آرامش بدون ذهن

بدن از تاريكي تشكيل يافته و روح از نور و محل برخورد نور و تاريكي قلمرو ذهن است .

 ذهن داراي اندكي نور و اندكي تاريكي است ، از اينرو هميشه در كشمكش است ، زيرا همواره به دو جهت مخالف كشيده مي شود .

بدن آنرا به يك طرف مي كشد و روح به طرف ديگر .

 و چون هردو داراي نيروي مغناطيسي برابر هستند ، ذهن در ميان آنها معلق مي ماند .

گاهي بدن را مي گزيند و گاهي روح را .

 اما هركدام را برمي گزيند هميشه اين احساس در او وجود دارد كه گويي به خطا رفته ، زيرا آن ديگري را از دست داده است .

 هميشه احساس مي كند چيزي كم است .

و ذهن پيوسته در حال گزينش است و هر گزينش او فقط يك نيمه را در بر مي گيرد .

 آن نيمه ديگر كه برگزيده نشده از او انتقام خواهد گرفت .

 از اينرو ذهن همواره در تشويش و نگراني بسر مي برد... نه مي تواند جزيي از بدن شود و نه جزيي از روح .

 تو بايد از ذهن بيرون بيايي تا از اين كشمكش رها شوي .

 تا زمانيكه از ذهن فراتر نروي و آنرا پشت سر نگذاري ، نمي تواني آرامش يابي .

ذهن با چيزي بنام آرامش آشنا نيست .

 كسانيكه از " آرامش ذهن " سخن مي گويند ياوه مي گويند .

 ذهن يعني ناآرامي، بي ذهني يعني آرامش .

 بنابراين، اصطلاح صحيح "‌ آرامش بدون ذهن " است- آنگاه تو در وجود راستين خود آرام خواهي گرفت.

#اﺷﻮ

#مراقبه_های_روزانه

https://telegram.me/eshghonava