انسانها !
فقط هدیه های خداوندند به مسیر رشد ما .
بعضیها موقتی اند ،
و بعضیها تا آخر عمر .
اما آنکه ابدی با تو میماند ،
خداست و فقط خدا .
ما تنها بدنیا می آییم !
تنها خواهیم رفت !
و تنها مبعوث خواهیم شد .
اما پذیزش این تنهایی ،
چیزی جز ظهور خداوند ،
در همه هویت ما نیست .
پس هميشه اين نغمه مولانا
در یادمان بماند که :
بی همگان بسر شود
بی تو بسر نمیشود
داغ تو دارد این دلم
جای دگر نمیشود .
محمد صالحي 18/11/94
http://mahsan.rasekhoonblog.com/
