ایراد كرد و به ایرادها جواب گفت. سرانجام مجلس درباره‏ى اعتبارنامه‏ى او تصمیم به اخذ رأى نمود و اعتبارنامه‏اش با اكثریت قاطعى به تصویب رسید. در انتخابات هیئت رئیسه از طرف نمایندگان آذربایجان كاندیداى ریاست شد. سردار فاخر حكمت و ملك‏الشعراى بهار هم كاندیداى حزب دموكرات ایران بودند. ملك‏الشعرا به توصیه‏ى قوام‏السلطنه كنار رفت و حزب دموكرات ایران یك كاندیدا پیدا كرد كه سردار فاخر بود. پس از اخذ رأى، سردار فاخر با اكثریت ناچیزى بر كرسى ریاست نشست. تقى‏زاده در دوران نمایندگى در دوره‏ى پانزدهم، دو یا سه نطق مهم ایراد كرد كه در یكى از نطق‏هایش خود را از بعضى اشتباهات سیاسى كه به او نسبت مى‏دادند، مبرّا دانست. در انتخابات دوره‏ى اول سنا كه مصادف با انتخابات دوره‏ى شانزدهم مجلس شوراى ملى بود، سناتور شد. و در دوره‏ى دوم سنا نیز ریاست داشت. در دوره‏ى سوم و چهارم سنا زیر بار مسئولیت نرفت و غالباً فقط ریاست كمیسیون خارجه‏ى مجلس را عهده‏دار مى‏شد. در اواسط دوره‏ى چهارم سنا، بیمار شد و ناچار از صندلى چرخدار استفاده مى‏كرد. در جلسات سنا مرتباً شركت مى‏نمود، ولى از نطق و خطابه‏هاى شورانگیز كه در جوانى ایراد مى‏كرد، دیگر آثارى هویدا نبود. متجاوز از هفتاد سال در صحنه‏ى سیاسى ایران حضور داشت. از روزى كه با انتشار مجله‏ى گنجینه‏ى فنون در 1320 ه.ق وارد سیاست شد، تا سال‏هاى آخر عمر همواره دست‏اندركار سیاست بود. در صدر مشروطیت و ادوار اول و دوم مجلس شوراى ملى، به عنوان نماینده‏اى پرشور و انقلابى عمل مى‏كرد و از همه حیث محبوب مردم بود، ولى مخالفین وى پناهندگى‏اش را به سفارت انگلیس نكوهش كرده‏اند و حتى بعضى از ترورهاى سیاسى آن ایام را منسوب به او دانسته و چهره‏ى سیاسى‏اش را زشت و سیاه ترسیم كرده‏اند. هرچه كه باشد، نقش او در حیات سیاسى، ملى، علمى و فرهنگى ایران به اندازه‏اى مؤثر و گسترده بوده است كه بررسى دقیق و كامل آن محتاج یك اثر مستقل است. در طول هفتاد سال فعالیت سیاسى، هیچگاه از فعالیت علمى و ادبى غافل نبوده است. لقب علامه را به لحاظ وسعت دامنه‏ى دانش و عمق و دقت اطلاعات علمى‏اش به وى داده‏اند. در ابتداى جوانى فقط تحصیلات قدیمه داشت، ولى این تحصیلات را عمیقاً انجام داده بود. حافظه‏ى بسیار قوى، هوش سرشار، مطالعات مختلف، پى‏گیرى و دقت او، وى را در زمره‏ى محققین و دانشمندان طراز اول ایران و در شمار یكى از علماى جهان قرار داد. به زبان‏هاى تركى، عربى، فرانسه، انگلیسى و آلمانى تسلط كامل داشت. گذشته از تكلم به آن السنه، در زبان و ادبیات آنها تتبع و تعمق نموده بود. گرچه فعالیت‏هاى سیاسى مجال زیادى براى مطالعه به او نمى‏داد، ولى مع‏الوصف به واسطه‏ى اقامت طولانى در كشورهاى خارجى و استفاده‏ى دقیق، منظم و با برنامه از كتابخانه‏هاى معتبر دنیا، در زمینه‏ى تحقیق در تاریخ و تمدن ایران، به یكى از صاحب‏نظران كاركشته‏ى معاصر تبدیل شد. در جنگ بین‏الملل اول با كمك چند تن از دوستان خود، از جمله علامه دهخدا و علامه قزوینى، در آلمان دست به انتشار مجله‏اى زدند كه كاوه نام داشت. كاوه كه شش سال انتشار یافت، حاوى نكات بسیار سودمند تاریخى و علمى و اجتماعى و سیاسى است. بعضى از مقاله‏هاى تحقیقى آن مجله در همان تاریخ به صورت كتاب انتشار یافت كه مجلس ملى ایران و كشف تلبیس از جمله آنهاست. كتاب‏هاى گاه‏شمارى در ایران قدیم، محاكمات تاریخى تاریخ، از پرویز تا چنگیز، مقدمه‏ى دیوان ناصرخسرو كه با مشاركت علامه قزوینى و حاج میرزا نصراللَّه تقوى تنظیم شده است، مانى و ایران، جنگ فرنگستان و چند اثر دیگر از تحقیقات انتشار یافته‏ى خود اوست. چند سال قبل درباره‏ى تاریخ مشروطیت سه خطابه در باشگاه مهرگان ایراد نمود كه در همان موقع در روزنامه‏هاى عصر انتشار یافت و بعد نیز به صورت كتابى منتشر شد. سال‏هایى كه در لندن به تدریس اشتغال داشت، متجاوز از پنجاه سخنرانى و خطابه‏ى عالمانه و محققانه درباره‏ى تاریخ و تمدن اسلام در كشورهاى مختلف جهان و دانشگاه‏ها ایراد نمود كه هركدام در حد خود یك رساله‏ى محققانه است. در ادوار اخیر در دوره‏ى دكتراى الهیات و معارف اسلامى تدریس مى‏نمود و كلاسش مركز تجمع شیفتگان علم و ادب و دانش‏پژوهان بود. رویه‏ى اداره‏ى كلاس او بر اساس دموكراسى كامل بود و شاگردان در حین درس استاد، حق داشتند به بحث و سؤال بپردازند. در هر دانشجوئى كه مایه و علاقه‏اى مى‏دید، از هیچ‏گونه كمكى به او دریغ نمى‏ورزید. به مبانى مذهبى و ملى اعتقاد داشت. در جوانى با یك خانم آلمانى ازدواج كرد و تا آخر عمر با او زندگى مى‏كرد. صاحب اولادى نشد و در 1349 در 92 سالگى در تهران درگذشت.