به گزارش جهان به نقل از فرهنگ نیوز، روزه داری در اسلام همچون احکام دیگر دارای شرایطی است. بر اساس فتوای مراجع تقلید افرادی که از بیماری رنج می برند و روزه برایشان مشکل جدی جسمی ایجاد می کند نباید روزه بگیرند. البته ذکر این نکته ضروری است که شاید هر پزشکی صلاحیت تجویز روزه نگرفتن را دارا نباشد.


ملاک اعتبارِ منع پزشک از روزه

سوال: اگر پزشک شخصى را از روزه گرفتن منع کند آیا با توجه به این‌که بعضى از پزشکان اطلاعى از مسائل شرعى ندارند، عمل به گفته او واجب است؟


جواب: اگر مکلّف از گفته پزشک یقین پیدا کند که روزه براى او ضرر دارد و یا از گفته وى یا منشأ عقلایى دیگرى براى او خوف از ضرر حاصل شود، روزه گرفتن براى او واجب نیست، بلکه جایز هم نیست.

منع پزشک غیر امین

سوال: بعضى از پزشکان که به مسائل شرعى ملتزم نیستند، بیماران را از روزه گرفتن به دلیل ضرر داشتن منع مى‌‏کنند، آیا گفته این پزشکان حجت است یا خیر؟


جواب: اگر پزشک امین نباشد و گفته او هم اطمینان آور نباشد و باعث خوف ضرر نشود، گفته او اعتبارى ندارد و در غیر این صورت نباید روزه بگیرد.

روزه با وجود منع پزشک

سوال:چشم پزشک مرا از روزه گرفتن منع کرده و گفته است که به علت ناراحتى چشم به هیچ وجه نباید روزه بگیرم، ولى من به گفته او توجه نکرده و شروع به روزه گرفتن کردم که باعث بروز مشکلاتى براى من در اثناى ماه رمضان شد. به‌طورى که در بعضى از روزها هنگام عصر احساس ناراحتى مى‌‏کنم، لذا متحیّر و مردّد هستم بین این‌که روزه نگیرم و یا ناراحتى‌‏ام را تحمل کرده و روزه را تا غروب ادامه دهم. سؤال این است که آیا اصولاً روزه گرفتن بر من واجب است؟ و در روزهایى که روزه مى‌‏گیرم و نمى‌‏دانم قدرت ادامه آن را تا غروب دارم یا نه، آیا روزه‌‏ام را ادامه دهم؟ و نیّت من چگونه باید باشد؟


جواب: اگر از گفته پزشک متدیّن و امین اطمینان حاصل کنید که روزه براى چشم شما ضرر دارد و یا خوف ضرر داشته باشید، روزه گرفتن براى شما واجب نبوده و بلکه جایز هم نیست، و با خوف ضرر نیّت روزه صحیح نیست و در صورت عدم خوف ضرر نیّت روزه اشکال ندارد، ولى صحّت‏ روزه متوقف بر این است که براى شما واقعاً ضرر نداشته باشد.

سوال: در سال گذشته توسط پزشک متخصص موردعمل جراحى کلیه قرار گرفتم. وى مرا از گرفتن روزه تا آخر عمر منع نمود، ولى در حال حاضر هیچ مشکل و دردى احساس نمى‌‏کنم و حتى به‌طور طبیعى غذا مى‌‏خورم وآب مى‌‏نوشم و هیچ‌یک از عوارض بیمارى را هم حس نمى‌‏کنم، وظیفه من چیست؟


جواب:اگر خود شما از ضرر روزه خوف ندارید و حجت شرعى هم بر آن ندارید، واجب است روزه ماه رمضان را بگیرید.


روزه نگرفتن به دستور پزشک و کشف خلاف

سوال: اگر پزشک به بیمارى بگوید که روزه براى شما ضرر داد و او هم روزه نگیرد، ولى بعد از چند سال بفهمد که روزه براى وى ضرر نداشته و پزشک در تشخیص خود اشتباه کرده است، آیا قضا و کفّاره بر او واجب است؟


جواب: اگر از گفته پزشک متخصص و امین و یا از منشأ عقلایى دیگر، خوف از ضرر پیدا کند و روزه نگیرد، فقط قضا بر او واجب است.

رساله ی اجوبه الاستفتاءات سوالات۱۷۳-۱۷۴-۱۷۵-۱۷۶-۱۷۷

به گزارش جهان به نقل از فارس، در حدیث شریفی از حضرت علی (ع) روزه به روزه جسم و روزه جان تقسیم‌بندی شده است. روزه جسم مرحله پایین‌تری از روزه است که محدود به زمان خاصی است. روزه جسم و شکم آسان است و هر کس با اراده اندک می‌تواند از عهده آن برآید.

