به راه ادامه دهیم و توقف نکنیم
زندگی مثل یک جاده پر پیچ و خم و پستی بلندی های غیر قابل پیش بینی است .
یکی سخت است و تند و دیگری راحت و آرام .
با بدنیا آمدن ، بناچار در آن جاده قرار می گیریم و چاره ای جز رفتن نیز نخواهیم داشت .
پس هربار که با پیچ جاده و یا سربالايي روبرو می شویم ،
با خود بگوییم ، این هم یکی دیگر از آن پستی بلندیهای محتوم زندگیم بود و از آن بگذریم ،
و بیاد آوریم که قطعا ده ها پستی بلندی دیگر در راه زندگی خود خواهیم داشت .
به راه ادامه دهیم و توقف نکنیم .
اگر تسلیم سربالایی جاده شدیم و توقف کردیم ، به پایین پرتاب خواهیم شد .
و اگر با پیچ و خم آن کنار نیامدیم ، اجباری جز پرتاب به بیرون نخواهیم داشت .
همه این سختیها تمام خواهد شد و آنگاه شادمانی ابدی ، از آن کسانی خواهد بود ، که در راه ،
بخاطر هر سختی و درد و رنج پیچ و خم و پستی و بلندی آن ،
نا امیدانه ، نه عقب کشیدند و نه توقف کردند و نه جنگیدند ،
بلکه با قبول همه آن موانع ، هشیارانه از همه آنها عبور کردند و با هر عبور ،
خنده ای سر دادند و به راه ادامه دادند .
- الدنیا دار ممر لا دار مقر - حکمت ۱۳۳ نهج البلاغه
دنیا جاده گذر است نه ایستگاه سکون .
- فان مع العسر یسرا ، ان مع العسر یسرا - سوره شرح آیات ۵ و ۶
آسانی و شادمانی ، در حضور سختیها معنا میابد .
محمد صالحی - ۲/۷/۹۵
https://telegram.me/naghmehsokout
