هميشه راه برای کمال یابی انسان باز است

بعضی از مواقع ، حالاتِ گوناگونی پیش می آید و از خودتان ناراحت هستید .

درست است که انسان ، هیچ گاه از خودش راضی نمی شود ، به هر کمالی که برسد باز دلش می خواهد که بیشتر برود ، و اینکه اگر انسان از خودش راضی بشود که بگوید به نحو تامّ و تمام ، کار را تمام کرده ام ، شاید برای حدی از افراد ، این حالت باشد .

اما یک وقتی هم حالاتِ مختلفِ انسان موجبِ زدگی آدم نشود که به واپس بزند و برگردد ! که اگر یک مدتی حالش خوش بود ، بعد دوباره ناخوش شد ، خیال کند که دیگر بنده ی بَد خداست !

مثلاً عزیزان می نویسند : ما دیگر بنده ی گنهکارِ خدا شدیم ، دیگر کارِ ما ساخته است !! این طور نفرمایید

فیضِ حقّ دائماً در نظامِ هستی بسط دارد ؛ که حقّ ، مبسوط الید است .

شرحِ صدر هم می خواهد و به خصوص در مسیرِ شریفِ انسان سازی ، هیچ گاه نباید انسان ، رو به یأس و ناامیدی بیاورد که به تعبیرِ شریفِ آیات و روایات ، « وَ لا تَیأسوا مِن رَوحِ اللهِ » که هرگز از آن روح الهی ، از برکات الهیه و از حقایقِ ملکوتیه مأیوس نشوید !

همیشه راه برای انسان باز است ؛ ولو خیلی ها شاید در این نشئه نتوانسته باشند به کمال برسند ؛ اما بعد از این نشئه در تکاملِ برزخی ، همچنان راه برای کمال یابی انسان باز است ، اما چه بهتر که در همین جا باشد !

راهیابی به کمال در همین جا باشد که بعد از این نشئه مشکل است ! در عین حال یأس هم نباید باشد..

_________________

#شرح_دروس_معرفت_نفس

استادصمدی آملی حفظه الله

http://mahsan.rasekhoonblog.com