نخوردن و نیاشامیدن چند ساعت، برای یک انسان متدین مشکل ساز نخواهد بود و او توانایی دارد چندین روز، چیزی نخورد و نیاشامد و در عین حال زنده و سالم بماند. آنچه مهم است، روزه جان است که دامنه گسترده ای دارد و در عین حال سخت و دشوار است؛ هر کسی نمی‌تواند به آسانی به آن دسترسی پیدا کرده یا به صرف دست یافتن به روزه جسم و شکم، بتواند بدان دست یابد.

روزه جسم، می‌تواند مقدمه‌ای برای رسیدن به مرحله روزه جان باشد. رفع و دفع از خیالات، شبهات، انگیزه‌ها و ... چیزی نیست که به صرف روزه جسم به دست آید. نکته دیگر این که در مرحله روزه دل، تمام اعضا و جوارح انسان روزه‌دار است؛ گوش، چشم و نگاه، زبان، ذهن و نفس کشیدن روزه است، حتی در خوردن و خوابیدن و در خلوت روزه هستند.

حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «صوم النفس امساک الحواس الخمس عن سائر المآثم و خلو القلب من جمیع اسباب الشر؛ روزه جان، خودداری کردن حواس پنجگانه از باقیمانده گناهان است و خلوت و آسوده ماندن دل از تمام اسباب پلید.» اگر جان انسان روزه باشد، حواس پنجگانه، برای همیشه حواسش جمع خواهد بود و به سوی پلیدی‌ها نخواهد رفت.

فلسفه روزه به تعبیر علی (ع) سه مقوله است، نخست تقویت ایمان و اراده. امام علی (ع) فرموده‌اند: همانا بهترین چیز که نزدیکی خواهان به خدای سبحان بدان توسل می‌جوید، ایمان به خدا و پیامبر، و جهاد در راه خداست، که موجب بلندی کلمه مسلمانی است و یکتا دانستن پروردگار که مقتضای فطرت انسانی است؛ و برپا داشتن نماز که آن ستون دین است، و دادن حق مستمندان - زکات - که واجب شرع مبین است. و روزه ماه رمضان که نگهدارنده از عقاب است - و بازدارنده عذاب»

حضرت هم‌چنین می‌فرمایند: «علیکم بصیام شهر رمضان فان صیامه جنه حصینه؛ بر شما باد به روزه ماه رمضان، زیرا روزه این ماه سپری است، نگهدارنده از آتش جهنم.»

دوم خودسازی و مقاومت که در انجام عبادات از روزه باید آغاز کرد. علی (ع) می‌فرمایند: بندگان خدا! پرهیز از نافرمانی خدا، دستان او را از در افتادن در حرام‌های او نگهداشته است، و دل آنان را به ترس وی همراه داشته است؛ چندان که شب‌ها بیدارشان می‌دارد، و روزهای گرم را با تشنگی بر آنان به سر می‌آرد. آسایش عقبی را با رنج دنیا به دست آورند»
حضرت در جای دیگر می‌فرمایند: والصیام ابتلاء لاخلاص الخلق؛ خداوند روزه را واجب کرد تا اخلاص آفریدگان آزموده شود. 
راز اصلی از روزه در اسلام، دست یافتن به سلامتی جان است، که اگر انسان به سلامتی جان دست نیابد، تمام هستی خود را باخته است .

نکته سوم استکبارستیزی است، پایه‌گذار استکبار، شیطان است، بنابراین برای مبارزه با استکبار باید با شیطان جنگید و در جهاد اکبر شرکت کرد. این جهاد پایانی ندارد، صلح در آن صورت نمی‌گیرد و تا روز قیامت ادامه خواهد داشت. از جمله اهداف بعثت پیامبران نیز از سویی استکبار ستیزی و از سوی دیگر تربیت نیروی انسانی بوده است.

منابع:

۱- بحارالانوار
۲- ابوالفتح جرجانی، تفسیر شاهی؛ آیات الاحکام، ج ۱
۳- غرر الحکم و درر الکلم، ج ۱
۴- نهج البلاغه، دکتر شهیدی ، خطبه ۱۱۰، ۱۱۴، ۱۲۱
۵- امالی ، شیخ صدوق ، ج۲
۷- قرآن کریم ، سوره انشراح ، آیه ۴و۵

تاریخ انتشار : يکشنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۰۳

شنیده شد که محمود کریمی مداح اهل بیت انتساب برخی سخنان توهین آمیز و شعارها علیه مسئولان نظام در مراسم تشییع پیکر شهدای غواص به وی را تکذیب کرد. 

خانه ملت نوشت؛ طرح این شایعات از سوی برخی رسانه های داخلی و خارجی را نمونه بی اخلاقی و خارج شدن برخی افراد از مدار دین و ارزشهای اسلامی دانست و تاکید کرد: حفظ حرمت و حراست از ساحت مقدس شهیدان بزرگوار به عنوان صاحبان اصلی نظام و کشور امری واجب و بر عهده آحاد جامعه از هر قشر و گروهی است. وی همچنین طرح این موضوعات را در راستای ایجاد خدشه بین خادمان و یاران انقلاب برشمرد و بر ضرورت هوشیاری در مواجه با این شیطنت ها تاکید کرد.