عقیق:حضرت عیسی(ع) از بزرگ‌ترین پیامبران الهی است. خداوند او را از مادرشان مریم(س)، بدون آن‌که شوهری داشته باشد، به دنیا آورد؛ چون این اتفاق برای مردم عجیب بود و برایشان قابل تصور نبود که کسی بدون پدر متولد شود، به مریم تهمت زدند. خداوند حضرت عیسی را در همان روزهای اول تولد به سخن گفتن واداشت تا مادر خود را از هر خطا تبرئه کند. او خود را پیامبر خدا معرفی کرد.

حضرت عیسی (ع) لحظه‌ای در مدت حضورشان در دنیا برای هدایت مردم و آشناسازی آنان با عالی‌ترین معارف الهی دریغ نکردند و این همان چیزی است که توسط بزرگان دین تأکید شده است. کار به جایی سید که عده‌ای از یهودیان تاریک‌دل طاقت نورافشانی ایشان را نداشتند و سرانجام تصمیم به قتل ایشان گرفتند. اما خدا مکر آنان به خودشان برگرداند و با رفعت دادن او به آسمانها برنامه خود را پیش برد. تعبیر جالبی که خدا در این باره به کار می‌برد، «رفعت» است، این در حالی است که کلماتی چون «صعود» هم در قرآن دیده می‌شود، اما خدا از این تعبیر برای ایشان استفاده کردند که این خود جای تأمل و مطالعه دارد.

در عصر ما رهبر معظم انقلاب اسلامی  پیوسته در مناسبات مختلف با نوع نگاه و بصیرت نافذشان بارها و بارها به مناسبات مختلف به بیان مسائل و عبرتهایی از ماجراهای اهل‌بیت (ع) و انبیا و رسولان پرداختند، امروزه پس از گذشت سالها از آن طرح بحثها، وقتی کمی دقیق می‎شویم، قیمت و بصیرت چنین افرادی برایمان بیش از پیش نمایان می‌شود و لزوم به کارگیری آنها در جامعه را به وضوح حس می‎کنیم.

در ادامه به برخی از بیانات مقام معظم رهبری درباره جایگاه والای حضرت عیسی (ع) و درسی که مسلمانان و مسیحیان باید از جریان الهی می‌گرفتند، اشاره می‌شود:

اگر امروز مسیح بود...

اگر حضرت عیسی (علیه‌السلام) امروز در میان ما می‌بود، لحظه‌ای را برای مبارزه با سردمداران ظلم و استکبار جهانی از دست نمی‌داد و گرسنگی و سرگردانی میلیاردها انسانی را که به وسیله‌ی قدرت‌های بزرگ، استثمار و به جنگ و فساد و ستیزه‌‌خویی سوق داده می‌شوند، تحمل نمی‌کرد.
(پیام به مسیحیان و مسلمانان جهان، به مناسبت سالروز میلاد حضرت عیسی مسیح (علیه‌السلام) 70/10/7)

درسی که مسیحیان و مسلمانان باید فر بگیرند

عیسی مسیح (علیه‌السلام) مجهز به معجزه و دعوت الهی برای نجات بشر از ظلمات شرک و کفر و جهل و ظلم و رسانیدن وی به نور معرفت و عدل و عبودیّت پروردگار مبعوث شد و در همه‌‌ی مدت اقامت خود در میان انسانها لحظه‌‌ای در مبارزه با بدی و دعوت به نیکی درنگ نفرمود. این درسی است که مسیحیان و مسلمانان که معتقدان به نبوت آن بزرگوارند باید فراگیرند.
(پیام به مناسبت سالروز میلاد حضرت عیسی مسیح (علیه‌السلام) 72/10/12)

مسیح (ع)؛‌ پیامبر برگزیده‌ی خدا

آن پیامبر برگزیده‌ی خدا، مردم را به راه خدا که راه خوشبختی انسان است دعوت می‌کرد و از پیروی هوا و هوس و آلودن صفای روح انسان به زشتی و ستم و بدکرداری، بر حذر می‌داشت. قدرت‌های طاغوتی و فاسد و زورگو و بندگان زر و زور، آن رسول الهی را مورد آزار و تهمت قرار دادند و قصد جان او را کردند و پس از آن‌که خدای متعال او را در آغوش حفظ و امان خود جای داد، حواریّون و پیروانش را سالهای سال به شکنجه‌های هولناک دچار ساختند تا تعالیم او را که بر ضدّ فساد و ظلم و شرک و هوسرانی و جنگ‌افروزی و مردم‌فریبی بود، از بین ببرند. آنان که خود، فاسد و ظالم و هوسران و جنگ‌افروز و مردم فریب بودند، نمی‌توانستند دین خدا و پیامبر خدا و رهروان راه خدا را تحمل کنند.

