مروري بر زندگي سياسي امام حسين ( ع )
- اجمالي بر مراحل زندگي
- محل تولد : شهر مدینه
- تاريخ تولد : روز سوم شعبان سال چهارم بعد از هجرت 1 یا به نقلي پنجم شعبان سال چهارم هجرت 2
- والدين : امام علي ( ع ) و حضرت فاطمه ( س )
- محل شهادت : كربلا
- تاريخ شهادت : 10 محرم – سال 61 هجري
- مدت عمر : 57 سال
- اجمالي بر قبل از امامت
- هم عصر نبوت رسول اكرم ( ص ) : کمتر از هفت سال
- هم عصر امامت امام علي ( ع ) : سی سال
- هم عصر امامت امام حسن ( ع ) : ده سال
- اجمالي بر دوره امامت
- هم عصر خلافت معاويه : كمتر از 10 سال ( حدود 9 سال و نيم )
- هم عصر خلافت يزيد : كمتر از 1 سال ( سال آخر عمر – حدود 6 ماه )
- اتفاقات دوران امامت
4-1- در زمان خلافت معاويه :
از آنجا كه امام حسن ( ع ) ، پس از عقب نشيني يارانش از جنگ با معاويه و عدم اطاعت از حضرت ايشان و حتي اقدامات تروريستي بعضي از فرماندهان لشگر ايشان ، براي ترور امام حسن ( ع ) ( با مديريت و راهبري معاويه ) ، به اين نتيجه رسيدند كه :
- معاويه در شرايط مسلط سياسي و نظامي قرار دارد .
- حاكميت سياسي حضرت ايشان ، از اقبال عملي عمومي و پشتوانه كافي نظامي از طرف مردم برخوردار نيست ؛
- و از طرف ديگر حضرت ايشان معتقد بودند كه لازمه استقرار و بقاي يك حكومت ، به پذيرش اكثريت جامعه منوط مي باشد ؛ همانطور كه در بيان علت پذيرش ولايت امر بعد از امام علي (ع) ، توسط خود ، به آن اشاره مي فرمايند :
آنجا كه حضرتش چنين مي فرمايند :
" ولاني المسلمون الامر بعده " 3
" مسلمانان امر حكومت را بعد از علي به من واگذار كردند . "
لذا ، ادامه خلافت را ، مساوي با به خطر افتادن امنيت جامعه و كيان اسلامي دانسته ؛ و تصميم گرفتند با معاويه مصالحه كرده و خلافت را به او واگذارند . ( بشرط اينكه معاويه بر اساس كتاب خدا و سنت پيامبر ( ص ) و خلفاي صالح قبلي عمل نمايد . )
آنجا كه در صلحنامه داريم :
" هذا ما صالح عليه الحسن بن علي بن أبي طالب ، معاوية بن أبي سفيان ؛ صالحه على أن يسلّم إليه ولاية أمر المسلمين ، على أن يعمل فيهم بكتاب اللّه وسنّة رسوله(ص ) و سيره الخلفاء الصالحين " 4
اين مصالحه اي است كه ميان حسن بن علي بن ابي طالب(ع) و معاويه بن ابي سفيان برقرار مي شود . بر آن قرار ، با او صلح مي كند و امر خلافت را به او مي گذارد ، بشرطي كه بر اساس كتاب خدا و سنت رسول الله ( ص ) و خلفاي صالح عمل نمايد . "
و به همين دليل نيز ، امام حسين ( ع ) پس از شهادت برادر بزرگوارشان ، بر مفاد قرارداد پايبند بوده و اقدامي براي لغو آن ننمودند .
آنجا كه در تاريخ داريم :
معاويه نامهاى براى امام (ع) نوشت و لزوم پاىبندى به صلحنامه را به ايشان يادآورى كرد و ضمنا تهديد نمود كه اگر عليه من كيد نمايى من هم با تو كيد خواهم كرد. 5
امام حسين (ع) در پاسخ معاويه فرمود :
" ما اريد حربك و لا الخلاف عليك; " 6
" من اراده جنگ و مخالفت با تو را ندارم."
تحقيق : محمد صالحی – 16/ 9 / 89 – مصادف با اول محرم
http://mahsan.rasekhoonblog.com
ادامه دارد