ما هنوز شهروند نشده ایم

برای داشتن دموکراسی باید ذهن ها نیز عوض شوند ، باید ذهن ها نیز قوانین بازی را بپذیرند.

ابتدا باید " مدارا " را آموخت

و سپس به اعتراض پرداخت،

نزد ما، اعتراض و مخالفت فورا به یک امر ناموسی و غیرتی تبدیل می شود.

از آنجا که شما یا دوست من یا دشمن من هستید، پس به شیوه قبیله ای از یکدیگر انتقام میگیریم. اگر دوست من باشید، باید در کنار من قرار بگیرید و اگر دشمن من هستید خونتان را می ریزم.

البته من با کاریکاتور ساختن از این خصوصیات کمی تند میروم.

اما باور کنید که اینجا واقعیت ها حتی از تخیل هم فراتر می روند. هموطنان ما هنوز دارای ذهنیت رعیت مآب هستند، هنوز شهروند نشده اند، این امر نیاز به زمان دارد، نمیتوان به نیروی معجزه از تئوکراسی به دموکراسی پرید.

و بعد، دیگر چه بگویم از آداب و رسوم و خلقیات، از این عاداتی که به اعماق روح مان چسبیده اند.

بگذارید توصیف زیبایی را از یک نویسنده آمریکای لاتینی برایتان نقل کنم: 《زمان توانسته آداب و رسوم را ، با همان شکیب و صبر و درنگی که برای ساختن کوه ها به کار برده بیافریند و تنها زمان است که با تلاش روز به روز میتواند نابودش کند(یا اصلاحش کند)، با کوهستان نمیتوان به زور  سرنیزه درافتاد.》

زیر آسمانهای جهان : گفت وگوی داریوش شایگان با رامین جهانبگلو ص ۲- ۱۳۰

بدون تردید یکی از قله های تفکر و اندیشه معاصر و از برجسته ترین روشنفکران ایران،که علاوه بر ایران در سایر نقاط جهان نیز شناخته شده است (شاید بیشتر از وطنش!) داریوش شایگان است...

http://mahsan.rasekhoonblog.com