وقتی که ماه وش روی  تو

نگاه مرا دزدید ،

به یکباره از چشمهایم ،

به درون قلبم لغزید ،

و هستی ام به یغما برد .

آنگاه بود که چشمهایم را اشکهایم دوره کردند ،

و لبهایم ، کلمات را بوسه باران .

آنسان که ،

هر کلمه ، یا عشق بود ،

و یا بوی عشق می داد .

و هر چه بود ،

طراوت عشق بود ،

و لطافت روح نواز عشق .

محمد صالحی شب  8/11/94

http://mahsan.rasekhoonblog.com/