عرفان – بشريت و مذهب

در سير به سوي خدا ، هر يك از اشخاص از نفس خود يك جاده شخصي دارد كه از جنس نور است و مثل طنابي است كه به وسيله آن بالا و پايين مي رود .

در اين مرحله راهها به تعداد نفوس خلايق متعدد است .

ولي وقتي شخص از مرحله نفس عبور كند به شاهراهي مي رسد كه همه راههاي نفسهاي اشخاص به آن منتهي مي شود .

شاهراه ، همان صراط مستقيم است و يكي بيشتر نيست .

اين شاهراه به مقصد ؛ يعني توحيد ختم مي شود .....

همه كساني كه از بيت نفس خود خارج شده و به شاهراه رسيده اند با هم يگانه اند و اختلافي ندارند .

اختلاف مال كساني است كه هنوز از نفس عبور نكرده اند .

البته كساني كه در شاهراهند ؛ برخي در پايان راهند و به مقصد رسيده اند ؛ برخي در ميانه راه و برخي در ابتداي راهند ؛ ولي با هم اختلاف و نزاع ندارند و يكديگر را نفي نمي كنند .

(عارفانه هاي دولابي )ص 204 – كتاب مصباح الهدي – مهدي طيب

@eshghonava

http://mahsan.rasekhoonblog.com