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف ح 373 ق)، طبیب و نویسنده. اهل بخارا بود و شاگرد ابوالقاسم طاهربن محمد بن ابراهیم مقانعى رازى و ابوالقاسم مقانعى شاگرد فیلسوف و پزشك معروف، زكریاى رازى بود. آگاهى ما درباره‏ى حوادث زندگانى اخوینى محدود است. در همه‏ى عمر به كار طباب اشتغال داشت و در عصر خود پزشكى مشهور بود و به علت توفیق در درمان بیماران مالیخولیایى او را بجشك دیوانگان مى‏نامیده‏اند. علت شهر اخوینى چیزى جز این نبود كه وى در آن روزگار از مرز تقلید به مرحله‏ى اجتهاد رسید. وى براى درمان بعضى از بیماریها نسخه‏هاى ابتكارى پیشنهاد كرد. از آثار اخوینى به جز كتاب مفصل «هدایة المتعلمین فى الطب» كه به نامهاى «هدایه» و «كناش» نیز خوانده شده، اثر دیگرى در دست نیست. گرچه، خود او در همان كتاب از دیگر آثار خود: «قرابادین»؛ «كتاب نبض»؛ «كتاب تشریح» اسم مى‏برد. كتاب «هدایه» داراى یك فهرست مطالب و سه قسمت اساسى در دویست باب است. با آنكه این كتاب براساس طب رازى نوشته شده، پس از كتاب «قانون» ابن‏سینا همچنان از مشهورترین كتاب طب است. چنانكه در اواسط قرن ششم قمرى، نظامى عروضى آن را از جمله «كتب وسط» طبى خواند. اهمیت كتاب «هدایه» به دو جهت است، نخست اینكه از قدیمترین آثار پزشكى است و دو دیگر از آن جهت كه از شمار كهنه‏ترین آثار منثور زبان فارسى است. مؤلف بر خلاف شیوه معمول نویسندگان كه كتاب خود را به سلاطین و امرا تقدیم مى‏كرده‏اند، مقدمه كتاب را به نام فرزند خود نوشته.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س چهاردهم ق)، نویسنده. از آثار وى: «بهداشت براى همه یا راهنماى تندرستى»؛ «زندگى كوران» ترجمه؛ «سرطان» ترجمه؛ «میكربها» ترجمه.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 12 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 1151 -1149 ق)، عالم، فقیه، محقق و نویسنده‏ى امامى. وى منسوب به «جزایر» خوزستان است. وى پس از فراگیرى مقدمات در زادگاه خود، روانه‏ى عتبات شد و در نجف به تحصیلات خود ادامه داد. در این شهر نزد علماى بزرگ شیعه درس خواند و از آنها اجازه گرفت. بسیارى از بزرگان وى را ستوده‏اند. از جمله یوسف بن احمد بحرانى در «لؤلؤ البحرین» وى را فافضلى محقق و باریك‏بین خوانده و سید عبداللَّه بن نورالدین بن نعمت‏اللَّه جزایرى در اجازه‏اى كه براى وى نوشته از وى به عنوان «خاتمه المجتهدین» یاد كرده است. از آثار وى: «الارتدادیه»، كتابى فقهى درباره‏ى برگشتن از دیانت اسلام و ارتداد؛ «تبصرة المبتدئین»، در احكام طهارت و نماز؛ «الشافیه»، در نماز؛ حاشیه بر «كافى»؛ «قلائد الدرر فى بیان آیات الاحكام بالاثر» كه كتابى تفسیرى و فقهى استدلالى درباره‏ى بیان و تفسیر آیاتى از قرآن مجید؛ «میزان المقادیر» كه كتابى فقهى استدلالى همراه محاسبات ریاضى كه اوزان و مقادیر شرعى در زكوة را با واحد اندازه‏گیرى بیان كرده است.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س چهاردهم ق)، عالم، ادیب و نویسنده‏ى امامى. از جمله آثار وى: «خصایص الزینبیه»، در شرح حال زینب كبرى (ع)، به فارسى است و عالمان بزرگى چون آیت‏اللَّه سید ابوالحسن اصفهانى و حاج میرزا حسین شهرستانى و شیخ العراقین در تقریظات خود از آن ستایش كرده‏اند. این كتاب در سال 1341 ق در نجف به چاپ رسیده است. این اثر به اردو نیز ترجمه و چاپ شده.