معرفي كتاب در معبد سكوت - اسپالدینگ

1. در این کتاب از استادانی سخن گفته شده که پیامشان به دو چیز خلاصه می‌شود:  « خود را بشناس، آنگاه همنشین خدا باش » ¹
2. لازم است هر انسان زندگی خویش را شکوفا سازد . اصلاً ممکن نیست شخصی به جای شخصی دیگر زندگی کند . هیچ کس قادر نیست به جای شما ، زندگیتان را تعریف کند و یا به جای شما بگوید که چگونه بایستی آن را بیان کند و تحقّق بخشید. همان ‌طور که گفته‌اند: «به همان اندازه که خداوند دارای حیات و هستی است، به همان مقدار نیز مخلوق خدا دارای حیات و هستی است.» ²

1. روحی که چنین حقیقتی را دریافته باشد، دیگر نمی‌تواند با وزش هر باد، به هر سو برود، زیرا تمام دلیل زندگی و هدف حیات در افتخار و امکانی ظاهر می‌گردد که به انسان ارزانی شده تا بتواند « خویشتن » الهی و باطنی خود را بیان کند و تحقق بخشد . و . هدف اصلی زندگی یک انسان باید این باشد که بتواند آن‌چه را خداوند برای او در نظر گرفته و در اندیشه پنداشته ، بیان کند و برآورده سازد. ³
2. حتّی اگر انسان با شکست آغاز به کار کند ، لازم است که عزم و اراده داشته و مداومت به خرج دهد. این تمرین همت و اراده است. همان ندای اعتماد به نفس است ، بیان ایمانی است که سرگرم هدایت کردن قدرت ، به سمت شیء مطلوب و ایده‌آل است. انسان هرگز نمی‌تواند به ایده‌آل برسد، مگر آن‌که با آگاهی کامل، قدرت را به سمت آن سوق داده و هدایت کند. این کار هم بدون عزم و اراده مقدور نیست. با این وجود ، اگر آرمان مورد نظر یا همان تصویر ذهنی مطلوب ، یک اراده و همت ایده‌آل و مطلوب نباشد، این کار برای انسان مهلک خواهد بود. لازم است که عزم و اراده مطلوب، درست به اندازه خود تصویر ذهنی مطلوب، مفید باشد وگرنه روح آدمی قادر نخواهد بود قدرت یاد شده‌ای را که عزم و اراده مایل است هدایت آن را به عهده بگیرد، رهایی بخشد.

اراده و میل به‌این که از خدمات دیگران بهره‌مند شود. به جای آنکه خودش به دیگران خدمت کند، باعث بازگشت جریان حیاتی بر علیه خود او است . حال آن‌که میل و اراده خدمت کردن ، به دیگری، شدت جریان حیاتی را در روح آدمی، محفوظ نگه می‌دارد و باعث حفظ پرتو و درخشش شخصیت می‌گردد. میل و اراده خدمت کردن موجب می‌گردد تا هدفی مشخّص به آن الهام و رؤیای باطنی داده شود و اجازه می‌دهد تا عشق در زندگی، مستقر شود. عشق چگونه می‌تواند بیان شود اگر از وجود شخصی که مشغول بیان زندگی است عبور نکند؟⁴

فرازهایی از کتاب معبد سکوت را در بالا مطالعه کردید ..،

آقای ( اسپالدینگ ) به همراه یک گروه کاوشگر شامل 11 دانشمند بلندپایه این کتاب را در طی سفری عجیب و اسرارآمیز که به نواحی وسیعی از سرزمینهای هندوستان، تبّت، چین و ایران داشته، به نگارش درآورده .

این سفر در اواخر سال 1894 میلادی آغاز شده و چندین سال به‌طول می‌انجامد و در طی این مدت خلاصه‌ای از اهم رویدادها، مشاهدات و دیدارهای واقع شده توسط گروه اسپالدینگ جمع‌آوری می‌گردد و آنچه آقای «اسپالدینگِ » مقدّسْ ، در پایان ، مأمور به انجام آن می‌گردد ، نگارش مکتوبی است که به منزله‌ی نوعی (پیام آسمانی) برای بشریت می‌باشد.

این کتاب یعنی «معبد سکوت»، توسط «اسپالدینگ» به‌نام life and teaching of far east (= زندگی و درسهایی از خاور دور) نامگذاری شده بود که در ایران این کتاب توسط مترجم گرانقدر و والاگوهر سرکار خانم (فریده مهدوی دامغانی) ترجمه شده و به‌نام زیبای (معبد سکوت) مزیّن گردید است .

 پ.ن: موارد 3،2،1و4 از متن و مقدمه‌ی کتاب انتخاب گردیده.

http://mahsan.rasekhoonblog.com