خوش آمدید

 «جولیا پاسترانا» یک زن هندی مکزیکی الاصل که مبتلا به هایپرتریکوزیس بود. مردی به نام «تئودور لنت» متوجه وضعیت غیرعادی او شد، به او رقص و موسیقی آموزش داد و نمایش‌هایی با حضور او در اروپا ترتیب داد و سرانجام با او ازدواج کرد!جولیا باردار شد و در مسکو، نوزادی به دنیا آورد که خود مبتلا به هایپرتریکوزیس بود و چند روز بعد از تولد درگذشت. جولیا هم مدتی بعد به خاطر عوارض زایمان از دنیا رفت. اما جالب است که تئودور لنت دست از سر جسد آنها هم برنداشت،جسدها را مومیای کرد و شروع به نمایش دادن آنها کرد. چندی بعد لنت، توانست زن دیگری مبتلا به هایپرتریکوزیس پیدا کند، او نام «زنورا پاسترانا» را بر او نهاد و با او هم ازدواج کرد! سرانجام رفتارهای غیرعادی تئودور لنت، موجب شد که مقامات او را به یک آسایشگاه روانی منتقل کنند!

بعد از آن جسد مومیایی «جولیا پاسترانا»در چند کشور از جمله اروپا، ایالات متحده و کانادا در نمایشگاه های مختلف در معرض دید مردم قرار گرفت.

اکنون بعد از 150 سال هنرمندی در نیویورک تصمیم گرفت جسد وی را از دانشگاه اسلو برای خاکسپاری در روز سه شنبه به مکزیک منتقل کند.

 باشگاه خبرنگاران، خوراکی های مختلفی هستند که می توانند به شما برای داشتن سلامت کمک کنند اما برخی از آن ها با تحقیقات مختلف به عنوان بهترین گزینه ها برای افزایش طول عمر انتخاب شده اند. این میوه و خوراکی ها دارای بهترین و مهمترین مواد معدنی بدن هستند.

گریپ فروت: یکی از میوه هایی که خیلی کم استفاده می شود و بسیاری از مردم آن را دست کم می گیرند گریپ فروت است. نوع تلخ این میوه می تواند دیابت را درمان کند و همچنین تحقیقاتی در سال 2010 نشان می دهد که این میوه می تواند برای کبد نیز بسیار عالی باشد. گریپ فروت همچنین سرشار از آنتی اکسیدان های مفید برای بدن است.

ذغال اخته: یک دیگر از خوراکی های خوشمزه دنیا که افراد زیادی به آن علاقه مند هستند ذغال اخته است. این میوه بیشتر در اواخر بهار در مغازه ها دیده می شود یکی از بهترین خوراکی ها برای مقابله با بیماری های عفونی است. این میوه میزان زیادی آنتی میکروبیال دارد و همچنین آنتی اکسیدانی بودن آن بسیاری از بیماری ها را از بین می برد.

سیر: از جمله سبزی ها به حساب می آید اما کسی دوست ندارد به آن حتی کمی نزدیک شود چراکه بوی بسیار بدی می دهد و از همین رو دوستداران آن بسیار کم هستند. سیر یکی از بهترین خوراکی های دنیا است. به نوعی می تواند بسیاری از بیماری ها را یک تنه نابود کند و برای فشار خون بسیار مناسب است و آن را تنظیم می کند. این خوراکی همچنین می تواند میزان کلسترول خون را نیز کاهش دهد.

 قهوه: شاید تا به حال از قهوه موارد خوبی نشنیده باشید اما این نوشیدنی همیشه هم بد نیست و خواص بسیار زیادی دارد. قهوه می تواند انرژی بدن را برای یک روز سخت و پرکار تامین کند و همچنین  با توجه به تحثیثات صورت گرفته مشخص شده است که این نوشیدنی می تواند خطر بیماری های دیابت، سکته قلبی و حتی عفونت های مختلف را به شدت کاهش دهد.

سایت عصرامروز نوشت: چروکی ها بومیان آمریکایی هستند که عمدتا در ایالات جورجیا، کارولینای شمالی، کارولینای جنوبی و شرق تنسی زندگی می کنند.

تعداد این قبیله ی سرخپوستان به 300000 نفر می رسد که با پرچمی متمایز خود را از آمریکا جدا می دانند.

شماره های 4 و 7 برای چروکی ها ارزش خاصی دارد و به اعداد مقدس میان آنها شهرت دارد. عدد چهار به خاطر چهار جهت جهان ( شمال، جنوب ، شرق، غرب) برای آنها ارزشمند است. چروکی ها برای جهت ها رنگ هایی را در نظر گرفته اند. آنها شرق را به رنگ قرمز میدانند و رنگ قرمز برایشان سمبل پیروزی است، غرب را به رنگ مشکی می شناسند که سمبل مرگ است، شمال را به رنگ آبی که این رنگ برایشان نشانگر ناراحتی و اندوه است و جنوب که از نظر آنها سفید است یعنی نمایانگر صلح و آرامش.

یک پیر زن چروکی

عدد 7 برای این قبیله بومی عدد سطح های خلوص و تقدس است. به همین جهت هفت گیاه و حیوان را مقدس می دانند از گیاهان: (کاج، سرو، صنوبر، هولی و لورل) و از حیوانات: (جغد و گربه وحشی). برای مردم چروکی این گیاهان و حیوانات ارزش زیادی دارند و آنها را بسیار مقدس می دانند. همچنان این قبیله رودخانه ها و نهرها را مکان های مقدسی می دانند. آنها در کنار رودها و نهر ها مراسم های خود را بر گذار می کنند و زندگی می کنند اما بخش کمی از آنها در غارها نیز زندگی می کنند.