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 1355 ق). پزشك، نویسنده و شاعر. وى فرزند میرزا یوسف‏خان مستشارالدوله بود. تحصیلات خود را در رشته‏ى پزشكى در دانشگاه لندن به پایان رساند. پس از بازگشت به ایران جزو پزشكان دربار ناصرى درآمد و از ظلّ‏السلطان پسر ناصرالدین شاه لقب حكیم‏باشى گرفت. اما چون استبداد قاجار و وضع نامطلوب سیاسى و اجتماعى ایران را تاب تحمل نداشت، به فرانسه رفت و تا پایان عمر در پاریس به سر برد. وى مجموعه‏ى نفیسى از نسخ خطى فارسى گردآورى كرده بود كه پس از مرگ او توسط انتشاراتى «كواریچ» در لندن حراج شد. اثر وى: ترجمه‏ى «مثنوى» مولوى است از فارسى به فرانسه. دو مجموعه منتخب از اشعار آزاد به نامهاى «گلزار معرفت» و «صبح امید» جداگانه به فرانسه ترجمه و در 1906 و 1907 م در لیدن منتشر شده‏اند.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(ز 1333 ق)، وكیل دعاوى، نمایشنامه نویس و روزنامه‏نگار. وى از نویسندگان پركار اواخر دوره‏ى مشروطیت و یكى از آغازگران مكتب نمایشى اخلاقى در ایران بود. او كه به كار وكالت عدلیه مشغول بود تعداد بسیارى نمایشنامه نوشته است كه بیشتر آنها به معرض نمایش هم گذاشته شده‏اند. آزاد در دوره‏ى 1295 تا 1320 ش نیز نمایشنامه‏هاى زیادى نوشته است. او همچنین روزنامه‏اى به نام «نامه‏ى آزاد» منتشر كرد كه در این زمینه با موفقیتى روبرو نشد. یكى از نمایشنامه‏هاى وى «احساسات جوانان ایرانى» است كه در تیاتر ملى در سل 1333 ق به معرض تماشا گذارده شد. آزاد در حدود سى الى چهل نمایشنامه نوشته است كه بیشتر آنها درباره‏ى ماسئل اخلاقى، از قبیل: مضرات الكل، تریاك، قماربازى و غیره است. از جمله آثار نمایشى وى: «تا به كى خود را نشناسیم»؛ «مالیخولیاى قماربازى»؛ «گداى معقول»؛ قضا و قدر»؛ «دسته گل»؛ «گل و بلبل». تنها اثر به چاپ رسیده‏ى او «نامه‏ى آذریان یا سربازى وطن افتخار است» كه در سال 1292 ش منتشر شده.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

(ح 1364 -1286 ش)، نویسنده و شاعر، متخلص به دانش. در تبریز متولد شد. نیاى پدریش عباس‏میرزا بود و از طرف مادر سلسله نسبش به خواجه نصیرالدین طوسى مى‏رسد. آرین‏پور در شرح حال خود در «كتاب امروز» مى‏گوید: روز و ماه و حتى سال تولدم را به درستى نمى‏دانم، آنچه از این بابت در شناسنامه‏ام آمده راه به جایى نمى‏برد زیرا مستند به بیاض و یادداشت پشت جلد كتابى نیست. وى در مدرسه‏اى در تبریز كه اسماعیل امیر حیزى مدیریت و تعلیمات آن را بر عهده داشت، تحصیل كرد. از همدرسان وى، دكتر رعدى آذرخشى، دكتر على‏اصغر حریرى، محمد حسین شهریار و دیگران بودند. از معلمان وى ابوالقاسم فیوضات، تقى رفعت و سید احمد كسروى. تقى رفعت نخستین شخصى بود كه وى را با ادبیات نو آشنا ساخت. وى هنگامى كه در كلاس ششم دبیرستان تحصیل مى‏كرد شش شماره از «مجله ادب» را انتشار داد. او سى سال در دارائى خدمت كرد. از آثار وى: ترجمه‏ى «ناصرخسرو و اسماعیلیان» برتلس؛ «از صبا تا نیما»؛ «از نیما تا روزگار ما».[1] محقق، مترجم، مورخ. تولد: 1297، تبریز. درگذشت: 24 آبان 1364، تهران. یحیى آرین‏پور تحصیلات خود را از مكتبخانه و سپس در دبستان تمدن تبریز آغاز نمود. علوم متوسطه را در دبیرستان محمدیه همان شهر ادامه داد. آموزگاران وى در دبیرستان محمدیه ابوالقاسم فیوضات، تقى رفعت، سید احمد كسروى بودند. از همان زمان قصیده‏گویى و غزل‏گویى را با تخلص «دانش» آغاز كرد. بعدها برخى از قطعه‏ها و ترجمه‏هاى شعرى او در مجله‏هاى «سخن» و «یغما» به شكل پراكنده به چاپ رسید. در اواسط سال 1298 كه در كلاس ششم دبیرستان تحصیل مى‏كرد، شش شماره از مجله‏ى «ادب» را انتشار داد، شش شماره‏ى دیگر آن مجله تحت نظر اسماعیل امیر خیزى منتشر شد. در اواسط سال 1299 وارد خدمت وزارت دارایى در تبریز شد و تا مرداد 1332، یعنى مدت سى و سه سال پیاپى را در آن وزارتخانه مشاغلى داشت. زبان روسى را در آموزشگاهى در تبریز فراگرفت و با زبان‏هاى انگلیسى و فرانسوى نیز آشنا بود. پس از بازنشستگى به عنوان مترجم در راه‏آهن دولتى ایران مشغول به كار شد و همزمان به تحقیقات علمى خود ادامه داد. در سال 1346، كتاب ناصر خسرو و اسماعیلیان تألیف ایران‏شناس روس (برتلس) را ترجمه كرد. كتاب دیگر او خاطرات سیمونیچ، وزیر مختار روس بود. اما اثر دیگر او از صبا تا نیما نام دارد (1350) كه تاریخ یك قرن و نیم (سده‏ى سیزدهم و نیمه‏ى اول سده‏ى چهاردهم هجرى) ادب ایران است. وى سرانجام پس از یك سال بیمارى جانكاه جان سپرد و در بهشت زهرا مدفون گردید.

