خوش آمدید

می‌خواهیم شما را با راه دیگری برای شناختن شخصیت آشنا کنیم. محققان می‌گوینددستخط آدم‌ها می‌تواند در شخصیت‌شناسی آنها به ما کمک کند. روزنامه دیلی‌میل نوشته نه‌تنها اندازه واژه‌ها بلکه فشاری که نویسنده به خودکارش می‌آورد، می‌تواند اسراری را فاش کند.

کودکان به دلایل مختلف و متنوع ناخن های خود را می جوند. از جمله می توان به کنجکاوی، خستگی، استرس، عادت یا تقلید اشاره کرد. ناخن جویدن را جزو عادت های عصبی دسته بندی می کنند و مکیدن انگشت شست، بازی با بینی، پیچاندن موها در دست و ساییدن دندان ها نیز جزو آنها هستند. این ها از جمله عادت هایی هستند که ممکن است تا بزرگسالی نیز با فرد همراه باشد.

روند بزرگ شدن در کودکان اضطراب ایجاد می کند و این تنش های درونی خود را به روش های مختلف بروز می دهند که برای والدین به وضوح قابل تشخیص است. پدر یا مادر به خوبی می تواند تشخیص دهد که کودک بدون اینکه آگاه باشد و ناخواسته ناخن می خورد (هنگامی که تلویزیون تماشا می کند)، یا بسیار آرام و بدون اینکه به دست خود آسیب برساند این کار را انجام می دهد یا در واکنش به موقعیتی خاصی (همچون امتحان) ناخن هایش را می جود. برخی از کودکان برای کاهش اضطراب خود به جویدن ناخن هایشان اقدام می کنند.
 

اگر تلاش های شما برای ترک دادن این عادت کودک موثر نبوده است، شاید راه‌کارهای زیر بتوانند به حل این مشکل کمک کنند.

 براساس آمارها حدود 75درصد از زنان باردار طي 9ماه بارداري خود از بيماري صبحگاهي رنج مي‌برند. اين حالت آزاردهنده و محدودكننده است اما با چند توصيه ساده و كاربردي مي‌توانيد با آن كنار بياييد. 

هيچ‌كس حالت سرگيجه و تهوع و استفراغ را دوست ندارد. حالا اين حالت چه پس از سوار شدن بر يك چرخ‌وفلك در شهربازي باشد يا پس از يك مسموميت غذايي شديد يا خفيف، اما براي زنان باردار حالت تهوع و استفراغ يك حالت بسيار آشنا و تقريبا دائمي است كه به آن «بيماري يا مشكل صبحگاهي» مي‌گويند (اما اين واژه درست نيست چراكه اين حالت در خانم‌هاي باردار در تمام ساعت‌هاي روز ممكن است اتفاق بيفتد). تحمل اين حالت براي زنان باردار بسيار سخت است. زنان باردار به خاطر اين حالت تنها دچار مشكلات جسماني نمي‌شوند بلكه حالت روحي آنها هم تحت‌تاثير قرار مي‌گيرد. ترس از استفراغ، سخت بودن حضور در مكان‌هاي عمومي و اجتماعي و حتي ترس از اينكه شايد تهوع و استفراغ‌هاي پياپي باعث شود موادغذايي و مواد موردنياز به جنين نرسد، همگي باعث مي‌شود روح و روان زنان باردار تحت‌فشار قرار گيرد. 
 

محققان  بررسی را انجام دادند تا به این سوال همیشگی، پاسخ بدهند که آیا والدین باید فرزندانشان را تنبیه کنند یا خیر. این تحقیق روی نزدیک به 1500 کودک انجام شد پژوهشگران این کودکان را به دو گروه تقسیم کردند گروه اول بین 2 تا 4 سال و گروه دوم بین 5 تا 9 سال سن داشتند.

