خوش آمدید

ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن

یک چند کنون شکار بدخواهان کن

شیر ار نبود قصد سوی شاهان کن

مر شیران را طعمه روباهان کن

ای پای برنجن من ای بند گران

هستم ز تو روزان و شبان جامه دران

گریان گریان در تو بزاری نگران

کاین محنت من نخواهد آمد به کران

چون قمری زار زار می نالم من

چون بلبل آلوده به خون پیراهن

چون طوطی بر وصف تو بگشاده دهن

چون فاخته طوق عشقت اندر گردن

در خدمت طاهر علی بارم جان

کز خدمت طاهر علی دارم جان

هر صبحدمی روان نهم بر کف دست

در خدمت طاهر علی آرم جان

ایزد که همی کرد مرکب تن و جان

در هر عضوی مصلحتی کرد نهان

گر مفسدیی ندیده بودی به زبان

محبوس نکردیش به زندان دهان

از کفر کشد زریر شیبانی کین

آباد کند زریر شیبانی دین

بر چرخ نهد زریر شیبانی زین

این مرتبت زریر شیبانی بین

ای برتر من کرده هزاران احسان

یک سعی کن و مرا ز زندان برهان

لیکن ز آنسان گرم نداری پس از آن

والله که مرا آرزو آید زندان

از چشم من ار سرشک بتوان رفتن

بس در گرانمایه که بتوان سفتن

ور بی تو بود هیچ به نتوان خفتن

کاری باشد چنانکه نتوان گفتن

تا نسبت کرد اخوت شعر به من

می فخر کند ابوت شعر به من

بفزود چو کوه قوت شعر به من

شد ختم دگر نبوت شعر به من

آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن

آمیخت همی چو شیر و شکر با من

ناگه برمید و درچد از من دامن

بگریخت ز من چنانکه آب از روغن