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(1363 -1285 ش)، نویسنده و شاعر. وى پس از گذراندن تحصیلات مقدماتى و متوسطه، به مدیریت داخلى مجله‏ى «عالم نسوان» منصوب شد و تا سه سال در این سمت باقى بود. سپس به شركت نفت وارد شد. و پس از دریافت دیپلم دوره‏ى متوسطه شعبه‏ى بازرگانى، مدتى به تدریس علوم بازرگانى در دبیرستان ادب اصفهان پرداخت. آریانپور در سال 1335 ش، براى مطالعه‏ى امور مالیاتى، 6 ماه به امریكا رفت. در سال 1336 ش به دریافت لیسانس قضائى از دانشگاه تهران نائل آمد. آریانپور در سرودن شعر به زبان فارسى انگلیسى نیز توانا بود. وى بنیانگذار مدرسه‏ى عالى ترجمه در ایران و دانشگاه مكاتبه‏اى زبان انگلیسى در امریكاست. آریانپور در امریكا درگذشت. از آثارش: «اشتباهات خنده‏دار»؛ «زمینه‏ى دانش در علوم طبیعى»؛ «ماشین زندگى»؛ «نخستین بانوى پزشك»؛ «فرهنگ آریان‏پور» جیبى (یك جلدى، دو جلدى و پنج جلدى) انگلیسى به فارسى و فارسى به انگلیسى؛ «تاریخ كلیساى شرق».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(تو 1294 ش)، پزشك و نویسنده. وى پس از پایان تحصیلات مقدماتى، در دبیرستان ثروت در تهران تحصیلات متوسطه را گذراند و پس از آن تحصیلات عالى خود را در دانشكده‏ى پزشكى تهران به پایان رساند. پایان‏نامه‏ى تحصیلى او در زمینه‏ى «روند چسبندگى سخت‏شامه در كاسه‏ى سر كودكان و اهمیت جراحى آن» بود. پس از پایان تحصیلات عهده‏دار مشاغل مختلف گردید، مانند: دستیار آسیب‏شناسى، رییس درمانگاه آسیب‏شناسى، دانشیار كرسى آسیب‏شناسى، استاد بى‏كرسى. او مردى وارسته بود و تا جایى كه مى‏توانست مشكلات مادى دانشجویان خویش را به طرق گوناگون رفع مى‏نمود. از آثار وى: «آسیب‏شناسى لنفوگرانولوماتوز بدخیم در ایران»؛ «آسیب‏شناسى آزردگى گانگلیون استلر»؛ «سرطان‏شناسى»؛ «آسیب‏شناسى آزردگیهاى سیستم رتیكولوآندوتلیال»؛ «بیماریهاى دهان و دندان»؛ «آسیب‏شناسى آزردگى سورنال غده فوق كلیوى».

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

دكتر عنايت‌الله رضا در سال 1299ش در شهرستان رشت به دنيا آمد. تحصيلات مقدماتي را در زادگاه خود و تهران به پايان رساند و سپس تحصيلات عالي را در رشتة فلسفه ادامه داد و موفق به دريافت درجة دكترا گرديد. نامبرده به جهت علاقة فراوان به مطالعات ايران‌شناسي، به تحقيق و پژوهش در اين زمينه پرداخت. و در حال حاضر عضو هيأت علمي مركز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامي است. كتابهاي "شهرهاي ايران در روزگار پارتيان و ساسانيان"و " اعراب حدود مرزهاي روم شرقي و ايران در سده هاي چهارم – ششم ميلادي" ترجمه ،عنايت الله رضا به ترتيب ، در دورهاي هفتم و دوزادهم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان كتاب سال برگزيده شدند. گروه : علوم انساني رشته : فلسفه والدين و انساب : اجداد عنايت الله رضا همه از روحانيون و برخي از مراجع بزرگ زمان خود بوده اند. پدر ايشان از شاگردان آخوند خراساني بوده و نزد آن روحاني بزرگ به تحصيل اشتغال داشته است. تحصيلات رسمي و حرفه اي : عنايت الله رضا پس از گذراندن دوران كودكي در رشت به تهران منتقل شد و دوران تحصيل متوسطه را در اين شهر پايان رساند. در 21 آذر 1325 ، پس از شكست به اصطلاح جنبش آذربايجان به شوروي پناهنده و در آنجا مشغول به تحصيل مي شود. پس از اتمام رشته علوم حزبي در دانشكده حزبي به ادامه تحصيل در شته فلسفه پرداخته و به اخذ درجه دكترا در اين رشته نايل مي آيد و در كنار آن به سبب علاقه به مطالعه در زمينه ايران شناسي مطالعه و تحقيق در اين زمينه را پي مي گيرد. استادان و مربيان : عنايت الله رضا در دوران تحصيل از دانش و توجه پدر و برادر بزرگتر خود آقاي پرفسور فضل الله رضا بهره مند بود وقايع ميانسالي : عنايت الله رضا پس از شهريور 1320، در آن ايام پر التهاب و پر تب و تاب سياسي، اجتماعي كشور ،به حزب توده پيوست. در همين ارتباط در