چه کس گفته ،

خدا دور است و ناپیدا ؟

چه کس گفته ،

تو شیدا شو ،

که یابی او که پنهانست ؟

تو پیدایی ؛

خدا را در دلت دریاب ؛

که هرگز بی خودت هم ،

هیچ چیزی نیست .

خدا اینجاست ؛

خدا در شبنم زیبای صبحگاهان پیداست .

خدا در جویباران ، جاریست .

خدا در خنده نوزاد تو میخندد .

خدا عشقی است که در قلب پر از دردت ، کسی را یارای فهمیدن نمی باشد .

خدا ،

آری خدا اینجاست .

پر از شوق تو بودن .

نمیخواهد ،

که چیز دیگری گردی ؛

تو او هستی .

فقط ،

چشمهایت را باز کن ؛

خدا را در دلت ،

در ضربه های قلب پر دردت ،

خواهی یافت .

محمد صالحی - ۱۴/۳/۹۵

@http://mahsan.rasekhoonblog.com