الدنیا مزرعه الاخره - پیامبر(ص)

آنهایی از مرگ می هراسند که خوب زندگی نکرده اند . اشو

در حقیقت ،

آنهایی که سهم خود را از این دنیای زمینی ،

برای ارتقا معنوی خود برنگرفته اند ،

موقع مرگ ، 

نگران  فرصتهایی هستند که از دست داده اند ،

نه از زندگی بعد از مرگ .

چونان نهالی که فرصت استفاده از خاک و آب زمینی محل کاشت خود را از دست داده و زمینه رشد خود تا به میوه رسیدن را ، خراب کرده است .

ولی آنکه بخوبی از آب و خاک استفاده کرده و رو بسوی نور رفته است ،

به میوه ای تبدیل شده که مرگ او ،

یعنی وقت میوه چینی از آن درخت ، و میوه هم که آماده است و درخت نگران چیزی نیست .

و دنیا نیز برای انسان ،

زیباترین و مطمئن ترین مکان فعلیت یافتن همه استعدادهای روحانی بالقوه در وجود انسانست که خداوند در وجود او به ودیعت گذاشته است .

باید از همه مواهب دنیا ،

به نحو احسن استفاده کرده و تک تک ویژگیهای خداوندی ،

از قبیل مهربانی ، گذشت ، کمک به دیگران ، فداکاری ، اخلاق نیکو و ... ،

 که در دانه روحانی وجود ما به امانت گذاشته شده را در حضور و با وجود دیگران زندگی کرده و به فعلیت رسانده ،

آنگاه متصف به مکارم اخلاقی الهی شده ،

و به مقام " انک لعلی خلق عظیم " نائل گردیده ،

و سپس رخت تن از روح برکنده و تا خداوند اوج گرفت و رفت .

و اینجاست که اویی که در این مقام جای گرفته ،

نگران چیزی نیست ،

که مرگ آغاز همزیستی شادمانه و هشیارانه با خداوند است .

محمد صالحی - ۲۱/۳/۹۵

http://mahsan.rasekhoonblog.com