سال 1324 بازداشت و سپس به كرمان تبعيد و زنداني شد. در اوايل سال 1325 پس از آزادي از زندان به دستور كميته مركزي حزب عازم آذربايجان شده و در آنجا به عنوان فرمانده نيروي هوايي حكومت آذربايجان مشغول گرديد. از آن پس به سبب بروز اختلاف با سران فرقه دموكرات آذربايجان در مورد تاسيس فرقه در ايران و اعلام رسمي ايشان در كنفرانس باكو مبني بر انجام اين امر به مثابه يك خيانت، از سوي سران دستگاه حاكمه آذربايجان شوروي از جمله رئيس جمهوري وقت و همچنين دبير اول كميته مركزي حزب كمونيست آذربايجان به اتفاق چند نفر ديگر از فرقه اخراج و از كار نيز بركنار مي شوند. كميته مركزي حزب نيز ماموريت ايشان را پايان يافته تلقي كرده، در نتيجه مجبور به عزيمت از شوروي به كشور چين شد. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : عنايت الله رضا پس از پايان تحصيلات مدتي در نيروي هوايي ارتش به سمت افسر خلبان و ديده بان خدمت نمود . با شكست جنبش آذربايجان در 21 آذر سال 1325 به شوروي پناهنده شد . او بعد از آن بر سر برخي اختلافات سياسي به چين رفت و به اتفاق چند تن ديگر بخش فارسي راديو پكن را تاسيس نمود. بعد از دو سال به دليل برخي تعبيرات در شوروي و بركناري سران حكومت آذربايجان به سبب دشواري تحصيل فرزندانشان در چين و آشنايي آنها به زبان روسي دعوت به بازگشت شوروي را پذيرفته و در اواخر 1959 به مسكو بازگشته و در بخش فارسي راديو مسكو تا سال 1967 به فعاليت خود ادامه مي دهد. پس از ورود به ايران ابتدا به سمت متصدي كتابهاي روسي در كتابخانه (پهلوي سابق، بخش كنگره جهاني ايرانشناسي) و بعد به عنوان معاون علمي و پژوهشي آن كتابخانه مشغول شدند. پس از انقلاب اسلامي ايران نيز مسئوليت كتابخانه به عهده ايشان واگذار شد اما به سبب بيماري و عزيمت شش ماهه به خارج از كشور به منظور معالجه ادامه كار ميسرنگرديد. وي از سال 1365 تا حال حاضر نيز در مركز دايره المعارف بزرگ اسلامي به عنوان عضو هيات علمي مشغول به كار شدند. مراکزي که فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : عنايت الله رضادر پكن به اتفاق چند تن ديگر بخش فارسي راديو پكن را تاسيس نمودند. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : عنايت الله رضا بعد از انقلاب به سبب بيماري براي معالجه به خارج از كشور رفته و پس از بازگشت به تحقيق و ترجمه و تاليف همت گماشت. جوائز و نشانها : كتابهاي "شهرهاي ايران در روزگار پارتيان و ساسانيان"و " اعراب حدود مرزهاي روم شرقي و ايران در سده هاي چهارم – ششم ميلادي" ترجمه ،عنايت الله رضا به ترتيب ، در دورهاي هفتم و دوزادهم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان كتاب سال برگزيده شدند. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 آذربايجان و اران ويژگي اثر : تاليف 2 اعراب حدود مرزهاي روم شرقي و ايران در سده هاي چهارم – ششم ميلادي ويژگي اثر : ترجمه،اين كتاب در دوره دوازدهم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران ،از طرف وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامي معرفي و برگزيده شده است.آشنايي با كتاب:اعراب حدود مرزهاي روم شرقي و ايران در سده هاي چهارم – ششم ميلادي: اعراب حدود مرزهاي روم شرقي و ايران در سده هاي چهارم – ششم ميلادي ؛ ن. و.پيگولوسكايا؛ ترجم? عنايت الله رضا؛ تهران: مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگي، 1372. در مورد تاريخ ايران در روزگار ساسانيان، تحقيقات متعددي صورت گرفته است كه كتاب مذكور از جمله آثار معتبر در اين زمينه است. مؤلف كتاب، خانم نينا ويكتور ناپيگولوسكايا، يكي از متخصصان برجست? روسيه، در رشت? تاريخ كشورهاي خاور نزديك و ميانه به ويژه ايران و بيزانس، در اوايل سده هاي ميانه و دوران پيش از اسلام بوده است. او طي سي سال پژوهش در زمين? تاريخ ايران، آثار متعددي از خود به يادگار گذاشته كه در محافل ايران شناسان