سايت شبهه در پاسخ به اين سوال كه "آيا حضرت علي (ع) در زمان حكومتش حجاب
را اجباري كرده بود و آيا اهل كتاب نيز مجبور به رعايت حجاب بودند؟ " پاسخ
داد.
حجاب را خداوند متعال واجب كرده است و نه حضرت علي (ع).
چنان چه در كلام وحي مي‌فرمايد:
"يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنينَ يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً " (الأحزاب - 59)
ترجمه: اى پيامبر به همسران و دختران خود و زنان مؤمنان بگو كه خويشتن را با چادرهاى خود بپوشانند كه اين كار، براى اين كه (به عفت) شناخته شوند تا مورد آزار قرار نگيرند، بهتر است و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.
لذا چه حكومت اسلامي باشد يا نباشد، زنان مسلمان بايد حدود الهي را رعايت نمايند و اگر اهل رعايت نيز نيستند، سرپيچي خود را علني نكنند و نافرماني از خداوند را ترويج ننمايند. چنان چه روزه‌خواري علني، ترك علني نماز، شراب‌خواري علني و علني نمودن هر معصيت ديگر، گناه بزرگ‌تر و مضاعفي است.
خداوند متعال دوست دارد كه گناه علني نگردد. فايده اين كار هم براي فرد گناهكار است كه حرمتش حفظ مي‌شود و هم براي جامعه است كه گناه در آن رواج نمي‌يابد و بستر براي انحراف مساعد نمي‌گردد.
اما حكومت اسلامي براي آن است كه احكام خداوند متعال در زمينه‌هاي متفاوت سياسي، اقتصادي، نظامي، اجتماعي و ... با پشتوانه‌ي حكومتي به اجرا درآيد تا بستر رشد و كمال مردم مساعدتر گردد و وظيفه‌ي حاكم اسلامي نيز اجرا و اعمال احكام اسلامي مي‌باشد و نه نقض آنها به هر بهانه‌اي. لذا مشخص است كه در زمان حكومت حضرت اميرالمؤمنين علي عليه‌السلام نيز رعايت حجاب به عنوان يك "واجب " الهي، واجب بوده است و ترك علني آن به عنوان "فسق آشكار " محسوب مي‌گرديد، چنان چه امروز نيز همين‌طور است.
اما در باره‌ي اهل كتاب. رعايت حجاب در همه‌ي اديان الهي واجب بوده و هست و اهل كتاب نيز حدود دو قرن و به ويژه از رنسانس به بعد حجاب را كنار گذاشته‌اند. زنان اهل كتاب نيز مانند مسلمانان پوشيده بودند و هم اكنون نيز بانوان اهل كتاب اگر مؤمن باشند، حجاب كامل را رعايت مي‌كنند.
چنان چه نمونه آن را در دختران و زنان نهادهاي ديني كليساي مسيحيت و يا كنيسه‌ي يهوديت و يا در ميان زرتشي‌ها مي‌بينيم. لذا زنان اهل كتاب در صدر اسلام نيز به خودي خود حجاب را رعايت مي‌نمودند و نيازي به اجبار حكومتي نبود.
البته زنان غير اهل كتاب نيز اهل حجاب بودند. چنان چه تاريخ حجاب در ميان زنان ايراني به دوره‌ي هخامنشيان و پيش از آن مي‌رسد.
به طور كلي فرهنگ بي‌حجابي، پس از قدرت گرفتن استعمار و استثمار مدرن رواج يافت تا مردان هوس‌باز و سرمايه‌دار بتوانند بدون زحمت به لذت رسيده و نيز چرخه‌هاي اقتصادي گوناگون خود را رونق بخشند. ادامه مطلب
حجاب را خداوند متعال واجب كرده است و نه حضرت علي (ع).
چنان چه در كلام وحي مي‌فرمايد:
"يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنينَ يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً " (الأحزاب - 59)
ترجمه: اى پيامبر به همسران و دختران خود و زنان مؤمنان بگو كه خويشتن را با چادرهاى خود بپوشانند كه اين كار، براى اين كه (به عفت) شناخته شوند تا مورد آزار قرار نگيرند، بهتر است و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.
لذا چه حكومت اسلامي باشد يا نباشد، زنان مسلمان بايد حدود الهي را رعايت نمايند و اگر اهل رعايت نيز نيستند، سرپيچي خود را علني نكنند و نافرماني از خداوند را ترويج ننمايند. چنان چه روزه‌خواري علني، ترك علني نماز، شراب‌خواري علني و علني نمودن هر معصيت ديگر، گناه بزرگ‌تر و مضاعفي است.
خداوند متعال دوست دارد كه گناه علني نگردد. فايده اين كار هم براي فرد گناهكار است كه حرمتش حفظ مي‌شود و هم براي جامعه است كه گناه در آن رواج نمي‌يابد و بستر براي انحراف مساعد نمي‌گردد.
اما حكومت اسلامي براي آن است كه احكام خداوند متعال در زمينه‌هاي متفاوت سياسي، اقتصادي، نظامي، اجتماعي و ... با پشتوانه‌ي حكومتي به اجرا درآيد تا بستر رشد و كمال مردم مساعدتر گردد و وظيفه‌ي حاكم اسلامي نيز اجرا و اعمال احكام اسلامي مي‌باشد و نه نقض آنها به هر بهانه‌اي. لذا مشخص است كه در زمان حكومت حضرت اميرالمؤمنين علي عليه‌السلام نيز رعايت حجاب به عنوان يك "واجب " الهي، واجب بوده است و ترك علني آن به عنوان "فسق آشكار " محسوب مي‌گرديد، چنان چه امروز نيز همين‌طور است.
اما در باره‌ي اهل كتاب. رعايت حجاب در همه‌ي اديان الهي واجب بوده و هست و اهل كتاب نيز حدود دو قرن و به ويژه از رنسانس به بعد حجاب را كنار گذاشته‌اند. زنان اهل كتاب نيز مانند مسلمانان پوشيده بودند و هم اكنون نيز بانوان اهل كتاب اگر مؤمن باشند، حجاب كامل را رعايت مي‌كنند.
چنان چه نمونه آن را در دختران و زنان نهادهاي ديني كليساي مسيحيت و يا كنيسه‌ي يهوديت و يا در ميان زرتشي‌ها مي‌بينيم. لذا زنان اهل كتاب در صدر اسلام نيز به خودي خود حجاب را رعايت مي‌نمودند و نيازي به اجبار حكومتي نبود.
البته زنان غير اهل كتاب نيز اهل حجاب بودند. چنان چه تاريخ حجاب در ميان زنان ايراني به دوره‌ي هخامنشيان و پيش از آن مي‌رسد.
به طور كلي فرهنگ بي‌حجابي، پس از قدرت گرفتن استعمار و استثمار مدرن رواج يافت تا مردان هوس‌باز و سرمايه‌دار بتوانند بدون زحمت به لذت رسيده و نيز چرخه‌هاي اقتصادي گوناگون خود را رونق بخشند.