(پیام به مناسبت سالروز میلاد حضرت عیسی مسیح (علیه‌السلام) 73/10/12)

منبع:تسنیم

 عقیق:تاکنون تصویری که نسبت به حضرت عیسی(ع) در جامعه ارائه شده است، تصویری مبتنی بر نحوه ولادت، معجزات، کتاب و حواریون این نبی بزرگوار بوده است، در حالی که از منظری دیگر و به مناسبت سالروز ولادت حضرت عیسی(ع) می‎توان به نقش مهم ایشان در ایجاد تمدن نوین اسلامی در آخرالزمان در قالب رجعتشان طبق آیات قرآن و روایات اهل عترت(ع) اشاره کرد.

اولین آیه‎ای که می‎توان به آن اشاره کرد، آیه159 سوره نساء است. خداوند در آیات قبل درباره اینکه عیسی(ع) به قتل نرسیده و به صلیب کشیده نشده است و اینکه رفعت یافته است، سخن می‌گوید و بعد می‎فرماید «وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ إِلَّا لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکُونُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا؛ از اهل کتاب اَحدی نیست مگر آن که پیش از مرگش به عیسی ایمان می آورد و عیسی(ع) در قیامت بر آنها شاهد است». ظاهر آیه دلالت دارد بر اینکه تمام اهل کتاب از مسیحیان قبل از موت عیسی(ع) به وی ایمان می‎آورند. اما باید پرسید این چه مقطعی است که خداوند می‎فرماید قبل از موت او اهل کتاب به او ایمان می‎آورند؛ بنابراین این آیه اشاره به ماجرایی در آینده دارد که در آن دوران، عیسی(ع) پس از رجعت و مبارزاتی که با سپاه باطل می‌کند و پس از موتش تمام اهل کتاب به ایشان ایمان می‎آورند و این موضوع از ظاهر آیه بر می‎آید.

موضوع دیگری که از ظاهر آیه می‎توان به آن اشاره کرد، بحث ایمان به عیسی(ع) توسط اهل کتاب است. همه می‎دانیم ایمانی که مسیحیت نسبت به عیسی(ع) دارد، همان ایمانی نیست که خداوند مدنظر دارد. این در حالی است که تفکر قالب مسیحیت اعتقاد به تثلیث در قالب «پدر، پسر و روح‎القدس» است. این مسأله یکی از اعتقادات بنیادین مسیحیت است که بر اساس آن خدای یگانه در سه شخص خدای پدر، خدای پسر (که در عیسی مسیح تجسم پیدا کرد) و خدای روح‌القدس است. این سه ، ذات یکسانی دارند، اما از هم متمایز هستند. بنابراین ایمانی که مدنظر خداوند در این آیه است، ایمانی است که نشأت گرفته از بهترین تفکر نسبت به مسیحیت است.

اما مسأله‎ای که در کتب تفسیری و روایی آمده است مؤید همین موضوع است که این آیه مربوط به رجعت عیسی(ع) و ایمان اهل کتاب به ایشان است. شیخ حر عاملی درباره این آیه روایتی را به این مضمون نقل می‎کند که حجاج از شخصی به نام حوشب درباره این آیه سؤال می‎کند و او می‎گوید: إن عیسى ینزل قبل یوم القیامة الى الدنیا فلا یبقى أهل ملّة یهودى و لا غیره الّا آمن به قبل موته؛ عیسی(ع) قبل از دوران قیامت به دنیا نازل می‎شود پس هیچ قوم یهودی و نه کس دیگری باقی نمی‎ماند مگر اینکه قبل از مرگ عیسی(ع) به ایشان ایمان می‎آورد. بعد حجاج گفت این حدیث را از کجا نقل کردی؟ حوشب گفت از امام محمد باقر(ع) نقل کردم. حجاج گفت از چشمه زلالی آن را آوردی. (الإیقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة، ص340؛ تفسیر البرهان، ج2، ص197).

همچنین علامه مجلسی ضمن اینکه دلیل زنده بودن عیسى علیه السّلام از قرآن را آیه شریفه‏ وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلَّا لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ‏ معرفی می‌کند، در ادامه می‎‌گوید: تمام اهل کتاب پیش از مرگ عیسى و قبل از روز قیامت به وى ایمان مى‏‌آورند و او بر آنها گواه است، در صورتى که همه می‌دانیم که نصارى و اهل کتاب از موقع نزول این آیه تاکنون ایمان به او نیاورده‌‏اند؛ پس ناچار باید که در آخرالزمان باشد.