جهان، مورد ستايش قرار گرفته است. كتاب حاضر ترجم? فارسي آخرين اثر مؤلف است كه در آن رابط? وسيع اعراب ساكن مرزهاي ايران بويژه دولت حيره را با استفاده از اكتشافات جديد به شرح آورده و مرزهاي مسلمانان و اعراب و امپراتوري روم شرقي در سده هاي نخستين قرون اسلامي را تشريح كرده است. مسائل مربوط به مرزها در روند تاريخ همواره اهميت زيادي داشته است زيرا حوادث و رويدادهاي تاريخي است كه تعيين مرزها را به دنبال دارد. علاوه بر آن، مهاجرت اقوام و قبايل مختلف، حوادث سياسي را صبغ? ديگري مي بخشد و در نهايت حدود سرزمينها را معين مي كند. تأليف حاضراين نكات را به خوبي روشن مي كند. جديد بودن مراجع و منابع و ارائ? اسناد به زبانهاي مختلف از امتيازات اين كتاب محسوب مي شود. نثر ترجم? بسيار روان وقابل فهم است. و مترجم كوشش فراواني براي ارائ? توضيحات علمي به كار برده است و علاوه بر يادداشتهاي مؤلف، موارد متعدد و قابل توجهي را بر متن اصلي افزوده است. او ضمناً به ترجم? عربي كتاب نيز توجه داشته است. 3 ايران و تركان در زمان ساسانيان ويژگي اثر : تاليف 4 تاريخچه سري جنايات استالين 5 ترجمه كتاب اسرار مرگ استالين ويژگي اثر : نوشته آوتور خانوف 6 ترجمه كتاب انقلاب مجارستان ويژگي اثر : نوشته تيبور مراي 7 ترجمه كتاب تمدن ايران ساساني 8 ترجمه كتاب زمامداران شوروي ويژگي اثر : نوشته الكساندر سولژنيستين 9 ترجمه كتاب شهرهاي ايران در روزگار پارتيان و ساسانيان ويژگي اثر : اين كتاب در دوره هفتم كتاب سال جمهوري اسلامي ايران ،از طرف وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامي معرفي و برگزيده شده است.آشنايي با كتاب: «شهرهاي ايران در روزگار پارتيان و ساسانيان»: كتاب از برجسته‌ترين آثاري است كه تا كنون توسط ايرانشناسان شوروي، پيرامون وضع شهرهاي غرب ايران نوشته شده است. نگارنده، كه به زبانهاي پهلوي و سرياني نيز احاطه داشته، شيوة زندگي، آداب و سنّتهاي ساكنان غرب ايران و پيوند آن با آداب و سنن ديگر نواحي از جمله خراسان و «ورارود» (ماوراءالنهر)، چگونگي معاملات و مبادلات در ايران عهد ساساني و مقايسة اوضاع اقتصادي و اجتماعي عصر ملوك‌الطوايفي پارتيان در روزگار ساسانيان را مورد پژوهش قرار داده است. اين كتاب، اسناد و مدارك بسيار ارزنده‌اي را براي مطالعه و تحقيق در اختيار خوانندگان و پژوهشگران قرار مي‌دهد. البته بايد يادآور شد كه مؤلف كتاب به نتيجه‌گيريهايي پرداخته است كه با ويژگيهاي اقليمي، اجتماعي و اقتصادي سرزمين ما سازگار به نظر نمي‌رسد. ترجمه براساس متن روسي و با مقابله با متن فرانسوي به شكلي شايسته صورت گرفته است 10 ترجمه كتاب طبقه جديد ويژگي اثر : نوشته ميلوان جيلاس 11 ترجمه كتاب گفتگو با استالين ويژگي اثر : نوشته ميلوان جيلاس 12 ترجمه كتاب منابع كمونيسم روسي و مفهوم آن ويژگي اثر : نوشته نيكلاي برديايف 13 ترجمه كتاب نيكيتا خروشچف ، سال هاي حاكميت ويژگي اثر : نوشته روي مدودف و ژورس مدودف 14 جزوه كمونيسم اروپايي 15 خاطرات بوريس باژانف رييس دبيرخانه دفتر سياسي كميته مركزي حزب كمونيست اتحاد شوروي 16 خاطرات پرنس يوسف اف قاتل راسپوتين 17 كمونيسم و دموكراسي ويژگي اثر : تاليف 18 ماركسيسم و ماجراي بيگانگي انسان

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 15 منبع :

عبدالعلي دستغيب محقق و پژوهشگر معاصراست . اودرزمينه فلسفه و نقد ادبي فعاليت مي نمايد . از او تاليفات وترجمه هاي گران سنگي موجود است . وي كه سالها به تدريس پرداخته بود پس از بازنشستگي امرتحقيق تفحص درزمينه هاي فوق رابه طرز جدي پي گرفته است . گروه : علوم انساني رشته : فلسفه اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : عبدالعلي دستغيب درخانواده اي فرهنگي به دنيا آمده است تحصيلات رسمي و حرفه اي : عبدالعلي دستغيب تحصيلات ابتدايي ومتوسطه را درشهرهاي فيروز آباد و جهرم به پايان برد و درسال 1327 وارد دانشسراي مقدمااتي شيراز شد . او در سال 1337 براي تحصيل دانشگاهي به تهران آمد و دردانشسراي عالي و دانشكده ادبيات دانشگاه تهران دررشته فلسفه مشغول به تحصيل شد . وقايع ميانسالي : مهمترين واقعه بوقوع پيوسته دردوران ميانسالي عبد العلي دستغيب ، اين بود كه پس از كودتاي مرداد ماه 1332 به واسطه فعاليت اجتماعي منتظر خدمت شده است . مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : عبد العلي دستغيب ابتدابه معلمي دردبستان ها و دبيرستانها كازرون به جهرم و شيراز پرداخت .