محققان در این مطالعه بررسی کردند که این کودکان هر چند وقت یک‏بار توسط والدینشان تنبیه می‏شوند و شدت این تنبیه تا چه حد است. بعد از گذشت 4 سال محققان میزان بهره هوشی این کودکان را تحت نظر قرار دادند. بعد از انجام این بررسی‏ها محققان دریافتند کودکانی که در گروه جوان‏تر قرار داشتند در صورتی که تنبیه شوند میزان بهره هوشی آنها نسبت به کودکانی که تنبیه نشده‏اند پنج درجه کمتر است. کودکانی که در گروه مسن‏تر قرار دارند در صورتی که تنبیه شوند میزان بهره هوشی آنها 28 درجه کمتر است.

پروفسور مولای استراوس از دانشگاه همپایر که این تحقیق را انجام داد در این باره گفت: البته این موضوع که والدین تا چه حدی فرزندان خود را تنبیه کنند روی کاهش ضریب هوشی کودکان تاثیر مستقیم دارد این چنین است که  هر چه والدین بیشتر فرزندان خود را تنبیه کنند میزان رشد فکری کودکان آنها به همان میزان کاهش پیدا می‏کند.

کودکانی که به طور مرتب توسط والدینشان تنبیه می‏شوند دچار ناهنجاری‏های روحی و استرس هستند و معمولا نسبت به همه موضوعات احساس نگرانی می‏کنند. همین عامل سبب می‏شود این کودکان دارای بهره‏ هوشی پایین‏تری باشند. تحقیقات دانشمندان هم‏چنین نشان داده است که این موضوع مختص به یک کشور خاص نیست به طوری که در کشورهایی که تنبیه بدنی به عنوان روش تربیتی برای کودکان رواج دارد معمولاً کودکان نسبت به کشورهایی که از روش‏های دیگری برای تربیت کودکان استفاده می‏کنند ضریب هوشی کمتری دارند.

عواقب و صدمات ناشی از تنبیه جسمانی:

1- تنبیه جسمانی خیلی زود اثر آگاه کننده خود را از دست می دهد.

2- مجازاتگر که در غالب موارد، مادر و پدر طفل می باشد مجبور است هر بار بر شدت آن بیافزاید که طفل از مجازات دچار ترس و اضطراب گردد و دیگر، عمل بد خود را تکرار نکند یعنی هدفی که تنبیه کننده به دنبال آن است.

3- در اثر این تشدید مجازات در اکثر موارد مجازاتگر عنان اختیار را از دست داده و لطمات شدیدی در حین حمله خشم برطقل وارد می سازد  و در نتیجه در بسیاری موارد بچه آنچنان صدمه خواهد دید که دیگر قابل جبران نخواهد بود و یا به مرگ طفل خواهد انجامید.

4- طفل کتک خورده می آموزد که راه حل مشکلات، منازعه و ابزار خشم به دیگران است.

5- پایین آمدن اعتماد به نفس

6-عدم اعتماد به دنیا

انواع تنبیه مناسب:

اولین مرحله تنبیه، نگاه بی محبت است. مرحله ی بعد قطع جوایز است. مرحله بعد قطع آن چیزهایی است که او دوست دارد، مانند: یک کارتون یا یک غذای خوشمزه یا رفتن به خانه خاله و ... آن هم ابتدا باید در حد تهدید باشد. مرحله بعد تنبیه، قهرهای چند ساعته است، چند ساعت نه بیشتر!

این روزها والدین اطلاعات زیادی درباره نحوه رشد فکری و جسمی فرزندشان دریافت می‌کنند. این اطلاعات در عین حال که می‌تواند کمک‌کننده باشد، مي​توانند گيج​کننده هم باشد و با از دست دادن اولویت‌ها همراه باشد، بنابراین ما در اینجا از زبان پزشکان مختلف برخی نکات کلیدی را که توجه به آنها در سلامت کودک موثر است بیان می‌کنیم. هر نکته از هر پزشک با تجربه‌ای از خود او در تربیت فرزندش همراه است که لزوما با توصيه​اي که به ما داده مطابقت ندارد و حتي شاید این تجربه در جهت عکس سلامت باشد اما خواندن آن خالی از لطف نیست.