مسائل طهارت
- مرحوم آيه اله صالحي نجف آبادي (مقدمه کتاب " پژوهشى جديد در چند مبحث فقهى ")
- طهارت و نجاست آب و مايعاتِ ديگر بر مبناى تعبّد شرعى نيست، بلكه بر مبناى رعايت اصول بهداشت است .
- با زائل شدن عين نجاست از بدن يا لباس، محلّ آن پاك مى شود و لازم نيست حتما با آب شسته شود .
- مرحوم آيه اله قابل (کتاب " فقه ، کارکردها و قابلیت ها )
- نجاسات به موارد آلوده کننده کاهش یافته و مطهرات نیز ، به تبع آن تغییر می کند .
- برای تطهیر مخرج بول لازم نیست حتما با آب شسته شود . اگر با شکل دیگری ( مانند دستمال کاغذی ) هم عین نجاست ازاله شود ، کفایت می کند و با آن می توان نماز خواند .
- آيه اله دكتر كديور ( kadivar.com )
- در صورت ازاله‌ی عین نجاست یا متنجس از بدن یا لباس یا غیر آنها به هر روش ، محل طاهر می شود ، آب کشیدن امری احتیاطی است.
- سگ نجس العین نیست و محکوم به طهارت است . هرچند از آب دهان سگ باید اجتناب کرد .
- آيه اله عابديني ( www.ahmadabedini.irو استفتا در تلگرام 30/3/95 )
- مسأله290: اگر عين نجاست از بدن حيوان ، انسان و نيز اجسام صيقلي برطرف شود، آن محل خود‌به‌خود پاك مي‌شود و نيازي به تطهير مجدد ندارد مگر دست و صورت انسان كه بايد با آب شسته شود.
- مسأله291: برطرف شدن عين نجاست از ظروفي كه براي خوردن و آشاميدن مورد استفاده قرار مي‌گيرد ، براي پاك شدن آنها كافي نيست.
- لكه اي خون روي قالي افتاد ، با يك دستمال خيس آنرا برطرف ميكنيم ، بعد از خشك شدن ، طاهر است .
- قطره اي بول روي فرش افتاده ولي بعد چند ساعت خشكيده و اثري از آن نيست ، بايد روی ادرار دو برابر مقدار خودش آب ريخته و آبها رو جمع كرد . البته مقدار كمي از آب زير فرش برود و يا پخش بشود اشكالي ندارد .
- مسأله122: نجاست كامل سگ مربوط به سگان ولگرد و داراي بيماري هاري است اما نجاست تمامي اجزاء بدن سگان مفيد نظير سگ خانگي، سگ شكاري، سگ پليس، سگ گله و... معلوم نيست و نجاست ، مربوط به لعاب دهان آن‌هاست. بله از سگان كثيف و پليد بايد به طور كامل اجتناب شود و در اتاق و محل زندگي انسان وارد نشوند.
- مرحوم صادقي تهراني (http://albalaq.com )
۳۳ـ از بین رفتن صد درصدِ عین نجاست با هر چیز پاکی (مانند: آب، الکل، آب مضاف و...) کفایت می‌کند؛ به جز ادرار و منی که باید با آب شسته شوند. البتّه در نجس شدنِ چیز پاک لازم است یکی از دو طرف برخورد کننده، رطوبت مُسری داشته باشد؛ یعنی صِرف رطوبت، اگر سرایت نکند موجب انتقال نجاست نمی‌شود.
با این بیان که چون شیء پاک با رطوبت مسریه‌ای که داشته اثر پذیرفته و نجاست را جذب کرده، یا شیء نجس با رطوبت مسریه، در شیء پاک اثر کرده است، باید رفع اثر شود.
مگر در سه مورد: اوّل: مخرج ادرار و منی که حتماً باید آن را با آب تطهیر کرد. و اگر دو برابر ادرار، بر ادرار، آب ریخته شود کافی است . دوم و سوم: ظرفی را که سگ یا خوک لیسیده باشد، باید پس از خاکمالی با خاکِ پاک، یکبار هم با آب شست.
محمد صالحي – 12/11/93
http://mahsan.rasekhoonblog.com