او درضمن تدريس به مطالعه فرهنگ عامه (فولكور) و جمع آوري ترانه ها وقصه هاي عاميانه نيز اشتغال داشت . مدتي نيز يكي از دفاتر اسناد رسمي شيراز دفتر نويس شد و سپس به خدمت اداره بهداشت درآمد و براي انجام خدمات درماني به تمام نقاط استان فارس سفر كرد . او از سال 1359 كه بازنشسته شد درمدارس تربيت معلم و دانشكده هابه تدريس فلسفه و ادبيات فارسي مشغول شد . فعاليتهاي آموزشي : مهمترين فعاليت آموزشي عبد العلي دستغيب ، نقد ادبي است كه ازسال 1337 وارد اين حيطه ادبي شده است . او در اين زمينه آثار متعددي به چاپ رسانيده است . ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : مهمترين فعاليت و برنامه روزمره عبد العلي دستغيب، تحقيق و تفحص است . او مقالات بسياري درزمينه ادبيات و فلسفه در مجلات گوناگوني همچون سخن ، راهنماي كتاب ، نگين ،‌فردوسي ،‌نامه فلسفه ، آدينه ، دنياي سخن و كيهان فرهنگي منتشر كرده است . همفکران فرد : يكي از همفكران عبدالعلي دستغيب ، جلال آل احمد بود . آن دو اكثر درمحافل ادبي يكديگر را مي ديدند . آرا و گرايشهاي خاص : عبدالعلي دستغيب معتقد است كه هيچ اثر هنري و ادبي درخلاء به وجود نمي آيد .بلكه نويسنده درارتباط با مردم است كه دريافت هاي بدست مي آورد و آن را مي نگارد . يعني آنها را از فيلتر احساسات و عواطف خويش عبور مي دهد . -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 به سوي داستان نويسي بومي درزمينه نقد ادب و هنر 2 تحليلي از شعر نو فارسي 3 ترجمه «چرا مسيحي نيستم ؟» 4 ترجمه دجال ويژگي اثر : اين كتاب تاليف فريد ريش نيچه است . 5 ترجمه شامگاه بت ها 6 ترجمه طوفان ويژگي اثر : اين كتاب تاليف شكسپير بوده و با همكاري دكتر دولتشاهي ترجمه شده است . 7 چهار سوار سرنوشت 8 حافظ شناخت 9 سايه روشن شعر نو فارسي 10 فلسفه تاريخ هگل 11 فلسفه شعر پهناور 12 فلسفه ماركس 13 فلسفه نيچه 14 هنروواقعيت درآئينه نقد 15 هيدگر و شاعران

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع :

محمّد خوانساري (1300 ـ اصفهان‌) داراي مدرك دكتري منطق و فلسفه‌ است .وي هم اكنون عضويت پيوسته‌ فرهنگستان زبان و ادب فارسي و استاد بازنشستۀ دانشكدۀ ادبيات دانش‌سراي عالي‌ است. كتاب " ايساغوجي فر فوريوس و مقولات ارسطو "ترجمه محمد خوانساري ، در دوره بيست و سوم انتخاب كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ،به عنوان كتاب سال برگزيده شد. گروه : علوم انساني رشته : فلسفه تحصيلات رسمي و حرفه اي : محمد خوانساري تحصيلات‌ مقدماتي‌ را در مكتبخانه‌ آغاز كرد. خواندن‌ و نوشتن‌ قرآن‌ كريم‌ را آموخت‌ و برخي‌ از سوره‌هاي‌ كوتاه‌ را به‌ حافظه‌ سپرد. پس‌ از درگذشت‌ پدر به‌ مدرسة‌ ابتدايي‌ ايران‌ رفت. در سال‌ 1319 از دانشسرا ديپلم‌ گرفت. براي‌ ادامة‌ تحصيل‌ به‌ تهران‌ آمد و در دانشسراي‌ عالي‌ از محضر اساتيدي‌ چون: دكتر رضازاده‌ شفق، جلال‌الدين‌ همايي‌ و مدرس‌ رضوي‌ بهره‌ برد. در سال‌ 1323 پس‌ از نگارش‌ پايان‌نامه‌ زير نظر دكتر يحيي‌ مهدوي‌ موفق‌ به‌ اخذ مدرك‌ كارشناسي‌ در رشتة‌ فلسفه‌ و علوم‌ تربيتي‌ گرديد. در سال‌ 1329 ليسانس‌ رشتة‌ ادبيات‌ فارسي‌ را گرفت‌ و در سال‌ 1332 موفق‌ به‌ اخذ مدرك‌ دكتراي‌ ادبيات‌ گرديد. در سال‌ 1337 به‌ عنوان‌ فرصت‌ مطالعاتي‌ به‌ فرانسه‌ رفت. سه‌ سال‌ به‌ تحصيل‌ اشتغال‌ داشت‌ و سرانجام‌ در سال‌ 1340 به‌ اخذ درجة‌ دكتري‌ از دانشگاه‌ پاريس‌ در منطق‌ و فلسفه‌ نايل‌ آمد. تحصيلات‌ علوم‌ قديم‌ و معارف‌ اسلامي‌ را هم‌ از همان‌ سال‌ اول‌ دبيرستان‌ آغاز كرد. جلد دوم‌ مبادي‌ العربية‌ و مدارج‌ القرأة‌ را از ميرزا عباس‌ نحوي‌ و جامع‌المقدمات‌ و مقداري‌ از سيوطي‌ را نزد ديگر اساتيد فراگرفت. حاج‌ سيدعبدالحسين‌ طيب‌ استاد عقايد و تفسير وي‌ بود. از فاضل‌ توني‌ دنبالة‌ سيوطي، مغني، حاشية‌ ملاعبدالله‌ و شرح‌ هداية‌ ملاصدرا را آموخت‌ و در جلسات‌ دكتر محمود راهيار نيز شركت‌ داشت استادان و مربيان : مرحوم جلال الدين همايي ، مرحوم رضازاده شفق ،جلال‌الدين‌ همايي‌،مرحوم مدرس رضوي ،مرحوم دكتر يحيي مهدوي ، علي اكبر سياسي،ميرزا عباس‌ نحوي ،حاج‌ سيدعبدالحسين‌ طيب،دكتر محمود راهيار‌، مرحوم فاضل توني و مرحوم ملك الشعراي بهار از اساتيد محمد خوانساري بوده اند.وي از يكي از اساتيد خود چنين ياد مي كند: من منطق را خدمت استاد دانشمند محمدحسين فاضل توني فرا گرفتم. ايشان بسيار دقيق تدريس مي كردند و من مطالب ارزشمندي از محضر ايشان دريافت كردم. خاطره اي هم كه از ايشان دارم اين است كه براي مرحوم فاضل نوشتن خيلي سخت بود و در نوشتن كند بودند ، هميشه مطلبي را مي گفتند و ديگران برايشان مي نوشتند . روزي از ايشان پرسيدم كه چرا اينقدر نوشتن برايتان سخت است. ايشان گفتند: همه ، خط را در مكتب فرا مي گيرند . من چون حافظه خيلي قوي اي داشتم ، هميشه مطالب استادم را در ذهن جاي مي دادم و نيازي نمي ديدم يادداشت كنم ، به همين دليل دستم در نوشتن كند شده است. به هر حال ياد دارم مرحوم فاضل نسخه خطي مغلوطي ( پرغلط ) از شفاي ابن سينا داشتند كه مي خواستند تصحيح كنند. يك نسخه شفاي مرحوم مشكاة را امانت گرفتند تا با آن مقابله كنند. ايشان مي گفتند و من مي نوشتم . گاهي هم دكتر بحرالعلومي كار نوشتن را به عهده مي گرفتند . به هر حال كار تصحيح تمام شد و چاپ شد. بعدها عده اي از دانشمندان بزرگ مصري با هزينه ي گزاف نسخه اي از شفا را تصحيح كردند. به گفته بعضي از بزرگان ، از جمله استاد شهيد مطهري كه قولشان حجت است، تصحيح مرحوم فاضل از تصحيح دانشمندان مصري ، بسيار بهتر و ارزشمندتر است. مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : محمد خوانساري پس‌ از سه‌ سال‌ تدريس‌ در آموزش و پرورش ، در سن‌ 26 سالگي‌ با عنايت‌ دكتر علي‌اكبر سياسي‌ وارد دانشگاه‌ تهران‌ شد و مشغول‌ تدريس‌ گرديد.در آغاز انتقال‌ به‌ دانشگاه‌ چند سالي‌ روان‌شناسي‌ تدريس‌ كرد. سپس‌ با معرفي‌ فاضل‌ توني‌ به‌ تدريس‌ منطق‌ مشغول‌ شد و تا سال‌ بازنشستگي‌ هماره‌ تدريس‌ منطق‌ در دانشكدة‌ ادبيات‌ بر عهدة‌ وي‌ بود. در سال‌ 1361 پس‌ از سي‌ و هفت‌ سال‌ تدريس‌ مداوم‌ به‌ درخواست‌ خود بازنشسته‌ شد. از بدو تأسيس‌ فرهنگستان‌ سوم‌ از سوي‌ شوراي‌ انقلاب‌ فرهنگي‌ به‌ عضويت‌ پيوستة‌ فرهنگستان‌ زبان‌ و ادب‌ فارسي‌ مفتخر شد. جوائز و نشانها : كتاب " ايساغوجي فر فوريوس و مقولات ارسطو "ترجمه محمد خوانساري ، در دوره بيست و سوم انتخاب كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ،به عنوان كتاب سال برگزيده شد. -------------------------------------------------------------------------------- آثار : 1 ايقاظ‌ النائمين‌ صدرالمتألهين‌ ويژگي اثر : تصحيح و ترجمه،در دست چاپ 2 ترجمة‌ ايساغوجي فر فوريوس و مقولات ارسطو ويژگي اثر : تأليف‌ فرغوريوس،اين كتاب ، در دوره بيست و سوم انتخاب كتاب سال جمهوري اسلامي ايران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ،به عنوان كتاب سال معرفي و برگزيده شد. 3 صرف و نحو و اصول تجزيه و تركيب‌ 4 صرف‌ و نحو و اصول‌ تجزيه‌ و تركيب 5 فرهنگ اصطلاحات منطقي ويژگي اثر : (به‌انضمام واژه‌نام? فرانسه و انگليسي‌)، 1376 6 مختارات من الادب الحديث‌ ويژگي اثر : 1343 7 منطق صوري‌ ويژگي اثر : جلد دوم‌، 1352 8 منطق صوري‌ ويژگي اثر : جلد اول‌، 1338 9 منطق‌ براي‌ دبيرستانها