چروکی ها اغلب موهای بلندی دارند تا جایی که گاهی اوقات به زمین نیز می رسد. آنها افراد عجیبی هستند به طوری که در شب حق صحبت کردن راجع به آنها را ندارید و خودشان تصمیم میگیرند که بقیه آنها را ببینند یا نه و اگر اتفاقی کسی آنها را رویت کند تا هفت سال حق ندارد درباره ی آنها و شخصی که دیده است حرفی بزند.

یک مرد چروکی

آنها هنوز هم وقتی مریض می شوند از طب سنتی استفاده می کنند و برای مداوا نزد پزشکان سنتی قبیله خود می روند. آنها به زبان تسالاگی سخن می گویند و الفبای خاص خود را برای نوشتن دارند.

چروکی ها بدترین سال های تاریخ خود را بین 1836 تا 1839 می دانند زیرا در آن زمان آنها را مجبور به مهاجرت از زمین های خود به سمت زمین های محافظت شده کردند که در طول این سه سال حدود 4000 تن از افراد این قبیله کشته شدند.

سایت گلستان ما، زن میانسالی بود. از نوع لباسهایش متوجه شدم ترکمن است. نمی دانم چه زمزمه می کرد. اشکهایش آرام بر روی گونه هایش می لغزید و می افتاد روی دستان زمختی که معلوم است روزگار بر او سخت گرفته.

دستانش را آرام روی سنگ قبری که رویش نوشته بود "شهید گمنام " کشید و مالید به صورتش که چین و چروک آن نیز حاکی از روزگار سختی بوده که بر او گذشته بود.

دوست داشتم با او هم صحبت شوم ولی از طرفی دوست نداشتم خلوت زیبایش را به هم بزنم.

لحظه ای با خودم به جوانی اش فکر کردم و گفتم شاید خیلی از آرزوهایش آرزو مانده، شاید عزیزی را از دست داده و خیلی شایدهای دیگر...

مدتی آنجا بود، موقع رفتن پلاستیکی پر از برنج از جیبش در آورد و آن را پاشید روی سنگ قبر شهید.

از کنجکاوی دیگر تحمل نداشتم، سریع از او پرسیدم: ببخشید خانم چرا این کار رو کردید؟ کارتون دلیل خاصی داره؟

با لحن مهربانی گفت: دخترم، این برنج ها رو پاشیدم تا گنجشکها بیان و بخورن و ثوابش هدیه به روح این شهدا باشه، تا  به خاطر ارج و مقامی که این شهدا پیش خدا دارند ، ان شاا... من هم حاجت روا بشم.

تشکر کردم و آن زن هم با دلی پر از امید خداحافظی کرد و رفت.

 شب قبل از عملیات، شب به یاد ماندنی برای هر کدام از رزمنده‌ها بود و فردایی رقم می‌خورد، فردایی که شاید دیدار با همسنگران می‌ماند به روز قیامت؛ در این جمع دوست‌داشتنی بعضی از همان بچه‌ها شهید می‌شدند، بعضی‌ها مجروح و بعضی‌ها هم چشم‌شان می‌ماند به زمین‌هایی که دوستانشان را در آنجا، جا مانده بودند.

شهید «پاسدار مهدی نظرفخاری» متولد 1338 اهل ساوه بود که در عملیات «کربلای 4» مسئولیت قائم مقامی فرمانده لجستیک لشکر 17 علی ابن ابیطالب را بر عهده داشت.

یکی از همرزمانش می‌گوید: پس از عملیات «کربلای 4» و عقب‌نشینی تاکتیکی از جزیره «بوارین»، به همراه شهید نظرفخاری مشغول جمع‌آوری تسلیحات باقی‌مانده از نیروهای خودی و دشمن بودیم. در کنار خاکریز اصلی که عملیات از آنجا آغاز شده بود، حاجی یکباره ایستاد و دست‌هایش را به صورت گذاشت و شروع کرد به گریه کردن... من نگاه می‌کردم و متعجب از اینکه چه اتفاقی افتاده و حاجی چه خاطره‌ای را به یاد آورده است؟! نگاهی به من کرد و گفت: «امکان دارد که جزیره دوباره آزاد شود؟!» گفتم: «حاجی! مگر چه اتفاقی افتاده؟ به هر حال تشخیص مسئولان بوده، باید عقب‌نشینی می‌کردیم و...».

حاجی گفت: «می‌دانی چه اتفاقی افتاده؟! شهدای بسیاری از ما در این جزیره باقی مانده‌اند، خدا می‌داند که آیا می‌توانیم پیکر پاکشان را تحویل خانواده‌های چشم انتظارشان بدهیم یا نه.» بعد هم نگاهش را به کانال‌ها انداخت و دوباره شروع کرد به گریه کردن؛ یک لحظه به خودم آمدم و دیدم «حاجی» چیزی حدود ده دقیقه است که دارد گریه می‌کند...

همرزم این فرمانده شهید می‌گوید: در عملیات «کربلای 5» دو روزی در شلمچه حضور داشتیم، سنگر مخابراتی را ایجاد کردیم و منتظر دستور بودیم که نزدیک اذان ظهر و موقع تحویل گرفتن غذا یک خمپاره 60 میلی‌متری جلوی سنگرمان فرود آمد، منفجر شد و حاج مهدی نظر فخاری همان لحظه به همراه پاسدار وظیفه به اسم حجت به شهادت رسیدند.