سرود شگفت آور " آفرينش " در سروده هاي دين ودايي هند باستان

یکی از عالى ترين اشعار كتاب نيايشهاي " ريگ ودا " ، از نيايشها و سروده هاي دين ودايي هند در دوره ( 1500 الى 500 ق .م  ) ، سرود شگفت آور آفرينش است :

آنگاه نه هستى بود و نه نيستى ،

نه هوایی و نه افلاکی در ماورا آن ...

آیا جنبشی پدید آمد ؟ کجا ؟ به زیر کدامین پوشش ؟

آیا در اعماق ، آبی عظیم و راکد بود ؟

آنجا نه مرگ بود و نه زندگی جاوید ؛

 نه هیچ نشانی که روز و شب را از یکدیگر جدا سازد .

آن " شیئ واحد ¹ " در سکوت و سکون بآرامی دم می کشید ؛

و چیزی دومین وجود نداشت . ²

ظلمات در اعماق تیرگی نهان بود ؛

این همه بسان دریایی بیکران بود ؛

در این خلا و سکون مطلق ، نیرویی متمکن بود،

تا آنکه قدرت گرما آن " یگانه مجرد " را به بار ³ آورد .

آنگاه در آن " یگانه " اراده به وجود آمدن پدید آمد،

اراده ای که نخستین بذر روح بود . ⁴

فرزانگان در سویدای دل خویش به هوشمندی ،

دریافتند که هستی و نیستی به یکدیگر وابسته اند .

آنان اندیشه را در خلا به جولان درآوردند و به تامل پرداختند ؛

آیا همه چیز بر زبر و در زیر " او " هیچ بود ؟

بخشندگان بذر هستی و نیروها وجود داشتند ؛

نیروی آزاد و معلق ، و در مرتبه پایین ، حرکتی ناگهانی کرد .

براستی ، که می داند و که می تواند بیان کند ؟

کی او زاده شد و چگونه این جهان تجسم یافت ؟

خواه او عالم را آفریده ، خواه نیافریده باشد ،

او می داند که این خلقت از کجا آمده و تنها اوست که میداند ،

و در اعلا مقامات سماوات ⁵ قرار دارد و جهان را مراقبت میکند ⁶ ،

و او شاهد عالم ⁷ و دانای کل ⁸ باشد ، و .. .

.............................

1.  شیئ واحد ، همان حقیقت بی نام و نشانی است که اصل و عامل نخستین هستی است . = خدا
2.  میتوان این بخش را با سوره ی توحید ، در آنجا که می فرماید : او بی نیاز است ، نه زاده و نه زاییده شده است مقایسه کرد . ( قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ1اللَّهُ الصَّمَدُ  لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ )
3. شايد اشاره به پديدار شدن عشق در حضرت دوست است .!
4. بسیار شبیه است به حدیث قدسی : من گوهری بودم پنهان ، خواستم تا شناخته و آشکار شوم پس خلق کردم . (کنت کنزاً مخفیاً فأحببت أن اُعرف فخلقتُ الخلق لکَی اُعرف - احقاق الحق، ج1، ص431(
5. . شيبه به اين آيه : خداي‌
   رحمان‌ بر عرش‌ استوا يافت‌ ( الرحمن على العرش استوى– سوره طه آيه 5﴾
6. شبيه به اين آيه : و پروردگار تو حافظ و نگاهبان هر چيز است. ( و ربک علی کل شیء حفیظ – سوره سبا آيه 21 )
7. شبيه به آيه :  همانا كه او بر هر چيزي شاهد است . ( أَنَّهُ عَلَی کُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ – فصلت آيه 25 )
8. شبيه به آيه : و او به هر چيزي عالم است . (هو بکل شي‏ء عليم – بقره 29 )

منبع : سرود ۱۲۹ ، کتاب ۱۰ ریگ ودا – مربوط به دين ودايي هند باستان ، تاريخ جامع اديان  - جان بایر ناس  ( بخش هندوئیزم قدیم ص ۱۴۴ )

محمد صالحي – 24/1/95

@beshnofekrkon

http://mahsan.rasekhoonblog.com