نقش وحدت‌ساز و تمدنی عیسی(ع)
بر اساس آن چیزی که تاکنون گفته شد، آن چیزی که در فعل عیسی(ع) دیده می‎شود، رفتار وحدت‎ساز ایشان در راستای ایجاد امت واحده اسلام و زمینه‎سازی ظهور امام زمان(عج) است. در روایتی پیامبر اکرم(ص) می‎فرمایند: «قائم توسط ترس یاری و به نصرت تأیید می‌شود، زمین برای او خواهد چرخید و گنجها برای او ظاهر خواهد شد و سلطنتش مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت. خداوند عزوجل به واسطه او دینش را ظاهر می‌کند، هر چند که مشرکان برآن کراهت داشته باشند. [اشاره به توبه33] در آن هنگام در زمین جای خرابی نیست جز آنکه آباد شود و روح‌الله عیسی‌ بن مریم فرود می‌آید و پشت سر او اقامه نماز خواهد کرد.»

از سوی دیگر می‎توان به راحتی نتایج اولیه ایمان اهل کتاب به عیسی(ع) را متوجه شد. از آنجا که عیسی(ع) از زمان نزولشان همواره ملازم امام زمان(عج) هستند و پشت سر حضرت نماز می‎خوانند، بنابراین نتیجه این است که مسیحیان و حتی یهودیان زیادی را با امام(ع) صلح می‎دهند و حضرت عیسی(ع) امت خود را به سوی حضرت سوق می‎دهند.

آنچه درباره مطالعه زندگی انبیای بزرگوار به خصوص رسولان و فراتر از ایشان رسولان اولوالعزم غفلت شده است، مطالعه بر اساس نقش تمدن‎ساز این بزرگواران در آخرالزمان است. بر اساس روایاتی که ذیل آیات قرآن آمده است، تمام انبیاء و رسولان(ع) در آخرالزمان به دنیا رجعت می‎‌کنند تا قوایی که خداوند متعال هزاران سال قبل به ایشان عطا کرده بود را در همین راستا به کار گیرند. بر فراز تمام رسولان(ع) نقش عیسی(ع) به عنوان کلمةالله و موسی(ع) به عنوان کلیم‎الله در آخرالزمان را پررنگ‎تر از سایر انبیاء(ع) ـ غیر از رسول اکرم(ص) ـ نشان داده‎اند. اینکه خداوند فرموده است «وَ یُحِقُّ اللَّـهُ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ»(یونس82) با وجه کلماتی بودن این رسولان بزرگوار بسیار همخوانی دارد. یعنی خداوند همواره به واسطه کلمات احقاق حق کرده است و در آخر نیز با این وسیله حکومت حقه اهل‌بیت(ع) را برپا می‎کند.

ایمان ما به انبیاء(ع) جهت‌دار باشد
نتیجه‌ای که می‌توان برای شیعیان و محبان اهل عترت(ع) گرفت دو محور دارد: اول اینکه ما به واسطه اینکه خداوند متعال فرموده است به انبیاء(ع) ایمان بیاورید، این ایمان ما باید جهت‌دار و هدف‌دار باشد؛ به این معنا که اگر شخص بزرگواری همچون عیسی(ع) زندگی خود را در مسیر آخرین منجی بشریت یعنی امام زمان(عج) صرف کردند و حتی قوای خود را در این راستا به کار گرفتند، ما نیز زندگی خود را در این مسیر صرف کنیم که اگر غیر از این باشد، ما صرفاً به انبیاء(ع) اعتقاد پیدا کرده‌ایم نه ایمان.

ارائه نقش تمدن‌ساز انبیاء(ع) با ابزار هنر
موضوع دیگر این است که باید از ظاهر آیات قرآن و بعد به کمک تفاسیر اهل عترت(ع) بتوانیم چارچوب تربیتی و رفتاری این انبیاء و رسولان بزرگوار را احصا کنیم تا بتوانیم تبیین دقیقی درباره زندگی هر کدام از ایشان کسب کنیم و با زندگی کنونی خودمان تطبیق دهیم. اینکه سپاه باطل و ایادی شیطان به کمک هالیوود زندگی انبیاء و رسولان الهی را مورد هدف قرار داده است و تصویری سخیف نسبت به این بزرگواران ارائه می‌دهد ایجاب می‌کند ما شیعیان نیز تصویری صحیح و شفاف از زندگی ایشان را به جوامع ارائه دهیم و از عالی‌ترین مفاهیمی که می‌توان ارائه داد، نقش تمدن‌ساز و وحدت‌ساز انبیاء و رسولان الهی منطبق با آیات قرآن در قالب هنر است.

منبع:تسنیم

1395/10/5 يكشنبه

هم اندیشی قضات دادگاه‌های نظامی خراسان رضوی

برای کاهش پرونده های قدیمی

نشست هم اندیشی قضات دادگاه‌های نظامی استان

خراسان رضوی برای کاهش پرونده های قدیمی برگزار شد.

