حكم خوردن و آشاميدن براي روزه دار در شرايط اضطراري

  • مرحوم آيه اله غروي@arbabehekmat )

خوردن جرعه اي آب  يا لقمه اي غذا براي كساني كه توان رساندن روزه به افطار را ندارند ابطال روزه نميكند .

( كتاب فقه استدلالي ص 125 به بعد )

 

  1. کسی که مرضی دارد که زیاد تشنه میشود و توان و تحمل تشنگی ندارد و یا برای او مشقت دارد روزه بر او واجب نیست و اگر غیرقابل علاج است قضا هم ندارد صرفا کفاره بدهد .
  2. كسي كه زياد گرسنه مي شود ، اگر روزه گرفتن برایش غیرقابل تحمل دارد ولی اگر به این حد نمی رسد باید تحمل کند .

کسانی که روزه می‌گیرند ولی تاب و تحمل تشنگی را ندارند، فقط به اندازه‌یی که جلوی تشنگی شان را بگیرد می‌توانند آب بنوشند و در این حالت روزه شان باطل نبوده و قضا هم ندارد.

مسأله16: اگر روزه‌دار به قدري تشنه شود كه از ادامه‌ي روزه بر جان خود بترسد يا روزه بر او كاملاً سخت شود يا به او ضرر مهمي برساند بايد به مقداري آب بنوشد كه خطر از او رفع شود و سيراب نشود و روزه‌ي او باطل نمي‌شود ، ولي اگر بيش از مقداري كه خطر از او رفع شود نوشيد روزه‌اش باطل مي‌شود و بايد قضاي آن را به جاي آورد.

مسأله17: انسان نمي‌تواند به خاطر ضعف و ناتواني جسمي روزه‌ي خود را بخورد ولي اگر ضعف او به قدري زياد است كه به طور عادي قابل تحمّل نيست، خوردن روزه اشكالي ندارد.

اگر در اثر بیمارى ویژه اى و یا گرمى استثنایى هوا ، فقط نیازمند به‏ آشامیدن آب است ، که تنها نیاشامیدن آب براى این بیمارى ویژه ، زیان آور و یا تنها طاقت فرسا است ، فقط به اندازه رفع ضرورت مى تواند آب بیاشامد و روزه اش درست است و قضا هم ندارد.

محمد صالحي – 16/3/95

@beshnofekrkon

http://mahsan.rasekhoonblog.com



 نگاشته شده توسط محمد صالحی در سه شنبه 18 خرداد 1395  ساعت 7:43 AM نظرات 0 | لينک مطلب


Powered By Rasekhoon.net