در ابتدای این جلسه، رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح استان خراسان رضوی با ارائه گزارشی از آمار شعب دادگاه‌های نظامی گفت: وضعیت رسیدگی به پرونده ها به لحاظ کمی و کیفی مطلوب است.
حجت الاسلام والمسلمین علی اسماعیلی به نوع جرایم پروندهای قدیمی شعب دادگاه اشاره کرد و افزود: بیشتر این پرونده‌ها مربوط به یک جرم بوده و در سایر جرایم تعداد پرونده های قدیمی در حد استاندار است.
در ادامه، هر یک از قضات حاضر در جلسه، به ارائه راهکارهایی در خصوص تسریع در مختومه شدن پرونده ها و کاهش ماندگاری پرونده‌ها در شعب ارائه کردند.

http://barrud.rasekhoonblog.com/

آداب زیارت:

1- غسل پيش ازبیرون رفتن برای سفر زيارت                                                                                                                                  2-ترك كلام بيهوده ولغوومخاصمه ومجادله در راه                                                                                               3-  غسل براي زيارت هر امامی وآنکه بخواند دعای وارده آن را.                                                                                               4-طهارت ازحدث کبری و صغري                                                                                            5 - پوشيدن جامه هاي پاك و پاكيزه و نو،ونيكو است  سفيد بودن رنگ آن                6-  در وقت رفتن به روضه مقدسه ، گامها را كوتاه برداشتن وبا آرامی و،وقارسیر نمودن و خاضع وخاشع بودن وسر به زیر انداختن وبه بالا واطراف خود التفات ننمودن .                                                                                              7-  خوشبو نمودن خود را درغير  زيارت امام حسين (ع)                                                                                                8-  در وقت رفتن به حرم مطهر زبان را به ذكر تکبیر وتحمید وتسبیح وتهلیل وتمجید مشغول کردن وبه  صلوات فرستادن بر محمد وآل محمد ع) دهان را معطر نمودن.                                                                                              9-  بردر حرم شریف  ايستادن و اذن دخول طلبيدن وسعی در تحصیل رقت قلب وخضوع وشکستگی خاطر نمودن بتصور وفکر در عظمت وجلالت قدر صاحب آن مرقد منور واینکه می بیند ایستادن اورا ومی شنود کلام اورا وجواب می دهد سلام اورا.......                                                                                        10-بوسيدن عتبه عاليه وآستانه مبارکه را                                                                                                   11-  مقدم داشتن پاي راست در وقت داخل شدن ومقدم داشتن پای چپ در وقت بیرون رفتن مانند مساجد.                                                                                             12-  رفتن نزد ضريح  به نحوی که بتواند خود را به آن به چسباند تکیه کردن و بوسيدن آن.                                                                                                13-  در زيارت معصومين پشت به قبله روبه حضرت زيارت خواندن                     14-  ايستادن دروقت خواندن زیارت اگر عذری ندارد از ضعف ودرد کمر ودرد پاوغیره.            

15-گفتن تكبير هنگام ديدن قبرپیش از شروع درخواندن زیارت.                                            

16-خواندن زيارات ماثوره( مانند زیارت جامعه کبیره وامین الله)                                             

17 –  بجا آوردن نماز زیارت واقل آن دو رکعت است  (خواندن دو رکعت نماز زیارت  برای هر یک ازائمه (ع)                         

 18- خواند سوره ،يس در رکعت اول وسوره  الرحمن در رکعت دوم اگر برای آن زیارتی که نماز آن را می خواند کیفیت مخصوصی ذکر نفرموده باشند.

19- تقدم نماز جماعت بر زيارت ونماز مستحبی                                         

20 - تلاوت  قرآن در نزد ضرایح مطهره  و هديه كردن ثوابش به روح مقدس مزور

21- ترک نمودن سخنان ناشایسته وکلمات لغو وبیهوده واشتغال به صحبتهای دنیویه  

  22-بلند نكردن صداي خود دروقت زيارت                                                  23- وداع کردن امام (ع) در وقت بیرون رفتن از بلد .     

    24- توبه واستغفار نمودن به جهت گناهان .                                               

25- انفاق بقدر ميسور بر خادمان آستانه شریفه .

26- انفاق واحسان بر فقرا و مجاورين و مساکین متعففین بلد امام ع) خصوصا سادات واهل علم ....  

 27- تعجيل کردن  دربیرون  رفتن است دروقتی که درک کرد حظ خود را از زیارت ...

27- در وقتی که زنها می خواهند زیارت کنند بایست که خودرا ،جداکنند از مردان ،وتنها زیارت کنند ، واگر در شب زیارت کنند اولی است وباید تغییر وضع کنند ،یعنی لباس خوب وعالی را به لباس پست بدل کنند که شناخته نشوند،ومخفی وپنهان بیرون آیند که کسی کمتر ایشان را ببیند وبشناسد ........^[1]      

http://barrud.rasekhoonblog.com/